Μην υποτιμάτε τον ρατσισμό μέσα σας.

Μην υποτιμάτε τον ρατσισμό μέσα σας. Facebook Twitter
68

  • Ο ρατσισμός είναι επικίνδυνος επειδή είναι παγκόσμιος και πανανθρώπινος.
  • Ο κάθε άνθρωπος γεννιέται ρατσιστής – δηλαδή με τον φόβο του άλλου, του άγνωστου, του διαφορετικού.
  • Είναι ουτοπική αφέλεια να θεωρούμε ότι ο άνθρωπος γεννιέται αγνός, αγαθός και αθώος. Αντίθετα, κουβαλάει όλα τα αρνητικά του πρωτόγονου: φόβο, μίσος, επιθετικότητα... Την αγάπη θα τη μάθει αργότερα, αν τη μάθει. (Μερικοί δεν τη μαθαίνουν ποτέ. Ή μαθαίνουν μόνο τον δεσμό με τη μάνα και τους δικούς τους.)
  • Γεννιέται ρατσιστής και μεγαλώνει ρατσιστής, διατηρώντας μέσα του τους ίδιους φόβους, την ίδια δυσπιστία – που συχνά τους ενισχύει η οικογένεια και το περιβάλλον.
  • Και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να απελευθερωθεί, να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα, να ξεπεράσει τα εμπόδια, να ανοιχτεί στον άγνωστο και διαφορετικό συνάνθρωπο και να τον πλησιάσει. Μόνο η παιδεία μπορεί να τον βοηθήσει να αποκτήσει αυτογνωσία και αυτοκριτική.
  • Η προσπάθεια αυτή πρέπει να είναι καθημερινή. Κάθε μέρα οφείλει κανείς να πολεμάει την έμφυτη δυσπιστία και φοβία.
  • Ποτέ δεν θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τον ρατσισμό με διακηρύξεις κι ευχολόγια. Ούτε με νόμους και διατάξεις. Μερικές φορές, μάλιστα, οι νόμοι επιτείνουν αυτό που υποτίθεται ότι καταπολεμούν.
  • Μόνο με παιδεία και εσωτερική άσκηση θα τον ξεπεράσουμε. Με σκέψη και ισχυρή βούληση. Πριν πολεμήσουμε τον ρατσισμό στην κοινωνία, πρέπει να τον νικήσουμε μέσα μας.
  • Μην υποτιμάτε τον ρατσισμό μέσα σας. Είναι ύπουλος και φωλιάζει ακόμα και στον πιο καλλιεργημένο άνθρωπο. Φοράει πολλές μάσκες και παίζει περίεργους ρόλους. Κρύβεται πίσω από συνηθισμένα στερεότυπα, κοινότοπες προκαταλήψεις και αθώες γενικεύσεις.
  • Οι Έλληνες δεν έγιναν τώρα ρατσιστές επειδή πλημμυρίσαμε με ξένους. Ήταν ανέκαθεν. Σε έρευνα που είχε γίνει τον Μάιο του 1986 σε 6 ευρωπαϊκές χώρες, ήμασταν πρώτοι στις διακρίσεις. Βέβαια, όχι εναντίον των Πακιστανών και Αφγανών, που δεν υπήρχαν. Αλλά εναντίον των Ρομά, Εβραίων και Μουσουλμάνων (όπου υπήρχαν). Και σε προχθεσινή έρευνα του Pew Institute, ανάμεσα στους Ευρωπαίους, εμείς ψηφίσαμε τους εαυτούς μας! Ως τους πιο αξιόπιστους (παρόλη τη διαφθορά), λιγότερο αλαζόνες και πιο φιλάνθρωπους. Αλλά το να θεωρείς εαυτόν ανώτερο – είναι η βάση του ρατσισμού.
  • Γι' αυτό, μία παραίνεση υπάρχει: Παιδεία, αυτοκριτική και συνεχής και άγρυπνη ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ!

(Σε πρώτη μορφή αυτό το κείμενο δόθηκε στην ιστοσελίδα www.1againstracism.gr, της  Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες).

