Μπλαντίν Λενουάρ: «Η κοινωνία βλέπει πως οι άνδρες ωριμάζουν και οι γυναίκες γερνούν»

Μπλαντίν Λενουάρ: «Η κοινωνία βλέπει πως οι άνδρες ωριμάζουν και οι γυναίκες γερνούν» Facebook Twitter
Η ταινία της Μπλαντίν Λενουάρ είναι μια γλυκόπικρη ματιά στην κρίση ηλικίας και συγκεκριμένα στο πώς βλέπει μια γυναίκα τον ερχομό των -ήντα.
1

Το «50 Φορές Άνοιξη» είναι μια γλυκόπικρη ματιά στην κρίση ηλικίας και συγκεκριμένα στο πως βλέπει μια γυναίκα τον ερχομό των -ήντα την ίδια χρονική περίοδο που απολύεται από τη δουλειά της και μαθαίνει πως πρόκειται να γίνει γιαγιά.

Ενοχλημένη από μια κοινωνία που ευγενικά της ζητά να ξεχάσει τη ζωή που έκανε πριν, ψάχνει να βρει την αισιοδοξία και το κουράγιο ώστε να συνεχίσει σαν να μην έχει αλλάξει κάτι.


Με αρκετές κωμικές στιγμές αλλά και με γλυκιά ευαισθησία, η Ανιές Ζαουί υποδύεται την Aurore, την ηρωίδα που εμπνεύστηκε η Γαλλίδα σκηνοθέτις Μπλαντίν Λενουάρ για να αντιμετωπίσει ένα κοινωνικό πρόβλημα που δυστυχώς αμβλύνεται σήμερα αλλά και ένα μέρος των δικών της φόβων σχετικά με το μέλλον.

Η Λενουάρ βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, καλεσμένη του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου και μας μίλησε για το θέμα της ταινίας της, τη συνεργασία με τη Ζαουί αλλά και το πώς βλέπει το μέλλον του γαλλικού σινεμά.

Πολλές φορές, ένας 50αρης, ανάλογα και με το τι έχει πετύχει επαγγελματικά, αντιμετωπίζεται αποκλειστικά ως έμπειρος και γοητευτικός. Λίγες φορές συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με τις γυναίκες, οπότε είναι λογικό να νιώθουν πως η κοινωνία τους λέει να κάνουν κάπως στην άκρη, πως κάπου εδώ τελειώνει η ζωή τους.

 

Μπλαντίν Λενουάρ: «Η κοινωνία βλέπει πως οι άνδρες ωριμάζουν και οι γυναίκες γερνούν» Facebook Twitter
Αν και ακόμη δεν έχω φτάσει τα 50, υπάρχει πάντα ο φόβος των γηρατειών που τον έχω αντιμετωπίσει σε διάφορες στιγμές της ζωής μου.

— Η πρώτη ερώτηση είναι όπως καταλαβαίνετε η αναμενόμενη, αν δηλαδή η ταινία εκφράζει κάποιους προσωπικούς σας φόβους για το μέλλον.

Ε, ναι (γέλια). Αν και ακόμη δεν έχω φτάσει τα 50, υπάρχει πάντα ο φόβος των γηρατειών που τον έχω αντιμετωπίσει σε διάφορες στιγμές της ζωής μου. Δεν θα έλεγα πως η ταινία είναι κατά κάποιο τρόπο «προσωπική», κυρίως ασχολείται με ένα θέμα που δυσκολεύει τις περισσότερες γυναίκες, οπότε κατ' επέκταση πιάνει και εμένα.


— Πιστεύετε πως σήμερα τα πράγματα είναι δυσκολότερα για τους ανθρώπους άνω των 50 ετών ή όχι;

Είναι το ίδιο. Μπορεί να νομίζουμε πως υπάρχουν περισσότερες επιλογές σήμερα, αλλά δεν θεωρώ πως έχει βελτιωθεί πολύ η κατάσταση.

Δεν ξέρω, ειδικότερα στις επαγγελματικές υποχρεώσεις τα πράγματα είναι πολύ μπλεγμένα και είναι δύσκολο, για παράδειγμα, για μια γυναίκα άνω των 50 να βρει κάτι καινούριο, αν δεν είναι ικανοποιημένη στη δουλειά που βρίσκεται.


