77ο Φεστιβάλ Καννών: Μια γυναικεία υπόθεση

77ο Φεστιβάλ Καννών: Μια γυναικεία υπόθεση Facebook Twitter
Η πρόεδρος του Φεστιβάλ Γκρέτα Γκέργουιγκ. Φωτ.: Rocco Spaziani/Archivio Spaziani/Mondadori Portfolio via Getty Images/Ideal Images
0

Μπορεί να μην είχαν την ευκταία εκπροσώπηση στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα, αλλά τα βραβεία του κυρίου τμήματος του 77ου Φεστιβάλ Καννών, ένα μεγάλο «ναι» στις εκδοχές της φεμινιστικής διεκδίκησης, αντανακλούν την πολυπρισματική ματιά στη σύγχρονη γυναίκα από τη διεθνή κινηματογραφική κοινότητα, αλλά και το άγχος ενός μεγάλου φεστιβάλ να βρει έναν τρόπο να προλάβει γκρίνιες για τα ποσοστά και τις ισορροπίες.

Αναμενόμενο: με την Γκρέτα Γκέργουιγκ πρόεδρο, τις Λίλι Γκλάντστοουν και Έβα Γκριν συμβατές στην ευαισθησία της, και τα υπόλοιπα μέλη χωρίς τη φήμη του πιεστικού παρτιζάνου ενός είδους σινεμά έναντι άλλου, η κριτική επιτροπή θα ευνοούσε τον ουμανισμό έναντι του φορμαλισμού. Στη λογική ότι στις Κάννες πάνε μόνο auteurs, από τον Ζιλ Λελούς μέχρι τον Μιγκέλ Γκομέζ, το θέμα είναι τι ταιριάζει περισσότερο στον καθένα, και το Anora του Σον Μπέικερ δείχνει τελικά πως το γούστο της Γκέργουιγκ επικράτησε άνετα, ή πως η ταινία άρεσε σε όλους.

Σε μια χρονιά που μετά βίας θυμόμασταν τους άνδρες ηθοποιούς του Φεστιβάλ (οι δυο πρωταγωνιστές του «Apprentice», ο Μπεν Γουίσο στο «Λιμόνοφ») το βραβείο ερμηνείας στον Τζέσι Πλέμονς δείχνει, εκτός από το ότι όντως καταπλήσσει με τη χαμαιλεόντεια παρουσία του στις τρεις ιστορίες, πως τα τελευταία 15 χρόνια κάθε ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, από τον «Κυνόδοντα» μέχρι τις «Ιστορίες Καλοσύνης», αποσπά κι από ένα μεγάλο βραβείο.

• Δημιουργός που έχει κάνει αισθητή την παρουσία του την τελευταία δεκαετία, ο Μπέικερ δίνει τις μάχες του με ένα απροσποίητο, απολαυστικών χαρακτήρων, σινιέ ιδίωμα και ο Χρυσός Φοίνικας, ο πρώτος για τις ΗΠΑ μετά το «Δέντρο της ζωής» το 2011, σε μια δραματική κομεντί με ηρωίδα την Άνι που βγάζει το ψωμί της με το σώμα της, ζει για λίγο το παραμύθι και η πραγματικότητα τη δένει χειροπόδαρα σε μια «ανεύθυνη» έπαυλη, για να την προσγειώσει μαγικά στη θέση του οδηγού, δεν είναι μόνο η επιβράβευση μιας υπέροχης ταινίας, αλλά και μια γενναία ενθάρρυνση του ανεξάρτητου κινηματογράφου, ειδικά του αμερικανικού indie, που τρώει πολύ ξύλο εδώ και αρκετό καιρό στη διανομή, ασθμαίνει και ταπεινώνεται από επενδυτές και παραγωγούς, αναπνέει μόνο στα φεστιβάλ και ελπίζει για ένα αξιοπρεπές comeback στις αίθουσες, εκεί όπου ανήκει, όπως είπε ο ευγνώμων Μπέικερ από το βήμα του νικητή στο Palais de Festival. Σε παιγνιώδη αλλά όχι αβάσιμο παραλληλισμό, ο Μπέικερ είναι η σεξεργάτρια της ταινίας του, μια Ανόρα που ίσως μπει στον πειρασμό από τα λεφτά και τις υποσχέσεις, ώσπου η μάνα του studio του τραβήξει το αυτί, τον στείλει από εκεί που ήρθε, και συνειδητοποιήσει σε ποια αγκαλιά θα βρει την αγάπη. 

