ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Στη μεσοπολεμική Γερμανία για να ζήσεις και να προκόψεις έπρεπε να μην είσαι σίγουρα τρία πράγματα: κομμουνιστής, Εβραίος και gay. Ο διαβόητος καγκελάριος με το μικρό μουστάκι είχε αναγάγει τις εμμονές του σε νόμους του κράτους θέλοντας να προασπίσει την καθαρότητα της Άριας φυλής. Η μανία του να γεμίσει την Γερμανία με ψηλούς ξανθούς γαλανομάτηδες με μπράτσα και υψηλό δείκτη νοημοσύνης προϋπέθετε την καθαρότητα του γερμανικού αίματος.
Ο Χίτλερ έλυσε το πρόβλημα στριμώχνοντας πρωτότυπους νόμους στον γερμανικό κώδικα που απέκλειαν από την γερμανική κοινωνία όσους δεν ανταποκρίνονταν στα Άρια πρότυπα με πρώτους απ' όλους τους Εβραίους. Ειδικά για τους τελευταίους μετά το 1933 πέρασαν οι περίφημοι νόμοι της Νυρεμβέργης που στόχο είχαν να ακρωτηριάσουν τη γερμανική κοινωνία από το «σαπισμένο» μέλος της, την εβραϊκή κοινότητα.
Για να υπηρετήσει κανείς στο καμάρι του Χίτλερ, τα SS, τoν πιο αξιόπιστο στρατιωτικό οργανισμό, έπρεπε να προσκομίσει χαρτιά που να αποδεικνύουν ότι όλοι οι πρόγονοι του που γεννήθηκαν από το 1750 και έπειτα δεν ήταν Εβραίοι η απλώς να υποβάλλει μια αίτηση για ένα γερμανικό πιστοποιητικό αίματος, ένα συγχωροχάρτι που κατά κάποιο τρόπο θα επικάλυπτε την εβραϊκή «μυρωδιά» των μετα βίας Γερμανών.
Το καθεστώς όμως έπρεπε να διαχειριστεί και τις περιπτώσεις των μιγάδων Εβραίων, αυτών που κατάγονταν από Εβραίους και Γερμανούς προγόνους. Εάν δύο από τους παππούδες σου ήταν Εβραίοι τότε ανήκες στην κατηγορία του Εβραίου Μιγά Α' βαθμού, (Mischling στα γερμανικά). Εάν είχες μόνο έναν παππού Εβραίο τότε ακόμα καλύτερα, σε θεωρούσαν Εβραίος Μιγά Β' βαθμού και πλησίαζες πιο κοντά στη γερμανική ταυτότητα. Οι ανάγκες του πολέμου ανέστειλαν προσωρινά την επανεξέταση εκατομμυρίων φακέλων Mischling για το ποιος θεωρείται καθαρόαιμος Γερμανός και έτσι μέχρι τότε θα ίσχυαν οι χιτλερικές αιματολογικές «εκπτώσεις» της ρύθμισης Mischling προσφέροντας σε 160.000 Γερμανούς Εβραίους ένα λαμπρό μέλλον στον γερμανικό στρατό αντί για ένα ταξίδι στο Άουσβιτς.
Για να υπηρετήσει κανείς στο καμάρι του Χίτλερ, τα SS, τoν πιο αξιόπιστο στρατιωτικό οργανισμό, έπρεπε να προσκομίσει χαρτιά που να αποδεικνύουν ότι όλοι οι πρόγονοι του που γεννήθηκαν από το 1750 και έπειτα δεν ήταν Εβραίοι ή απλώς να υποβάλλει μια αίτηση για ένα γερμανικό πιστοποιητικό αίματος, ένα συγχωροχάρτι που κατά κάποιο τρόπο θα επικάλυπτε την εβραϊκή «μυρωδιά» των μετά βίας Γερμανών. Ιδού μερικές προσωπικότητες που έχυσαν το εβραϊκό αίμα τους για χάρη του ανθρώπου που έκαψε το Ταλμούδ.