— Η ταινία θίγει και το θέμα της νοσταλγίας η οποία γίνεται όλο και πιο ισχυρή στην εποχή μας, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι αφήνονται στις αναμνήσεις τους. Πώς επιδρά στην ηρωίδα η χρήση της νοσταλγίας;

Έχει νοσταλγήσει κυρίως τις στιγμές που περνούσε με τα παιδιά της, κάτι που βρίσκω λογικό καθώς φαίνεται και από το σενάριο ότι ήταν πιο κοντά σε αυτήν, γιατί στην πραγματικότητα φοβάται τη μοναξιά.

Λέει κάποια στιγμή με έμφαση «φοβάμαι να μείνω φτωχή, γριά και μόνη». Όσο γερνάει έχει αυτό τον φόβο και πιστεύω πως αυτός ο φόβος την κάνει να ανατρέξει στο παρελθόν. Το ίδιο ισχύει και για τους περισσότερους από εμάς.

Μπλαντίν Λενουάρ: «Η κοινωνία βλέπει πως οι άνδρες ωριμάζουν και οι γυναίκες γερνούν» Facebook Twitter
Της έστειλα το σενάριο γνωρίζοντας πως είναι ένας γενναίος ρόλος και μέσα σε 2 μέρες είπε ναι. Σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων ήταν πολύ χαρούμενη με τον ρόλο και ευτυχώς όλα πήγαν καλά.


— Πως ήταν η συνεργασία με την Ανιές Ζαουί;

Δεν σκεφτόμουν κάποια συγκεκριμένη γυναίκα όταν έγραφα τον ρόλο και η αλήθεια είναι πως δε γνωριζόμασταν και προσωπικά. Της έστειλα το σενάριο γνωρίζοντας πως είναι ένας γενναίος ρόλος και μέσα σε 2 μέρες είπε ναι. Σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων ήταν πολύ χαρούμενη με τον ρόλο και ευτυχώς όλα πήγαν καλά.


— Πιστεύετε ότι οι άνδρες αντιμετωπίζουν διαφορετικά τα 50 σε σχέση με τις γυναίκες;

Ναι, θα χρησιμοποιήσω μια φράση που έλεγε η Σιμόν Σινιορέ, «οι άνδρες ωριμάζουν, οι γυναίκες γερνούν». Το πιστεύω και εγώ, όπως και αυτή, όχι ως πραγματικό γεγονός αλλά ως προς τον τρόπο που μας βλέπει η κοινωνία.

Πολλές φορές, ένας 50αρης, ανάλογα και με το τι έχει πετύχει επαγγελματικά, αντιμετωπίζεται αποκλειστικά ως έμπειρος και γοητευτικός. Λίγες φορές συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με τις γυναίκες, οπότε είναι λογικό να νιώθουν πως η κοινωνία τους λέει να κάνουν κάπως στην άκρη, πως κάπου εδώ τελειώνει η ζωή τους.

 


— Η ταινία σας συμμετείχε στο φεστιβάλ Γαλλοφωνίας και παίζεται και σε κανονική διανομή στη χώρα μας, κάτι που συμβαίνει και με αρκετές ταινίες από τη Γαλλία. Ποια είναι η γνώμη σας για το γαλλικό σινεμά που εξακολουθεί να εξάγει αρκετά φιλμ κάθε χρόνο;

Όντως, υπάρχει μια προτεραιότητα στον εθνικό χαρακτήρα του σινεμά μας. Τώρα, για την πολιτική που ακολουθείται φοβάμαι πως πολλά πράγματα θα αλλάξουν.

Σκεφτείτε πως το Canal+ που είναι για χρόνια βασικός χρηματοδότης των ταινιών, είχε πάντα τη λογική «λίγα χρήματα σε πολλές ταινίες». Τώρα αυτό αλλάζει σιγά σιγά σε «πολλά χρήματα σε λίγες ταινίες».

Σίγουρα θα επηρεάσει την παραγωγή κάτι τέτοιο και μπορεί να βλέπουμε λιγότερα φιλμ με έναν πιο ξεκάθαρα εμπορικό χαρακτήρα.

Υπάρχει και το Netflix που προς το παρόν μοιάζει με απειλή για το πώς παράγονται και διανέμονται φιλμ στη Γαλλία. Είμαστε στην περίοδο που τα περισσότερα από αυτά τα θέματα είναι υπό συζήτηση και διαπραγμάτευση και νομίζω πως στο άμεσο μέλλον το γαλλικό σινεμά θα μπει σε μια διαφορετική πορεία – δεν μπορώ να ξέρω αν θα είναι καλύτερη ή χειρότερη.

Info:

Η ταινία «50 Φορές Άνοιξη» κυκλοφορεί στους κινηματογράφους από την One from the Heart

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM