ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

Οι Mani Deum γιορτάζουν τα δέκα χρόνια τους με ένα μεγάλο πάρτι και μιλούν για την πορεία τους στο Lifo.gr

Οι Mani Deum γιορτάζουν τα δέκα χρόνια τους με ένα μεγάλο πάρτι και μιλούν για την πορεία τους στο Lifo.gr Facebook Twitter
0
ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΤΣΗ
Οι Mani Deum γιορτάζουν τα δέκα χρόνια τους με ένα μεγάλο πάρτι και μιλούν για την πορεία τους στο Lifo.gr Facebook Twitter
Το πιο σημαντικό είναι το ότι καταφέραμε να είμαστε 10 χρόνια εδώ, χωρίς να έχουμε σκοτωθεί! Πέραν αυτού, το βράδυ της Πέμπτης 15 Δεκεμβρίου θα είναι ένα μεγάλο πάρτι, το οποίο αποτελεί και μια αλλαγή σελίδας για εμάς. Τελειώνει ένας μεγάλος κύκλος εξέλιξης προς αυτό που είμαστε και ξεκινάει ένας νέος. Φωτο: Αναστασία Παπαδάκη / LIFO

Είναι Σάββατο, 10 η ώρα το πρωί και το hangover του Παρασκευόβραδου έχει αρχίσει να μην λειτουργεί πολύ καλά στον ψυχισμό μου. Φτάνοντας στην πλατεία Βικτωρίας δεν δυσκολεύομαι να βρω parking, αλλά με μια σχετική δυσκολία σέρνω το κουφάρι μου μέχρι το μικρό café στο οποίο είχαμε ραντεβού με τρεις εκ των Mani Deum, τον Μάνο (κιθάρα – φωνή), τον Περικλή (κιθάρα – φωνή) και τον Πάνο (theremin). Βλέποντάς τους από μακριά καταλαβαίνω πως έχω ξεκινήσει τελείως λάθος. Μαύρα παλτά, γυαλιά ηλίου και μια ελαφρώς στρυφνή διάθεση με κάνουν να αισθανθώ πως όλοι μας είμαστε με μόλις λίγες ώρες ύπνο. Έπρεπε όλο αυτό να έχει κανονιστεί κάπως αλλιώς, ήμουν πλέον βέβαιος. Όταν πίνουμε τις πρώτες τζούρες καφέ, ωστόσο, η συζήτηση δεν αργεί να «πάρει μπροστά» και μου λύνουν όλες τις απορίες, λίγες στιγμές πριν τους φωτογραφίσουμε στο γκρίζο τοπίο της πλατείας Βικτωρίας και λίγες μέρες πριν τη ζωντανή εμφάνισή τους, την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου στο An Club, με αφορμή την συμπλήρωση των 10 χρόνων που υπάρχουν ως συγκρότημα.

 

— Σε σχέση με το 2006 που ξεκινήσατε τι αλλαγές υπάρχουν στη μπάντα κατ’ αρχάς; Πόσα μέλη έχουν αλλάξει από τότε;

Μάνος: Εγώ και ο Περικλής είμαστε από την αρχή. Ο Πάνος μπήκε το 2009. Ήταν φίλος μου πολλά χρόνια κι έτσι δεν δυσκολευτήκαμε να κολλήσουμε σαν παρέα. Ξεκινήσαμε σαν duo λοιπόν και όσο περνούσε ο καιρός αυξανόμασταν. Στην ανάγκη μας για εισροή νέων ιδεών στη μουσική μας, ενσωματώσαμε για αρχή μια τσελίστρια και μια πιανίστρια και σταδιακά αρχίσαμε να αναζητούμε την ταυτότητά μας, μέχρι που καταλήξαμε στη σημερινή.

Περικλής: Ένα ενδιαφέρον κουτσομπολιό από τις πρώτες μέρες μας ως μπάντα είναι πως μόλις γνώρισα τον Πάνο δεν τον συμπάθησα καθόλου. Γνωριστήκαμε στο Dada και τον ρώτησα αν του άρεσε το πρώτο μας EP, που είχε μόλις κυκλοφορήσει. Τότε η ενδεχόμενη πρόσληψή του στην μπάντα δεν είχε καν μπει στη συζήτηση. Μου λέει, λοιπόν: «Ωραίο είναι. Εγώ θα το έκανα αλλιώς». Τελειωμένη απάντηση παραγωγού! Εξοργίστηκα. Εν τω μεταξύ, όταν πρωτοκανονίστηκε να παίξει live μαζί μας, για κάποιον καιρό δεν ερχόταν και τον πέρασα για μεγάλη ψωνάρα!