Erhard Milch ο στρατάρχης αναμορφωτής της Λουφτβάφε
Μέχρι να γίνει ο Χίτλερ ο ισχυρός άνδρας της Γερμανίας το 1933, ο 44χρονος Μιλχ ήταν ήδη ο ισχυρός άνδρας της γερμανικής πολιτικής αεροπορίας αναδεικνύοντας –με άλλους δύο- την Λουφτχάνσα σε έναν από τους πιο αξιόπιστους διεθνείς αερομεταφορείς.
Ο Χίτλερ τον χρησιμοποίησε στην διαχείριση του εξοπλισμού της πολεμικής του αεροπορίας (Λουφτβάφε) με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα. Όταν η Γκεστάπο απέδειξε ότι ο πατέρας του ήταν εβραϊκής καταγωγής τον έσωσε η μακρόχρονη φιλία του με τον υπέρβαρο και υπ' αριθμόν δύο ισχυρό άνδρα της Γερμανίας εκείνη την εποχή Χέρμαν Γκέρινγκ, που αποφάσιζε ποιος ήταν Εβραίος και ποιος όχι. Ο Χέρμαν έβαλε την μητέρα του Μιλχ να υπογράψει επίσημη δήλωση ότι ο Μιλχ δεν ήταν παιδί του εβραίου Άντον, αλλά ενός θείου του που κρατούσε «συντροφιά» στην μαμά του Μιλχ όσο έλειπε ο απασχολημένος και εβραίος Άντον. Έτσι αφού εξαφανίστηκε και το πιστοποιητικό γεννήσεως του Μιλχ από το Ληξιαρχείο, του χορήγησαν και ένα "πιστοποιητικό γερμανικού αίματος" κάνοντάς τον και πάλι χρήσιμο στη γερμανική κοινωνία.
Όταν συνελήφθη από τους συμμάχους τον Μάιο του 1945 ένας ταξίαρχος του έσπασε την στραταρχική του ράβδο στο κεφάλι, αηδιασμένος από την εικόνα που αντίκρυσε στο παρακείμενο στρατόπεδό συγκέντρωσης. Ο Μιλχ θεωρείται από τους συντελεστές στη μεταμόρφωση της γερμανική πολεμικής αεροπορίας στην ισχυρότερη του κόσμου φέρνοντας σε απελπιστική θέση του Συμμάχους μετά το 1940.
Paul Aschero, αντιπλοίαρχος του υπερθωρηκτού
Ο Paul ήταν γεννημένος το 1899 και πριν τον πόλεμο είχε στιγματιστεί ως μισός Εβραίος Mischling. Ήταν αξιωματικός πυροβολικού στο θωρηκτό Ναύαρχος Graf Spee, το οποίο αυτοβυθίστηκε στις ακτές της Αργεντινής στις αρχές του πολέμου. Μια και η Αργεντινή ήταν ουδέτερη, ο Πωλ φυλακίστηκε τον Δεκέμβριο του 1939, αλλά κατάφερε να δραπετεύσει και να επιστρέψει στη Γερμανία.
Το 1941 υπηρετούσε ως αντιπλοίαρχος στο καμάρι του γερμανικού πολεμικού ναυτικού το θωρηκτό «Βίσμαρκ». Το Βίσμαρκ πριν το βυθίσουν οι εξαγριωμένοι Βρετανοί τον Μάιο του 1941 ήταν το πλοίο που έθεσε σε συναγερμό το μισό βρετανικό ναυτικό στον Ατλαντικό ενώ έβγαλε νοκ άουτ το μεγαλύτερο θωρηκτό του κόσμου και αντίστοιχο καμάρι του βρετανικού ναυτικού το θωρηκτό «Hood». Στην δεύτερη βύθιση μεγάλου πολεμικού πλοίου της καριέρας του ο Πωλ δεν θα ήταν απλά θεατής.
Werner Goldberg, το μοντέλο
Ανάμεσα στους 1.500.000 σιδερόφρακτους Γερμανούς που ισοπέδωσαν την Πολωνία τον Σεπτέμβρη του 1939 ήταν και ένας όμορφος ξανθός πεζικάριος με γαλανά μάτια. Το μεθύσι εκείνης της νίκης των γερμανικών όπλων βοήθησε την γερμανική προπαγάνδα να αναδείξει την υπεροχή της γερμανικής φυλής βάζοντας εξώφυλλο στο περιοδικό Berliner Tageblatt το πορτραίτο του γαλανομάτη Werner Goldberg καταδεικνύοντας έτσι το εμφανισιακό πρότυπο του Γερμανού μαχητή.
