Η Σειρά της Ευρώπης

Η Σειρά της Ευρώπης Facebook Twitter
13

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από το Μάιο του 2013 θα ξεκινήσει βαθμηδόν η κυκλοφορία της δεύτερης σειράς χαρτονομισμάτων του ευρώ που χαρακτηρίζεται ως "Σειρά της Ευρώπης" (Europa Series).

Η νέα σειρά εγκαινιάζεται με το χαρτονόμισμα των 5 ευρώ, θα ακολουθήσει αυτό των 10 ευρώ και με αυξανόμενη πρόοδο τα υπόλοιπα χαρτονομίσματα. 

 

 

 

To χαρακτηριστικό της νέας σειράς είναι η εισαγωγή μιας προσωπογραφίας της Ευρώπης σε δύο βασικά στοιχεία της ασφάλειας των χαρτονομισμάτων, το υδατογράφημα και το ολόγραμμα. 

 

 

 

 

 

Η κεφαλή της Ευρώπης που χρησιμοποιείται στα νέα χαρτονομίσματα προέρχεται από έναν κρατήρα που έχει βρεθεί στην Νότια Ιταλία και σήμερα φυλάσσεται στο Μουσείο του Λούβρου. 

Στο επίσημο βίντεο που κυκλοφόρησε για την εισαγωγή της νέας σειράς ο Mario Draghi, Διευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, εξηγεί την επιλογή της Ευρώπης και ακολούθως παρουσιάζεται το αγγείο στην προθήκη του στο μουσείο.

Η εισαγωγή της νέας σειράς συνοδεύεται επίσης από μιά περιοδική έκθεση με τίτλο "Το Νέο Πρόσωπο του Ευρώ" που ξεκινά από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Φρανκφούρτης (11 Ιανουαρίου-10 Μαρτίου 2013). Στην έκθεση παρουσιάζεται το αγγείο από το οποίο ελήφθη η προσωπογραφία καθώς και στοιχεία για τα νέα χαρτονομίσματα.

Μου έκανε εντύπωση ότι στα επίσημα δελτία τύπου δεν δίνονται πολλές πληροφορίες για τον ίδιο τον κρατήρα αλλά νομίζω αξίζει να τον δούμε λίγο καλύτερα.

Πρόκειται για έναν ερυθρόμορφο κωδωνόσχημο κρατήρα που βρέθηκε στον Τάραντα, χρονολογείται το 360 π.Χ., και αποδίδεται στο Ζωγράφο της Ιλίου Πέρσιδος. Στην άλλη όψη του αγγείου εικονίζονται Διόνυσος, Μαινάδα και Σάτυρος.

Η Ευρώπη ήταν κόρη του Αγήνωρα, αδελφή του Κάδμου, του Φοίνικα και του Κίλικα. Ζούσε στο βασίλειο του πατέρα της στην Τύρο ή τη Σιδώνα όταν την είδε ο Δίας και την ερωτεύτηκε. Μια μέρα η Ευρώπη μάζευε λουλούδια με τις φίλες της σε έναν αγρό κοντά στην παραλία. Ο Δίας τότε μεταμορφώθηκε σε έναν όμορφο λευκό ήμερο ταύρο, πλησίασε τα κορίτσια και ξάπλωσε μπροστά στα πόδια της Ευρώπης. Εκείνη ανέβηκε στη ράχη του και τότε ο Δίας ως ταύρος έτρεξε στη θάλασσα. Ο μύθος λέει ότι προκειμένου να διαβεί ο ταύρος τη θάλασσα ημέρεψαν τα κύματα, τα δελφίνια συνόδευαν το αταίριαστο ζευγάρι, οι Νηρηίδες και οι Τρίτονες χόρευαν γύρω τους. Στην Κρήτη ο Δίας έφερε την κόρη στο "Δικταίον άντρον", στη σπηλιά της Δίκτης όπου οι Ώρες, οι εποχές, είχαν ετοιμάσει τη νυφική παστάδα. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή του μύθου η ένωση των δύο έγινε στη Γόρτυνα κάτω από ένα πλατάνι αειθαλές. Ο Δίας έκανε δώρο στην Ευρώπη τρία δώρα: τον Τάλω, έναν χάλκινο γίγαντα που προστάτευε την Κρήτη, έναν χρυσό κυνηγετικό σκύλο που έπιανε πάντα όλα τα θηράματα και μια φαρέτρα με βέλη που δεν αστοχούσαν ποτέ. Η Ευρώπη γέννησε τρεις γιούς, τον Μίνωα, το Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα. Μετά την αναχώρηση του Δία έμεινε στην Κρήτη και παντρεύτηκε τον Αστέριο ή Αστερίωνα που υιοθέτησε και ανέθρεψε τα παιδιά του Δία.

