10 τρίβια για τον σκηνοθέτη Ρίντλεϊ Σκοτ

10 τρίβια για τον σκηνοθέτη Ρίντλεϊ Σκοτ Facebook Twitter
4

  •  Ο Ρίντλεϊ Σκοτ ξεκίνησε σχετικά μεγάλος να σκηνοθετεί ταινίες μεγάλου μήκους: ήταν 40 όταν γύρισε το Duellists.
  • Εδώ και χρόνια, είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία σκηνοθέτης στον οποίο τα στούντιο εμπιστεύονται ταινίες με προϋπολογισμό άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων- ενίοτε και δυο φορές περισσότερο. Το Exodus: Gods and Kings στοιχίζει 125 εκατομμύρια και ο Σκοτ μόλις έκλεισε τα 77 του χρόνια. (Ο Κλιντ Ίστγουντ είναι μεν γηραιότερος, αλλά τα μπάτζετ του είναι σαφώς πιό νοικοκυρεμένα)

  • Απαντώντας στην κριτική για το κυρίως "λευκό" κάστινγκ του Exodus, ο Σκοτ δήλωσε πως προσέλαβε ηθοποιούς διαφορετικών εθνικοτήτων, Άραβες, Ισπανούς και Ιρανούς, για να αποδώσει την ποικιλία της αιγυπτιακής κουλτούρας
  • Αν και δημιουργός δυο από τις πλέον ολοκληρωμένες ταινίες επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών, το Alien και το Blade Runner, ο Σκοτ δεν είναι φαν του sci-fi.
10 τρίβια για τον σκηνοθέτη Ρίντλεϊ Σκοτ Facebook Twitter
O σκηνοθέτης, με την Σιγκούρνι Γουίβερ
  • Για το Alien, ήταν η πέμπτη επιλογή της Fox. Ακόμη και ο Ρόμπερτ Άλτμαν προηγείτο στη σχετική λίστα των υποψηφίων.
  • Επέλεξε τη Σιγκούρνι Γουίβερ για το ρόλο της Ρίπλεϊ λίγες ημέρες πριν την έναρξη των γυρισμάτων, κάνοντας ένα τεστ στα ημιτελή σκηνικά.
  • Του ζητήθηκε να αναλάβει το I Am Legend αλλά δεν μπορούσε να υποταχθεί σε προϋπολογισμό κάτω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Αντ' αυτού, σκηνοθέτησε τον Μονομάχο. Θεωρεί πως έκανε την καλύτερη κίνηση της καριέρας του.
10 τρίβια για τον σκηνοθέτη Ρίντλεϊ Σκοτ Facebook Twitter
Στα γυρίσματα του Μονομάχου
  • Το 2003 χρίσθηκε Sir.
  • Και τα τρία παιδιά του ασχολούνται με το σινεμά και τη διαφήμιση. Αφιέρωσε το Exodus στη μνήμη του αδελφού του, σκηνοθέτη Τόνι Σκοτ, με τον οποίο είχε ιδρύσει την εταιρεία του Scott Free.
  • Κοιμάται σχεδόν πάντα το μεσημέρι, έστω και λίγο, όπου και να είναι, ότι και να κάνει, όσο απαιτητική και να είναι η ταινία που γυρίζει.
10 τρίβια για τον σκηνοθέτη Ρίντλεϊ Σκοτ Facebook Twitter
4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM
Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

The Review / Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και η δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Ιωσηφίνα Γριβέα συζητούν για την πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς, που έχει προκαλέσει έντονες διαμάχες στα social media, για τη φεμινιστική της διάσταση και για τις γυναικείες φωνές στο σινεμά, που επιτέλους ακούγονται πιο ηχηρά από ποτέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Οθόνες / Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Ξεκίνησε ως εφηβικό είδωλο στα ’80s, πρωταγωνίστησε σε δύο εμβληματικές ταινίες του Κόπολα και έχτισε την καριέρα του επιλέγοντας ταινίες με γνώμονα τα ενδιαφέροντά του. Στα 60 του έχει συνδεθεί με μερικές από τις πιο αγαπημένες καλτ ταινίες διεθνώς, δηλώνει ζωγράφος και διατηρεί σημαντική συλλογή τέχνης. Έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να παραλάβει έναν τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οθόνες / Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οι κατηγορίες εναντίον του Φράνκο για σεξουαλική κακοποίηση έβαλαν στον γύψο όχι μόνο την καριέρα του στο Χόλιγουντ αλλά και τη στενή φιλία του με τον επί εικοσαετίας κολλητό και συνεργάτη του.
THE LIFO TEAM
15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Οθόνες / 15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Πάμελα Άντερσον, Αριάν Λαμπέντ, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, σινεφίλ τέρατα και όλη η νέα ελληνική κινηματογραφική παραγωγή της χρονιάς στην 65η διοργάνωση που για δέκα μέρες (31/10-10/11) θα μεταμορφώσει τη Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Απώλειες / Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Αστεία και ανθρώπινη, η αξιαγάπητη, υπερταλαντούχα Τέρι Γκαρ, που απολαύσαμε στο «Young Frankenstein» και το «Τούτσι» και αγαπήσαμε από τις εμφανίσεις της στο βραδινό talk show του Ντέιβιντ Λέτερμαν, ήταν μια από τις πιο λαμπερές σουμπρέτες του αμερικανικού σινεμά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Paul Morrissey (1938-2024)

Απώλειες / Ο Paul Morrissey (1938-2024) έδωσε φωνή στα «ανθρώπινα σκουπίδια»

