ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Ποια είναι τα βιβλία που δεν καταφέραμε να διαβάσουμε μέχρι το τέλος;

Ποια είναι τα βιβλία που δεν καταφέραμε να διαβάσουμε μέχρι το τέλος; Facebook Twitter
90

ο Goodreads έκανε ένα αφιέρωμα με θέμα 'ποια βιβλία δεν καταφέραμε να διαβάσουμε μέχρι το τέλος' και τα αποτελέσματα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Οι πωλήσεις ενός βιβλίου συνδέονται με την επιτυχία του, αλλά αυτό που δεν λαμβάνεται υπόψη είναι πόσοι τελικά το διαβάζουν. Οι 'Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι' πούλησαν πάνω από εκατό εκατομμύρια αντίτυπα, ένα νούμερο εξωπραγματικό, αλλά και αυτή η υπόθεση έχει και μια άλλη πλευρά. Το βιβλίο αυτό είναι στη λίστα με τα βιβλία που οι περισσότεροι δεν άντεξαν να διαβάσουν μέχρι τέλους. Ο αριθμός πωλήσεων είναι μια ένδειξη, αλλά δεν ταυτίζεται απόλυτα με την επιδοκιμασία των αναγνωστών.

Στην κατηγορία 'ποια βιβλία έχουν μείνει στη μέση από τους περισσότερους' κυριαρχούν τα εξής:


«Ένας ξαφνικός θάνατος», Τζ. Κ. Ρόουλινγκ

Αιτιολογία: 'Πολύ μακριά από τη σειρά Χάρι Πότερ'


«Πενήντα αποχρώσεις του γκρι», Ε.Λ. Τζέιμς

Αιτιολογία: 'Ντρέπομαι για λογαριασμό όλων μας'


«Φάε, προσευχήσου και αγάπα!», Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ

Αιτιολογία: 'Η ηρωίδα είναι κλαψιάρα και εγωκεντρική'


«Το κορίτσι με το τατουάζ», Στιγκ Λάρσον

Αιτιολογία: 'Ξεκινάει αργά και είναι δύσκολο να περιμένω να συμβεί κάτι που να με ενδιαφέρει'

 

Τα πέντε κλασικά βιβλία που έχουν μείνει στη μέση από τους περισσότερους είναι:


1. Κατς 22, Τζότζεφ Χέλερ

2. Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν.

3. Οδυσσέας, Τζέιμς Τζόις

4. Μόμπι Ντικ, Χέρμαν Μέλβιλ

5. Ο Άτλας Επαναστάτησε, Άυν Ραντ


Το Wall Street Journal έκανε μια παρόμοια αναζήτηση, αλλά με διαφορετικά κριτήρια: δεν ζήτησε από τους αναγνώστες να παραδεχτούν τι δεν διάβασαν μέχρι τέλους, αλλά μέτρησαν τις ηλεκτρονικές υπογραμμίσεις αποσπασμάτων αναγνωστών σε e-readers, όπως στα kindle, που δημοσιεύονται σε κάθε βιβλίο. Αν ένα βιβλίο διαβάζεται μέχρι το τέλος, οι υπογραμμίσεις πρέπει να είναι ομοιόμορφα κατανεμημένες. Όπως φαίνεται, πολλές φορές δεν είναι. Αυτό σημαίνει ότι οι αναγνώστες σταδιακά το εγκαταλείπουν.

Σύμφωνα με τις μετρήσεις του WSJ, η «Καρδερίνα» της Ντόνα Ταρτ είναι ένα πάρα πολύ πετυχημένο βιβλίο, γιατί όχι μόνο έχει πάει πολύ καλά στις πωλήσεις, αλλά οι αναγνωσιμότητα του φτάνει μέχρι τέλους κατά 98,5%. Αυτό σημαίνει ότι από όσους το ξεκίνησαν, ελάχιστοι δεν το διάβασαν μέχρι τέλους, και όποιος το έχει διαβάσει, ξέρει ότι είναι από τα βιβλία που παρασύρουν και είναι αδύνατον να μην διαβάσεις μέχρι την τελευταία σελίδα.