Επ'ευκαιρία της είδησης αυτής σκέφτηκα να παρουσιάσω σήμερα μερικές παραστάσεις από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, όπου εικονίζεται η περίφημη Αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία που έχει μεταμορφωθεί σε ταύρο. Το θέμα αυτό υπήρξε διαχρονικά ιδιαίτερα αγαπητό και συνέχισε να ενδιαφέρει τους καλλιτέχνες σε όλες τις εποχές της δυτικής ζωγραφικής ως και τη σύγχρονη τέχνη.

 

 Μετόπη του ναού Υ στο Σελινούντα, 6ος αι. π.Χ.

Μετόπη του θησαυρού των Σικυωνίων, Δελφοί 6ος αι. π.Χ.

 Πήλινο ειδώλιο από την Αθήνα, 480-460 π.Χ.

 Πήλινο ειδώλιο από τη Βοιωτία, 470-450 π.Χ.

 Ερυθρόμορφος αμφορέας τύπου Nola, Ζωγράφος της Φιάλης, 440 π.Χ.

Ερυθρόμορφος στάμνος, Tarquinia, 480 π.Χ.

Καλυκωτός κρατήρας του Αστέα, Paestum, 4ος αι. π.Χ. (επεστράφη πρόσφατα από το Μουσείο Ghetty στην Ιταλία)

Ερυθρόμορφη υδρία από την Κυρηναϊκή, 380-360 π.Χ.

Λίθινο σύμπλεγμα από το αμφιθέατρο της Γόρτυνας, 1ος αι. π.Χ.

Τοιχογραφία από την Οικία του Ιάσονα, Πομπηία 1ος αι. μ.Χ.

Γυάλινο κωνικό αγγείο με ζωγραφιστή διακόσμηση από το θησαυρό του Begram, 1ος αι. μ.Χ.

 

 Ρωμαϊκό λυχνάρι από την Αίγυπτο, 2ος αι. μ.Χ.

Ψηφιδωτό από οικία στη Σπάρτη, 3ος αι. μ.Χ.

Ψηφιδωτό από τη Βύβλο, 3ος αι. μ.Χ.

 Πήλινο ειδώλιο από τη Βαβυλώνα, 1ος-3ος αι. μ.Χ.

Αρχαιολογία & Ιστορία
13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τέχνη σε χρυσό - Το κόσμημα στους ελληνιστικούς χρόνους

Αρχαιολογία & Ιστορία / Τo χρυσάφι των ελληνιστικών χρόνων έρχεται στο μουσείο Μπενάκη

Σημαντικά κοσμήματα αλλά και τα αποτελέσματα μιας ενδελεχούς έρευνας πάνω στην τεχνογνωσία της κατασκευής των κοσμημάτων των ελληνιστικών χρόνων αποτελούν τους δύο πυλώνες της μεγάλης έκθεσης που ξεκινά στο Μουσείο Μπενάκη. Τριάντα μουσεία και εφορείες αρχαιοτήτων από όλη την Ελλάδα και πέντε μουσεία του εξωτερικού συμμετέχουν στην έκθεση-σταθμό. Η επιμελήτρια Ειρήνη Παπαγεωργίου και ο κοσμηματοποιός και επιστημονικός σύμβουλος Άκης Γκούμας μας ξεναγούν στην έκθεση.
M. HULOT
Πως διασκέδαζαν οι Αθηναίοι στη «Μάντρα» του Αττίκ;

Ιστορία μιας πόλης / Πώς διασκέδαζαν οι Αθηναίοι στη «Μάντρα» του Αττίκ;

Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Δαυίδ Ναχμία για τη ζωή και την πορεία του πρωτοπόρου συνθέτη του ελαφρού τραγουδιού των αρχών του 20ού αιώνα Αττίκ, την «Μάντρα» του και την ιστορία του τραγουδιού «Ζητάτε να σας πω».
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Υπάρχουν αρχαία είδη φυτών στον Κήπο του Διομήδους;

Ιστορία μιας πόλης / Υπάρχουν αρχαία είδη φυτών στον Κήπο του Διομήδους;

Το Τμήμα Ιστορικών Φυτών του Κήπου είναι ίσως μοναδικό στον κόσμο και περιλαμβάνει φυτά όπως η μυρτιά, το κώνειο, ο δίκταμος και η ελιά. Η Κατερίνα Στέφη «ξεναγεί» την Αγιάτη Μπενάρδου σε μια έκταση 1.860 στρεμμάτων, στις βόρειες πλαγιές του Όρους Αιγάλεω.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Μεταπτυχιακός φοιτητής ανακαλύπτει χαμένη πόλη στη ζούγκλα του Μεξικού κατά λάθος

Αρχαιολογία & Ιστορία / Φοιτητής ανακαλύπτει χαμένη πόλη στη ζούγκλα του Μεξικού κατά λάθος

