Το νέο άλμπουμ της Kylie Minogue είναι μία από τα ίδια

CHECK Η νέα δουλειά της Kylie Minogue είναι μια από τα ίδια Facebook Twitter
H Kylie είναι μία από τις πιο αξιοπρεπείς ποπ ντίβες όλων των εποχών, που δεν προκαλεί και γενικά είναι από τις πιο ευχάριστες και δυναμικές παρουσίες στον χώρο. Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image
0

ΠΕΡΣΙ ΓΡΑΦΑΜΕ ΟΤΙ στα 55 της η Kylie Minogue δεν είναι μόνο παραγωγική –δηλαδή βγάζει συστηματικά καινούργια αλμπουμ– αλλά βγάζει και δισκάρες. Ο λόγος τότε ήταν για το 16ο άλμπουμ της που είχε τίτλο Tension και την έβρισκε να ξαναγυρνά στη χορευτική ποπ. Ήταν ομολογουμένως ένα από τα καλύτερα εμπορικά άλμπουμ της χρονιάς.

Φαίνεται ότι η Kylie χάρηκε τόσο πολύ με την κυκλοφορία του και την επιτυχία που γνώρισε που φέτος κυκλοφόρησε το σίκουελ με τίτλο Tension II. Όλα καλά ως εδώ. Τo πρόβλημα, δυστυχώς, είναι ότι το Tension II δεν είναι δισκάρα, όπως το πρώτο, αλλά περισσότερο μία από τα ίδια, χωρίς την έμπνευση που μας έκανε να αγαπήσουμε την περσινή της δουλειά τόσο πολύ. Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

Το ότι είναι μία από τα ίδια δεν είναι απαραίτητα κακό, οι φαν της –που είναι αρκετοί– θα το λατρέψουν, όσοι δεν έχουν ακούσει το Tension επίσης. Όλοι οι υπόλοιποι ήδη απορούν γιατί πρέπει να μας απασχολεί τόσο σε μια εποχή που η Lady Gaga μόλις έδωσε μια γεύση από το πρώτο της ποπ άλμπουμ εδώ και τέσσερα χρόνια. Αναμασάει και η ίδια τον παλιότερο ήχο της, αλλά το hype έχει χτυπήσει κόκκινο.

Θα έλεγε κανείς ότι το Tension II λειτουργεί ως συνοδευτικός δίσκος παρά ως μια νέα δουλειά. Και η αλήθεια είναι ότι η Minogue δεν είχε πρόθεση να κυκλοφορήσει καινούργιο υλικό τόσο σύντομα.

Το μόνο παρήγορο σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι ευτυχώς η Minogue δεν πέφτει στην παγίδα που έπεσε η Katy Perry νωρίτερα φέτος. Δεν θα περίμενε κανείς κάτι  άλλο από την Kylie, μία από τις πιο αξιοπρεπείς ποπ ντίβες όλων των εποχών, που δεν προκαλεί και γενικά είναι από τις πιο ευχάριστες και δυναμικές παρουσίες στον χώρο. Γι’ αυτό είναι δύσκολο να κάνεις αρνητική κριτική σε τέτοιους δημιουργούς.

Kylie Minogue - Someone For Me

Για να γυρίσουμε όμως στα στενόχωρα του άλμπουμ, θα έλεγε κανείς ότι το Tension II λειτουργεί ως συνοδευτικός δίσκος παρά ως μια νέα δουλειά της. Και η αλήθεια είναι ότι η Minogue δεν είχε πρόθεση να κυκλοφορήσει καινούργιο υλικό τόσο σύντομα. Το πλάνο της ήταν να εμπλουτίσει το Tension με νέα κομμάτια σε μια deluxe έκδοση. Παρ' όλα αυτά, ξανακούγοντας κάποια τραγούδια που είχε πετάξει από το πρώτο άλμπουμ, τα επαναξιολόγησε και τελικά αποφάσισε να τους δώσει μια ευκαιρία. Επιπλέον, ήρθε σε επαφή με νέους παραραγωγούς, έτσι εν ολίγοις γεννήθηκε η νέα της δουλειά.

Στο Tension II φιγουράρουν τα ονόματα των Diplo, Blessed Madonna, Orville Peck, Bebe Rexha, Tove Lo και Sia, πρωτοκλασάτων γκεστ που όμως δεν προσφέρουν τίποτα φρέσκο στα τραγούδια, απλώς αρκούνται να επαναλαμβάνουν πετυχημένα τη συνταγή του πρώτου άλμπουμ – θα βαρεθεί να το διαβάζει κανείς σε αυτή την κριτική, αλλά ισχύει.

