Hard Candy

Hard Candy Facebook Twitter
0

Στο εξώφυλλο του νέου, 11ουδίσκου της, η Madonna ξαναθυμάται τις μέρες του Sexκαι ποζάρει πάλι με εμφάνιση (λολίτας) πόρνης, με κορσέδες, με το στόμα και τα πόδια ορθάνοιχτα λες κι έχει πάει επίσκεψη στο γυναικολόγο, γεμάτη υπονοούμενα. Δεν είναι κάτι που σε ξαφνιάζει. Μετά από 26 χρόνια υποδυόμενη (πετυχημένα) διάφορες περσόνες και με γνωστή την εμμονή της με το σεξ, η συγκεκριμένη εμφάνιση δεν θα υπήρχε λόγος να σχολιαστεί. Παρ' όλα αυτά, όταν για μια δεκαετία προσπαθεί να «πουλήσει» μια πιο σοβαρή εικόνα, της δυναμικής πλην πιστής συζύγου και αφοσιωμένης μητέρας, η ξαφνική επιστροφή στα παλιά τώρα που κοντεύει τα 50 κάνει τη νέα περσόνα της να φαίνεται χυδαία. Και για πρώτη -ίσως- φορά, φτηνή και κακόγουστη. Ακόμα και ο τίτλος Hard Candy είναι σκέτη αποτυχία γιατί παραπέμπει σε κάτι που προσπαθεί απεγνωσμένα να διατηρήσει, κι ας είναι εμφανές ότι την εγκαταλείπει: τα νιάτα. Ό,τι κι αν κάνεις, όσες ώρες κι αν περάσεις στα γυμναστήρια, τα 50 χρόνια που έχεις στην πλάτη σου δεν μπορείς να τα ξεφορτωθείς. Κι όταν δεν μπορείς να συμφιλιωθείς με την ηλικία σου -ακόμα κι αν είσαι η πιο μεγάλη ποπ σταρ του κόσμου- κάποια μέρα θα καταντήσεις να μοιάζεις με καρικατούρα (δες τη θλιβερή εμφάνισή της δίπλα στον Justin Timberlake σε πρόσφατη απονομή βραβείων), ακόμα κι αν προς το παρόν τη γλιτώνεις και απέχεις αρκετά από αυτό.

Η επίθεση που της έκανε η φαρμακόγλωσση Julie Burchill στον Observer τον προηγούμενο μήνα μπορεί να είναι υπερβολική, δεν είναι όμως καθόλου αδικαιολόγητη. «Ξέρω ότι είμαι χοντρή», γράφει, «αλλά πρέπει να πω ότι αν ξόδευα τέσσερις ώρες κάθε μέρα στο γυμναστήριο, θα έδειχνα πολύ πιο σέξι απ' ό,τι η Madonna, με εκείνα τα χέρια γεμάτα φουσκωμένες φλέβες, εκείνον τον ισχνό λαιμό, αηδία, η Liz MacDonald μπροστά της μοιάζει 10 φορές καλύτερη». Η Madonna δεν ήταν ποτέ η ποπ τραγουδίστρια που στηριζόταν στη μουσική της για να ξεχωρίσει. Η εικόνα της ήταν αυτή που την έκανε το πιο δημοφιλές pop icon του κόσμου και της χάρισε την απλησίαστη διάρκεια στην κορυφή. Αυτό που μένει όμως μέσα στο χρόνο και κρίνεται διαχρονικά είναι τα τραγούδια της, διότι μπορεί ως performer να παίρνει άριστα, αλλά η ίδια δηλώνει «συνθέτρια-τραγουδίστρια» και έτσι απαιτεί να τη χαρακτηρίζεις. Και να την κρίνεις.

ΤοHard Candyείναι ο χειρότερος δίσκος της Madonna από την εποχή του True Blue. Οποιοσδήποτε μπορεί να το αμφισβητήσει, αλλά για κάποιον που την παρακολουθεί απ' το ξεκίνημά της αυτή η επιστροφή στη σιγουριά και στον πιο εμπορικό αμερικάνικο ήχο αυτήν τη στιγμή καθορίζει και το αποτέλεσμα. Μετά από μια δεκαετία με εξαιρετικές συνεργασίες Ευρωπαίων παραγωγών και μουσικών (William Orbit και Mirwais μέχρι Stuart Price και Bjork) και δυο θαυμάσια ποπ άλμπουμ (Bedtime Stories,Confessions on a Dance Floor), στρέφεται στους Αμερικάνους παραγωγούς που έχουν αυτήν τη στιγμή το άγγιγμα του Μίδα και είναι υπεύθυνοι για το 70% των επιτυχιών στα chart στην αμερικάνικη ήπειρο: τον Timbaland και τον Pharell Williams, ενώ στο πρώτο single της συνεργάζεται με τον Justin Timberlake. Μπορεί με το Confessionsνα πούλησε πολύ στην Ευρώπη, στην Αμερική όμως δεν είχε καταφέρει να κάνει την ίδια επιτυχία - είναι σαφές λοιπόν σε ποιο κοινό απευθύνεται. Κι αν λάβει κανείς υπόψη ότι είναι το πρώτο άλμπουμ της μετά από 25 χρόνια που κυκλοφορεί σε νέα εταιρεία -στη Live Nation και όχι στη Warner- καταλαβαίνει γιατί χρειαζόταν αυτή η σίγουρη κίνηση.

