Ο Νίκος Λάρδας έχει πάθος με το ποδόσφαιρο. «Αυτήν τη στιγμή είμαι σε μια ομάδα της Α' Εθνικής, τον Πανιώνιο» μας λέει, αλλά δεν θέλει να μιλήσει γι' αυτό. Ο λόγος που έχουμε συναντηθεί είναι για να σχολιάσουμε το άλλο μεγάλο του πάθος, τη μουσική.
Εντελώς ξαφνικά και αναπάντεχα κυκλοφόρησε ως Grandbois έναν από τους καλύτερους δίσκους που βγήκαν φέτος από ελληνικό στούντιο, το «Deep in my heart», ένα ποπ άλμπουμ εντελώς σύγχρονο, με όλους τους ήχους που αγαπάει: trap και rap, μπλουζ, τζαζ και μπόσα νόβα.
Το «Deep in my heart» είναι ένα πολύ προσωπικό άλμπουμ, έντονα συναισθηματικό, τόσο όμορφα δομημένο που σε ξαφνιάζει. Ένα άλμπουμ όπως τα καλά ποπ άλλων εποχών, που είχαν ποικιλία, κομμάτια που άντεχαν στον χρόνο και μπορούσαν να βγάλουν ένα σωρό επιτυχίες.
Το «Deep in my heart» είναι ένα πολύ προσωπικό άλμπουμ, έντονα συναισθηματικό, τόσο όμορφα δομημένο που σε ξαφνιάζει. Ένα άλμπουμ όπως τα καλά ποπ άλλων εποχών, που είχαν ποικιλία, κομμάτια που άντεχαν στον χρόνο και μπορούσαν να βγάλουν ένα σωρό επιτυχίες.
Ο Grandbois ξεκίνησε να παίζει μουσική αμέσως μετά το σχολείο σε διάφορα μαγαζιά και έγινε βασικός DJ σε κλαμπ βραδιές με rap, trap and grime, όπως το Athens Ghetto και τα Not Sober Parties. Με την παραγωγή ασχολήθηκε επειδή τα λόγια ενός φίλου του μουσικού τον έκαναν να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει και η δημιουργία.
«Είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ πολύ» λέει. «Μια μέρα που ήμασταν στο ασανσέρ την πολυκατοικίας του τον ρωτάω "για ποιον λόγο, αφού είσαι γνωστό όνομα στη μουσική, δεν κάνεις DJ set, ώστε να βγάζεις αρκετά χρήματα και να μη χρειάζεσαι τα live που είναι μία στο τόσο;". Γύρισε και μου είπε ότι "το πιο ωραίο δεν είναι να αναπαράγεις μουσική αλλά να την παράγεις. Γιατί όλο αυτό βγαίνει από μέσα σου, είναι έκφραση του εσωτερικού σου κόσμου. Πολλά πράγματα που δεν μπορούμε να πούμε με λέξεις τα λέμε με μουσική". Αυτός με παρακίνησε να κάνω την παραγωγή μουσικής».
Υπήρξε και ένα άλλο γεγονός που του άλλαξε την αντίληψη που είχε για τη μουσική. «Κάποτε, όταν έμενα ακόμα με τους δικούς μου, γύρισα στις τρεις η ώρα το βράδυ στο σπίτι, έπεσα για ύπνο και κατά τις 4 ξύπνησα από έναν ήχο πιάνου. Τον ακολούθησα μέχρι το σαλόνι και είδα τον πατέρα μου να παίζει φορώντας έναν σκούφο σαν του Άγιου Βασίλη.
Grandbois X Steve - C.R.A.C.K.
Εκείνη την εποχή ο πατέρας μου είχε τρελαθεί με τη μουσική, είχε ξεκινήσει να δίνει για πτυχία – ο άνθρωπος είναι μαθηματικός και πήρε αρμονία, αντίστιξη και φούγκα μέσα σε δύο χρόνια! Είχε κολλήσει με αυτήν τη συγχορδία, δεν του έβγαινε και σηκώθηκε στον ύπνο του για να τη βγάλει, γιατί δεν μπορούσε να κοιμηθεί.
Είδα αυτή την τρέλα και το πάθος που είχε και, σε συνδυασμό με αυτό που μου είχε πει και ο φίλος μου, ήταν ένας πολύ καλός λόγος για να πέσω με τα μούτρα στη σύνθεση και στην παραγωγή. Γιατί είμαι άνθρωπος που παθιάζεται γενικότερα στη ζωή του με πολλά».
