Είναι ένα σπίτι, μή σπίτι.. μια καλύβα, μή καλύβα. Ένας χώρος στον οποίο ο ηδιοκτήτης του σεβαστηκε το πέρασμα του χρόνου-ανέδειξε τις ρυτίδες του, αφήνοντας έντονο το άρωμα του παλιού Ελληνικού σπιτικού. Χωρίς όμως να το εκθέτει στις καιρικές συνθήκες-διπλά τζάμια.Κάπου εκεί δίπλα στη βρυσούλα φαντάζομαι μια μάνα να πλένει τα ρούχα, μια γριούλα να ανάβει το καντήλι.. ενώ εξώ στο αυλοτόπι ένας μπόμπιρας μόλις έμαθε να περπατάει.
σχόλια