Στον πάτο της καταμέτρησης βρίσκεται ένα ακόμη 'κλασικό', που πολλοί ισχυρίζονται ότι έχουν διαβάσει αλλά μάλλον λένε ψέματα. Το 'Χρονικό του Χρόνου' του Στίβεν Χόκινγκ έχει διαβαστεί κατά μόλις 6,5%.


Και οι 'Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι;' Και με αυτή τη μέθοδο καταμέτρησης, το ποσοστό αναγνωσιμότητας είναι εξαιρετικά χαμηλό: 25,9%. Μόλις το ένα τέταρτο των αναγνωστών κατάφερε να φτάσει μέχρι το τέλος αυτής της ανεκδιήγητης ιστορίας.


Εσείς, ποια βιβλία δεν καταφέρατε να διαβάσετε μέχρι το τέλος;

 

90

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Γκάρι Ιντιάνα δεν μένει πια εδώ 

Απώλειες / Γκάρι Ιντιάνα (1950-2024): Ένας queer ήρωας του νεοϋορκέζικου underground

Συγγραφέας, ηθοποιός, πολυτάλαντος καλλιτέχνης, κριτικός τέχνης, ονομαστός και συχνά καυστικός ακόμα και με προσωπικούς του φίλους, o Γκάρι Ιντιάνα πέθανε τον περασμένο μήνα από καρκίνο σε ηλικία 74 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τζούλια Τσιακίρη

Οι Αθηναίοι / Τζούλια Τσιακίρη: «Οι ταβερνιάρηδες είναι ευεργέτες του γένους»

Με διαλείμματα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, έχει περάσει όλη της τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας - το ξέρει σαν την παλάμη της. Έχει συνομιλήσει και συνεργαστεί με την αθηναϊκη ιντελεγκέντσια, είναι άλλωστε κομμάτι της. Εδώ και 60 χρόνια, με τη χειροποίητη, λεπτολόγα δουλειά της στον χώρο του βιβλίου και με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό» ήξερε ότι δεν πάει για τα πολλά. Αλλά δεν μετανιώνει για τίποτα απ’ όσα της επιφύλαξε η μοίρα «εις τον ρουν της τρικυμιώδους ζωής της».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«H woke ατζέντα του Μεσοπολέμου», μια έκδοση-ντοκουμέντο

Βιβλίο / Woke ατζέντα είχαμε ήδη από τον Μεσοπόλεμο

Μέσα από τις «12 queer ιστορίες που απασχόλησαν τις αθηναϊκές εφημερίδες πριν από έναν αιώνα», όπως αναφέρει ο υπότιτλος του εν λόγω βιβλίου που έχει τη μορφή ημερολογιακής ατζέντας, αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος βαμμένος στα χρώματα ενός πρώιμου ουράνιου τόξου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της νεωτερικότητας

Βιβλίο / Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της εποχής μας

Το δοκίμιο «Νεωτερικότητα και χυδαιότητα» του Γάλλου συγγραφέα Μπερτράν Μπιφόν εξετάζει το φαινόμενο της εξάπλωσης της χυδαιότητας στην εποχή της νεωτερικότητας και διερευνά τη φύση, τα αίτια και το αντίδοτό της.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Βιβλίο / «Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Μια κουβέντα με τη Δανάη Σιώζιου, μία από τις πιο σημαντικές ποιήτριες της νέας γενιάς, που την έχουν καθορίσει ιστορίες δυσκολιών και φτώχειας και της οποίας το έργο έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες.
M. HULOT
«Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Βιβλίο / «Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Μια επίκαιρη συζήτηση με την εγκληματολόγο Αναστασία Τσουκαλά για ένα πρόβλημα που θεωρεί «πρωτίστως αξιακό», με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου της το οποίο αφιερώνει «στα θύματα, που μάταια αναζήτησαν δικαιοσύνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ιβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία

Βιβλίο / Τζόαν Ντίντιον vs. Iβ Μπάμπιτζ: Μια διαμάχη που συνεχίζεται και μετά θάνατον

