ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΤΣΗ
Είναι Σάββατο, 10 η ώρα το πρωί και το hangover του Παρασκευόβραδου έχει αρχίσει να μην λειτουργεί πολύ καλά στον ψυχισμό μου. Φτάνοντας στην πλατεία Βικτωρίας δεν δυσκολεύομαι να βρω parking, αλλά με μια σχετική δυσκολία σέρνω το κουφάρι μου μέχρι το μικρό café στο οποίο είχαμε ραντεβού με τρεις εκ των Mani Deum, τον Μάνο (κιθάρα – φωνή), τον Περικλή (κιθάρα – φωνή) και τον Πάνο (theremin). Βλέποντάς τους από μακριά καταλαβαίνω πως έχω ξεκινήσει τελείως λάθος. Μαύρα παλτά, γυαλιά ηλίου και μια ελαφρώς στρυφνή διάθεση με κάνουν να αισθανθώ πως όλοι μας είμαστε με μόλις λίγες ώρες ύπνο. Έπρεπε όλο αυτό να έχει κανονιστεί κάπως αλλιώς, ήμουν πλέον βέβαιος. Όταν πίνουμε τις πρώτες τζούρες καφέ, ωστόσο, η συζήτηση δεν αργεί να «πάρει μπροστά» και μου λύνουν όλες τις απορίες, λίγες στιγμές πριν τους φωτογραφίσουμε στο γκρίζο τοπίο της πλατείας Βικτωρίας και λίγες μέρες πριν τη ζωντανή εμφάνισή τους, την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου στο An Club, με αφορμή την συμπλήρωση των 10 χρόνων που υπάρχουν ως συγκρότημα.
— Σε σχέση με το 2006 που ξεκινήσατε τι αλλαγές υπάρχουν στη μπάντα κατ’ αρχάς; Πόσα μέλη έχουν αλλάξει από τότε;
Μάνος: Εγώ και ο Περικλής είμαστε από την αρχή. Ο Πάνος μπήκε το 2009. Ήταν φίλος μου πολλά χρόνια κι έτσι δεν δυσκολευτήκαμε να κολλήσουμε σαν παρέα. Ξεκινήσαμε σαν duo λοιπόν και όσο περνούσε ο καιρός αυξανόμασταν. Στην ανάγκη μας για εισροή νέων ιδεών στη μουσική μας, ενσωματώσαμε για αρχή μια τσελίστρια και μια πιανίστρια και σταδιακά αρχίσαμε να αναζητούμε την ταυτότητά μας, μέχρι που καταλήξαμε στη σημερινή.
Περικλής: Ένα ενδιαφέρον κουτσομπολιό από τις πρώτες μέρες μας ως μπάντα είναι πως μόλις γνώρισα τον Πάνο δεν τον συμπάθησα καθόλου. Γνωριστήκαμε στο Dada και τον ρώτησα αν του άρεσε το πρώτο μας EP, που είχε μόλις κυκλοφορήσει. Τότε η ενδεχόμενη πρόσληψή του στην μπάντα δεν είχε καν μπει στη συζήτηση. Μου λέει, λοιπόν: «Ωραίο είναι. Εγώ θα το έκανα αλλιώς». Τελειωμένη απάντηση παραγωγού! Εξοργίστηκα. Εν τω μεταξύ, όταν πρωτοκανονίστηκε να παίξει live μαζί μας, για κάποιον καιρό δεν ερχόταν και τον πέρασα για μεγάλη ψωνάρα!
Δεν έχουμε κάνει ποτέ κάποια παύση. Νομίζω πως όλη αυτή η χαλαρότητα μας έχει γλιτώσει από τριβές και μας έχει δώσει τελικά τον χώρο που χρειαζόμαστε για να λειτουργήσουμε όπως έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής.