Ο εμβληματικός σκηνοθέτης της cult τριλογίας «Flesh» - «Trash» - «Heat» ταυτίστηκε με τον Άντι Γουόρχολ και το νεοϋορκέζικο αβανγκάρντ των ’60s, ως ο πιο ανεξάρτητος από τους ανεξάρτητους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

3 σχόλια
Χαίρομαι ιδιαίτερα με σχόλια που προδίδουν σινεφιλικό πάθος και διεκδίκηση με όρους αισθητικής και προσωπικού γούστου.Όντως ο Ρίντλεϊ Σκοτ συνιστά μια ιδιαίτερη περίπτωση: visual παραμυθάς χωρίς την παιδικότητα του Σπίλμπεργκ, αλλά με κάποιο κυνισμό στα σενάρια που σκηνοθετεί, και την ίδια στιγμή, ευαισθησία σε λεπτομέρειες που ισορροπούν την ψυχρότητα του γενικότερου χειρισμού. Ο ίδιος δηλώνει σχεδιαστής ταινιών, και, όντως σε επίπεδο art direction, όλες του οι ταινίες σκίζουν. Έχει δε καταφέρει να χρησιμοποιήσει υπέρ του την ψηφιακή τεχνολογία, εξαργυρώνοντας την οξυδέρκεια του ως διαφημιστής. Οι κακές ταινίες που έχει γυρίσει είνια πράγματι αρκετές- ειδικά για έναν σκηνοθέτη που έχει υπογράψει και αρκετές καλές. Αυτό δείχνει οτι είναι τόσο καλός όσο το υλικό του και πάνω απ' όλα, έχει μια έφεση στη δουλειά, και όχι στην υστεροφημία. Πάντως υπογραφή, δηλαδή προσωπικότητα, διαθέτει
Είναι εκνευριστικά υπερεκτιμημένος! Ένας μπολκμπαστεράς είναι,ρε παιδιά,ο οποίος προσδίδει μία αξιοζήλευτη και παραπλανητική σοβαροφάνεια στις ταινιες του και μας ξεγελά! Περίπου πέντε (απλώς)καλές ταινίες και μετά το χάος της μετριότητας! Τί να πρωτοθυμηθώ; Το προπαγανδιστικό gi jane; Το μιλιταριστκό black hawk down; Ή αυτή η χαζομάρα,ο μονομάχος; Η πιο εξοργιστική ανοησία του χολυγουντ! Γελούσα(για να μην κλάψω) σ' όλη την διάρκεια της προβολής! Το Hannibal; Το ξεχάσατε; 30 επίπεδα κάτω απ΄την σιωπή των αμνών!! Ακόμη και ο Ρατνερ του κόκκινου δράκου τον ξεπέρασε!! Τέτοια κατάντια!! Για να μην αναφέρω τον χοντρό robin hood του Russell Crowe! Πεθύμησα τον Mel Brooks!Δεν έχει κανένα προσωπικό άγγιγμα στις ταινίες του: την μισή του φιλμογραφία θα μπορούσε να την γυρίσει ο οποιοσδήποτε σοβαρός και ικανός επαγγελματίας του είδους. Μπορείς να δεις μία ταινία,χωρίς να γνωρίζεις πως την γύρισε αυτός και να πεις:"Α!Του Ridley Scott είναι!";Όχι,βέβαια! Αυτό που συμβαίνει με δημιουργούς,όπως Gilliam, Burton.Lynch,Cronenberg,Kubrick,Kieslowsky,Tar και τόσους άλλους,τους οποίους αναγνωρίζεις από το στυλ,αλλά και την θεματολογία,δεν ισχύει για τον Riddley Scott.Και η ειρωνεία συνεχίζεται: αυτό που δεν ισχύει για τον ένα αδελφό,ισχύει για τον έτερο,τον Tony Scott!! Αυτός μάλιστα! Αυτός έχει προσωπικό στυλ,μπορείς να δεις ταινία του(χωρίς να το γνωρίζεις) και να πεις:"Α,του Tony Scott είναι!"Επειδή αυτός ΕΧΕΙ προσωπικό στυλ,το οποίο διέπει όλη του την φιλμογραφία και εντοπίζεται κυρίως στους τεχνικούς τομείς,όπως μοντάζ και φωτογραφία,όπου βλέπουμε τους ίδιους φρενήρεις ρυθμούς στις εναλλαγές πλάνων,τα ίδια χρώματα κ.λ.π. Eίναι δε τόσο καλύτερος από τον Ridley σ' αυτό το κομμάτι,ώστε "ανάγκασε" τον τελευταίo να τον αντιγράψει υφολογικά και στυλιστικά σε δυο τουλάχιστον ταινίες,gi jane και black hawk down,όπου,κυριολεκτικά,είναι σαν να βλέπεις Tony κι όχι Ridley!
Εντάξει, γούστα είναι αυτά και κανείς δεν αρνήθηκε ότι ο Σκοτ είναι blockbusterας, αλλά Alien και Blade Runner είναι δύο από τις καλύτερες ταινίες του είδους. Για το Gladiator επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί τόσο κράξιμο. Νομίζω ότι στο είδος του ήταν επίσης πολύ καλό: Πολύ καλή σκηνοθεσία, μουσική υπόκρουση, δυνατές μάχες, πολύ ωραίος Joachin Phoenix. Αρκετά epic, όπως περιμένουμε νομίζω από μια τέτοια ταινία
Παίζει να είναι ο #1 σκηνοθέτης που θα ξεχνούσαμε στην ερώτηση "πες μας πέντε-έξι μεγάλους σκηνοθέτες του Χόλιγουντ" Σπάνια περίπτωση μπλοκμπαστερά με προσωπική γραφή και ύφος.