Σύμφωνα με ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από το Μάιο του 2013 θα ξεκινήσει βαθμηδόν η κυκλοφορία της δεύτερης σειράς χαρτονομισμάτων του ευρώ που χαρακτηρίζεται ως "Σειρά της Ευρώπης" (Europa Series).
Η νέα σειρά εγκαινιάζεται με το χαρτονόμισμα των 5 ευρώ, θα ακολουθήσει αυτό των 10 ευρώ και με αυξανόμενη πρόοδο τα υπόλοιπα χαρτονομίσματα.
To χαρακτηριστικό της νέας σειράς είναι η εισαγωγή μιας προσωπογραφίας της Ευρώπης σε δύο βασικά στοιχεία της ασφάλειας των χαρτονομισμάτων, το υδατογράφημα και το ολόγραμμα.
Η κεφαλή της Ευρώπης που χρησιμοποιείται στα νέα χαρτονομίσματα προέρχεται από έναν κρατήρα που έχει βρεθεί στην Νότια Ιταλία και σήμερα φυλάσσεται στο Μουσείο του Λούβρου.
Στο επίσημο βίντεο που κυκλοφόρησε για την εισαγωγή της νέας σειράς ο Mario Draghi, Διευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, εξηγεί την επιλογή της Ευρώπης και ακολούθως παρουσιάζεται το αγγείο στην προθήκη του στο μουσείο.
Η εισαγωγή της νέας σειράς συνοδεύεται επίσης από μιά περιοδική έκθεση με τίτλο "Το Νέο Πρόσωπο του Ευρώ" που ξεκινά από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Φρανκφούρτης (11 Ιανουαρίου-10 Μαρτίου 2013). Στην έκθεση παρουσιάζεται το αγγείο από το οποίο ελήφθη η προσωπογραφία καθώς και στοιχεία για τα νέα χαρτονομίσματα.
Μου έκανε εντύπωση ότι στα επίσημα δελτία τύπου δεν δίνονται πολλές πληροφορίες για τον ίδιο τον κρατήρα αλλά νομίζω αξίζει να τον δούμε λίγο καλύτερα.
Πρόκειται για έναν ερυθρόμορφο κωδωνόσχημο κρατήρα που βρέθηκε στον Τάραντα, χρονολογείται το 360 π.Χ., και αποδίδεται στο Ζωγράφο της Ιλίου Πέρσιδος. Στην άλλη όψη του αγγείου εικονίζονται Διόνυσος, Μαινάδα και Σάτυρος.
Η Ευρώπη ήταν κόρη του Αγήνωρα, αδελφή του Κάδμου, του Φοίνικα και του Κίλικα. Ζούσε στο βασίλειο του πατέρα της στην Τύρο ή τη Σιδώνα όταν την είδε ο Δίας και την ερωτεύτηκε. Μια μέρα η Ευρώπη μάζευε λουλούδια με τις φίλες της σε έναν αγρό κοντά στην παραλία. Ο Δίας τότε μεταμορφώθηκε σε έναν όμορφο λευκό ήμερο ταύρο, πλησίασε τα κορίτσια και ξάπλωσε μπροστά στα πόδια της Ευρώπης. Εκείνη ανέβηκε στη ράχη του και τότε ο Δίας ως ταύρος έτρεξε στη θάλασσα. Ο μύθος λέει ότι προκειμένου να διαβεί ο ταύρος τη θάλασσα ημέρεψαν τα κύματα, τα δελφίνια συνόδευαν το αταίριαστο ζευγάρι, οι Νηρηίδες και οι Τρίτονες χόρευαν γύρω τους. Στην Κρήτη ο Δίας έφερε την κόρη στο "Δικταίον άντρον", στη σπηλιά της Δίκτης όπου οι Ώρες, οι εποχές, είχαν ετοιμάσει τη νυφική παστάδα. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή του μύθου η ένωση των δύο έγινε στη Γόρτυνα κάτω από ένα πλατάνι αειθαλές. Ο Δίας έκανε δώρο στην Ευρώπη τρία δώρα: τον Τάλω, έναν χάλκινο γίγαντα που προστάτευε την Κρήτη, έναν χρυσό κυνηγετικό σκύλο που έπιανε πάντα όλα τα θηράματα και μια φαρέτρα με βέλη που δεν αστοχούσαν ποτέ. Η Ευρώπη γέννησε τρεις γιούς, τον Μίνωα, το Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα. Μετά την αναχώρηση του Δία έμεινε στην Κρήτη και παντρεύτηκε τον Αστέριο ή Αστερίωνα που υιοθέτησε και ανέθρεψε τα παιδιά του Δία.
Επ'ευκαιρία της είδησης αυτής σκέφτηκα να παρουσιάσω σήμερα μερικές παραστάσεις από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, όπου εικονίζεται η περίφημη Αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία που έχει μεταμορφωθεί σε ταύρο. Το θέμα αυτό υπήρξε διαχρονικά ιδιαίτερα αγαπητό και συνέχισε να ενδιαφέρει τους καλλιτέχνες σε όλες τις εποχές της δυτικής ζωγραφικής ως και τη σύγχρονη τέχνη.
Μετόπη του ναού Υ στο Σελινούντα, 6ος αι. π.Χ.
Μετόπη του θησαυρού των Σικυωνίων, Δελφοί 6ος αι. π.Χ.
Πήλινο ειδώλιο από την Αθήνα, 480-460 π.Χ.
Πήλινο ειδώλιο από τη Βοιωτία, 470-450 π.Χ.
Ερυθρόμορφος αμφορέας τύπου Nola, Ζωγράφος της Φιάλης, 440 π.Χ.
Ερυθρόμορφος στάμνος, Tarquinia, 480 π.Χ.
Καλυκωτός κρατήρας του Αστέα, Paestum, 4ος αι. π.Χ. (επεστράφη πρόσφατα από το Μουσείο Ghetty στην Ιταλία)
Ερυθρόμορφη υδρία από την Κυρηναϊκή, 380-360 π.Χ.
Λίθινο σύμπλεγμα από το αμφιθέατρο της Γόρτυνας, 1ος αι. π.Χ.
Τοιχογραφία από την Οικία του Ιάσονα, Πομπηία 1ος αι. μ.Χ.
Γυάλινο κωνικό αγγείο με ζωγραφιστή διακόσμηση από το θησαυρό του Begram, 1ος αι. μ.Χ.
Ρωμαϊκό λυχνάρι από την Αίγυπτο, 2ος αι. μ.Χ.
Ψηφιδωτό από οικία στη Σπάρτη, 3ος αι. μ.Χ.
Ψηφιδωτό από τη Βύβλο, 3ος αι. μ.Χ.
Πήλινο ειδώλιο από τη Βαβυλώνα, 1ος-3ος αι. μ.Χ.
σχόλια