Δεν έχουμε κάνει ποτέ κάποια παύση. Νομίζω πως όλη αυτή η χαλαρότητα μας έχει γλιτώσει από τριβές και μας έχει δώσει τελικά τον χώρο που χρειαζόμαστε για να λειτουργήσουμε όπως έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής.

 

— Πώς και ξεφύγατε από το πρώτο αυτό μινιμαλιστικό format; Υπήρξε κάποια ανάγκη για καλλιτεχνική εξωστρέφεια;

Μάνος: Το πρώτο πλάνο ήταν πως θα ήμασταν δύο άτομα και θα είχαμε έτσι τον απόλυτο έλεγχο των συνθέσεων. Το folk ύφος που ακολουθούσαμε, όμως, από την πρώτη στιγμή, μάς οδήγησε γρήγορα στην προσθήκη τσέλο και πιάνου. Έχουμε περάσει τρεις φάσεις ουσιαστικά. Η πρώτη είναι η «ακουστική» μας φάση, που υπήρχαμε ως duo, στη δεύτερη φάση καταλήξαμε να είμαστε 7-8 άτομα στη μπάντα. Είχαμε βιόλα, κρουστά... χαμός!

Πάνος: Είναι μια υπερβολή στην οποία οδηγηθήκαμε επειδή ήμασταν αδαείς. Η τρίτη και τελευταία φάση μας προέρχεται ακριβώς από την αποδόμηση αυτής της υπερβολικής εκδοχής της μπάντας που δεν λειτουργούσε και πολύ καλά.

Περικλής: Δεν υπάρχει λόγος να έχεις βιόλα και theremin π.χ. Κάπου «χτύπαγαν» οι συχνότητες μεταξύ τους. Δεν έβγαζε πολύ νόημα όλο αυτό.

Πάνος: Άσε που μια μπάντα 7-8 ατόμων δεν μπορεί να συντηρηθεί. Δεν μπορείς να συντονίσεις το πρόγραμμά σου με τα άλλα μέλη, δεν μπορείς να μετακινηθείς εύκολα και προκύπτουν πολύ ευκολότερα αισθητικές και καλλιτεχνικές διαφορές.

Μάνος: Οπότε καταλήξαμε τελικά στην πιο ροκ φόρμα της μπάντας με μοναδική υπέρβαση σε αυτό, το theremin, του οποίου ο ήχος μας ιντρίγκαρε πάρα πολύ από την αρχή. Ξέρεις, ήμασταν πολύ μικροί όταν ξεκινήσαμε το σχήμα. Στην πορεία αφενός μεγαλώσαμε εμείς οι ίδιοι, αφετέρου άλλαξε και το περιβάλλον γύρω μας.

Πάνος: Το ίδιο το μουσικό στυλ που εκπροσωπούσαμε πήγαινε σε πιο πλήρεις φόρμες όσο περνούσε ο καιρός. Μπήκαν στο παιχνίδι μπάντες όπως οι Spiritual Front που άλλαξαν όλο το τοπίο της συγκεκριμένης σκηνής.

— Η σχέση σας με το neofolk ιδίωμα ποια υπήρξε αυτά τα χρόνια; Αρκετά αμφιλεγόμενο μουσικό είδος, θα έλεγα...

Μάνος: Ποτέ δεν θεωρήσαμε τον εαυτό μας μια neofolk μπάντα, παρά το ότι είχαμε πολλές επιρροές από αυτόν τον ήχο. Δεν πήγαμε ποτέ προς μιλιταριστικά κατατόπια, ήμασταν πιο πολύ λάτρεις της πιανιστικής σκοτεινής μουσικής, ακούγαμε πολύ Johnny Cash, Neil Young, Scott Walker, Tim Buckley, Nick Cave... Δεν ήμασταν η μπάντα που είχε την αισθητική «βάλε εμβατηριακά τύμπανα και πάμε να πάρουμε την πόλη».

