Χάρη στον κορωνοϊό, τα δίδυμα αγόρια μου που πάνε στην τρίτη του δημοτικού θα είναι σπίτι όλη μέρα επ' αόριστον. Δεν πρόκειται όμως να αναπληρώσω το σχολείο για χάρη τους.
Κρίνετέ με όσο θέλετε.
Από σεβασμό και μόνο στις εκπληκτικές δασκάλες τους, υπόσχομαι απλά να κάνω καλή τη πίστη μια προσπάθεια να τα πείσω να κάνουν τις όποιες εργασίες τους στέλνει το σχολείο στο σπίτι. Ούτε κατά διάνοια όμως δεν έχω την ψευδαίσθηση ή την επιθυμία να γεμίσω στο σπίτι το κενό μιας κανονικής σχολικής μέρας. Στο τέλος της μέρας, αφού καταφέρουμε τα απολύτως απαραίτητα, η ατζέντα περιλαμβάνει δύο πράγματα: επιβίωση και πολλή τηλεόραση. Αράζουμε όλοι μαζί, μασουλάμε μπισκότα και ελπίζουμε για το καλύτερο. Αγαπάμε ο ένας τον άλλον και προσπαθούμε να μην τρελαθούμε.
Αυτό που ξέρω, από άλλες οδυνηρές εμπειρίες στο παρελθόν, είναι ότι το να προσπαθείς να μετατρέψεις την μητρότητα σε ανταγωνιστικό σπορ, δεν είναι καθόλου υγιές. Και σίγουρα δεν είναι ένα παιχνίδι που θέλω να παίξω.
Όταν μας είπαν ότι τα σχολεία κλείνουν, ήξερα αμέσως ότι θα γεμίσει το timeline μου στα social media με προγράμματα διδασκαλίας κατ' οίκον και ένα σωρό υπέροχες και εξοντωτικές (για τους ενήλικες) δραστηριότητες που μπορούν να κάνουν στο σπίτι τα παιδιά.
Οι προβλέψεις μου ήταν σωστές: οι προτάσεις περιλαμβάνουν τα πάντα από αναλυτικά και πολύπλοκα γραφήματα αξιοποίησης κάθε λεπτού της ημέρας μέχρι online εργαστήρια για να μαθαίνουν τα παιδιά γιόγκα, διαλογισμό, γαλλικά, κατασκευή πυραύλου. Στο μεταξύ, οι γονείς ανταλλάσσουν συνταγές ιδανικής διατροφικής ισορροπίας για να ενισχυθεί η παραγωγικότητα των παιδιών στη μελέτη. Πολλοί από αυτούς έχουν ήδη αρχίσει να οδύρονται επειδή αισθάνονται ότι δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις προσδοκίες του νέου τους ρόλου.
Δεν είμαι ειδικός στην διδασκαλία παιδιών τρίτης δημοτικού... Επίσης, παρότι γονιός, δεν θα δήλωνα ειδικός στην ανατροφή – γεγονός που θα ήταν ξεκάθαρο αν συναντούσατε τα υπέροχα αλλά κάπως ανήμερα αγόρια μου. Αυτό που ξέρω όμως, από άλλες οδυνηρές εμπειρίες στο παρελθόν, είναι ότι το να προσπαθείς να μετατρέψεις την μητρότητα σε ανταγωνιστικό σπορ, δεν είναι καθόλου υγιές. Και σίγουρα δεν είναι ένα παιχνίδι που θέλω να παίξω.
Ο σύζυγός μου κι εγώ είμαστε εργαζόμενοι πλήρους ωραρίου. Όπως και τόσοι άλλοι αυτές τις μέρες, προσπαθούμε να κρατήσουμε την οικογένεια μας ασφαλή, να πείσουμε τους γονείς μας να διατηρήσουν πάση θυσία την κοινωνική απόσταση, να επικοινωνούμε με αγαπημένα πρόσωπα, και να μην πανικοβληθούμε.
Μέχρι στιγμής, τα αγόρια έχουν παίξει πιο πολλά video games και έχουν δει πιο πολλή τηλεόραση από οποιαδήποτε άλλη κανονική εβδομάδα πριν κλείσουν τα σχολεία. Δεν πειράζει. Τα κρατά απασχολημένα όσο εγώ κι ο μπαμπάς τους προσπαθούμε να ολοκληρώσουμε την τηλεργασία και τις τηλεδιασκέψεις μας.
Αγαπιόμαστε, βάζουμε τις φωνές, ζητάμε συγνώμη, γελάμε, τα αγόρια πλακώνονται μεταξύ τους, ξαναβάζουμε τις φωνές. Ζούμε και προσπαθούμε να δείχνουμε συμπόνια και κατανόηση και ελπίζουμε ότι όλο αυτό σύντομα θα είναι μια ανάμνηση. Κι όταν τελειώσει, δεν θα έχουν πάει πουθενά οι σχολικές εργασίες.
Πηγή: New York Times
σχόλια