Βέβαια η γερμανική προπαγάνδα παρέκαμψε το γεγονός ότι ο πατέρας του Βέρνερ Γκόλντμπεργκ ήταν Εβραίος που αποπειράθηκε στο παρελθόν να αφομοιωθεί πλήρως στη γερμανική κοινωνία παίρνοντας γυναίκα του χριστιανή ενώ βαπτίστηκε και ο ίδιος Χριστιανός. Το γερμανικό αίμα όμως νερό δεν γίνεται και το γερμανικό κράτος μετά το 1933 τον κυνήγησε για την εβραϊκή του καταγωγή.
Το μοντέλο, ο γιος του διώχτηκε από τον γερμανικό στρατό ύστερα από απόφαση του Χίτλερ να αποταχτούν όλοι οι Mischlinge πρώτου βαθμού (με δύο παππούδες Εβραίους). Ο Βέρνερ επέστρεψε στην δουλειά του σε μια εταιρεία κατασκευής ενδυμάτων στην οποία και διέπρεψε ενώ παράλληλα το σόι του εξοντωνόταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης με μοναδικό τυχερό τον πατέρα του που γλίτωσε.
Helmut Schmidt, πατέρας της ΕΟΚ με πατέρα Εβραίο
Ο 24χρονος υπολοχαγός πυροβολικού που συνέλαβαν οι Βρετανοί τον Απρίλιο του 1945 στο Λύνεμπουργκ θα διαδραμάτιζε βασικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ενοποίηση και στην ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ το 1981. Μόλις το 1984 ο Χέλμουτ Σμιτ αποκάλυψε ότι ήταν γιος Εβραίου επιχειρηματία ενώ ήταν και αρχηγός ομάδας στην Ναζιστική Νεολαία ώσπου τον διώξανε το 1936 γιατί δεν ήταν και τόσο.. ένθερμος οπαδός του χιτλερισμού.
Υπηρέτησε στο Ανατολικό μέτωπο, παρακολούθησε την δίκη παρωδία των δολοφόνων του Χίτλερ –η περίφημη απόπειρα της 20ης Ιουλίου 1944- ενώ υπηρέτησε και ως εκπαιδευτής και σύμβουλος στο υπουργείο Αεροπορίας μετά το 1942. Απ' ότι φαίνεται, ο φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν ήταν από τους θερμούς οπαδούς του Χιτλερισμού αλλά μάλλον θύμα της εφιαλτικής ιδεολογίας που σκέπασε την πλειοψηφία του γερμανικού λαού.
Walter H. Hollaender ο παρασημοφορημένος συνταγματάρχης
Ο Walter Hollaender γεννήθηκε το 1903 στο Βερντέν της Γερμανίας. Ο Βάλτερ μέχρι το τέλος του πολέμου είχε γεμίσει το στήθος του με ένα σωρό μετάλλια παρά το γεγονός ότι ο ένας του γονιός είχε 100% εβραϊκό αίμα. Αφού έλαβε και αυτός το ναζιστικό συγχωροχάρτι για τους κατά το ήμισυ Γερμανούς μπόρεσε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του στον γερμανικό στρατό συμμετέχοντας στην εισβολή στην Πολωνία, στην μάχη της Γαλλίας, στην εισβολή στη Σοβιετική Ένωση και στην μεγαλύτερη αρματομαχία όλων των εποχών στο Κούρσκ.
Οι μαχητικές του επιδόσεις ήταν αξιοζήλευτες σε εκατομμύρια Γερμανούς. Ήδη μέχρι το 1943 φορούσε τον Σιδηρού Σταυρό Α΄ Τάξης (ΕΚ Ι) καρφίτσα, το μετάλλιο-γλωσσοδέτη Verwundetenabzeichen που απονεμόταν σε όσους είχαν τραυματιστεί πλειστάκις. Στην συλλογή του προστέθηκαν ακόμα το Nahkampfspange που καρφιτσωνόταν σε όσους είχαν διακριθεί σε μάχη στήθος με στήθος, το παράσημο Allgemeines Sturmabzeichen που δινόταν σε όσους τα δίνανε όλα για όλα σε επιθετικές ενέργειες και τον Χρυσό Γερμανικό Σταυρό για διακεκριμένη και γενναία δράση στην μάχη. Τον Ιούλιο του 1943 ήρθε το επιστέγασμα στην ναζιστική του καριέρα καθώς υπηρετώντας ως αντισυνταγματάρχης στο 195ο Σύνταγμα επέδειξε τέτοια γενναιότητα και ηγετική ικανότητα ώστε τιμήθηκε με το δεύτερο υψηλότερο παράσημο της Ναζιστικής Γερμανίας, τον Σταυρό των Ιπποτών.