Πάνος: Το neofolk το διέπει ένας αισθητισμός, ως γνωστόν. Δεν έχει πολλές καλλιτεχνικές αξιώσεις ούτε πολύ αξιοπρόσεκτο μουσικό περιεχόμενο. Χάσαμε πολύ γρήγορα το ενδιαφέρον μας σε αυτό.

Μάνος: Πάντα οι μουσικοκριτικοί, ακόμη και τότε που ρέπαμε κάπως προς αυτόν τον ήχο, μας αντιμετώπιζαν περισσότερο ως ένα darkwave σχήμα. Ποτέ δεν μας δόθηκε ο χαρακτηρισμός του neofolk.

— Ποια η σχέση σας με το ελληνικό post punk κίνημα;

Περικλής: Ήμασταν αρκετά ενεργοί στο Death Rock Greece, μία ανοιχτή, αναρχική dark κοινότητα-κολλεκτίβα, την οποία είχαμε γνωρίσει μέσω του Αντρέα από τους Οδός 55 και αργότερα τους Phoenix Catscratch. Γίνονταν πολλά πάρτυ τότε από τα παιδιά που συμμετείχαν σε αυτό, ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον community.

Μάνος: Όπως καταλαβαίνεις, είμαστε παιδιά της Rebound και του Dada. Πιο απλά, εγώ έπαιζα τότε DJ στο Dada και αυτά τα ρεμάλια έρχονταν και μπεκρόπιναν. Έτσι ξεκίνησαν οι Mani Deum.

Οι Mani Deum γιορτάζουν τα δέκα χρόνια τους με ένα μεγάλο πάρτι και μιλούν για την πορεία τους στο Lifo.gr Facebook Twitter
Έχουμε συνεργαστεί με τη Nalyssa Green διασκευάζοντας το “Confide in Me” της Kylie Minogue. Ίσως να μην ήταν πολύ καθοριστικό για τη συνέχεια, αλλά αποτέλεσε σίγουρα μία από τις πιο τολμηρές μουσικές μας κινήσεις. Φωτο: Αναστασία Παπαδάκη / LIFO

— Τι έχει αλλάξει στο καλλιτεχνικό περιβάλλον αυτή τη δεκαετία;

Μάνος: Λειτούργησαν λίγο αντίστροφα από το σύνηθες τα πράγματα με εμάς, οπότε ακόμη κι αυτήν την αλλαγή που υπήρξε την βιώσαμε λίγο διαφορετικά. Στην πραγματικότητα, στο ξεκίνημά μας ήμασταν ένα myspace project. Από εκεί ξεκινήσαμε να κινούμαστε και να επικοινωνούμε τη μουσική μας. Έτσι μας προσέγγισε η πρώτη μας εταιρεία. Για την ακρίβεια, χάρη σε αυτό ακουστήκαμε πιο πολύ στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα για αρχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό από αυτή την εποχή είναι το 2006 που κυκλοφορήσαμε το πρώτο DIY single μας, και μας το ζήτησε ο Killjoy των Necrophagia! Είχε φοβερές δυνατότητες αυτή η πλατφόρμα, ειδικότερα μουσικά. Εμάς μας βοήθησε απίστευτα. Δεν χρειαζόταν να πληρώνεις συνέχεια, όπως γίνεται με το facebook σήμερα. Μιλούσαμε καθημερινά με αγαπημένους μας καλλιτέχνες, όπως τους Spiritual Front, με τους οποίους ανταλλάσσαμε τις δουλειές μας, ενώ συνεργαστήκαμε αρκετές φορές αργότερα. Όλο αυτό πολύ σπανιότερα συμβαίνει πλέον.

Πάνος: Δεν υπήρχαν άλλες social networking πλατφόρμες τότε. Ούτε καν το YouTube δεν είχε εξελιχθεί αρκετά. Όλοι ήταν εκεί μέσα.

