Μπορεί τα γένια να στοχοποιούνται σήμερα για πολλούς και διάφορους λόγους, μπορεί οι άνδρες με γενειάδες να έχουν κοσμήσει τις καμπάνιες μεγάλων οίκων μόδας ή να έχουν χλευαστεί από τους "άτριχους" όσο κανείς, ωστόσο δε θα περνούσε ποτέ από το μυαλό μας ότι η αθώα κόμη του προσώπου θα μπορούσε να φορολογηθεί (ή μήπως πέφτω έξω;).
Σαν σήμερα το 1698, ο επαναστάτης Τσάρος Πέτρος ο Α' (Μέγας) της Ρωσίας, έβαλε έναν απίστευτο μέχρι εκείνη τη στιγμή φόρο. Στις γενειάδες.
Γεννήθηκε στη Μόσχα με την ονομασία Pyotr Alekseyvich Romanov στις 9 Ιουνίου 1672. Ο ίδιος πιστώνεται τον εκσυγχρονισμό της Ρωσίας. Νιώθοντας ότι ο πολιτισμός, η τεχνολογία, και η πολιτική της χώρας του ήταν αναχρονιστικές, ξεκίνησε ένα ταξίδι γνώσης το 1697 στη Δυτική Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια αυτού του οδοιπορικού, επισκεύθηκε το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το Βρετανικό Βασιλικό Νομισματοκοπείο και το ολλανδικό ναυπηγείο (καθ 'οδόν, ο Πέτρος συναντήθηκε με έναν πολλά υποσχόμενο επιστήμονα (!) ονόματι Ισαάκ Νεύτονας).
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, εφάρμοσε με αποφασιστικότητα ευρείες κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις, τρεις από τις οποίες ήταν: η δημιουργία ενός καλά εκπαιδευμένου μόνιμου στρατού, η ίδρυση πολεμικού ναυτικού, και η θεμελίωση της Αγίας Πετρούπολης, την οποία έκανε κύριο λιμάνι αλλά και νέα πρωτεύουσα της Ρωσίας.
Για τον Πέτρο όμως, το να μιμηθεί απλώς τις τεχνικές της άμυνας και του εμπορίου της Δύσης δεν ήταν αρκετό. Για να ολοκληρωθεί η μεταμόρφωση της Ρωσίας θεωρούσε ότι πρέπει να επέμβει στην αισθητική και τη μόδα της χώρας του και να τις εκδυτικίσει και αυτές.
Μετά την θριαμβευτική επιστροφή του Πέτρου στη Ρωσία το 1698, όταν το ταξίδι του στην Ευρώπη έφτασε στο τέλος του, στήθηκε μια μεγάλη γιορτή για την υποδοχή του. Στην γιορτή παραβρέθηκαν ο διοικητής του στρατού, Fyodor Romodanovsky δεύτερος στην ιεραρχία του ρωσικού κράτους και μια σειρά από αξιωματούχους και διπλωμάτες. Ξαφνικά, το πλήθος άρχισε να οπισθοχωρεί με επιφωνήματα φρίκης, όταν εντελώς απρόσμενα, ο Πέτρος έβγαλε ένα τεράστιο ξυράφι κουρέα. Ο βιογράφος Robert K. Massie γράφει, "Αφού περνούσε από τους φίλους του και τους αγκάλιαζε, έβγαλε ένα ξυράφι και... άρχισε να ξυρίζει τα γένια τους με τα ίδια του τα χέρια!". Λαμβάνοντας υπόψην το πολιτικό κύρος του, κανείς από όσους βρίσκονταν στη μεγαλοπρεπή γιορτή, δεν τόλμησε να ρωτήσει τι συμβαίνει.
Τα καλοξυρισμένα πρόσωπα του δυτικού κόσμου είχαν επηρεάσει τόσο πολύ τον Τσάρο, ώστε διέταξε όλοι (εξαιρουμένων των κληρικών και των αγροτών) να ξυρίσουν τις γενειάδες τους. Μάλιστα, η εμμονή του Πέτρου ήταν τέτοια ώστε έδωσε οδηγίες στους υπαλλήλους της αστυνομίας να ξυρίζουν προσωπικά εκείνους που αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με την απόφασή του.
Καθώς όμως περνούσε ο καιρός και ο Πέτρος δεχόταν έντονη κριτική από τη ρωσική εκκλησία και κατηγορίες για βλασφημία, άρχισε να αμφισβητεί την πρακτική αυτής της "σταυροφορίας".
Τελικά, η στάση του ηγεμόνα έγινε πιο ήπια. Ως πρακτικό μυαλό (μυριζόταν από μακριά το κέρδος), ο Πέτρος επέβαλε ετήσιο "φόρο γενειάδας" σε εκείνους που ήθελαν να κρατήσουν την κόμη του προσώπου τους. Ένας φτωχός ή ζητιάνος θα μπορούσε να διατηρήσει τη γενειάδα με το πενιχρό ετήσιο κόστος των δύο καπικίων, ενώ ένας πλούσιος έμπορος θα έπρεπε να δώσει μέχρι και 100 ρούβλια. Μετά την κατάθεση των χρημάτων για τον φόρο, οι γενειοφόροι θα λάμβαναν ένα μικρό, χάλκινο νόμισμα που έγραφε "φόρος καταβλήθηκε."
Ο φόρος, παρά τις αντιδράσεις που είχε δημιουργήσει, παρέμεινε μέχρι το 1772, 47 χρόνια μετά το θάνατο του Πέτρου.
σχόλια