 

 

68

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

14 σχόλια
El fascismo se cura leyendo y el racismo se cura viajandoΟ φασισμός θεραπεύεται διαβάζοντας και ο ρατσισμός θεραπεύεται ταξιδεύονταςMiguel de Unamuno (1864 - 1936), Βάσκος συγγαρφέας, ποιητής και φιλόσοφος
"Δεν μπορω να καταλαβω, τι ακριβως χρειαζεται ωστε μερικοι να αλλαξουν μυαλο;;; Εχω δυστυχως σχεδον φτασει στο σημειο να πιστευω, οτι το μονο που θα μπορουσε να κανει καποιους να αλλαξουν, θα ηταν να ειχαν τα παιδια τους σε καποια αλλη χωρα, ετσι ωστε να σκεφτονται καθε λεπτο, συνεχεια-ασταματητα, "αραγε θα βαρεσει και εκει στην ξενη χωρα κανενας το παιδι μου με σιδηροβεργα και θα το αφησει στο τοπο;" Πρεπει να φτασουμε μεχρι εκει για να αλλαξουν μερικοι μυαλο;;;"*** ***λογια της μητερα μου απο προχθεσινη τηλεφωνικη επικοινωνια.
Η ιδέα και μόνο ότι ο άνθρωπος γεννιέται με προδιάθεση ρατσιστή, όπως και οποιαδήποτε άλλη προδιάθεση, είναι η ίδια ΑΚΡΑ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ, και ευθύνεται για τις διαχρονικές γενοκτονίες, πολιτικές φυλετικού διαχωρισμού και το Ολοκαύτωμα (για το οποίο μάλιστα η ναζιστική ιεραρχία αξιοποίησε στο έπακρο αυτές τις ψευδοεπιστημονικές παπαρούπες).Ο φόβος του άλλου δεν έχει να κάνει με τον ρατσισμό με το ένστικτο επιβίωσης, το οποίο βεβαίως έχει τα φυσικά όρια του: αν ένας αλλοδαπός ληστής πάει να με σκοτώσει μέσα στο σπίτι μου, θα αμυνθώ με κάθε τρόπο. Αν τον τραυματίσω θα είμαι ρατσιστής; Όχι βέβαια. Θα είμαι όμως ρατσιστής αν τον χτυπήσω στα καλά του καθουμένου, χωρίς να μου έχει κάνει τίποτα και χωρίς να μπορώ να επικαλεστώ το ένστικτο της επιβίωσης.Τέλος, ρατσισμός είναι και να θεωρούμε τους Έλληνες το κατακάθι των λαών της γής, καθώς και ότι θα έπρεπε να είναι δυστυχισμένοι που είναι Έλληνες...
κοίτα να δεις που τώρα στα γεράματα μάθαμε ότι ρατσισμός είναι ο φόβος ή / και απόρριψη του διαφορετικού και ότι είναι λέει έμφυτος σε κάθε άνθρωπο...κύριε Δήμου θα ήθελα μια σειρά βιβλίων ή άρθρων που να στηρίζουν την άποψή σας
"Σε έρευνα που είχε γίνει τον Μάιο του 1986 σε 6 ευρωπαϊκές χώρες, ήμασταν πρώτοι στις διακρίσεις. Βέβαια, όχι εναντίον των Πακιστανών και Αφγανών, που δεν υπήρχαν. Αλλά εναντίον των Ρομά, Εβραίων και Μουσουλμάνων (όπου υπήρχαν). "ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ βοήθησαν πολλούς λαούς που για διάφορους λόγους σε διάφορες στιγμές της Ιστορίας υπέφεραν. Με τους Ρομά η σχέση είναι περίεργη δεδομένου ότι αρκετοί από αυτούς έχουν κατηγορηθεί (όχι άδικα πολλές φορές ) για εγκληματική δραστηριότητα... Βέβαια πολλοί από αυτούς έχουν φιλότιμο και μπέσα ενώ η λέξη "οικογένεια" έχει για αυτούς ιδιαίτερη αξία. ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ στην πραγματικότητα στην Ελλάδα δεν υπήρξαν ποτέ θύματα ρατσισμού στην Ελλάδα με εξαίρεση σποραδικές επιθέσεις ακραίων στοιχείων. ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα βοήθησε επανειλλημένα τους Παλαιστίνιους και άλλους κατατρεγμένους Άραβες σε σημείο να εξομοιώνονται οι Έλληνες με τρομοκράτες και δεχόμαστε ανεκδιήγητες "ταξιδιωτικές οδηγίες". Το πρόβλημα υπήρχε κύρια με τους Τούρκους και την προκλητική τους συμπεριφορά και τον ιδιότυπο κομπλεξισμό κάποιων κύκλων της μουσουλμανικής κοινότητας στη Θράκη που δεχόταν και εφάρμοζε αζημίως τις "συστάσεις" της Άγκυρας. Η βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους μεταφράστηκε ως αντισημιτισμός από "ιδρύματα ή φορείς που διεξάγουν έρευνες" σαν αυτήν που επικαλείται το άρθρο.ΠΑΝΤΩΣ Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΑΝΤΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΟΠΟΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΟΝ ΥΠΟΘΑΛΠΤΟΥΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ ΜΕ ΚΑΤΑΡΕΣ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ!
@ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΣ ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ 29.5.2013 | 21:11 > ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ στην πραγματικότητα στην Ελλάδα δεν υπήρξαν ποτέ θύματα ρατσισμού στην Ελλάδα με εξαίρεση σποραδικές επιθέσεις ακραίων στοιχείων.Έχετε ακούσει για τη σφαγή της Τριπολιτσάς ή για το πογκρόμ της Κέρκυρας;
2-3 γεγονότα δεν σημαίνει ότι παύει να είναι κάτι μεμονωμένο. Εκεί λειτούργησε περισσότερο το θυμικό και το συναίσθημα.Η ξεδιάντροπη υποστήριξη των εβραίων στο τουρκικό στοιχείο και ο ανασκολοπισμός του μητροπολίτη Άνθιμου έδειξαν την όλη βαρβαρότητα των τούρκων. Η σφαγή στο αίγιο και στο γαλαξίδι. Λογικό είναι να υπάρξει ξέσπασμα.
@ EIN STEPENWOLFΤα ιστορικά γεγονότα που αναφέρετε μου είναι γνωστά και συμφωνώ με τον rock lobster ότι έγιναν υπό πολύ συγκεκριμένες(και όχι αδικαιολόγητες) συνθήκες. Πάντως διαβάζοντας ξανά το άρθρο του κου Δήμου δεν κατάλαβα αν η έρευνα αυτή του 1986 έφτασε σε τέτοιο ιστορικό βάθος . Διότι αν περιελάμβανε τέτοιου είδους γεγονότα θα ήταν άδικο να μην συμπεριλάβει και τη σημαντική βοήθεια των Ελλήνων προς τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης κατά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Μάλιστα η γενικότερη αγαστή συνεργασία των δύο κοινοτήτων έτυχε της (πολύ μεταγενέστερης του 1986) εύφημου μνείας του τ. Γάλλου Προέδρου Ν. Σαρκοζύ που, εξ' όσων έχουμε ακούσει, είναι γόνος Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
@ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΣ ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ 30.5.2013 | 18:06> Τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρετε μου είναι γνωστά και συμφωνώ με τον rock lobster ότι έγιναν υπό πολύ συγκεκριμένες(και όχι αδικαιολόγητες) συνθήκες.Αφού ξέρετε για το πογκρόμ της Κέρκυρας και βρίσκετε τις συνθήκες «όχι αδικαιολόγητες», δεν έχω να προσθέσω τίποτα.