77ο Φεστιβάλ Καννών: Μια γυναικεία υπόθεση Facebook Twitter
Δημιουργός που έχει κάνει αισθητή την παρουσία του την τελευταία δεκαετία, ο Μπέικερ δίνει τις μάχες του με ένα απροσποίητο, απολαυστικών χαρακτήρων, σινιέ ιδίωμα. Φωτ.: Pascal Le Segretain/Getty Images/Ideal Images

• Τότε, τι δουλειά είχε ο σκηνοθέτης του Tangerine, πάλι με ηρωίδα σεξεργάτρια, του «Starlet», του «Red Rocket» και του «Florida Project» να υποκλιθεί βαθιά στον νικητή του τιμητικού Χρυσού Φοίνικα, Τζορτζ Λούκας; Τι σχέση έχει με τον πάμπλουτο δημιουργό του «Πολέμου των Άστρων»; Μην μπερδεύεστε, ο Λούκας δεν είναι στέλεχος, ούτε αφεντικό κινηματογραφιστών – μάλιστα η δεύτερη τριλογία του «Star Wars» χρηματοδοτήθηκε από τον ίδιο και μετά διαβιβάστηκε με το αζημίωτο στη Fox. Τον Flash Gordon ήθελε να κάνει, και επειδή κανείς δεν του χάριζε την εμπιστοσύνη του, πόσο μάλλον να τον αξιώσει με μπάτζετ, έγραψε ένα ποτ πουρί από ό,τι μυθολογία είχε στο μυαλό του και έγραψε Ιστορία. Ταινίες ήθελε να κάνει, Καλές Τέχνες σπούδασε, κι αν δεν τα είχε καταφέρει, θα κατέφευγε σε πατέντες και ευρεσιτεχνίες, αν δεν γινόταν κομίστας ή animator. Η στιγμή της βραδιάς ήταν ο αδελφικός εναγκαλισμός του με τον μεγάλο αδελφό, όπως τον αποκαλεί χαϊδευτικά, και μέντορα, τον Φράνσις Φορντ Κόπολα, που του παρέδωσε το έπαθλο. Το μεγαλύτερο σκορ στο χειροκροτόμετρο, που φέτος γινόταν καθημερινά πρώτο θέμα στα sites, λες και διαγωνίζονταν οι θεατές στη βραδινή προβολή του Palais, ανήκει στον Μοχάμαντ Ρασούλοφ

77ο Φεστιβάλ Καννών: Μια γυναικεία υπόθεση Facebook Twitter
O Μοχάμαντ Ρασούλοφ γύρισε μυστικά την ταινία του και έδωσε το «παρών» στο Φεστιβάλ, υψώνοντας τις φωτογραφίες των δυο εκ των τεσσάρων πρωταγωνιστών του, που τέθηκαν υπό περιορισμό στην Τεχεράνη. Φωτ.: Stephane Cardinale - Corbis/Corbis via Getty Images/Ideal Images

• Η ταινία του μάλλον δίχασε ή μούδιασε την επιτροπή, έτσι ερμηνεύω το ειδικό βραβείο, που ουσιαστικά «παραδέχεται» πως δεν ήταν κακή η ταινία, αλλά υστερεί μπροστά στο επίτευγμα του σκηνοθέτη να τη γυρίσει μυστικά, αν και άρτια, από το καθεστώς του Ιράν, να φυγαδευτεί περπατώντας 28 ημέρες μέχρι να φτάσει στις Κάννες μέσω Γερμανίας και να δώσει το «παρών» στο Φεστιβάλ, υψώνοντας τις φωτογραφίες των δυο εκ των τεσσάρων πρωταγωνιστών του που τέθηκαν υπό περιορισμό στην Τεχεράνη. Ο «Σπόρος της ιερής συκιάς», το φιλμ με την υψηλότερη βαθμολογία των κριτικών του «Screen International», είναι οικογενειακό δράμα, θρίλερ και καταγραφή της προπέρσινης εξέγερσης, ένα ράπισμα εναντίον της πατριαρχικής θεοκρατίας και ωδή στη δύναμη των γυναικών, που την ύστατη στιγμή αντιλαμβάνονται τη σπάθη του ακλόνητου, αμφίσημου ανδρικού προτύπου.

