Στις 6 Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια του ετήσιου φεστιβάλ του περιοδικού «Internazionale» στη Φεράρα της Ιταλίας, διαβάστηκε το παρακάτω κείμενο που απέστειλε ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Bernard Guetta σχετικά με την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη.
Το κείμενο του Bernard Guetta
«Δεν είμαι σίγουρος εάν θα συμφωνούσαμε όλοι πως το πολιτικό πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι η κεντροαριστερά και η κεντροδεξιά «ξέμειναν από ιδέες» (θα μπορούσε να πει κάποιος ότι για χρόνια ταυτίστηκαν πάνω σε κοινές νεοφιλελεύθερες ιδέες ή ότι, εν τέλει, πολιτικά έγιναν πιο πολύ το πρόβλημα παρά η λύση).
Και σίγουρα δεν υπάρχει η παραμικρή μνεία στη γραφειοκρατική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δημιούργησε αρκετά από τα αδιέξοδα που τώρα η ίδια καλείται να λύσει.
Φίλοι, είναι πέντε λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα. Κατόπιν όσων συνέβησαν τα τελευταία πέντε χρόνια, στις ευρωπαϊκές και εθνικές εκλογές που θα διεξαχθούν προσεχώς τα κινήματα που βρίσκονται στα δεξιά της δεξιάς έχουν πολλές πιθανότητες να πάρουν τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή, σε κάθε περίπτωση, να καταστούν σημαντικοί παράγοντες.
Όμως, ο παλιός βραβευμένος δημοσιογράφος της «Monde» και αργότερα της «Liberation» δεν παύει να θέτει το εξής καίριο ζήτημα: εάν οι δημοκράτες πολίτες, ανεξαρτήτως απόχρωσης, αφήσουν την ακροδεξιά στην πρωτοπορία της αντίστασης απέναντι στα δεινά που έχουν συσσωρευθεί, στο τέλος θα βρεθούν να προασπίζονται το πλέον θεμελιώδες πολιτικό δικαίωμά τους, την ελευθερία.
«Φίλοι, είναι πέντε λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα. Κατόπιν όσων συνέβησαν τα τελευταία πέντε χρόνια, στις ευρωπαϊκές και εθνικές εκλογές που θα διεξαχθούν προσεχώς τα κινήματα που βρίσκονται στα δεξιά της δεξιάς έχουν πολλές πιθανότητες να πάρουν τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή, σε κάθε περίπτωση, να καταστούν σημαντικοί παράγοντες».
Αυτό θα μπορούσε να γίνει, επειδή κανένα από τα δύο κύρια πολιτικά ρεύματα που κυριάρχησαν στην ευρωπαϊκή σκηνή μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ‒ούτε οι χριστιανοδημοκράτες ούτε οι σοσιαλδημοκράτες‒ δεν αποτελούν πια πόλους έλξης.
Και τα δύο φαίνεται να έχουν εξαντληθεί πνευματικά, ενώ τα κινήματα της νέας δεξιάς διαθέτουν τουλάχιστον την καινοτομία και την απλότητα των προτάσεών τους.
Έχει ανατραπεί η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας; Κλείστε τα σύνορα. Ο αρχαϊσμός του Ισλάμ είναι ανησυχητικός, όχι μόνο για τη δεξιά; Ας εγκαταλείψουμε τον κοσμικό μας χαρακτήρα και ας κάνουμε ξανά τα κράτη μας θεοκρατικά.
Το εκλογικό σώμα μπούχτισε τη μετανάστευση; Aφήστε τα πλοία των προσφύγων να βυθιστούν. Η οικονομική παγκοσμιοποίηση διαταράσσει τις κοινωνίες μας; Ας βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όλα αυτές οι προτάσεις είναι προφανώς παράλογες, επαίσχυντες ή και τα δύο, αλλά είναι αποτελεσματικές επειδή είναι απλές, άμεσες και πιο ικανοποιητικές από την απουσία απάντησης ή το πολυφορεμένο "δεν είναι τόσο απλό".
Σήμερα, οι δημοκράτες τόσο της αριστερά όσο και της δεξιά έχουν ανάγκη από πνευματικό και ηθικό επαναπροσδιορισμό, αλλά αυτό, φυσικά, απαιτεί χρόνο, πάρα πολύ χρόνο. Έτσι, ενώ γίνεται ανταλλαγή ιδεών και αναμένουμε την εμφάνιση νέων δυνάμεων, καινούργια κόμματα που διαθέτουν μέθοδο και ευελιξία βρίσκονται στην πρωτοπορία της αντίστασης, στη θέση που θα έπρεπε να βρισκόμαστε εμείς. Για να το θέσουμε διαφορετικά, πρέπει να στρατευθούμε συστηματικά υπέρ του κοινού σκοπού όλων των δημοκρατών εναντίον των δυνάμεων του σκοταδισμού.
Βεβαίως, αυτή η προοπτική δεν είναι συναρπαστική. Καθόλου μάλιστα. Αλλά πριν το ρολόι δείξει μεσάνυχτα, δεν θα είναι οι νεοσχηματιζόμενες πολιτικές μας ταυτότητες αυτές που θα χρειάζονται υπεράσπιση, αλλά η ελευθερία».
Μετάφραση – απόδοση: Νίκος Μιχαλόπουλος
σχόλια