Ας πάρει κανείς για παράδειγμα το αχρείαστο Kiss Bang Bang που ακούγεται επικίνδυνα ίδιο με το αξεπέραστο Padam Padam και, πραγματικά, δεν χρειαζόταν. Και δεν είναι το μόνο κομμάτι που padam-ίζει, υπάρχει και το Hello – διπλό το κακό δηλαδή. Στο Taboo προσπαθεί αποτυχημένα να προσθέσει μια νότα από Abba και Madonna.

Το Someone for me, από την άλλη, που ακολουθεί, είναι ίσως από τις πιο ευχάριστες στιγμές με τον Balearic ρυθμό του και την Kylie να αναρωτιέται αν υπάρχει κάποιος γι’ αυτήν. H disco διάθεση του Good As Gone κάπου χάνεται στην πορεία με το επαναλαμβανόμενο ρεφρέν που δεν κάθεται καλά με το υπόλοιπο κομμάτι. Στo Diamonds, το πιο περίεργο τραγούδι που βρίσκει κανείς εδώ, ο τρόπος που τραγουδάει ακούγεται κάπως σαν μια ανορθόδοξη μείξη Taylor Swift και Lady Gaga.

Στο δεύτερο μισό του άλμπουμ τα πράγματα καλυτερεύουν αισθητά, με πιο κλασικά straight κομμάτια όπως το Dance to the Music ή πραγματικά απίθανες στιγμές όπως το Shoulda Left Ya, με διαφορά το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, ή το Edge of Saturday Night με την Blessed Madonna. Γενικά, όμως, αν το πάρεις ως σύνολο κάτι λείπει, ίσως μια παραπάνω διάθεση πειραματισμού.  

Βέβαια, αν γίνεται κάτι σωστά στο Tension II, είναι ότι ακούγεται ευχάριστα παρά τις αστοχίες του, αλλά αμφιβάλλω αν θα το θυμάται κανείς μετά από μία βδομάδα το πολύ. Και γιατί να βάλεις αυτό στο repeat, αναρωτιέται εύστοχα ο αρθρογράφος της «Guardian», όταν υπάρχει το προηγούμενο, ένα αδιαμφισβήτητο αριστούργημα της πρόσφατης καριέρας της Kylie.

The Blessed Madonna & Kylie Minogue - Edge Of Saturday Night (Official Video)

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι Blackpink επιστρέφουν αλλά σόλο

Μουσική / Έχετε έστω ακουστά τις Blackpink ή είστε τίποτα boomers;

Σε μια μουσική βιομηχανία που δεν μπορεί να συνέλθει από την απόλυτη κυριαρχία της Κ-pop, τα μέλη του πιο δημοφιλούς νοτιοκορεάτικου γυναικείου γκρουπ κυκλοφόρησαν σόλο δουλειές. Μαζί κατέκτησαν τον κόσμο, μόνες τους τι κάνουν;
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης του Ιγκόρ Στραβίνσκυ: Τι συμβαίνει με αυτό το ερεθιστικό έργο;

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης του Ιγκόρ Στραβίνσκυ: Τι συμβαίνει με αυτό το ερεθιστικό έργο;

Με αφορμή τη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής στις 11 Απριλίου, η Ματούλα Κουστένη περιγράφει ένα από τα περιφημότερα έργα του συμφωνικού ρεπερτορίου, την εμβληματική Ιεροτελεστία της Άνοιξης του Ιγκόρ Στραβίνσκυ, αλλά και αφηγείται ένα από τα διασημότερα σκάνδαλα στην Ιστορία της Μουσικής. Η πρεμιέρα του έργου στο Παρίσι του 1913 συνοδεύτηκε από επεισόδια που οδήγησαν μέχρι και στην παρέμβαση της αστυνομίας.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
O Kristof και το τέλος του παιχνιδιού

Μουσική / «Αν δουν ένα αγόρι με ρούχα που θεωρούν ότι δεν είναι αντρικά, ξαφνικά το φετιχοποιούν»

Στο νέο άλμπουμ του, ο Kristof εμπνέεται από τα παιχνίδια κάθε είδους και τo fluidity, κυκλοφορώντας την πιο προσωπική δουλειά του μέχρι σήμερα, η οποία συνοδεύεται από ένα επιτραπέζιο.
M. HULOT
Autow Nite Superstore: Ελληνική dance electronica διεθνών προδιαγραφών

Μουσική / Autow Nite Superstore: Ελληνική dance electronica διεθνών προδιαγραφών

Το άλμπουμ του ανερχόμενου παραγωγού από τη Θεσσαλονίκη, που προκάλεσε διεθνές ενδιαφέρον, φέρνει έναν νέο, πιο προσωπικό ήχο στη σκηνή της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής, που δεν προορίζεται απαραίτητα για τα clubs.
M. HULOT