77ο Φεστιβάλ Καννών: Μια γυναικεία υπόθεση Facebook Twitter
Η Κάρλα Σοφία Γκασκόν με τον Ζακ Οντιάρ. Φωτ.: JB Lacroix/FilmMagic/Ideal Images

• Η Εμίλια Πέρεζ έγινε η μοναδική ταινία με δυο βραβεία στο Φεστιβάλ, αυτό της επιτροπής και για την ερμηνεία και των τριών πρωταγωνιστριών, ασχέτως αν μόνο η Κάρλα Σοφία Γκασκόν ήταν στις Κάννες και έκλεψε την παράσταση με τα ακατανόητα εσπεράντο αγγλικά που μίλησε με καπνισμένη φωνή. Αξιότερη ήταν η παράσταση της Ντέμι Μουρ στο «The Substance», που περιορίστηκε στο βραβείο σεναρίου για την Καρολίν Φαρζά. 

• Από τους δημιουργούς μιας τολμηρότερης, πειραματικότερης, πιο απαιτητικής αφήγησης, ο Μιγκέλ Γκομέζ προτιμήθηκε για τη σκηνοθεσία του αδιαπέραστου, στιλιζαρισμένου, «αναχρονιστικού» «Grand Tour», κάτι που σημαίνει πως το «Caught by the Tides» του Τζία Ζανγκέ έμεινε ως η καλύτερη αβράβευτη ταινία του Φεστιβάλ.

77ο Φεστιβάλ Καννών: Μια γυναικεία υπόθεση Facebook Twitter
Το «Caught by the Tides» του Τζία Ζανγκέ έμεινε ως η καλύτερη αβράβευτη ταινία του Φεστιβάλ.

• Κι αν υποθέσουμε πως ο Χρυσός Φοίνικας σπάνια δίνεται σε άγνωστο σκηνοθέτη, σε πρώτη ή δεύτερη ταινία, κάτι που υπαγορεύει κάποιος κανόνας, κι έχει συμβεί λίγες φορές, το δεύτερο σε σπουδαιότητα έπαθλο, το Grand Prix της επιτροπής, απονεμήθηκε στην πραγματική ανακάλυψη του Φεστιβάλ, την Παγιάλ Καπάντια, για το έξοχο, μυριάδων εικαστικών και δραματικών αποχρώσεων «All we Imagine as Light», την ανακουφιστική απόδραση τριών γυναικών από το πολύβουο Μουμπάι προς την αχτίδα φωτός ενός παραθαλάσσιου χωριού. Τριάντα χρόνια είχε να συμμετάσχει η Ινδία στο διαγωνιστικό, το προσπαθούσε πολύ, και το κατάφερε στο πρόσωπο μιας σκηνοθέτιδος που έχει ένα ντοκιμαντέρ στο ενεργητικό της, και εδώ ξακρίζει ποιητικά και ανθρώπινα τους χαρακτήρες από τον ασφυκτικό αστικό ιστό. Οι Κάννες ξεχώρισαν και ανέδειξαν μια νέα φωνή – αυτός άλλωστε είναι ο ρόλος τους. 

77ο Φεστιβάλ Καννών: Μια γυναικεία υπόθεση Facebook Twitter
Το βραβείο ερμηνείας στον Τζέσι Πλέμονς δείχνει, εκτός από το ότι όντως καταπλήσσει με τη χαμαιλεόντεια παρουσία του στις τρεις ιστορίες, πως κάθε ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, από τον «Κυνόδοντα» μέχρι τις «Ιστορίες Καλοσύνης», αποσπά κι από ένα μεγάλο βραβείο, κάθε φορά διαφορετικό.

• Σε μια χρονιά που μετά βίας θυμόμασταν τους άνδρες ηθοποιούς του Φεστιβάλ (οι δυο πρωταγωνιστές του «Apprentice», ο Μπεν Γουίσο στο «Λιμόνοφ») το βραβείο ερμηνείας στον Τζέσι Πλέμονς δείχνει, εκτός από το ότι όντως καταπλήσσει με τη χαμαιλεόντεια παρουσία του στις τρεις ιστορίες, πως τα τελευταία 15 χρόνια κάθε ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, από τον «Κυνόδοντα» μέχρι τις «Ιστορίες Καλοσύνης», αποσπά κι από ένα μεγάλο βραβείο, κάθε φορά διαφορετικό, σε ένα από τα δυο κορυφαία φεστιβάλ –των Καννών ή της Βενετίας– στα οποία συμμετέχει.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