— Πώς και ξεφύγατε από το πρώτο αυτό μινιμαλιστικό format; Υπήρξε κάποια ανάγκη για καλλιτεχνική εξωστρέφεια;
Μάνος: Το πρώτο πλάνο ήταν πως θα ήμασταν δύο άτομα και θα είχαμε έτσι τον απόλυτο έλεγχο των συνθέσεων. Το folk ύφος που ακολουθούσαμε, όμως, από την πρώτη στιγμή, μάς οδήγησε γρήγορα στην προσθήκη τσέλο και πιάνου. Έχουμε περάσει τρεις φάσεις ουσιαστικά. Η πρώτη είναι η «ακουστική» μας φάση, που υπήρχαμε ως duo, στη δεύτερη φάση καταλήξαμε να είμαστε 7-8 άτομα στη μπάντα. Είχαμε βιόλα, κρουστά... χαμός!
Πάνος: Είναι μια υπερβολή στην οποία οδηγηθήκαμε επειδή ήμασταν αδαείς. Η τρίτη και τελευταία φάση μας προέρχεται ακριβώς από την αποδόμηση αυτής της υπερβολικής εκδοχής της μπάντας που δεν λειτουργούσε και πολύ καλά.
Περικλής: Δεν υπάρχει λόγος να έχεις βιόλα και theremin π.χ. Κάπου «χτύπαγαν» οι συχνότητες μεταξύ τους. Δεν έβγαζε πολύ νόημα όλο αυτό.
Πάνος: Άσε που μια μπάντα 7-8 ατόμων δεν μπορεί να συντηρηθεί. Δεν μπορείς να συντονίσεις το πρόγραμμά σου με τα άλλα μέλη, δεν μπορείς να μετακινηθείς εύκολα και προκύπτουν πολύ ευκολότερα αισθητικές και καλλιτεχνικές διαφορές.
Μάνος: Οπότε καταλήξαμε τελικά στην πιο ροκ φόρμα της μπάντας με μοναδική υπέρβαση σε αυτό, το theremin, του οποίου ο ήχος μας ιντρίγκαρε πάρα πολύ από την αρχή. Ξέρεις, ήμασταν πολύ μικροί όταν ξεκινήσαμε το σχήμα. Στην πορεία αφενός μεγαλώσαμε εμείς οι ίδιοι, αφετέρου άλλαξε και το περιβάλλον γύρω μας.
Πάνος: Το ίδιο το μουσικό στυλ που εκπροσωπούσαμε πήγαινε σε πιο πλήρεις φόρμες όσο περνούσε ο καιρός. Μπήκαν στο παιχνίδι μπάντες όπως οι Spiritual Front που άλλαξαν όλο το τοπίο της συγκεκριμένης σκηνής.
— Η σχέση σας με το neofolk ιδίωμα ποια υπήρξε αυτά τα χρόνια; Αρκετά αμφιλεγόμενο μουσικό είδος, θα έλεγα...
Μάνος: Ποτέ δεν θεωρήσαμε τον εαυτό μας μια neofolk μπάντα, παρά το ότι είχαμε πολλές επιρροές από αυτόν τον ήχο. Δεν πήγαμε ποτέ προς μιλιταριστικά κατατόπια, ήμασταν πιο πολύ λάτρεις της πιανιστικής σκοτεινής μουσικής, ακούγαμε πολύ Johnny Cash, Neil Young, Scott Walker, Tim Buckley, Nick Cave... Δεν ήμασταν η μπάντα που είχε την αισθητική «βάλε εμβατηριακά τύμπανα και πάμε να πάρουμε την πόλη».
Πάνος: Το neofolk το διέπει ένας αισθητισμός, ως γνωστόν. Δεν έχει πολλές καλλιτεχνικές αξιώσεις ούτε πολύ αξιοπρόσεκτο μουσικό περιεχόμενο. Χάσαμε πολύ γρήγορα το ενδιαφέρον μας σε αυτό.
Μάνος: Πάντα οι μουσικοκριτικοί, ακόμη και τότε που ρέπαμε κάπως προς αυτόν τον ήχο, μας αντιμετώπιζαν περισσότερο ως ένα darkwave σχήμα. Ποτέ δεν μας δόθηκε ο χαρακτηρισμός του neofolk.