Η Ντίντιον και η Μπάμπιτζ πέθαναν με διαφορά έξι ημερών τον Δεκέμβριο του 2021: «Θέλω να πιστεύω ότι η Τζόαν Ντίντιον έζησε μια επιπλέον εβδομάδα από κακία», είχε γράψει τότε μια δημοσιογράφος σε ένα tweet που έγινε viral.
THE LIFO TEAM

σχόλια

20 σχόλια
Under the Volcano, του Malcolm Lowry. Εχω ηδη προσπαθησει 3 φορες να το διαβασω αλλα απετυχα και τις τρεις... ηδη απο την αρχη η πλοκη μου φαινεται περιεργη, νιωθω οτι χανομαι :( καποια στιγμη θα το διαβασω ολοκληρο, το χω υποσχεθει στον εαυτο μου
Ένα βιβλίο το οποίο με εξαγρίωσε και το παράτησα χωρίς δεύτερη σκέψη είναι το "Η φιλοσοφία στο μπουντουάρ". Π@ρτούζα και μίσος... Δε μας χέζεις, ρε Μαρκήσιε;;;Επίσης, το "Τάδε έφη Ζαρατούστρα" το διέκοψα γιατί δεν το καταλάβαινα και φταίει μάλλον και η χάλια μετάφραση στην έκδοση που έχω. Σίγουρα όμως θα το αγοράσω από ένα πιο προσεγμένο εκδότη, είμαι σίγουρη ότι αξίζει.Κι ένα βιβλίο που δυσκολεύτηκα να τελειώσω είναι το "Για ποιον χτυπά η καμπάνα". Όμως δε μετάνιωσα που δεν το παράτησα.
Παρατησα απο τις πρωτες κιολας σελιδες τον Αλχημιστη (no regrets there,) και το εκκρεμες του Φουκω το οποιο πιστευω οτι αξιζει μια δετερη ευκαιρια.Αυτη τη στιγμη με βασανιζει το hard boiled wonderland and the end of the world του Μουρακαμι αλλα πιστευω οτι "το εχω"
Έγκλημα και τιμωρία του Ντοστογιέφσκι. Το παίδεψα αρκετό καιρό κ ευτυχώς που είχα πάρει μόνο το πρώτο βιβλίο! Το κατάφερα εν τέλη. Αυτό που αφήνω όσες φορές κι αν το ξεκίνησα είναι ο άρχοντας των δαχτυλιδιών! Αυτή η ατελείωτη εισαγωγή με σκοτώνει
Το Έρωτας στα χρόνια της χολέρας (μα πόσο αργό μπορεί να είναι!!!) και δυστυχώς Το Στίγμα του Ροθ, το οποίο θέλω τόσο πολύ να ολοκληρώσω κάποια στιγμή.
Πίεζα πάντα τον εαυτό μου να τελειώνω τα βιβλία που διάβαζα έστω κι αν έκανα μήνες! Το βιβλίο όμως που με έφερε στα όριά μου ήταν Το χιόνι του Ορχάν Παμούκ. Δεν διαβάζεται με τίποτα! Έκανα φιλότιμες προσπάθειες αλλά δεν...Από τότε αναθεώρησα και τη στάση μου απέναντι στα βιβλία που δε μου αρέσουν.
πιστευω οτι σε ηλικια ανω των 40 δεν μπορεις να διαβασεις καποια βιβλια που θα επρεπε να διαβασεις μικροτερος και αναποδα....ξεκινησα τον Οδυσσεα σε ηλικια 18-19, απετυχα και το εχω βγαλει απο το μυαλο μου, στα 40+ η υπομονη μου εξαντλειται γρηγοροτερα αν οχι στιγμιαια, τωρα με παιδευει το Ταξιδι Στην Ακρη της Νυχτας του Σελιν
Ακριβώς τα ίδια ετοιμαζόμουν να γράψω κι εγώ: Οδυσσέας και Ταξίδι στην άκρη της νύχτας.Για το δεύτερο βέβαια υποψιάζομαι οτι ευθύνεται και η μετάφραση, αυτή η ξεπερασμένη αργκό που χρησιμοποιούσε με κούρασε πάρα πολύ.