— Θυμάστε κάποια συνεργασία από αυτές του παρελθόντος, κοντινού ή μακρυνού, που απέβη καθοριστική για τη συνέχεια;

Πάνος: Η κοινή εμφάνισή μας με τους Spiritual Front, που ήταν μόλις το δεύτερο live που κάναμε με το τότε σχήμα είναι μία από τις στιγμές που ξεχωρίζω. Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα πως αυτό που κάναμε είχε μια προοπτική, μία συμπαγή υπόσταση. Άσε που η εν λόγω συναυλία ήταν μια μεγάλη παραγωγή που γινόταν σε έναν μεγάλο χώρο, κατάσταση την οποία δεν είχαμε ξαναβιώσει μέχρι τότε.

Μάνος: Η συνεργασία με τον Matt Howden των Sieben είναι μία από τις στιγμές που ξεχωρίζω, όπως και η συναυλία μας με τον Paul Roland το 2008. Να σου πω όμως, αισθάνομαι πως όλες οι συνεργασίες που έτυχε να κάνουμε ήταν σημαντικές και απ’ όλους τους ανθρώπους, με τους οποίους συνυπήρξαμε καλλιτεχνικά κερδίσαμε κάτι. Και μαζί σου να παίξω ένα απόγευμα σε ένα studio κάτι θα κερδίσω. Πέραν όμως των διεθνών ονομάτων, αισθάνομαι υποχρεωμένος να αναφέρω και το πόσο καθοριστική ήταν η συνεργασία μας με τον Μπάμπη Νίκου που έπαιξε το μπουζούκι στο "I Feel the Vibrations of Earth", μία ηχογράφηση που επέκτεινε λίγο τα όριά μας, αποτελώντας ένα από τα πιο τολμηρά πειραματικά μας βήματα.

Περικλής: Επίσης έχουμε συνεργαστεί με τη Nalyssa Green διασκευάζοντας το “Confide in Me” της Kylie Minogue. Ίσως να μην ήταν πολύ καθοριστικό για τη συνέχεια, αλλά αποτέλεσε σίγουρα μία από τις πιο τολμηρές μουσικές μας κινήσεις.

— Ένοχες μουσικές απολαύσεις έχετε;

Πάνος: Δεν υπάρχουν ένοχες μουσικές απολαύσεις. Υπάρχουν πράγματα που μπορεί να μην περιμένεις ότι ακούμε. Εμένα μου αρέσει πολύ η ποιοτική pop. Άσε που είμαστε γέροι, οπότε πλέον εκ των πραγμάτων διαφοροποιούμε τις μουσικές με τις οποίες περνάμε καλά από αυτές τις οποίες θαυμάζουμε και γουστάρουμε να μελετάμε.

Μάνος: Το break του Phil Collins στο “In the Air Tonight” δεν είναι το καλύτερο break που έχεις ακούσει στη ζωή σου; Καταλαβαίνεις πού το πάω, έτσι;

 

— Πόσο ξεχωριστή στιγμή είναι για εσάς η συναυλία για τον εορτασμό των 10 ετών;

Περικλής: Το πιο σημαντικό είναι το ότι καταφέραμε να είμαστε 10 χρόνια εδώ χωρίς να έχουμε σκοτωθεί! Πέραν αυτού, το βράδυ της Πέμπτης 15 Δεκεμβρίου θα είναι ένα μεγάλο πάρτι, το οποίο αποτελεί και μια αλλαγή σελίδας για εμάς. Τελειώνει ένας μεγάλος κύκλος εξέλιξης προς αυτό που είμαστε και ξεκινάει ένας νέος.

Οι Mani Deum γιορτάζουν τα δέκα χρόνια τους με ένα μεγάλο πάρτι και μιλούν για την πορεία τους στο Lifo.gr Facebook Twitter
Φωτο: Αναστασία Παπαδάκη / LIFO

— Είστε μπάντα των αλλαγών έτσι; Σας αρέσει όλη αυτή η διαδικασία.

Περικλής: Οι αλλαγές έρχονται συνήθως από μόνες τους. Σπανίως τις προκαλούμε. Έτσι είναι η ζωή.
Μάνος: Οι Mani Deum είναι ο τρόπος μας να εξορκίζουμε τους δαίμονές μας. Δεν μας αρέσει να το βάζουμε σε φόρμες όλο αυτό.

