Έχουμε μπει πλέον σ΄ αυτό το μεσοδιάστημα ανάμεσα στην αναγγελία των υποψηφιοτήτων και στην τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ, όπου διάφορα μέλη της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, επιχειρούν ανωνύμως να δικαιολογήσουν το στρεβλό συχνά και περιορισμένο σκεπτικό σύμφωνα με το οποίο υπέβαλαν την ψήφο τους.
Όπως κάθε χρόνο, ανάμεσα στις φετινές υποψηφιότητες, υπάρχουν και κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις, πολύ πιο έντονες ήταν όμως οι εύλογες διαμαρτυρίες για ταινίες, σκηνοθέτες (και κυρίως σκηνοθέτριες), και ηθοποιούς που αγνοήθηκαν επιδεικτικά, ειδικά αν σκεφτεί κανείς τις διθυραμβικές κριτικές που είχαν κερδίσει σε όλη την διάρκεια της σεζόν.
Ανάμεσα στις πιο κραυγαλέα αγνοημένες περιπτώσεις σίγουρα συγκαταλέγονται τα ονόματα της Τζένιφερ Λόπεζ για τον ρόλο της στην ταινία "Hustlers" και του Άντριου Σάντλερ για την ερμηνεία του στο "Uncut Gems" (Ακατέργαστα διαμάντια).
Κατά τη συνέντευξη που παραχώρησαν (ανωνύμως, πάντα) στην εφημερίδα New York Post κάποια μέλη της Ακαδημίας, μίλησαν για τους λόγους που τους εμπόδισαν να συμπεριλάβουν αυτές τις δύο ερμηνείες που εξυμνήθηκαν από σύσσωμη την κινηματογραφική κριτική ανά τον πλανήτη, στις υποψηφιότητες για τα Όσκαρ πρώτου γυναικείου και πρώτου ανδρικού ρόλου.
Όσον αφορά στην περίπτωση της Τζένιφερ Λόπεζ, ένας «παλαίμαχος ηθοποιός χαρακτήρων και παλαιό μέλος της Ακαδημίας» δήλωσε σχετικά: «Καταρχάς, το "Hustlers" δεν είναι 'Οσκαρική ταινία'. Δεν το είδα. Είναι κάπως αιχμηρή σε κάποιες γωνίες της και υποθέτω ότι και άλλοι που ψηφίζουν για ηθοποιούς, δεν το είδαν. Οι ηθοποιοί τείνουν να αντιμετωπίζουν την Τζένιφερ Λόπεζ πιο πολύ ως φαινόμενο παρά ως γνήσια ηθοποιό. Είναι όπως πέρσι που ήταν υποψήφια η Lady Gaga αλλά το βραβείο πήγε στην Ολίβια Κόλμαν – μια πραγματική ηθοποιό».
Όσο για την ερμηνεία του Άνταμ Σάντλερ στο "Uncut Gems" των αδελφών Σάφντι (ερμηνεία και ταινία που ο Γιώργος Λάνθιμος ξεχώρισε ως αγαπημένες του για την προηγούμενη χρονιά), ένας άλλος ανώνυμος ψηφοφόρος δήλωσε ότι «επρόκειτο για ένα 'tour de force' ερμηνείας, συμπλήρωσε όμως ότι μοιράζεται και ο ίδιος τον σκεπτικισμό μερίδας του Χόλιγουντ σχετικά με το πόσο σοβαρός ηθοποιός μπορεί να θεωρηθεί ο Σάντλερ: «Από τη μία φαίνεται να αναδεικνύεται ως πραγματικά σπουδαίος ηθοποιός, από την άλλη όμως πάει και κάνει αυτές τις κακόγουστες κωμωδίες για το Netflix».
Αποκαρδιωτικές μοιάζουν οι αντιλήψεις του μέσου ψηφοφόρου για τα Όσκαρ, αν κρίνουμε από τους συνεντευξιαζόμενους στη New York Post, και όπως κάθε χρόνο, επανέρχεται το ίδιο ερώτημα: πόσες ακριβώς ταινίες βλέπουν τα 8.000 και πλέον μέλη της Ακαδημίας πριν ψηφίσουν; Όπως παραδέχονται (ανωνύμως) τα ίδια τα μέλη, πολύ λίγες: «Είναι τόσες πολλές οι ταινίες και οι ερμηνείες που πρέπει να δούμε κάθε χρόνο... Δυστυχώς, οι ηθοποιοί εξελίσσονται σε brands κι αυτό επηρεάζει τις επιλογές. To brand του Άνταμ Σάντλερ δεν φωνάζει ακριβώς 'βραβείο Όσκαρ', αντίθετα από το brand του Λεονάρντο ΝτιΚάπριο ή του Τζόναθαν Πράις...».