Δεν είχα διαβάσει για το πογκρόμ στην Κέρκυρα #ein Steppenwolf.Τώρα το έψαξα στο google. Προφανώς και αυτό είναι κάτι το αδικαιολόγητο.Απλά όταν είσαι σε συνθήκες πολέμου (αναφέρομαι στην Τριπολιτσά αποκλειστικά και όχι στην Κέρκυρα) και ειδικά όταν ο πόλεμος είναι μία μακροχρόνια διαδικασία είναι πολύ πιθανόν να υπάρξουν σφαγές. Θα σου περιγράψω μία σκηνή από την ταινία "το νησί των καταραμένων". Όταν ο Ντι Κάμπριο θυμόταν το παρελθόν που έμπαινε ως Αμερικάνος στρατιώτης σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στην ευρώπη για να απελευθερώσει τους εβραίους που κρατούνταν μέσα. Αφού είδαν τα πτώματα και αφού είδαν ανθρώπους - ζόμπι που είχαν μέρες να φάνε δεν άντεξαν. Μάζεψαν τους λίγους Γερμανούς που ήταν μέσα και παραδόθηκαν τους έβαλαν στην σειρά και όλοι σκέφτηκαν το ίδιο πράγμα. Μόλις έπεσε δειλά δειλά η πρώτη σφαίρα, τότε άρχισαν όλοι να πυροβολούν. Δεν το δικαιολογώ αλλά δυσκολεύομαι να το κρίνω. Μέχρι και εγώ που το έβλεπα σε ταινία ένιωσα οργή για αυτήν την φρικτή μεταχείριση. Η σφαγή της Τριπολιτσάς μου κάνει για κάτι τέτοιο.Τώρα τα γεγονότα στην Κέρκυρα δεν τα γνώριζα μέχρι που το έγραψες εσύ. Θα είχε ενδιαφέρον μία μελέτη σχετικά με το συλλογικό ασυνείδητο (χωρίς να υπονοώ ότι μπορούν να δικαιολογηθούν).
@ein stepenwolfΠηγή: http://www.corfuhistory.eu/?p=2429Ένα δυστυχές γεγονός (ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΙΧΝΙΑΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ ) κατέληξε σε διένεξη των δύο κοινοτήτων . Ακόμη και αν το "αδικαιολόγητο" του προηγούμενου σχολίου μου είναι αδικαιολόγητο (πήγαινε στην περίπτωση της Τρίπολης) , ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ - υπήρχε υποβόσκουσα διαμάχη ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ κυρίως ΜΟΡΦΗΣ που ξεκινούσε από την Ιταλοκρατία και έσκασε στα "χέρια" της Ελληνικής διοίκησης.Ακόμη και έτσι οι Ελληνες έχουν βοηθήσει ΚΑΙ τους Εβραίους (ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ) ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ απ' ότι έχουν βοηθηθεί από αυτούς . ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟ ας το αναγνωρίσετε.
@rock lobster 30.5.2013 | 23:05Το πογκρόμ της Κέρκυρας θα το αγνοούσα κι εγώ αν δεν είχε αναφερθεί σ’ αυτό σε κάποιο κείμενό του ο Νίκος Δήμου. «Πογκρόμ; στην Ελλάδα;» ήταν η πρώτη αντίδρασή μου.Για την Τριπολιτσά: μάλλον νομίζεις ότι αναφέρομαι στη σφαγή των μουσουλμάνων. Έγραφα όμως για τη σφαγή των Εβραίων: τους καθάρισαν όλους εκτός από έναν που ήταν γνωστός για την καλοσύνη του. (Μαζί γλύτωσε κι η οικογένειά του). Υπήρξαν κι άλλες σφαγές Εβραίων το 1821, π.χ. στο Βραχώρι. Ας θυμηθούμε και τον αντισημίτη Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, που έβαλε και μετέφεραν το παζάρι από την Κυριακή στο Σάββατο, ώστε να μην μπορούν να πουλήσουν την πραμάτεια τους οι Εβραίοι.
@ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΣ ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ 31.5.2013 | 01:50> Ένα δυστυχές γεγονός (ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΙΧΝΙΑΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ) κατέληξε σε διένεξη των δύο κοινοτήτων.Τι σχέση έχει το ότι δε βρέθηκε ο φονιάς με το θέμα μας; «Διένεξη» ονομάζετε το πογκρόμ;> ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ - υπήρχε υποβόσκουσα διαμάχη ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ κυρίως ΜΟΡΦΗΣ Και συμπτωματικά όλοι οι «κακοί» ήταν Εβραίοι.> Ακόμη και έτσι οι Ελληνες έχουν βοηθήσει ΚΑΙ τους Εβραίους (ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ) ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ απ' ότι έχουν βοηθηθεί από αυτούς.Διαβάστε το βιβλίο «Salonica, City of Ghosts» του Mark Mazower.
@ ein stepenwolf"Τι σχέση έχει το ότι δε βρέθηκε ο φονιάς με το θέμα μας; «Διένεξη» ονομάζετε το πογκρόμ; "MAZI ME TO φονιά θα ξέραμε και το κίνητρο. ΚΑΙ τότε θα λέγαμε αν ήταν ρατσισμός ή προβοκάτσια ή κάτι (οτιδήποτε) άλλο. Και ίσως έτσι να μην υπήρχαν και τα μεταγενέστερα γεγονότα."Και συμπτωματικά όλοι οι «κακοί» ήταν Εβραίοι. " ΑΥΤΟΙ ΕΙΧΑΝ τα χρήματα ... Αν είχε μοιραστεί κατά κάποιο τρόπο το ρευστό θα ήταν αλλιώς τα πράγματα.. Η όχι;Και για το πώ και αλλιώς ρατσισμός είναι η στοχοποίηση σήμερα όσων πληρώνονται με περρισότερα απο 1000 ευρώ μηνιαίως ή όσων έχουν και μία δουλειά και αμείβονται ... ΟΜΩΣ αυτό είναι ΑΛΛΗ συζήτηση
Θα σταθώ και θα συμφωνήσω με τη φράση ότι αρχή του ρατσισμού είναι η ψευδαίσθηση να θεωρούμε τον εαυτό μας ανώτερο.Και εκεί χρειάζεται παιδεία,ιδιαίτερα μέσα από την οικογένεια.Όσο αφορά την αυτοκριτική και μια συνεχή εγρήγορση,είναι νομίζω και θέμα κάποιας ωριμότητας.
Επειδή θεωρίες όπως αυτή του 'tabula rasa' μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να στηρίξουν ιδέες και όταν οι θεωρίες είναι ελαττωματικές οι ιδέες που βασίζονται σ' αυτές μπορούν να γίνουν επικίνδυνες, θεωρώ ότι θα ήταν συνετό όποιος αποφασίζει ότι μπορεί να είναι σίγουρος και απόλυτος για την ορθότητα τους, να έχει κάνει και την ανάλογη έρευνα και να μη βασίζεται μόνο σε προσωπικές σκέψεις, παρατηρήσεις και σκόρπια αποσπάσματα πληροφοριών που έτυχε ν' ακούσει.