Πάνος: Είναι μια εκφραστική ανάγκη και όχι ένα project φτιαγμένο με μια συγκεκριμένη και απόλυτη δομή. Είναι κάτι που εξυπηρετεί τις δικές μας προσωπικές ανάγκες. Αποφεύγουμε τους αυτοσκοπούς και τον μακρόπνοο σχεδιασμό σε αυτό.

Περικλής: Ποτέ δεν ήμασταν πολύ οργανωμένοι εν τω μεταξύ. Ίσως και αυτό συνετέλεσε στο ότι καταφέραμε να είμαστε μαζί όλα αυτά τα χρόνια.

— Σας αρέσει να παίρνετε και λίγο τον χρόνο σας, λοιπόν

Πάνος: Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Αυτοί οι άνθρωποι είμαστε. Ποτέ δεν μπήκαμε άλλωστε στη διαδικασία να συγκρίνουμε τους ρυθμούς με τους οποίους κινούμαστε όπως και τα επιτεύγματά μας με αυτά κάποιας άλλης μπάντας, οπότε αυτό μας αποφορτίζει λίγο από όλο το σχετικό άγχος που αρκετοί άλλοι βιώνουν σε αυτή τη διαδικασία.

Μάνος: Παρ’ όλα αυτά κινούμαστε συνέχεια. Δεν έχουμε κάνει ποτέ κάποια παύση. Νομίζω πως όλη αυτή η χαλαρότητα μας έχει γλιτώσει από τριβές και μας έχει δώσει τελικά τον χώρο που χρειαζόμαστε για να λειτουργήσουμε όπως έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής.

— Γιατί “Last Live Infection” λοιπόν; Σταματάτε να παίζετε; Διαλύεστε; Δεν το έχω πιάσει ακριβώς.

Μάνος: Είμαστε αποφασισμένοι πως θα ακολουθήσει μια διετής περίοδος συναυλιακής αποχής και εσωστρέφειας, η οποία σχετίζεται απόλυτα με τη δημιουργία του επόμενου album. Ό,τι κι αν γίνει στο μεσοδιάστημα θα είναι μεμονωμένο και όχι αποτέλεσμα μιας ευρύτερης δραστηριότητας.

Οι Mani Deum γιορτάζουν τα δέκα χρόνια τους με ένα μεγάλο πάρτι και μιλούν για την πορεία τους στο Lifo.gr Facebook Twitter
Το πρώτο πλάνο ήταν πως θα ήμασταν δύο άτομα και θα είχαμε έτσι τον απόλυτο έλεγχο των συνθέσεων. Το folk ύφος που ακολουθούσαμε, όμως, από την πρώτη στιγμή, μάς οδήγησε γρήγορα στην προσθήκη τσέλο και πιάνου. Φωτο: Αναστασία Παπαδάκη / LIFO

 

— Έχουμε λοιπόν 10 guests που θα σας συνοδεύσουν επί σκηνής στη συναυλία της Πέμπτης. Πώς επιλέχθηκαν;

Περικλής: Είναι όλοι άνθρωποι με τους οποίους είτε έχουμε συνεργαστεί, είτε έχουμε κοινές καταβολές. Με όλους, πάντως, έχουμε προσωπική σχέση. Δεν σκεφτήκαμε ποτέ πως «Θα φέρουμε τον τάδε για να κάνουμε μπούγιο». Θέλουμε τους φίλους μας κοντά μας εκείνο το βράδυ, γιατί είναι πολύ σημαντικό για εμάς.

— Τι θα δούμε λοιπόν στο An Club, εκτός από τους καλεσμένους;

Μάνος: Δεν θα είναι ένα τυπικό live Mani Deum. Έχουμε ρίξει πολλή δουλειά και η δομή θα έιναι πολύ διαφορετική από αυτήν που έχει συνηθίσει όποιος μας έχει ήδη δει ζωντανά. Η σκηνή θα είναι διαμορφωμένη ειδικά για την περίσταση και θα κάνουμε ουσιαστικά μια ενδοσκόπηση σε όλη την μέχρι τώρα πορεία μας, με ένα αρκετά εκτενές setlist. Θα είναι μια βραδιά συγκινησιακά φορτισμένη και ταυτόχρονα ένα μεγάλο πάρτι. Ένα δίπολο. Κάτι σαν κλαυσίγελως. Όσοι δεν μας έχουν δει ζωντανά στο παρελθόν θα δουν μάλλον την καλύτερη και πιο ώριμη εκδοχή των Mani Deum μέχρι στιγμής. Οι guests, εν τω μεταξύ, έχουν δώσει μια απίστευτα νέα πνοή στα κομμάτια που συμμετέχουν. Ήταν και για εμάς εκπληκτικό όλο αυτό.

