ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Όταν το ''Τενεκεδένιο ταμπούρλο'' χτύπησε στις κινηματογραφικές αίθουσες του κόσμου

Όταν το ''Τενεκεδένιο ταμπούρλο'' χτύπησε στις κινηματογραφικές αίθουσες του κόσμου Facebook Twitter
5

Όταν το ''Τενεκεδένιο ταμπούρλο'' χτύπησε στις κινηματογραφικές αίθουσες του κόσμου Facebook Twitter
Ο σκηνοθέτης Φόλκερ Σλέντορφ, ο μικρός πρωταγωνιστής Ντέιβιντ Μπένεντ και ο συγγραφέας Γκίντερ Γκρας στα γυρίσματα του ''Τενεκεδένιου ταμπούρλου'' το 1979

 

Το 1979 ένα τενεκεδένιο ταμπούρλο χτύπησε στις κινηματογραφικές οθόνες του κόσμου, υπενθυμίζοντας πως η παράνοια, η ταυτισμένη με τους εκάστοτε πολέμους ήταν, είναι και - δυστυχώς - θα είναι πανταχού παρούσα ως στοιχείο αναπόσπαστο της ανθρώπινης ιστορίας.

 

Συγγραφέας του, προ 20ετίας γραμμένου έργου, ήταν ο Γερμανός Γκίντερ Γκρας, που έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών. Σκηνοθέτης, ο συμπατριώτης του, Φόλκερ Σλέντορφ, υπεύθυνος και για μία άλλη σπουδαία ταινία λίγα χρόνια πριν, τη ''Χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ'' (1975), σε συνεργασία με τη σκηνοθέτιδα σύντροφο του, Μάργκαρετ φον Τρόττα. Και πρωταγωνιστής ο 11χρονος τότε Ελβετός ηθοποιός Ντέιβιντ Μπένεντ, που σαν πήγαιναν οι κακοί μεγάλοι άνθρωποι να πάρουν το ταμπούρλο του, έμπηζε τις φωνές και έσπαγε τα γυαλικά γύρω του.

 

Το παιδί που θα έπαιρνε το ρόλο είχε απασχολήσει πολύ τον συγγραφέα και τον σκηνοθέτη. Λέγεται πως η κουβέντα μ' έναν γιατρό για την πιθανή ιατρική περίπτωση ενός παιδιού που σταματά η ανάπτυξη του, αρνούμενο να μεγαλώσει, οδήγησε τον Σλέντορφ στην επιλογή του μικρού Ντέιβιντ, γιου του ηθοποιού φίλου του, Χάιντζ Μπένεντ. Ο Γκρας απλά συμφώνησε, βλέποντας με τι πάθος πήγαινε να γίνει ταινία ένα βιβλίο του που η κριτική της εποχής είχε χαρακτηρίσει από πορνογραφικό έως βλάσφημο, με τα χρόνια όμως θα δικαιωνόταν όχι μόνο σε γερμανικό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο.

 

Όταν το ''Τενεκεδένιο ταμπούρλο'' χτύπησε στις κινηματογραφικές αίθουσες του κόσμου Facebook Twitter
Γκίντερ Γκρας - Ντέιβιντ Μπένεντ - Φόλκερ Σλέντορφ

 

Στην ταινία του Σλέντορφ, το ρεαλιστικό μοντέλο προέκυψε από το φανταστικό, όπου όμως το παράδοξο αγόρι είχε εξομοιωθεί με τον εμπράγματο κόσμο. Η πλοκή, έτσι, έμοιαζε να εκλογικεύει το φανταστικό και ο μικρός Όσκαρ Μάτζερατ, όπως ονομαζόταν ο κεντρικός χαρακτήρας, γινόταν περισσότερο γήινος, αποκτούσε ερωτισμό και ψυχολογική ατομικότητα.

 

Ακριβώς αυτός ο ερωτισμός και, πιο συγκεκριμένα, η ανακάλυψη της πρώιμης σεξουαλικότητας του παιδιού, οδήγησε στη λογοκρισία του φιλμ σε πολλές χώρες του εξωτερικού:

 

 

Δείτε στο 1',01'' του τρέιλερ, τη σκηνή που ο μικρός τοποθετεί άχνη ζάχαρη στον αφαλό ενός 16χρονου κοριτσιού - το υποδυόταν η 24χρονη Καταρίνα Τάλμπαχ -, προτού καταλήξουν σε στοματικό σεξ. Εξ αιτίας αυτής της σκηνής το ''Τενεκεδένιο ταμπούρλο'' λογοκρίθηκε στον Καναδά, ενώ σε πολιτείες των ΗΠΑ, όπως η Οκλαχόμα, προβλήματα με το νόμο αντιμετώπισαν και οι ενοικιαστές της ταινίας από τα βίντεο-κλαμπ, πέραν των διανομέων! Κι ας είχε η ταινία μοιραστεί τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάνες μαζί με το ''Αποκάλυψη τώρα'' του Φράνσις Φορντ Κόπολα ή κι ας ήταν υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας την επόμενη χρονιά. Το εμπάργκο στη διανομή στην Οκλαχόμα έληξε μόλις το 2001, κάτι που έγινε μέχρι και ντοκιμαντέρ ως bonus στην έκδοση του ''Τενεκεδένιου ταμπούρλου'' σε DVD το 2004!

 

Με το έργο αυτό ο Γκίντερ Γκρας άσκησε την κριτική του στο ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας και στις εγκληματικές πράξεις των, όχι και τόσο μακρινών, προγόνων του. Η θέληση του να έχει τον έλεγχο του σεναρίου και των γυρισμάτων, πιθανώς να πήγαζε από τη φοβία πώς ο κινηματογράφος θα σφετεριζόταν το μυθιστόρημα του με την ανάπτυξη των δικών του εκφραστικών μέσων: της αληθοφάνειας, του ''γεμίσματος'' με κενό χρόνο, την απόδοση του παρελθόντος, τη λογική της όποιας πλοκής.

 


 

Στην επιτυχία της ταινίας συνέβαλε και η συμμετοχή του συνθέτη Μορίς Ζαρ. Η μουσική προσωδία των σημαινόντων συνένωσε την οθόνη με την αίθουσα σε ένα γοητευτικό αποτέλεσμα βασισμένο εν πολλοίς σε φυσικούς και τεχνητούς ήχους, ένα μείγμα της απελπισίας με το γκροτέσκο. Ακούγοντας σήμερα το σάουντρακ του ''Τενεκεδένιου ταμπούρλου'' για μία ακόμη φορά, θα τολμούσα να το χαρακτηρίσω την απόλυτη μεταφορά του μαγικού νατουραλισμού στη μουσική για κινηματογράφο!

 

Όταν το ''Τενεκεδένιο ταμπούρλο'' χτύπησε στις κινηματογραφικές αίθουσες του κόσμου Facebook Twitter
Γκίντερ Γκρας - Φόλκερ Σλέντορφ

 

Το ''Τενεκεδένιο ταμπούρλο'' αποδείχτηκε τελικά ένα μεγαλειώδες πέρασμα της κινηματογραφικής τέχνης στο στάδιο του ποιητικού μύθου. Μία ταινία - γνήσιο τέκνο του σουρεαλισμού και της αποστασιοποίησης με την αρχική πηγή έμπνευσης, τον συγγραφέα Γκίντερ Γκρας, να παραμένει ιερέας και όχι μάγος νευρωτικός κάποιας ''ασύντακτης'' καλλιτεχνικής συνθήκης.