Exist, δεν ειμαστε λευκος καμβαςpagapontis, δεν γεννιομαστε ταμπουλα ραζαΓιωργακης Κουτσιούκης, δεν ειναι ετσι, ολες οι κοινωνιες εχουν το μυθο της αρχεγονης συγκρουσης (πχ Καιν Αβελ)Ειναι πολυ σημαντικο να το καταλαβετε αυτο. http://tmichas.wordpress.com/2006/10/11/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B2%CE%B5%CE%BD-%CE%A0%CE%B9%CE%BD%CE%BA%CE%B5%CF%81/
Εγώ συμφωνώ. Ανάμεσα στα ανθρώπινα ένστικτά μας είναι και ο φόβος του διαφορετικού. Όπως τα περισσότερα ένστικτά μας, πρέπει να το καταπολεμήσουμε και αυτό αν θέλουμε να συνεχίσουμε να οραματιζόμαστε μοντέρνους, πολιτισμένους κόσμους αντί για κλειστές, φοβικές και μόνες χώρες.Ψυχολόγος δεν είμαι αλλά η άποψη ότι γεννιόμαστε tabula rasa δεν είναι παρωχημένη;
Νομίζω ένα σημείο του κειμένου σας κ.Δήμου είναι φάλτσο. Αν γεννιόνταν δύο παιδιά διαφορετικής καταγωγής, ένα Γερμανόπαιδο και ένα Εβραιόπουλο ή ένα Ελληνόπουλο και ένα Τουρκόπουλο... ό,τι καταγωγής θέλετε, σε έναν κόσμο παρθένο όπου δε θα υφίστατο ούτε σύνορα, ούτε στερεότυπα, ούτε τίποτα ακόμη. Τα παιδιά αυτά θα έπαιζαν μαζί, θα γελούσαν μαζί και θα κοιμόνταν στο ίδιο δωμάτιο μαζί.Το πρόβλημα δημιουργείται έπειτα, όταν μεγαλώσουμε λίγο και αρχίσει να κωλώνει το άτομό μας πάνω στο δρόμο της ζωής και φωλιάσουν μέσα μας για τα καλά τα λόγια και οι συμπεριφορές όλων των προγενέστερών μας.
Φυσικά. Και θα τσακώνονταν μαζί βέβαια για τα παιχνίδια τους. Και, αργότερα, για την προσοχή της μικρής Μαιρούλας. Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, διότι δεν υπάρχει εκπαίδευση που να μπορεί να ακυρώσει τις βασικές πληροφορίες που μεταφέρει το γενετικό μας υλικό και τα ένστικτα που εξασφάλισαν την επιβίωσή μας ως είδος. Τα παιδιά δεν γελούν και παίζουν μόνο. Τσακώνονται, ζηλεύουν, είναι συχνά εγωϊστικά. Και επειδή στην μικρότερη ηλικία δεν έχουν διδαχτεί "τρόπους" ακόμη, συχνότατα παρουσιάζουν τα κακά των μεγάλων στον υπερθετικό.
Οk λοιπόν. Το Ελληνάκι έρχεται στη γη με έμφυτη απέχθεια για τους Τούρκους. Το Τουρκάκι με έμφυτη απέχθεια για τους Έλληνες. Οι λευκοί με έμφυτη απέχθεια για τους έγχρωμους, οι έχρωμοι με έμφυτη απέχθεια για τους λευκούς και ούτω καθεξής.Η απέχθεια αυτή δε δημιουργείται στην πορεία, από όσα τους διδάσκουν οι μεγάλοι με λόγια και διαγωγή (παπάδες, ιμάμηδες, δάσκαλοι, γονείς, θειές, παππούδες γιαγιάδες) σε συνδυασμό με τα πλέγματα που πιάνει το άτομο από τις δυσκολίες που βρίσκει στο στίβο της ζωής. Αλλά τους την είχε προεισάγει ο Θεός.
Οχι φιλε μου, δεν υπαρχει εμφυτη απεχθεια για Τουρκους. Υπαρχει εμφυτος μηχανισμος για την δημιουργια προκαταληψεων υπερ ομαδων που χαρακτηριζονται "δικοι μας" και οχι "ξενοι". Το πως θα σου βγει αυτο στη ζωη δεν ειναι στα γονιδια. Το οτι θα το βρεις μπροστα σου ομως, ειναι.
Oκ λοιπόν. Η απέχθεια, ο φόβος και η προκατάληψη;! προς το ξένο, δε δημιουργείται στην πορεία από όσα περνάνε οι μεγάλοι με λόγια και συμπεριφορές (παπάδες, ιμάμηδες, δάσκαλοι, γονείς, θειές, παππούδες γιαγιάδες) σε συνδυασμό με τα πλέγματα και τις συνήθειες που πιάνει το άτομο από τις δυσκολίες που συναντά στις περιστάσεις της ζωής. Αλλά δημιουργούνται εξαιτίας ενός μηχανισμού που μας έχει φυτέψει ο Θεός.