Το «Deep in my heart» είναι ένα άλμπουμ που το δούλευε τρία χρόνια και ο λόγος που το έφτιαξε είναι πολύ ιδιαίτερος και προσωπικός. «Το έγραψα για έναν πολύ καλό μου φίλο που έχασα σε τροχαίο ατύχημα» εξηγεί.
«Όλο το άλμπουμ είναι γι' αυτόν. Είναι ένας φόρος τιμής γι' αυτό το παιδί που περάσαμε τόσο πολλά μαζί και περιέχει όλα όσα ήθελα να του πω και δεν πρόλαβα. Γιατί πολλές φορές θεωρούμε δεδομένο ότι όλοι οι άνθρωποι θα είναι κοντά μας, έτσι πολλά πράγματα που αισθανόμαστε δεν τα εκφράζουμε, τα αφήνουμε όλα για την επόμενη μέρα και χανόμαστε μέσα στη ρουτίνα μας. Αλλά η επόμενη μέρα μπορεί να μην έρθει ποτέ. Είναι πολύ καλό να εκφράζεις αυτό που αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή, ειδικά όταν αυτό που αισθάνεσαι μέσα σου είναι αγάπη.
Κάθε κομμάτι στο άλμπουμ αντιπροσωπεύει και μια στιγμή, το πώς αισθανόμουν συναισθηματικά την περίοδο που το έγραφα. Υπάρχουν πέντε φάσεις που περνάς όταν χάνεις έναν άνθρωπο δικό σου, από το πένθος μέχρι τη συνειδητοποίηση της απώλειας. Καθεμία φάση απ' αυτές υπάρχει μέσα στο άλμπουμ μου, ό,τι αισθανόμουν το εξέφρασα με τη μουσική.
Grandbois feat. Ελ. Ρώτα - Deep In My Heart
Η μουσική είναι για να αφυπνίζει μυαλά, "για να γκρεμίζει τοίχους" όπως λένε και οι ΒήταΠεις. Είναι για να σου περνάει ένα κοινωνικό ή πολιτικό μήνυμα, να σε αφήνει μετά το κομμάτι να σκεφτείς "τι ήθελε να περάσει με αυτό;", να σου δώσει μια πληροφορία και να την επεξεργαστείς ή για να σε ταξιδέψει σε μέρη όπου δεν έχεις πάει. Nα τα συνδέσεις με καταστάσεις και να σου φέρει μνήμες. Οι πιο πολλοί παραγωγοί μουσικής και οι τραγουδιστές δεν προσπαθούν πλέον να περάσουν κάποιο μήνυμα, να σου δώσουν τροφή για σκέψη.
Παλιότερα η μουσική υπήρχε γι' αυτό τον λόγο, πλέον αυτό το πράγμα δεν υπάρχει σε τόσο μεγάλο βαθμό. Οι περισσότεροι γράφουν μουσική για διασκέδαση, γιατί αυτή είναι που θα σε κάνει πιο viral ή θα σου δώσει μεγαλύτερη αναγνώριση ή θα σου αποφέρει μεγαλύτερα κέρδη. Γιατί αν γράψεις ένα άλμπουμ που δεν είναι για διασκέδαση δεν θα παιχτεί τόσο πολύ στα κλαμπ, δεν θα κλείσεις πολλά live. Χαίρομαι που έκανα ένα άλμπουμ που περιέχει ένα μεγάλο φάσμα ήχων.
Η μουσική που έγραψα είναι για να κάθεσαι σπίτι σου και να την ακούς, το μεγαλύτερο μέρος της τουλάχιστον, εμένα αυτό με ενδιέφερε. Γιατί όταν κάθεσαι σπίτι σου και ακούς μουσική, η μουσική μιλάει στην καρδιά σου και σου μένει. Τα ακούσματά μου είναι τζαζ και μπλουζ, γιατί αυτά άκουγαν οι γονείς μου στο σπίτι. Από τα ερεθίσματα που είχα σκέφτηκα ότι αν μπορέσεις να αναμείξεις τη ραπ μουσική με την τζαζ θα βγει ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα – και το «Someone» και το «Shadow Games» έχουν κανονική τζαζ μπάντα.
