Ένα αποπνικτικό βράδυ του 2009, ο Αμερικανός φωτογράφος Michael Dweck που βρισκόταν στην Αβάνα αναζητώντας κάτι ενδιαφέρον για φωτορεπορτάζ, βρέθηκε με ένα φίλο σε ένα σκοτεινό σπίτι στα περίχωρα. Επίσημα, δεν υπάρχει προνομιούχος τάξη στην Κούβα. Αυτό που είδε όμως ο Dweck ήταν εκ διαμέτρου αντίθετο, τόσο στις κομμουνιστικές επιταγές, όσο και στα αμερικανικά διηγήματα με τα παλιά αυτοκίνητα και τα ετοιμόρροπα κτίρια. Πάνω από 100 εκ των πιο ταλαντούχων καλλιτεχνών, μοντέλων και μουσικών της Κούβας, μερικοί με iPhones και φορέματα Prada, χόρευαν δίπλα σε μια πισίνα, στις ακτές του ωκεανού. «Σαν παριζιάνικο σαλόνι των '30s», αναφέρει ο Dweck.
Κατά τη διάρκεια ενός έτους, ο Dweck απαθανάτισε με το φακό του Κουβανούς καλλιτέχνες στη δουλειά, στις βόλτες με τα αυτοκίνητά τους, στη νυχτερινή διασκέδαση. Το αποτέλεσμα: "Habana Libre", η Ελεύθερη Αβάνα, μια αισθησιακή ματιά στη δημιουργική ελίτ της Κούβας, τους άνδρες και τις γυναίκες που με κρατική υποστήριξη έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν στο εξωτερικό και να γευτούν ένα βαθμό ελευθερίας που οι περισσότεροι στην Κούβα δε γνωρίζουν. Σήμερα, 50 χρόνια μετά την έναρξη του αμερικανικού εμπάργκο και καθώς η κουβανική κυβέρνηση αναμειγνύεται στον ιδιωτικό τομέα, επιτρέπει εκτός των άλλων στον Dweck να εκθέσει τα πορτρέτα του σε έκθεση που εγκαινιάζεται στην Αβάνα στις 24 Φεβρουαρίου. Μια σιωπηρή αναγνώριση ότι η ανισότητα υφίσταται, αλλά ταυτόχρονα ένας τρόπος να προβληθεί το καλύτερο πρόσωπο της χώρας προς τα έξω. «Υπάρχει αύρα απίστευτης κομψότητας [στην Κούβα] και ο κόσμος δεν το γνωρίζει», επισημαίνει ο φωτογράφος. Υπάρχει βέβαια και σημαντική φτώχεια, γι' αυτό και ο Dweck θα προμηθευτεί μόνος του τα φώτα για την έκθεσή του. Por un mundo mejor, για έναν καλύτερο κόσμο.
σχόλια