— Ποια η σχέση σας με το ελληνικό post punk κίνημα;
Περικλής: Ήμασταν αρκετά ενεργοί στο Death Rock Greece, μία ανοιχτή, αναρχική dark κοινότητα-κολλεκτίβα, την οποία είχαμε γνωρίσει μέσω του Αντρέα από τους Οδός 55 και αργότερα τους Phoenix Catscratch. Γίνονταν πολλά πάρτυ τότε από τα παιδιά που συμμετείχαν σε αυτό, ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον community.
Μάνος: Όπως καταλαβαίνεις, είμαστε παιδιά της Rebound και του Dada. Πιο απλά, εγώ έπαιζα τότε DJ στο Dada και αυτά τα ρεμάλια έρχονταν και μπεκρόπιναν. Έτσι ξεκίνησαν οι Mani Deum.
— Τι έχει αλλάξει στο καλλιτεχνικό περιβάλλον αυτή τη δεκαετία;
Μάνος: Λειτούργησαν λίγο αντίστροφα από το σύνηθες τα πράγματα με εμάς, οπότε ακόμη κι αυτήν την αλλαγή που υπήρξε την βιώσαμε λίγο διαφορετικά. Στην πραγματικότητα, στο ξεκίνημά μας ήμασταν ένα myspace project. Από εκεί ξεκινήσαμε να κινούμαστε και να επικοινωνούμε τη μουσική μας. Έτσι μας προσέγγισε η πρώτη μας εταιρεία. Για την ακρίβεια, χάρη σε αυτό ακουστήκαμε πιο πολύ στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα για αρχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό από αυτή την εποχή είναι το 2006 που κυκλοφορήσαμε το πρώτο DIY single μας, και μας το ζήτησε ο Killjoy των Necrophagia! Είχε φοβερές δυνατότητες αυτή η πλατφόρμα, ειδικότερα μουσικά. Εμάς μας βοήθησε απίστευτα. Δεν χρειαζόταν να πληρώνεις συνέχεια, όπως γίνεται με το facebook σήμερα. Μιλούσαμε καθημερινά με αγαπημένους μας καλλιτέχνες, όπως τους Spiritual Front, με τους οποίους ανταλλάσσαμε τις δουλειές μας, ενώ συνεργαστήκαμε αρκετές φορές αργότερα. Όλο αυτό πολύ σπανιότερα συμβαίνει πλέον.
Πάνος: Δεν υπήρχαν άλλες social networking πλατφόρμες τότε. Ούτε καν το YouTube δεν είχε εξελιχθεί αρκετά. Όλοι ήταν εκεί μέσα.
— Θυμάστε κάποια συνεργασία από αυτές του παρελθόντος, κοντινού ή μακρυνού, που απέβη καθοριστική για τη συνέχεια;
Πάνος: Η κοινή εμφάνισή μας με τους Spiritual Front, που ήταν μόλις το δεύτερο live που κάναμε με το τότε σχήμα είναι μία από τις στιγμές που ξεχωρίζω. Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα πως αυτό που κάναμε είχε μια προοπτική, μία συμπαγή υπόσταση. Άσε που η εν λόγω συναυλία ήταν μια μεγάλη παραγωγή που γινόταν σε έναν μεγάλο χώρο, κατάσταση την οποία δεν είχαμε ξαναβιώσει μέχρι τότε.
Μάνος: Η συνεργασία με τον Matt Howden των Sieben είναι μία από τις στιγμές που ξεχωρίζω, όπως και η συναυλία μας με τον Paul Roland το 2008. Να σου πω όμως, αισθάνομαι πως όλες οι συνεργασίες που έτυχε να κάνουμε ήταν σημαντικές και απ’ όλους τους ανθρώπους, με τους οποίους συνυπήρξαμε καλλιτεχνικά κερδίσαμε κάτι. Και μαζί σου να παίξω ένα απόγευμα σε ένα studio κάτι θα κερδίσω. Πέραν όμως των διεθνών ονομάτων, αισθάνομαι υποχρεωμένος να αναφέρω και το πόσο καθοριστική ήταν η συνεργασία μας με τον Μπάμπη Νίκου που έπαιξε το μπουζούκι στο "I Feel the Vibrations of Earth", μία ηχογράφηση που επέκτεινε λίγο τα όριά μας, αποτελώντας ένα από τα πιο τολμηρά πειραματικά μας βήματα.