Τα τρια βιβλία του άρχοντα των δαχτυλιδιών κατάφερα να τα τελειώσω με πολύ ζόρι,απ τις σπάνιες φορες που η ταινία αξίζει περισσότερο απ τα βιβλιαΤη περηφάνια κ προκατάληψη την άρχισα κ τη παραταγα,την εβριασκα τόσο βαρετή,φυσικά εκανα λάθος κ αφού την ολοκλήρωσαν η Όστεν έγινε μια απ τις αγαπημένες μουΠρόσφατα ολοκλήρωσαν μετα απο διαβάζω αφήνω,διαβάζω αφήνω το συνταγματάρχης ΛιάπκινΑλλά ενα βιβλιο που δε μετάνιωσα κ δεν ένιωσαν ενοχές που παράτησαν ηταν το ευτυχώς που δε γεννήθηκα όμορφη...
Ειναι πολυ καλο βιβλιο αλλα νομιζω για μικροτερες ηλικιες..αν εισαι ανω των 20 δεν νομιζω να σου λεει κατι, καταλαβαινω γιατι να το βαριεσαι...
Το θέμα δεν είναι οτι το βαρεθηκα. Για να μπορέσω να καταλάβω τι είναι το εκκρεμές έπρεπε να κάτσω με χαρτί και μολύβι και να κρατάω σημειώσεις όπως όταν διάβαζα φυσική στο σχολείο. Όχι οτι κατάλαβα τελικά.
Δυστυχώς αρκετά αλλά πολλά από αυτά έχω αλήθεια σκοπό κάποια στιγμή να τα τελειώσω. Απλά πιστεύω ότι για κάποια βιβλία πρέπει να είσαι και σε κατάλληλη διάθεση ή έτοιμος/η να τα "δεχτείς".Στο σχολείο είχα ξεκινήσει τουλάχιστον 3 φορές το Ένα παιδί μετράει τ' άστρα, πάντα το παρατούσα στο ίδιο σημείο και δεν πιστεύω ότι θα το διαβάσω ολόκληρο ποτέ. Μικρή, επίσης, δεν είχα καταφέρει να τελειώσω και τη φάρμα των ζώων. Νομίζω είχα βαρεθεί. Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη με δυσκόλεψε πολύ και το άφησα, όχι χωρίς επιστροφή ελπίζω.Ένα βιβλίο που θα έπρεπε να είχα παρατήσει αλλά για κάποιον ηλίθιο ψυχαναγκασμό τελείωσα είναι το White Oleander (δεν το συστήνω σε κανέναν).
Την αμαρτία μου θα την πω: Άφησα αρκετά στην μέση, αλλά τα δύο που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι το "Για ποιον κτυπά η καμπάνα" του Χέμινγουεϊ και τον "Φύλακα στη Σίκαλη" του Σάλινγκερ. Κατέβαλα φιλότιμες προσπάθειες, αλλά απλά δεν τέλειωνε το βιβλίο με τίποτα...
Το πιο απροσδόκητο βιβλίο που έχω αφήσει στη μέση είναι ο μικρός πρίγκιπας που προσπάθησα να το διαβάσω όταν ήμουν στο δημοτικό. Πιο πρόσφατα άφησα στη μέση τον Έφηβο του Ντοστογιέφσκι. Ίσως να εξιστορεί σημαντικά πολιτικά γεγονότα αργότερα αλλά δεν κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου να συνεχίσει..Μπορεί να ξαναπροσπαθήσω στο μέλλον..
Αγαπητή sailor moon κάνε άλλη μια προσπάθεια στο μικρό πρίγκιπα, από τα καλύτερα, πιο απλά και ειλικρινή βιβλία που έχω διαβάσει! Δεν είναι μόνο για μικρά παιδιά.
να προσθεσω το 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ και τον Αλχημιστη. Αν εχεις διαβασει ενα βιβλιο του Κοελιο,αυτοματως ξερεις σε τι μοτιβο κινουνται και τα υπολοιπα,τα ιδια και ιδια παντα...Το 100 Χρονια Μοναξια προσπαθησα δυο φορες να το διαβασω,ηταν αδυνατον αφου το βαρεθηκα ασυστολα.Μαλλον δε μου ταιριαζει αυτο το ειδος βιβλιων,τι να πω