Bernhard Rogge, ο κυβερνήτης του καταδρομικού φαντάσματος
Ο Rogge μπορεί να ήταν ένας βαθιά θρησκευόμενος γιος Λουθηρανού ιερέα αλλά ο ένας του παππούς ήταν Εβραίος. Έχοντας ένα καλό βιογραφικό στο γερμανικό πολεμικό ναυτικό ήδη από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο έπρεπε να κάνει αίτηση για να πάρει πιστοποιητικό γερμανικού αίματος ώστε να συνεχίσει την καριέρα του.
Κατά την διάρκεια του πολέμου υπηρέτησε ως κυβερνήτης του Ατλαντίς ενός πρώην εμπορικού πλοίου που ο πόλεμος το μετέτρεψε σε ένα βαρύ καταδρομικό που μπορούσε να ξεγελάσει τους αντιπάλους του αλλάζοντας μορφές και σημαίες. Χάρη στην ναυτοσύνη του κατά το 25% Εβραίου Rogge και στην δυνατότητα του Ατλαντίς να μην εντοπίζεται, μέσα σε έναν χρόνο κατάφερε να βυθίσει ή να αιχμαλωτίσει 22 εμπορικά πλοία σχεδόν 150.000 τόνων σηκώνοντας στο πόδι μεγάλες δυνάμεις του βρετανικού πολεμικού ναυτικού ώστε να καταφέρουν να εντοπίσουν το πλοίο χαμαιλέοντα και να το βυθίσουν.
Λόγω της πραγματικά ιπποτικής του στάσης στους αιχμαλώτους πολέμου και στα γυναικόπαιδα αλλά και της αντιχιτλερικής του κλίσης ήταν από τους μοναδικούς ανώτερους αξιωματικούς που το Γερμανικό κράτος αξιοποίησε μεταπολεμικά.
Emil Maurice, ο εβραίος ιδρυτής των SS και κολλητός του Χίτλερ
Αν την δεκαετία του 1930 και 1940 σε έβαζε στο μάτι ο αρχηγός των SS Χάινριχ Χίμλερ ήταν μαθηματικά αδύνατον να γλιτώσεις. Ο Χίμλερ ήταν πεπεισμένος ότι ο Emil Maurice δεν ήταν σε καμία περίπτωση Άριος λόγω του οικογενειακού του ιστορικού. Ο Εβραίος ιδρυτής του κρατικού θεάτρου Thalia (1843) στο Αμβούργο ήταν ο Charles Maurice Schwartzenberger, προπάππους του Emil Maurice, στοιχείο που όχι μόνο θα του έκλεινε την πόρτα στα SS αλλά ίσως να τον έστελνε και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ο Maurice ίσως να ήταν από τους τυχερότερους Εβραίους στην Γερμανία καθότι δεν ήταν μόνο οδηγός αλλά και αδελφικός φίλος του Χίτλερ και ένας από του ιδρυτές των SS. Με τον Φύρερ είχαν σφυρηλατηθεί στα πεζοδρόμια ήδη από το 1919 όταν έχτιζαν τον εθνικοσοσιαλισμό σπάζοντας κεφάλια αντιπάλων σε συγκεντρώσεις. Μπορεί να ήταν χαμηλόβαθμος αξιωματικός αλλά η φιλία του με τον Φύρερ θα τον θωράκιζε σε οποιαδήποτε έρευνα για το εβραϊκό του παρελθόν.
Για περισσότερες ανάλογες ιστορίες: Bryan Mark Rigg -Lives of Hitler's Jewish Soldiers, University Press of Kansas