Περικλής: Επίσης έχουμε συνεργαστεί με τη Nalyssa Green διασκευάζοντας το “Confide in Me” της Kylie Minogue. Ίσως να μην ήταν πολύ καθοριστικό για τη συνέχεια, αλλά αποτέλεσε σίγουρα μία από τις πιο τολμηρές μουσικές μας κινήσεις.
— Ένοχες μουσικές απολαύσεις έχετε;
Πάνος: Δεν υπάρχουν ένοχες μουσικές απολαύσεις. Υπάρχουν πράγματα που μπορεί να μην περιμένεις ότι ακούμε. Εμένα μου αρέσει πολύ η ποιοτική pop. Άσε που είμαστε γέροι, οπότε πλέον εκ των πραγμάτων διαφοροποιούμε τις μουσικές με τις οποίες περνάμε καλά από αυτές τις οποίες θαυμάζουμε και γουστάρουμε να μελετάμε.
Μάνος: Το break του Phil Collins στο “In the Air Tonight” δεν είναι το καλύτερο break που έχεις ακούσει στη ζωή σου; Καταλαβαίνεις πού το πάω, έτσι;
— Πόσο ξεχωριστή στιγμή είναι για εσάς η συναυλία για τον εορτασμό των 10 ετών;
Περικλής: Το πιο σημαντικό είναι το ότι καταφέραμε να είμαστε 10 χρόνια εδώ χωρίς να έχουμε σκοτωθεί! Πέραν αυτού, το βράδυ της Πέμπτης 15 Δεκεμβρίου θα είναι ένα μεγάλο πάρτι, το οποίο αποτελεί και μια αλλαγή σελίδας για εμάς. Τελειώνει ένας μεγάλος κύκλος εξέλιξης προς αυτό που είμαστε και ξεκινάει ένας νέος.
— Είστε μπάντα των αλλαγών έτσι; Σας αρέσει όλη αυτή η διαδικασία.
Περικλής: Οι αλλαγές έρχονται συνήθως από μόνες τους. Σπανίως τις προκαλούμε. Έτσι είναι η ζωή.
Μάνος: Οι Mani Deum είναι ο τρόπος μας να εξορκίζουμε τους δαίμονές μας. Δεν μας αρέσει να το βάζουμε σε φόρμες όλο αυτό.
Πάνος: Είναι μια εκφραστική ανάγκη και όχι ένα project φτιαγμένο με μια συγκεκριμένη και απόλυτη δομή. Είναι κάτι που εξυπηρετεί τις δικές μας προσωπικές ανάγκες. Αποφεύγουμε τους αυτοσκοπούς και τον μακρόπνοο σχεδιασμό σε αυτό.
Περικλής: Ποτέ δεν ήμασταν πολύ οργανωμένοι εν τω μεταξύ. Ίσως και αυτό συνετέλεσε στο ότι καταφέραμε να είμαστε μαζί όλα αυτά τα χρόνια.
— Σας αρέσει να παίρνετε και λίγο τον χρόνο σας, λοιπόν
Πάνος: Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Αυτοί οι άνθρωποι είμαστε. Ποτέ δεν μπήκαμε άλλωστε στη διαδικασία να συγκρίνουμε τους ρυθμούς με τους οποίους κινούμαστε όπως και τα επιτεύγματά μας με αυτά κάποιας άλλης μπάντας, οπότε αυτό μας αποφορτίζει λίγο από όλο το σχετικό άγχος που αρκετοί άλλοι βιώνουν σε αυτή τη διαδικασία.
