Η καλύτερη φωτογραφία μου: Xαράλαμπος Κυδωνάκης (a.k.a. Dirtyharry)

Η καλύτερη φωτογραφία μου: Xαράλαμπος Κυδωνάκης (a.k.a. Dirtyharry) Facebook Twitter
3

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΙΣΩΣ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΗ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

 

Αυτήν τη φωτογραφία την τράβηξα τον Ιούνιο του 2010 στο Ρέθυμνο. Δεν γνωρίζω την εικονιζόμενη κοπελιά κι ό,τι τράβηξα δεν το βρήκα κάπου αργά κι απόμερα, αλλά ένα απόγευμα ακριβώς δίπλα στον πεζόδρομο της παραλίας, τον πιο ζωντανό δρόμο της πόλης το καλοκαίρι. Δεν έχει ξανατύχει να δω κάτι παρόμοιο εδώ και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να κάνω αρνητική διαφήμιση στην πόλη μου.


Ανάμεσα στα άλλα που έχω ακούσει απ' όταν δημοσίευσα τη φωτογραφία μέχρι σήμερα είναι και τα παρακάτω σχόλια:


«δεν ντρέπεσαι καθόλου»


«dirtyharrry's dirty classic»


«τώρα αυτό γιατί το τράβηξες;»


«η καλύτερή σου φωτογραφία»


«είσαι ελεεινός» κ.λπ.


Στο συγκεκριμένο θέμα τα όρια μεταξύ απέχθειας και οποιουδήποτε ίχνους αισθητικής είναι από λεπτά έως απροσδιόριστα. Όσο περνά ο καιρός, μου φαίνεται πως κάποιες φωτογραφίες μου μοιάζουν μεταξύ τους και συχνά οι καινούργιες μού θυμίζουν άλλες, πιο παλιές. Δεν έχω να ξεχωρίσω μια συγκεκριμένη φωτογραφία που να είναι η αγαπημένη μου, ετούτη εδώ έχει μια ιδιομορφία στο θέμα της και την έχω βάλει στην άκρη μέχρι να τη βαρεθώ κι αυτήν.


Δεν ξέρω αν υπάρχει εδώ κάτι που ο θεατής δύσκολα θα αποκωδικοποιήσει, τα οπτικά στοιχεία είναι αρκετά ξεκάθαρα. Ούτε ξέρω τι σκέψεις μπορεί να κάνει ο καθένας, αντικρίζοντας κάτι τέτοιο. Όσον αφορά εμένα, παλιότερα αναρωτιόμουνα διάφορα, άλλες φορές δεν σκεφτόμουνα απολύτως τίποτα. Τώρα τελευταία με στενοχωρεί γιατί μου θυμίζει τη σχεδόν ολοκληρωτική εξάρτηση της Κρήτης απ' τον τουρισμό. Ίσως απλά να είναι μια κοπελιά σε μια δύσκολη στιγμή, που όμως έχει τη δυνατότητα με τη σκούπα να εξαφανίσει κάθε ίχνος της, σαν να ήτανε γάτα. Ίσως να μην ισχύει ούτε αυτό και όλα που έχουν περάσει απ' το μυαλό μου να είναι ασυναρτησίες. Σταματάω εδώ γιατί δεν θέλω να θεωρηθεί ότι θέλω να «περάσω μηνύματα» ή ότι θέλω να «πω κάτι για την εποχή μου». Διάλεξα να μιλήσω γι' αυτήν τη φωτογραφία επειδή δεν θέλω να προβληματίσω κανέναν, αρκετά προβλήματα έχει ο κόσμος ήδη και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα.

CV

Γεννημένος: 1979, Ηράκλειο
Σπουδές:  Αρχιτεκτονική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Επιρροές: S. Peckinpah, L. Buñuel, F. Goya, Weegee, D. Arbus, M. Parr
Καλύτερη στιγμή: Δεν ξέρω ποια είναι η καλύτερη, η πιο πρόσφατη όμως είναι όταν με προσκάλεσαν να μιλήσω για μια φωτογραφία μου στη LifΟ και δεν με λογόκριναν.
Χειρότερη στιγμή: Δεν θυμάμαι. Είναι πολλές.
Τop tip: Αγνοήστε κάθε συμβουλή, μαζί κι αυτήν εδώ.

3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Παρίσι μετά τους Ολυμπιακούς, ο Σουρεαλισμός ήρθε να κατακτήσει την πόλη

Φωτογραφία / Μια επίσκεψη σε ένα Παρίσι που αναζητά την επόμενη μέρα

Στο ανακαινισμένο Grand Palais, με επίκεντρο τον σουρεαλισμό, την τέχνη και καλεσμένο τον Τζιμ Τζάρμους, η Paris Photo 2024 καθρεφτίζει μια πόλη που επαναπροσδιορίζεται πολιτιστικά μετά τους Ολυμπιακούς.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

3 σχόλια