Grandbois - OLD BOY
Τα παιδιά που παίζουν είναι session-ίστες στους Onirama, ο Βαγγέλης Βασιλόπουλος είναι εκπληκτικός τρομπονίστας και ο Κώστας Σαπουνής φοβερός τρομπετίστας. Τα παιδιά με βοήθησαν πάρα πολύ σε όλο αυτό το κομμάτι. Και είμαι περήφανος για όλες τις φωνές, τον Kareem Kalokoh των ATH KIDS, τον Gio Melody, τον Tenzo Black και τον Steve. Και η Ελπίδα Ρώτα, που ασχολείται κυρίως με τη φωτογραφία, αλλά στον δίσκο μου τραγουδάει, είναι από τα πιο καλλιτεχνικά άτομα που έχω γνωρίσει στη ζωή μου.
Όλοι τους φέρουν την έννοια του καλλιτέχνη μέσα τους, γιατί ο καλλιτέχνης δεν εξειδικεύεται μόνο σε ένα κομμάτι. Τέχνη είναι πολλά πράγματα μαζί, είναι η μουσική, η ζωγραφική, η φωτογραφία, το θέατρο, όλα αυτά με τα οποία μπορείς να εκφράσεις τον εσωτερικό σου κόσμο.
Έχει πολλή πόλη ο δίσκος μέσα. Πολύ περπάτημα. Έχει συγκεκριμένα σημεία της Πλάκας, του Θησείου. Περνάγαμε με αυτό το παιδί πάρα πολλές ώρες καθισμένοι σε έναν τοίχο απ' όπου βλέπεις την Ακρόπολη και όλη την Αθήνα πιάτο. Πλέον τώρα έχουν βάλει ένα συρματόπλεγμα για να μην κάθονται, το έβαλαν για μας, γιατί πηγαίναμε κάθε μέρα εκεί.
Καθόμασταν εκεί και βλέπαμε την πόλη, συζητάγαμε πώς θέλουμε να ακουστεί η φωνή μας, κάναμε όνειρα, ταξιδεύαμε. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι που φεύγουν δεν φεύγουν απ' τη ζωή μας πραγματικά, πάντα υπάρχει ένα συγκεκριμένο σημείο στην καρδιά μας όπου μένουν για πάντα. Και αυτός είναι ένας λόγος σημαντικός που μπορεί να σε οδηγήσει να κάνεις ένα σωρό πράγματα.
Τα τελευταία χρόνια τα άλμπουμ είναι flat, επειδή γράφονται άμεσα. Για το "Deep in my heart" πήρα μια δομή από το "Money for Nothing" των Dire Straits, το οποίο έχει το σκαμπανέβασμα που μου άρεσε ως στυλ. Είμαι πολύ τρελαμένος με τους Dire Straits, είναι ένα άλμπουμ που το άκουγα με τον πατέρα μου πιτσιρικάς μέσα στο αυτοκίνητο όταν πηγαίναμε εκδρομές. Eίναι από τα λίγα άλμπουμ που όλα τα κομμάτια του είναι ένα κι ένα. Kι αυτό προσπάθησα να κάνω κι εγώ, δεν έβαλα ούτε ένα κομμάτι για να γεμίσω το άλμπουμ. Γι' αυτό το δούλευα τρία χρόνια.
Πλέον οι βιομηχανίες ξέρουν τι ζητάει το κοινό, άρα θα σου φτιάξουν δέκα τραγούδια ίδια μέσα σε μία εβδομάδα. Όμως το άλμπουμ που βγαίνει σε μία εβδομάδα δεν είναι επηρεασμένο από διαφορετικές φάσεις της ζωής του καλλιτέχνη, άρα είναι όλο flat. Τώρα οι εταιρείες δεν δίνουν και τόση σημασία στο άλμπουμ, γιατί ξέρουν ότι θα βγάλει ένα-δύο hits και μετά έφυγε. Δεν είναι όπως παλιά, που άκουγες έναν δίσκο για μήνες και χρόνια. Άλμπουμ που βγήκαν πρόσφατα και θεωρώ καλά ήταν του Jay-Z και του Kendrick Lamar.
Είμαι τρελαμένος και με το "4.44", είναι εξαιρετικό άλμπουμ. Το ίδιο και η κινησιολογία που βγάζουν οι χορευτές. Επειδή η κοπέλα μου είναι χορεύτρια, μου έχει μάθει πολλά πράγματα. Μέσα από την κίνηση και τον τρόπο που χορεύουν στο βιντεοκλίπ περνάνε ένα σωρό μηνύματα, ακόμα και με την αλυσίδα που ο χορευτής φοράει στον λαιμό και περνάει στη χορεύτρια, ενώ εμείς βλέπουμε απλώς δύο ανθρώπους να χορεύουν...».
To Deep in My Heart μπορείς να το ακούσεις και να το αγοράσεις εδώ. Κι εδώ.
σχόλια