Μάνος: Παρ’ όλα αυτά κινούμαστε συνέχεια. Δεν έχουμε κάνει ποτέ κάποια παύση. Νομίζω πως όλη αυτή η χαλαρότητα μας έχει γλιτώσει από τριβές και μας έχει δώσει τελικά τον χώρο που χρειαζόμαστε για να λειτουργήσουμε όπως έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής.
— Γιατί “Last Live Infection” λοιπόν; Σταματάτε να παίζετε; Διαλύεστε; Δεν το έχω πιάσει ακριβώς.
Μάνος: Είμαστε αποφασισμένοι πως θα ακολουθήσει μια διετής περίοδος συναυλιακής αποχής και εσωστρέφειας, η οποία σχετίζεται απόλυτα με τη δημιουργία του επόμενου album. Ό,τι κι αν γίνει στο μεσοδιάστημα θα είναι μεμονωμένο και όχι αποτέλεσμα μιας ευρύτερης δραστηριότητας.
— Έχουμε λοιπόν 10 guests που θα σας συνοδεύσουν επί σκηνής στη συναυλία της Πέμπτης. Πώς επιλέχθηκαν;
Περικλής: Είναι όλοι άνθρωποι με τους οποίους είτε έχουμε συνεργαστεί, είτε έχουμε κοινές καταβολές. Με όλους, πάντως, έχουμε προσωπική σχέση. Δεν σκεφτήκαμε ποτέ πως «Θα φέρουμε τον τάδε για να κάνουμε μπούγιο». Θέλουμε τους φίλους μας κοντά μας εκείνο το βράδυ, γιατί είναι πολύ σημαντικό για εμάς.
— Τι θα δούμε λοιπόν στο An Club, εκτός από τους καλεσμένους;
Μάνος: Δεν θα είναι ένα τυπικό live Mani Deum. Έχουμε ρίξει πολλή δουλειά και η δομή θα έιναι πολύ διαφορετική από αυτήν που έχει συνηθίσει όποιος μας έχει ήδη δει ζωντανά. Η σκηνή θα είναι διαμορφωμένη ειδικά για την περίσταση και θα κάνουμε ουσιαστικά μια ενδοσκόπηση σε όλη την μέχρι τώρα πορεία μας, με ένα αρκετά εκτενές setlist. Θα είναι μια βραδιά συγκινησιακά φορτισμένη και ταυτόχρονα ένα μεγάλο πάρτι. Ένα δίπολο. Κάτι σαν κλαυσίγελως. Όσοι δεν μας έχουν δει ζωντανά στο παρελθόν θα δουν μάλλον την καλύτερη και πιο ώριμη εκδοχή των Mani Deum μέχρι στιγμής. Οι guests, εν τω μεταξύ, έχουν δώσει μια απίστευτα νέα πνοή στα κομμάτια που συμμετέχουν. Ήταν και για εμάς εκπληκτικό όλο αυτό.
— Μερικά τελευταία λόγια;
Μάνος: Περιμένουμε το βράδυ της 15ης να δούμε όλους τους ανθρώπους που ήταν κοντά μας όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και όσους ενδιαφέρει όλο αυτό που συμβαίνει στους Mani Deum. Θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να πετύχουμε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Ευχόμαστε στους πάντες να είναι δυνατοί για όλα αυτά που έρχονται!
Περικλής: Σε ευχαριστούμε για την κουβέντα κι ας μας έφερες 10 η ώρα το πρωί στην Πλατεία Βικτωρίας!
Info:
Οι Mani Deum θα εμφανιστούν ζωντανά στο An Club (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια) την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου, για τον εορτασμό των 10 ετών ύπαρξής τους και με αφορμή την κυκλοφορία το νέου τους EP, με τίτλο “The Light Inside”, πραγματοποιώντας το “Last Live Infection” τους. Περισσότερες πληροφορίες στην σελίδα της εκδήλωσης στο Facebook.
σχόλια