Η Valeriana φαίνεται να έχει τα χαρακτηριστικά μιας πρωτεύουσας των Μάγια, με κεντρικές πλατείες, ναούς και χώρους λατρείας, καθώς και μια ειδικά διαμορφωμένη αυλή για το αρχαίο παιχνίδι με μπάλα των Μάγια
LIFO NEWSROOM
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Παναγιά Βλασσαρού: Μια τοιχογραφία που επιβίωσε θαμμένη για δεκαετίες

Ιστορία μιας πόλης / Παναγιά Βλασσαρού: Μια τοιχογραφία που επιβίωσε θαμμένη για δεκαετίες

Ένας ναός που θυσιάστηκε για την ανάδειξη της Αρχαίας Αγοράς των Αθηνών και μια τοιχογραφία που «έζησε» μέχρι να ξαναβγεί στο φως. Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τους Γιώργο Μαστρογιάννη, υπεύθυνο του εργαστηρίου συντήρησης του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών, και Γιάννη Παπαδόπουλο, διευθυντή των ανασκαφών στην Αρχαία Αγορά και καθηγητή αρχαιολογίας και φιλολογίας στο UCLA.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Υπήρχαν καμηλοπαρδάλεις, φοίνικες και τζακατράντες στον Πύργο Βασιλίσσης;

Ιστορία μιας πόλης / Υπήρχαν καμηλοπαρδάλεις, φοίνικες και τζακαράντες στον Πύργο Βασιλίσσης;

Γιατί η Αμαλία δεν κοιμήθηκε ποτέ μέσα στον κυρίως πύργο και γιατί ο Όθωνας δεν επισκεπτόταν το κτήμα; Ο Βασίλης Κουτσαβλής «ξεναγεί» την Αγιάτη Μπενάρδου σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά και καλοδιατηρημένα μνημεία γοτθικού ρυθμού στην Ελλάδα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Αγγεία ηλικίας 4.500 ετών στη Συρία είναι προϊόν παιδικής εργασίας λένε αρχαιολόγοι

Αρχαιολογία & Ιστορία / Αγγεία ηλικίας 4.500 ετών στη Συρία φτιάχτηκαν από 8χρονα παιδιά, λένε αρχαιολόγοι

Οι αρχαιολόγοι ανέλυσαν 450 αγγεία που κατασκευάστηκαν στην Τελ Χάμα και διαπίστωσαν ότι τα δύο τρίτα των αγγείων κατασκευάζονταν από παιδιά ηλικίας επτά και οκτώ ετών
THE LIFO TEAM
Το ξεχασμένο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Καρυά Φθιώτιδας

Αρχαιολογία & Ιστορία / Το ξεχασμένο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Καρυά Φθιώτιδας

Η έκθεση του Μουσείου Μπενάκη «Καρυά 1943. Καταναγκαστική εργασία και Ολοκαύτωμα» είναι αφιερωμένη σε μια άγνωστη πτυχή της εξόντωσης των Ελλήνων Εβραίων κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πού έμαθαν να πίνουν μπίρα οι Αθηναίοι;

Ιστορία μιας πόλης / Πού έμαθαν να πίνουν μπίρα οι Αθηναίοι;

Φιξ, Μετς, Κλωναρίδη. Τρία τοπωνύμια, τρεις περιοχές της Αθήνας που σχετίζονται με τη ζυθοποιία. Επιχειρήσεις που έμαθαν στην αθηναϊκή κοινωνία να πίνει μπίρα, να την απολαμβάνει κατ’ οίκον ή σε πάρκα. H Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Βασίλη Νάστο για τη ζυθοποιία Κλωναρίδη και την εξέλιξη της περιοχής των Πατησίων.
THE LIFO TEAM
Οι «ερωτοφωλιές» στην Αθήνα του Μεσοπολέμου

Ιστορία μιας πόλης / Οι «ερωτοφωλιές» στην Αθήνα του Μεσοπολέμου

Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την Εύα Γανίδου και τον Τάσο Θεοφίλου για τις γκαρσονιέρες, τα σεπαρέ και τα απρόσμενα μέρη στην πόλη τα οποία επέλεγαν οι Αθηναίοι για τις ερωτικές συνευρέσεις τους.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Κλάους-Μίκαελ Κουν

Iστορία / Κλάους-Μίκαελ Κουν: Οι ναζιστικές ρίζες του πιο πλούσιου Γερμανού στον κόσμο

Ο πατέρας του Γερμανού μεγιστάνα έχτισε μεγάλο μέρος της οικογενειακής επιχείρησης επωφελούμενος από τις διώξεις και τη γενοκτονία των Εβραίων. Αντίθετα όμως με άλλες μεγάλες γερμανικές εταιρείες όπως η Volkswagen και η Deutsche Bank, η εταιρεία του αρνείται να ανοίξει τα σκοτεινά αρχεία της.
THE LIFO TEAM
Το εμβληματικό Παλατάκι της Θεσσαλονίκης όπως είναι σήμερα

