Συνελήφθη ο 23χρονος που «παρέσυρε» την ανήλικη από τα Σπάτα

Αποπλάνηση ανηλίκου γνωρίζετε τι σημαίνει;

"Αυτή" είναι δεκατριών ετών, αν δεν το έχεις πάρει είδηση ακόμα...Κι αυτός είκοσιτριών.

Όχι μόνο είναι αρπαγή, αλλά αν είναι ακριβές ότι το κορίτσι είναι κάτω των 14 ετών, πρόκειται για κακούργημα. Η αρπαγή ανηλίκων προβλέπεται στο άρθρο 324 του Ποινικού μας Κώδικα (για την ποινή βλ. την παράγρ. 2):"1. Όποιος αφαιρεί ανήλικο από τους γονείς, τους επιτρόπους ή από οποιονδήποτε δικαιούται να μεριμνήσει για το πρόσωπό του ή όποιος υποστηρίζει την εκούσια διαφυγή του ανηλίκου από την εξουσία των παραπάνω προσώπων τιμωρείται με φυλάκιση. […]2. Αν ο ανήλικος δεν έχει συμπληρώσει τα δεκατέσσερα χρόνια του, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, εκτός αν η πράξη τελέστηκε από ανιόντα, οπότε εφαρμόζεται η προηγούμενη παράγραφος. […]"Κατά τα άλλα πρέπει οπωσδήποτε να συγκρατηθούν τα ΜΜΕ σχετικά τη δημοσίευση φωτογραφιών υπόπτων, συλληφθέντων και κατηγορουμένων. Η κατάσταση έχει ξεφύγει πια.

Να κάνω μια ερώτηση καθαρά από άγνοια και μόνο. Συμφωνώ 100% με αυτά που λέτε αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να πούνε ότι δεν είναι αρπαγή από τη στιγμή που πήγε με τη θέλησή της?Δηλαδή η κατάθεσή της(που όπως φαίνεται θα είναι υπέρ του) να αθωώσει το καθίκι αυτό?Γιατί δε φαίνεται από πουθενά ότι την έβαλε πχ στο αυτοκίνητό του και την άρπαξε..ίσα ίσα..φαίνεται ότι αυτή ήθελε να πάει. Αν κάποιος της "νομικής" οδού ξέρει, αν μας διαφωτίσει..από περιέργεια κ μόνο..

@dim. Αν (επαναλαμβάνω ΑΝ) τα γεγονότα είναι όπως περιγράφονται, δηλαδή το θύμα μπήκε σε ένα λεωφορείο και πήγε με τη θέλησή του (αλλά όχι με τη θέληση των γονιών του) 650 χιλιόμετρα μακριά (δηλαδή "διέφυγε από την εξουσία των γονέων του") και ο δράστης το υποστήριξε προς τούτο (ηθικά, π.χ. του είπε "έλα", "θα μείνουμε μαζί", "μην φοβάσαι" ή/και υλικά, π.χ. του προσέφερε κατάλυμα κλπ ή με άλλον τρόπο) τότε το έκανε το έγκλημα, και μάλιστα στην διακεκριμένη (δηλαδή βαρύτερη) μορφή της παραγράφου 2. Ποινή 5-10 χρόνια κάθειρξη.Η ορολογία των διατάξεων των νόμων καμιά φορά ξενίζει τον μη νομικό. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι στραβός ο γιαλός, εννοείται πως οι νόμοι πρέπει να γράφονται σε κατανοητά ελληνικά διότι της Ελληνικής Δημοκρατίας την έννομη τάξη ορίζουν, ούτε των δικηγόρων μόνο, ούτε των δικαστών μόνο. Ωστόσο, είτε επειδή εξαρχής μια λέξη κακώς επιλέχθηκε, είτε επειδή από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος άλλαξε η έννοια κάποιου όρου στην καθομιλουμένη, είτε για να υπάρχει μια νομοτεχνική συνοχή στα άρθρα, είτε για άλλους λόγους, υπάρχουν αυτά τα γλωσσικά ζητήματα.Ο νομοθέτης λοιπόν αποφάσισε να εντάξει στην "αρπαγή" και την "εκούσια διαφυγή ανηλίκου", για νομικούς λόγους (αντιμετωπίζονται ενιαία) αλλά κατ' αρχήν για ουσιαστικούς, διότι θεωρεί ότι ο ανήλικος έχει μειωμένη ικανότητα αυτοδιάθεσης (ελευθερίας), ιδίως δε ο κάτω των 14 ετών.Εκεί είναι και ένα άλλο ζητηματάκι που πιστεύω εύστοχα θίξατε, το τι δηλαδή προστατεύει αυτή η απαγόρευση (ποιο είναι το προστατευόμενο έννομο αγαθό, όπως λέμε). Την ελευθερία του ανηλίκου ή την γονική μέριμνα; Η άποψη που επικρατεί είναι ότι προστατεύει κυρίως το δεύτερο και εμμέσως το πρώτο, παρ' όλο που το άρθρο εντάσσεται στο κεφάλαιο "εγκλήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας". Συνεπώς, η λέξη "αρπαγή" δικαίως προκαλεί κάποιους προβληματισμούς, όταν ο ανήλικος φεύγει μόνος του.Άλλωστε, στο συγκεκριμένο άρθρο επικρίνεται ως αναχρονιστικός και ο όρος "αφαίρεση", που παραπέμπει σε αντικείμενο και όχι σε παιδί. Προσωπικώς με ενοχλεί κάπως και ο όρος "εξουσία των γονέων" αλλά δεν είναι και τόσο φοβερό, εφόσον δεν δημιουργούνται ερμηνευτικά προβλήματα.Άλλο συχνό παράδειγμα νομικής έννοιας με τέτοια ζητήματα είναι η "οικιακή ειρήνη" του 334 ΠΚ (διατάραξη οικιακής ειρήνης), η οποία αναφέρεται εκτός από την οικία και σε επαγγελματικούς χώρους, περίκλειστους χώρους, δημοτικά ή δημόσια καταστήματα κλπ.Πέρα από την εκούσια λοιπόν μετάβαση και παραμονή του κοριτσιού, το τι μπορεί να ισχυριστεί ο δράστης είναι άλλη ιστορία: ότι πίστευε ότι ήταν ενήλικη (αποκλείεται να γίνει δεκτό) ή άνω των 14 ετών (μπορεί και να ισχύει, άρα ενδεχομένως φυλάκιση 10 ημέρες έως 5 έτη), ότι δεν προσκάλεσε το παιδί και μόλις ήρθε θα το επέστρεφε ή θα ειδοποιούσε τις αρχές αλλά δεν μπόρεσε (λέμε τώρα), ότι την γλύτωσε από κίνδυνο γιατί την κακοποιούσανε στο σπίτι (ξαναλέμε τώρα). Χίλια δυο, το δικαστήριο όμως θα κρίνει.

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω πως καλά έκανε ο 23χρονος. Απλά κάνω μια υπόθεση. Ας πούμε πως ο 23χρονος φλέρταρε μαζί της στο δίκτυο (που οκ, έχει ένα λάθος από μόνο του). Κι αυτή, με δική της πρωτοβουλία ανέβηκε επάνω να τον βρει. Κατά πόσο αυτός κατηγορείται δίκαια για αρπαγή ανηλίκου;