@ Γιωργάκης Κουτσιούκης 29.5.2013 | 13:22 Ναι, είναι συχνό δύο παιδιά διαφορετικής καταγωγής να τα πηγαίνουν μια χαρά μεταξύ τους. Όμως γιατί συμβαίνει τόσο συχνά, μία ομάδα παιδιών να απομονώνει και να φέρεται σκληρά στον έναν διαφορετικό; Ακόμα και γονείς που προσπαθούν να μεταδώσουν σωστές αξίες στα παιδιά τους, θα έφριτταν αν ήξεραν πόσο ρατσιστικά λειτουργούν τα βλαστάρια τους όταν ενσωματώνονται σε μία ομάδα όπου αποζητούν την ταύτιση και την ομοιογένεια. Αυτό το ένστικτο είναι που περιγράφει ο κ. Δήμου στο άρθρο του, και όταν δεν το καταπολεμάμε με την παιδεία και την σωστή εκπαίδευση, τότε και η ευρύτερη κοινωνία των ενηλίκων λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο απέναντι στις μειονότητες.
Και συγνώμη δηλαδή,θεωρείτε ότι η επιθυμία του για ομοιογένεια είναι έμφυτη;Και έπειτα,γιατί ένα παιδί να ζητά την ομοιογένεια; Το ένστικτο του ανθρώπου μπορεί να γίνει και θαυμαστό. Αν είναι δυνατόν να στηλιτεύουμε έτσι την απλή ψυχή ενός παιδιού. Ένα παιδί φοβάται το διαφορετικό όπως και ο κάθε άνθρωπος στη Γη,όχι όμως έμφυτα.Τι ακριβώς το "διαφορετικό";Αυτό που η οικογενειά του δεν το έμαθε από μικρή ηλικία να είναι εξοικειωμένο! Π.χ να κάνει παρέα με το αλβανάκι,το μαυράκι,το κινεζάκι! Και όταν έρχεται ένα παιδί από το σχολείο και λέει για την φίλη του από την Αλβανία θα του πουν "μην την κάνεις παρέα".Ο φόβος του διαφορετικού μπορεί και να μην υπάρχει έμφυτος,μπορεί να είναι και ένα απλό δημιούργημα του ανθρώπου για να μπορεί να δικαιολογήσει τις ατασθαλίες του και τα όρια του στην ελευθερία. Αφού ούτως ή άλλως ένα παιδί από τη στιγμή που γεννιέται έρχεται σε επαφή με έναν διαφορετικό κόσμο που αρχίζει και γίνεται το περιβάλλον του. Γιατί λοιπόν η πίστη σ'ένα κόσμο όπου εμείς δεν είμαστε λευκοί,μαύροι,κίτρινοι,κόκκινοι αλλά ΑΝΘΡΩΠΟΙ να μην υπάρχει σε αυτό το περιβάλλον;;
"Ο κάθε άνθρωπος γεννιέται ρατσιστής – δηλαδή με τον φόβο του άλλου, του άγνωστου, του διαφορετικού. "ο ανθρωπος γεννιεται ταμπουλα ραζα. φοβαται οτι τον μαθεις να φοβαται.
"Είναι ουτοπική αφέλεια να θεωρούμε ότι ο άνθρωπος γεννιέται αγνός, αγαθός και αθώος. Αντίθετα, κουβαλάει όλα τα αρνητικά του πρωτόγονου: φόβο, μίσος, επιθετικότητα... Την αγάπη θα τη μάθει αργότερα, αν τη μάθει. (Μερικοί δεν τη μαθαίνουν ποτέ. Ή μαθαίνουν μόνο τον δεσμό με τη μάνα και τους δικούς τους.)"Διαφωνώ κάθετα.Ο άνθρωπος δε γεννιέται ούτε καλός ούτε κακός. Δεν κουβαλάει κανένα απολύτως θετικό ή αρνητικό συναίσθημα και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός πως τα παιδιά δεν έχουν ούτε συναίσθηση του κινδύνου μπροστά σε ό,τι μπορεί να τα βλάψει (μέχρι να μάθουν ότι αυτό μπορεί να τους κάνει κακό) αλλά ούτε και συναίσθηση του τι είναι αγάπη (που, όπως σωστά αναφέρεται και παραπάνω, την μαθαίνουν - αν τη μάθουν - μέσα από τους ανθρώπους εκείνους που θα τους τη δώσουν μεγαλώνοντας)Ο άνθρωπος είναι λευκός καμβάς.Και ανάλογα σε τι χέρια θα πέσει, τι καταστάσεις θα αντιμετωπίσει και τι θα του ορίσουν ως σωστό ή λάθος, βάφεται με δανεικά χρώματα.
Ο μύθος της λευκής σελίδας έκανε τραγική ζημιά στις παιδαγωγικές επιστήμες. Αν και είναι δικαιολογημένος ο φόβος των προοδευτικών διανοητών απέναντι στην πραγματικότητα, η αλήθεια είναι ότι κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται λευκή πλάκα. Όλοι γεννιόμαστε με τα ένστικτα του είδους μας κωδικοποιημένα στα γονίδιά μας. Και κάτι άλλο θα'ταν φυσικά αδύνατο : το παιδί μαθαίνει να μιλάει και να κοινωνικοποιείται επειδή οι μηχανισμοί είναι ήδη εκεί. Ή πιστεύετε ότι τα συναισθήματα (κοινά σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως κουλτούρας, γιατι;) δεν είναι άμεσα εξαρτώμενα από την πανοπλοία ενστίκτων;Πρόσφατα κυκλοφόρησε και βιβλίο ακριβώς γι'αυτό το ζήτημα: http://www.amazon.co.uk/The-Blank-Slate-Penguin-Science/dp/014027605X/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1369826306&sr=8-1&keywords=the+blank+slateΕίναι αστεία η πεποίθηση των ανθρώπων ότι ειδικά αυτοί εξαιρούνται από όλα τα υπόλοιπα έμβια τού πλανήτη.
Ο ανθρώπινος καμβάς δεν είναι και τόσο λευκός.Δεν γεννιέται κανείς πολιτισμένος αλλά φέρει μέσα του όλα τα ζωώδη ένστικτα που συνοδεύουν εκείνο της επιβίωσης,τα όποια χαλιναγωγούνται από τους κοινωνικούς κώδικες από τους οποίους αργότερα παρεκκλίνει ή συμβαδίζει.Πέρα όμως από το φυλετικό/θρησκευτικό ρατσισμό υπάρχει και ο συναισθηματικός ρατσισμός,ο ψυχικός κτλ που αφορά όλους.Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι από τη στιγμή που βγούμε από το σπίτι και σε κάθε συνάντηση με ένα καινούργιο πρόσωπο(και πολλές φορές όχι μόνο) βρισκόμαστε διαρκώς σε θέση άμυνας.Είμαστε,τουλάχιστον στην αρχή,δύσπιστοι,χρειαζόμαστε χρόνο εκτίμησης των καταστάσεων.Έχει να κάνει με την τοποθέτησή μας ανάμεσα στον υπόλοιπο κόσμο και την εγκαθίδρυση της προσωπικότητάς μας σε αυτόν.Ο άνθρωπος έρχεται καθημερινά αντιμετωπος με τη διαφορετικότητα και οι επιλογές που κάνει τον καθιστούν αμιγώς ρατσιστή.Το θετικό ή αρνητικό πρόσημο το ορίζει ο καθένας προσωπικά.
Το μωρακι με το που ερχεται στη ζωη κλαιει. Αυτο ακριβως το κλαμμα ειναι η πιο σοβαρη αποδειξη οτι φοβαται! Ο ανθρωπος γεννιεται με τον φοβο του θανατου λεει ο Γιοσαφατ. Γι'αυτο ακριβως κλαιει, γιατι δεν γνωριζει οτι ειναι ασφαλης(οταν συμβαινει οντως να ειναι).