Αρχαιολογία & Ιστορία / Το εμβληματικό Παλατάκι της Θεσσαλονίκης όπως είναι σήμερα

Το θρυλικό νεοκλασικό οίκημα με τη μαγευτική θέα, που φιλοξένησε αρχηγούς κρατών, βασιλείς και πρωθυπουργούς, αναβιώνει και μετατρέπεται σε έναν πολυχώρο πολιτισμού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

5 σχόλια
Aλλά για να ακριβολογούμε, στις αρχαίες κοσμογονικές αφηγήσεις- και εδώ συγκεκριμένα στην ελληνική- ''υποσυνείδητος'' σκοπός τους ήταν να ερμηνεύσουν μέσω ονομάτων την ύπαρξη των γνωστών τότε βασιλείων, ώστε η κοσμογονία να υποστηρίζει μια προ-επιστημονική κοσμολογία. Φυσικά η Ευρώπη θα ήταν βέρα ασιάτισσα πρώτον αν υπήρχε, και κατά δεύτερον αν νοούνταν ήδη από τότε η έννοια Ασία. Μην ξεχνάς ότι το ίδιο το ταξίδι της Ευρώπης σηματοδοτεί μια πρώτη φάση διακριτικής ονοματοδότησης ''ηπείρων'' και άρα και πολιτισμών. Η Ευρώπη, που ήταν αδερφή του Φοίνικα(Φοινήκη) του Κίλικα(Κιλικία) του Θάσου(Θάσος) και του Κάδμου(Στερεά Ελλάδα), αποτελεί μυθολογικό σύμβολο της εξάπλωσης του φοινικικού πολιτισμού μέσω του εμπορίου την εποχή πριν από την σχηματοποίηση αυτού που λέμε ελληνικος πολιτισμός. Ως εδώ δεν ανατρέπεται ισχυρά κάτι περί ασιάτισας. Αλλά η Ευρώπη ήταν και πρώτη ξαδέρφη του Αίγυπτου, με τον οποίον ήταν εγγόνια της Λιβύης. Άρα δεν ήταν βέρα Ασιάτισα αλλά μάλλον αφρικανή μετανάστρια που μετά ξαναμετανάστευσε στην Κρήτη, απ όπου θωρούσε όλη την χώρα στον Βορρά, λόγω του ευρέος οπτικού πεδίου που της πρόσφερε η θέση της. Η γενεαλογική αυτή πορεία από την υπερσαχάρια Αφρική στην Φοινίκη(αιγυπτιακής προέλευσης λέξη που χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες) και από κει στο Αιγαίο και την Μ Ασία, μπορούμε να πούμε ότι συμπίπτει και με μία από τις μετακινήσεις του sapiens από την δυτική Αφρική προς την Μεσοποταμία και από κει την διάσπασή της πορείας αυτής προς στον Καύκασο και υπερκαυκάσια περιοχή(από όπου και θεωρητικά προέρχονται οι Φοίνικες), Μικρά Ασία και ειδικά Κιλικία, και Αιγαίο. Όσο αφορά τις δύο πρώτες πορείες, αποτελούν δύο από τις επικρατέστερες περιοχές περί της διαμόρφωσης/γέννησης της πρωτο-ινδοευρωπαικής γλώσσας, ενώ η τρίτη είναι σαφές ότι μαρτυρά την επικράτηση του φοινικικού πολιτισμού -μαζί και της υπολογιστικής και γραμματικής τους παράδοσης-στο Αιγαίο. Αυτά.
Πολύ ενδιαφέροντα όλ' αυτά. Δεν γνώριζα την αφρικανική καταγωγή της Ασιάτισσας Ευρώπης! Είμαστε όλοι μετανάστες…(Οι γεωγραφικές έννοιες της Ασίας και της Ευρώπης φυσικά και υπήρχαν ήδη από τότε).
@anemos77 21.1.2013 | 10:10> Υπαρχουν τετοιου ειδους βιβλια για ερμηνεια των μυθων;Ο μακαρίτης Ανδρέας Λεντάκης είχε γράψει συμπληρώματα σε πολλά λήμματα της Μεγάλης Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας με μυθολογικά θέματα, τα οποία περιείχαν ερμηνείες των μύθων, π.χ. ο Ηρακλής ήταν αρχικά γιος της Ήρας (Ἥρα + κλέος), κι έτσι εξηγείται ο μύθος ότι η θεά δέχτηκε να τον θηλάσει, ενώ πριν ήθελε να τον σκοτώσει. Τα συμπληρώματα περιείχαν και βιβλιογραφία.Ίσως να βρείτε κάτι σχετικό στον ιστότοπο για τον Λεντάκη:http://www.ledakis.gr/