— Μερικά τελευταία λόγια;

Μάνος: Περιμένουμε το βράδυ της 15ης να δούμε όλους τους ανθρώπους που ήταν κοντά μας όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και όσους ενδιαφέρει όλο αυτό που συμβαίνει στους Mani Deum. Θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να πετύχουμε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Ευχόμαστε στους πάντες να είναι δυνατοί για όλα αυτά που έρχονται!

Περικλής: Σε ευχαριστούμε για την κουβέντα κι ας μας έφερες 10 η ώρα το πρωί στην Πλατεία Βικτωρίας!

Info:

Οι Mani Deum θα εμφανιστούν ζωντανά στο An Club (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια) την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου, για τον εορτασμό των 10 ετών ύπαρξής τους και με αφορμή την κυκλοφορία το νέου τους EP, με τίτλο “The Light Inside”, πραγματοποιώντας το “Last Live Infection” τους. Περισσότερες πληροφορίες στην σελίδα της εκδήλωσης στο Facebook.

0

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

The Review / Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

O Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ Νίκος Ζώης συναντήθηκαν στη δεύτερη μέρα του φετινού Techniques και σχολιάζουν τη βραδιά, το σετ της –ακριβοθώρητης πλέον– Charlotte de Witte και όσα είναι hot τώρα στην ηλεκτρονική σκηνή και στο αθηναϊκό nightlife.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
νταλαρας παπακωνσταντίνου

Μουσική / Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξανά μαζί 33 χρόνια μετά

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές ετοιμάζονται να μοιραστούν και πάλι τη σκηνή, παρουσιάζοντας μια θεατροποιημένη μουσική παράσταση με κείμενα και αφήγηση του Οδυσσέα Ιωάννου που θα αφορούν το ελληνικό τραγούδι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tsugranes

Μουσική / Η επιρροή των ελληνικών '90s -’00s στις Tsugranes και τον ήχο τους

Με αναφορές στον ΛεΠα και την Charli XCX, το τριμελές σχήμα από τα Γιάννενα, που άνοιξε τη συναυλία της Μαρίνας Σάττι στην Τεχνόπολη, φέρνει την πιο φρέσκια μουσική στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι Khirki παντρεύουν το metal με τα ποραδοσιακά, σείοντας τις Συμπληγάδες 

Μουσική / Οι Khirki παντρεύουν το metal με παραδοσιακά στοιχεία και pop ευαισθησίες

Η νέα μπάντα του ελληνικού underground, που έχει ήδη ξεχωρίσει, ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τη δεύτερη ευρωπαϊκή της περιοδεία, περιμένοντας το κοινό από κάτω να φωνάζει «the Greek song, the Greek song».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Μουσική / Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Το «Ταξίδι στο φως», μια σειρά συναυλιών του σπουδαίου μαέστρου Σταύρου Ξαρχάκου σε εμβληματικά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, συνεχίστηκε στην Αίγινα με την υποστήριξη της METLEN Energy & Metals.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Colin Stetson: Από τις απαιτήσεις ενός αιωνόβιου μπάσου σαξοφώνου σε μουσική για ταινίες τρόμου όπως το «Hereditary»

Μουσική / Colin Stetson: Ένας από τους πιο καταξιωμένους σαξοφωνίστες έρχεται στην Αθήνα

Ο μουσικός που έχει παίξει πλάι στον Tom Waits, με τους Arcade Fire και τους Chemical Brothers και πλέον συνθέτει μουσική για δημοφιλείς ταινίες τρόμου, όπως το «Hereditary», θα εμφανιστεί το Σάββατο στο Gazarte.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