Είτε κάποιος βρίσκεται σε δίαιτα ή πρόγραμμα διατροφής, είτε όχι, η περίοδος των Χριστουγέννων είναι μια δοκιμασία και μάλιστα πολυήμερη και πολυεπίπεδη (ειδικά στην Ελλάδα): αρκετές μέρες πριν από τα Χριστούγεννα και μέχρι την Πρωτοχρονιά, όπου κι αν βρεθεί κάποιος, οι πειρασμοί είναι επιεικώς αμέτρητοι. Στο γραφείο γλυκά, στον δρόμο και τα καταστήματα κεράσματα και στο σπίτι ένα μικρό χάος από παραδοσιακά γλυκίσματα, σοκολάτες και τεράστιες ποσότητες φαγητού, που "λόγω των ημερών" δεν προλαβαίνουν να μείνουν για πολύ πάνω στο τραπέζι ή έστω στο ψυγείο.
Οι περισσότεροι αντιστέκονται με όλη τους τη δύναμη -ή όχι και τόσο- μέχρι να εμφανιστεί μπροστά τους ο προσωπικός τους τύραννος: για τον καθένα είναι διαφορετικός, άλλος υποκύπτει στις πραλίνες, άλλος στους κουραμπιέδες ή τα μελομακάρονα, άλλος στις δίπλες, όλοι, ωστόσο, αργά ή γρήγορα, σπάνε τη δίαιτα ή το διατροφικό τους πρόγραμμα και υποκύπτουν. Η συνέχεια είναι γνωστή, ακόμη και στους πιο πειθαρχημένους. Στην αρχή δίνουμε υποσχέσεις στον εαυτό μας ότι με κάποιο τρόπο θα καταναλώσουμε τις περιττές θερμίδες, μετά μπλέκουμε σε έναν κύκλο ενοχής και στο τέλος απλώς παραδινόμαστε πλήρως σ' αυτό που ξεκίνησε ως απλή παρασπονδία.
Σύμφωνα με την ψυχολόγο Heidi Grant Halvorson, το μυστικό για να μην εγκλωβιστεί κάποιος σ' αυτόν τον φαύλο κύκλο που προσθέτει κιλά και γεμίζει με ενοχές τον κόσμο κρύβεται ακριβώς στις συνήθειες μας και όχι μόνο τις διατροφικές. "Τα περισσότερα προβλήματα μας πηγάζουν από τις συνήθειες μας, που ωστόσο είναι προβλέψιμες. Ξέρουμε τι είναι αυτό που μας βάζει σε πειρασμό και χαλάει τη ρουτίνα μας, γι' αυτό και μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Εκείνο που δεν μας περνά ποτέ από το μυαλό είναι ότι μπορεί και να αποτύχουμε και ακριβώς από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα", λέει η Halvorson.
Αν, τελικώς, δεν αποφύγουμε τον πειρασμό, κατηγορηματικά προγραμματίζουμε την επόμενη μέρα ότι δεν θα παρεκκλίνουμε καθ' οιονδήποτε τρόπο. Επίσης, ενημερώνουμε κάποιον γι΄αυτή την απόφαση, προκειμένου να μας κρατά ενός πλαισίου.
Κατά την ίδια, όλα ξεκινούν από το ότι δεν υπάρχει ένα πλάνο διαχείρισης του λάθους από την αρχή, ενώ στη συνέχεια, ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της διατροφικής ατασθαλίας είναι η ενοχή. Αυτή η μέθοδος πρόβλεψης της αποτυχίας είναι γνωστή ως "αν/τότε" ή πιο αναλυτικά "αν συμβεί αυτό, φάω αυτό, κάνω κάτι που δεν πρέπει / τότε θα κάνω το άλλο", κάτι που κατά την ψυχολόγο έχει ήδη προετοιμάσει τον καθένα για το "μετά" μίας ημέρας γεμάτης πειρασμούς και τσιμπολόγημα. Η ίδια δίνει ένα χρήσιμο παράδειγμα αυτής της μεθόδου, το οποίο συνιστά πλάνο και προγραμματισμό ακόμη και στον τρόπο με τον οποίο βυθιζόμαστε στην αποτυχία.
"Αν πάω σε ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι, θα σταθώ σε σημείο σχετικά μακριά από τον μπουφέ. Θα πάρω μόνο ένα ποτό. Θα κρατάω αυτό το ένα ποτό στο χέρι και ένα μικρό ορεκτικό στο άλλο. Θα προσπαθήσω να τα απολαύσω όσο πιο αργά γίνεται. Κι αν για κάποιον λόγο, θέλω εγώ ή κάποιος από την παρέα να επιστρέψει στον μπουφέ, θα βρω τρόπο να αποφύγω να ξαναβρεθώ στο ίδιο σημείο. Αν, τελικώς, δεν αποφύγουμε τον πειρασμό, κατηγορηματικά προγραμματίζουμε την επόμενη μέρα ότι δεν θα παρεκκλίνουμε καθ' οιονδήποτε τρόπο. Επίσης, ενημερώνουμε κάποιον γι΄αυτή την απόφαση, προκειμένου να μας κρατά ενός πλαισίου", εξηγεί η Halvorson.
Κατά την ίδια, το 90% των αποτυχιών, ειδικά σε ό,τι αφορά τη διατροφή, κρύβονται στη λάθος διαχείριση των ατομικών συνηθειών και στην έλλειψη "plan B", όταν παραβιάζουμε τα δικά μας προσωπικά όρια.
Με στοιχεία από το Business Insider
σχόλια