Η Madonna χρειάζεται την επιστροφή στα charts και όχι dance πρωτοπορία, ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται κομμάτια τρίτης διαλογής, που ακούγονται σαν περισσεύματα από δουλειές των δυο παραγωγών, τραγούδια που έχουν χιλιοακουστεί από νεότερες στάρλετ που θα ήθελαν να ήταν στη θέση της: Britney Spears, Nelly Furtado, Gwen Stefani. Το αποτέλεσμα στις πωλήσεις βέβαια τη δικαιώνει, το Hard Candyείναι ήδη νούμερo ένα σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο, το πρώτο single με τον Justin να της υπενθυμίζει συνεχώς πώς τη λένε [Mad-DON-nuh!], το «4 Minutes», σαρώνει, βρίσκεται στο εξώφυλλο σχεδόν κάθε περιοδικού αυτόν το μήνα, κατόρθωσε να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά τον τίτλο της. Και να αποδείξει ότι ακόμα και με έναν μέτριο δίσκο δεν μπορεί να την πλησιάσει κανείς άλλος στην κορυφή. Η Madonna επέστρεψε, ετοιμάζεται για περιοδεία, απασχολεί τα media όσο ποτέ, ποιος δίνει μία για τη μουσική;

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Μουσική / 67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Η Beyoncé έδειξε να εκπλήσσεται όταν άκουσε το όνομά της από τα χείλη τής πάλαι ποτέ country artist και νυν βασίλισσας της pop, Τέιλορ Σουίφτ, ενώ όλοι οι υπόλοιποι έμειναν έκπληκτοι από μια γυμνή εμφάνιση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Μουσική / «Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Η Michelle Gurevich γράφει μουσική για την ψυχή και τις εμπειρίες της, με μια γερή δόση μαύρου χιούμορ και αφοπλιστικής ειλικρίνειας. Μιλά στη LiFO λίγο πριν από την εμφάνισή της στο Fuzz.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Πώς είναι άραγε να γράφεις το κορυφαίο σου έργο στα 25 σου χρόνια; Πόση αγωνία αισθάνεται ένας συνθέτης που καταλαβαίνει ότι όλοι προσδοκούν από εκείνον το επόμενο μεγάλο έργο; Πού κρύβεται η ακαταμάχητη δύναμη του Κοντσέρτου για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ; Η Ματούλα Κουστένη εξερευνά ένα από τα διασημότερα έργα για πιάνο και ορχήστρα, την ομορφιά του και την ιστορία του.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μπάρι Άνταμσον: «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα τελευταία κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Μουσική / «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Λίγο πριν προσγειωθεί στην Αθήνα για ένα χορταστικό συναυλιακό διήμερο, ο πολυτάλαντος Μπάρι Άνταμσον μιλά για τη σκηνή του Mad-chester, για το ροκ εν ρολ που όσο «γερνάει» τόσο δυναμώνει, για τη γνωριμία του με τον Λιντς και τον εθισμό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Συνέντευξη Saturday Night Satan

Μουσική / «Όσο υπάρχει κόσμος που πηγαίνει στις συναυλίες, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε κι εμείς»

Mε μια γυναικεία φωνή να ηγείται, αντλώντας έμπνευση από τον horror κινηματογράφο και με επιρροές από τα ’70s και ’80s, οι Saturday Night Satan φέρνουν νέο αέρα στην εγχώρια metal σκηνή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ O Tsolimon βλέπει όνειρα με γιαπωνέζικα καρτούν

Μουσική / Ο Tsolimon έγραψε ένα άλμπουμ κλαίγοντας και οδηγώντας

Στον πρώτο του προσωπικό δίσκο, ο νεαρός τραγουδοποιός που λατρεύει τον Λεξ και τα Pokemon συνδυάζει την ηλεκτρονική μπαλάντα με το ραπ και το ζεϊμπέκικο. Όταν έστειλε το «Καλό» στον Κραουνάκη, εκείνος του απάντησε πως πρέπει να το τραγουδήσει η Στανίση - τελικά, το είπε ο ίδιος και η Δεσποινίς Τρίχρωμη.
M. HULOT
Ο Bad Bunny και το μέλλον της urbano μουσικής

Μουσική / Ο Bad Bunny και το μέλλον της παρεξηγημένης urbano μουσικής

Το «Debí tirar más fotos» του 30χρονου Πορτορικανού μουσικού είναι ένα λάτιν αριστούργημα αφιερωμένο στις ρίζες του, στην ιστορία του Πουέρτο Ρίκο και στις σύγχρονες κοινωνικές προκλήσεις, όπως ο υπερτουρισμός και η εποχή του Τραμπ, που πλήττει τους μετανάστες.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Η «Δύναμη του πεπρωμένου» αποτελεί τα τελευταία 150 χρόνια έναν διαρκή θρίαμβο της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Μουσική / Η «Δύναμη του πεπρωμένου»: Ο θρίαμβος της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Η όπερα που απασχόλησε τον Τζουζέπε Βέρντι επί είκοσι χρόνια και θεωρείται από τις σημαντικότερες του διεθνούς ρεπερτορίου επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή, με μια παράσταση αντάξια της φήμης της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

Πέθανε Σαν Σήμερα / Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

H πολυβραβευμένη συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας που πέθανε σαν σήμερα, το 2018, είχε συνεργαστεί με τον συνθέτη Todd Barton στη δημιουργία ενός φιλόδοξου πρότζεκτ που εκτείνονταν πέρα από τη συγγραφή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