5

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
Πάρα πολύ ωραίο άρθο! Ευχαριστούμε! Αύριο κιόλας θα ψάξω να νοικιάσω, για να ξαναδώ την ταινία. Την είχα παρακολουθήσει πριν πολλά χρόνια σε VHS και μου είχε κάνει αίσθηση. Ελπίζω να υπάρχει σε DVD προς ενοικίαση.
Σίγουρα θα υπάρχει, αν δηλαδή δεν την προβάλλει εκτάκτως η TV την ταινία. Δεν έχω συσκευή σπίτι και δεν παρακολουθώ, αλλά άμα μάθεις, άσε εδώ κάνα μήνυμα :)Σ' ευχαριστώ κι εγώ, Νοών...νοείτω, για το σχόλιο σου!
Να 'σαι καλά. Θα σε ενημερώσω. Μακάρι να την προβάλλει εκτάκτως η TV, κάποιο ιδιωτικό κανάλι σε... κρίση ποιότητας...!σ.σ.: Κατά πάσα πιθανότητα θα είναι η ΝΕΡΙΤ (πρωην [και προσεχώς] ΕΡΤ [ξανά], για να μη ξεχνιόμαστε)...Υ.Γ.: Μου κάνει εντύπωση που ως σκηνοθέτης δεν έχεις τηλεόραση. Η τηλεόραση ως μέσο δεν είναι κακό, το αντίθετο μάλιστα. Κακοί είναι οι τηλεθεατές με τις επιλογές τους. Νομίζω πως, ειδικά εσύ, το καταλαβαίνεις πολύ καλά αυτό. Ενδυκτικά αναφέρω μία καταπληκτική τηλεοπτική εκπομπή-ντοκιμαντέρ «Η Ιστορία των χρόνων μου» (ΕΡΤ, εξωτερική παραγωγή, 2002-2006), στην οποία ήσουν βοηθός σκηνοθέτης.
(Απευθυνόμενος στις αρνητικές ψήφους)::Παρακαλώ οι εμπαθείς να κοιτάξουν τα πράγματα αντικειμενικά. Τα μόνα (μη συνδρομητικά) τηλεοπτικά κανάλια, άσχετα από την εσωτερική (και αποκλειστική) πραγματικότητα λειτουργίας τους... και φυσικά την δικαίως αμφισβητούμενη ειδησεογραφική και ενημερωτική τους αντικειμενικότητα, (λες και τα ιδιωτικά μέσα είναι μέσα στην... αντικειμενικότητα... [φτου-κακά...!]), που μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει κάποιες σοβαρές εκπομπές όπως ντοκιμαντέρ, ελληνικά και ξένα, ωραίες ταινίες, επίσης εγχώριου και ξένου κινηματογράφου, είναι τα κρατικά. Καλό είναι να κοιτάμε και εκτός των παρωπίδων μας.....το αν κάποιοι, οι περισσότεροι θα έλεγα, μείναμε χωρίς κατσίκα γιατί μας... την κλέψανε, καλό είναι να μην παρακαλάμε τον Θεό να ψοφήσει και οι κατσίκα των υπολοίπων...Και ο νοών... νοείτω...!
Που τα ξέρεις όλα αυτά; Δε σε πιστεύω :)Κόψε κάτι, δεν ήταν και τόσο ''εκπληκτική'' η σειρά που αναφέρεις. Αρπαχτούλα ήταν απ' την άποψη της παραγωγής, αλλά σίγουρα καλύτερη απ' τον μέσο όρο της ελληνικής δημόσιας TV. Εμένα, πάντως, καλό μούκανε, γιατί και πληρώθηκα κανονικά, και πολλούς σημαντικούς ανθρώπους γνώρισα από κοντά. Τι να σου πω τώρα, δεν είναι πως δεν εκτιμώ το μέσο, αλλά σήριαλ δε βλέπω, ειδησεογραφικά ενημερώνομαι από το διαδίκτυο και, γενικά, οτιδήποτε καλό θα παίξει, θα το δω την επόμενη πάλι στο διαδίκτυο. Και, πίστεψε με, ''πετώντας'' την τηλεόραση και αποχωρώντας κι απ' το facebook, ξαναβρήκα την ηρεμία μου. Σταματάω εδώ, μια κι ο διάλογος μας δε θα ενδιαφέρει ιδιαίτερα το αναγνωστικό κοινό του LIFO.grΝά'σαι καλά, φίλτατε, καλό ξημέρωμα!