EMILIA PEREZ

Ανταπόκριση / Emilia Perez: Ένα εξωφρενικό μιούζικαλ για μια Μεξικανή τρανς γκάνγκστερ που βρίσκει λόγο ύπαρξης

Το σκληρό παραμύθι του Ζακ Οντιάρ στοιβάζει σε μια πλοκή εφάμιλλη τελενοβέλας έναν τόνο στοιχεία και καταφέρνει να κρατά συνεχώς το ενδιαφέρον.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Μυθολογίες / «Ήτανε πέναλτι, κύριε Πάνο;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Από μια εισπρακτική αποτυχία και απαγορευμένη ταινία του 1932, μέχρι την ωμή βία της Pieta (που δεν ξέρει γιατί την έχει δει επανειλημμένα) και την cult σουρεαλιστική ματιά του Τσιώλη, η σκηνοθέτρια μας χαρίζει μια σπάνια σινεφίλ λίστα που συνδυάζει θράσος και ανθρωπισμό.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε το δρόμο για τα Όσκαρ 

Daily / Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε τον δρόμο για τα Όσκαρ

Υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους είναι αυτή η εκπληκτική ταινία που εκθέτει με αποκαλυπτικό τρόπο τη μεταχείριση της αφρόκρεμας της τζαζ μουσικής ως «βιτρίνας» για την καθαίρεση και τη δολοφονία του ηγέτη της ανεξαρτησίας του Κογκό, Πατρίς Λουμούμπα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
125 λεπτά με την Πόπη Διαμαντάκου/ Πόπη Διαμαντάκου: «Δεν με αγγίζουν οι επιθέσεις, δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, δεν γλείφω»

Media / «Δεν υπάρχει τηλεκριτική σήμερα, όλα είναι δημόσιες σχέσεις»

Η γνωστή τηλεκριτικός Πόπη Διαμαντάκου μιλά στη LiFO για τη μακρά επαγγελματική της διαδρομή, την τηλεόραση του χθες και του σήμερα και απαντά για πρώτη φορά στα επικριτικά σχόλια που προκαλούν κατά καιρούς τα κείμενα της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Μυθολογίες / «Όταν είδα το "Climax", δεν μπορούσα να συνέλθω για ώρες»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Τι συνδέει τον Αρονόφσκι με τον Αλμοδόβαρ και τον Λάνθιμο με τον Βούλγαρη; Ο μουσικός Capétte φτιάχνει τη δική του αγαπημένη κινηματογραφική δεκάδα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
the last showgirl

Οθόνες / Πρεμιέρα προσεχώς: 10 ταινίες που θα ξεχωρίσουν το επόμενο δίμηνο

Η επιστροφή του Βάλτερ Σάλες, ένας στοχαστικός Κώστας Γαβράς, τα φαντάσματα του Γιώργου Ζώη, ο Ντίλαν κατά τον Τιμοτέ Σαλαμέ, το βάπτισμα της Πάμελα Άντερσον στην υποκριτική, ένα χαμηλόφωνο διαμάντι από την Ινδία και η μεγαλόπνοη αλληγορία του Μπρέιντι Κόρμπετ είναι μερικές από τις ταινίες που θα μας απασχολήσουν τον χειμώνα του 2025.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Pulp Fiction / Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Πέθανε στα 99 της χρόνια η Βρετανή ενδυματολόγος που έντυσε χιλιάδες πρωταγωνιστές και κομπάρσους, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην αναπαραγωγή της αυθεντικότητας και στην αντίληψη της δραματικότητας του σεναρίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε δια παντός την πραγματικότητα

Απώλειες / Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε διά παντός την πραγματικότητα

Το όνομα του Ντέιβιντ Λιντς (1946-2025) έγινε επιθετικός προσδιορισμός και οι ταινίες του μας προσκάλεσαν να βλέπουμε και να αισθανόμαστε αλλιώς τον κόσμο: με τα μάτια μιας απόκοσμης ψευδαίσθησης και την ψυχή της υπέροχης εμμονής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Μυθολογίες / «Μετά το “Blues Brothers” φορούσα μαύρα γυαλιά στην τάξη»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Έχοντας συμπεριλάβει στη λίστα του από τους αδελφούς Μαρξ μέχρι μια ταινία με τον Θανάση Βέγγο, o συγγραφέας πιστεύει πως το τραγικό και το γελοίο συναντιούνται σε κάποιο σημείο, το οποίο δεν είναι πάντα ευδιάκριτο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