- Μένω σ’ ένα διώροφο κτίσμα, δίπλα στο ΙΚΑ Ηλιούπολης. Έχω πιλοτή με αυλή, που τη διακοσμούν λεμονιές, μια πασχαλιά, τριανταφυλλιές, κορομηλιές. Είμαι ανάμεσα σε μια μεγάλη πλατεία, που ονομάζεται Παλαιών Πατρών Γερμανού, κι ένα πάρκο. Ευχαριστιέμαι να χαζεύω τους ευκάλυπτους που έχουν θεριέψει! Νιώθω τυχερή που έχω τόσο πράσινο δίπλα μου και όταν βγαίνω βόλτα με το σκυλάκι μου, γίνομαι ένα με τη φύση.
- Η Ηλιούπολη (η πόλη του ήλιου) έχει άλλο αέρα. Οι δρόμοι είναι μεγάλοι και ανοιχτοί, ο ήλιος μπαίνει παντού και γύρω σου βλέπεις αρκετό πράσινο. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις μικρές οικοδομές, που λόγω της γειτνίασης με το Ελληνικό φτάνουν ως τους δύο ορόφους, έχει προστατέψει την περιοχή από την επέλαση του γκρι. Επίσης, εδώ υπάρχουν και πάρα πολλές πλατείες. Τουλάχιστον τριάντα τρεις. Λέγεται ότι η Ηλιούπολη έχει σχεδιαστεί από Άγγλους αρχιτέκτονες, γι’ αυτό ίσως έχει τόσες πλατείες.
- Το όνομά της η περιοχή το οφείλει στους πρώτους Αιγυπτιώτες επιχειρηματίες που δημιούργησαν το προάστιο. Με ιδέα του Δρανδάκη δίνεται στον καινούργιο οικισμό το όνομα της αρχαίας αιγυπτιακής πόλης που λεγόταν Ηλιούπολις. «Πι-Ρα» το αιγυπτιακό της όνομα, η πόλη του θεού Ήλιου δηλαδή, που στα ελληνικά μεταλλάχτηκε σε Ηλιούπολη.
- Επισκέπτομαι τη σαββατιάτικη λαϊκή μας σχεδόν κάθε εβδομάδα. Δύο φορές τον μήνα, δε, επισκέπτομαι και τη λαϊκή με τα βιολογικά προϊόντα. Όταν δεν ζυμώνω η ίδια το ψωμί μου, θα πάρω το αγαπημένο μου νησιώτικο ψωμάκι από τον «Θωμά» ή από τη Αρτοποίητη. Aπό τον Τσακαμένο προτιμώ ένα καταπληκτικό μαύρο ψωμί με προζύμι, έτσι, για να υπάρχει ποικιλία.
- Για να ξεφύγω, περπατάω το βραδάκι μέσα στις γειτονιές. Μ’ αρέσει η περιοχή πάνω από το «νησάκι» και το βουνό στα «Αστυνομικά», που πήραν το όνομά τους από τους ένστολους που κατοικούσαν παλαιότερα στη συγκεκριμένη γειτονιά.
- Αν η γειτονιά μου ήταν τραγούδι, θα ήταν το παιδικό «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στους τοίχους», που έλεγε «ένα σύννεφο είν' η καρδιά μας, η ζωή μας γιορτή σε πλατεία». Βλέπω πάντα παιδιά να παίζουν τριγύρω στις πλατείες.
- Τη γειτονιά αυτήν θυμάμαι να τη γλυκοκοιτάζω από παιδί, όταν ακόμα δεν έμενα εδώ, αλλά ερχόμασταν για επίσκεψη στη θεία μου. Από τότε αρχίζουν οι αναμνήσεις μου από την περιοχή. Πιστεύω ότι ήρθα να μείνω εδώ για να εκπληρώσω κάτι. Περιμένω να μου αποκαλύψει κάτι αυτό το μέρος…
- Ο Γιώργος, ο περιπτεράς, στην πλατεία Παλαιών Πατρών Γερμανού, είναι απίστευτο τυπάκι. Πάντα βραδινός και πάντα ορεξάτος για κουβέντα και μπιρίτσα. Έχουμε αναλύσει σε πολύωρες συζητήσεις τα πάντα! Ακούει πάντα «Εν Λευκώ», του αρέσει να μιλάει για καλές μουσικές και πάντα με πείθει να μείνω στο περίπτερό του λίγο ακόμα.
σχόλια