Ok, η Lily Allen δεν είναι σπουδαία τραγουδοποιός, η μουσική της είναι «ελαφριά» και οι στίχοι της θα μπορούσαν να είναι κομμάτια από το (εκνευριστικό) προσωπικό της ημερολόγιο, τις σκέψεις που μοιράζεται επιπόλαια σε ένα blog. Κάποιες στιγμές ακούγεται σαν την αχώνευτη Carrie Bradshaw να τραγουδάει με αυθάδεια «Θέλω να είμαι πλούσια και με μπόλικα λεφτά, δεν με νοιάζει να είμαι έξυπνη, δεν με νοιάζει να είμαι αστεία, θέλω αμέτρητα ρούχα και ένα σκασμό διαμάντια, άκουσα γι' ανθρώπους που πεθαίνουν προσπαθώντας να τα βρουν...». Δεν ξέρεις αν τα λέει ειρωνικά ή αν τα εννοεί, αν είναι μια σαχλή που προσπαθεί να γράψει εξυπνακίστικα ή ένας θηλυκός Γούντι Άλεν σε έναν κόσμο που θυμίζει περισσότερο σκηνές απ' τις ταινίες του παρά το Sex and The City.
Η Lily Allen είναι ένα πλουσιοκόριτσο που έγινε σούπερ-στάρ και αυτό δεν της το συγχωρούν εύκολα τα media. Από τη στιγμή που κυκλοφόρησε το Alright, Still έχουν ασχοληθεί τόσο με την προσωπική της ζωή, που ακόμα και όταν δηλώνει στη «New York Times» ότι ελπίζει να παντρευτεί έναν πολυεκατομμυριούχο και ότι την περασμένη χρονιά ξόδεψε 143.000 δολάρια μόνο για ρούχα και κοσμήματα, είσαι σχεδόν βέβαιος ότι το κάνει απλά για να προκαλέσει. Η υστερία των κουτσομπολίστικων περιοδικών και εφημερίδων είναι η άλλη πλευρά της επιτυχίας. Όσο κι αν το ξέρεις τι σε περιμένει, είναι πολύ σκληρή η προσγείωση στην πραγματικότητα. «Ήμουν προετοιμασμένη για όλο αυτό που έγινε» δηλώνει. «Οι άνθρωποι μου έλεγαν "να είσαι έτοιμη για το τίμημα", αλλά με ενοχλούσε και με σύγχυζε. Κάποιες φορές ήταν ένας καταιγισμός από μίσος. Τώρα, αν βγω για ένα ποτό είμαι αισχρή, αν δεν βγω είμαι βαρετή. Αυτή είναι η κακή όψη. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα όμως γι' αυτό. Δεν έχεις επιλογή για το εάν θα γίνεις διασημότητα ή όχι. Νομίζω ότι κάποιους ανθρώπους αυτό τους μπερδεύει». Τολμάει ωστόσο να δηλώνει πιο ώριμη, διαφορετική, πιο χαρούμενη από την εποχή που κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος της. «Εκείνη την εποχή αισθανόμουν ότι αγωνιζόμουν. Ότι ήθελα να κάνω κάτι και κανείς δεν ενδιαφερόταν. Τώρα αισθάνομαι ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται». Παρ' όλα αυτά, προσθέτει ότι «δεν υπάρχει τίποτα που να με παθιάζει, ίσως να μην έχω βρει ακόμα αυτό που ψάχνω. Δεν είναι η μουσική αυτό, και είναι κρίμα, επειδή θα ήταν ωραίο αν ήταν».
Το καινούργιο της άλμπουμ It's not me It's not you μπορεί να μην είναι «πιο σκοτεινό», όπως το χαρακτηρίζει η ίδια, είναι σίγουρα όμως... διαφορετικό από το ντεμπούτο της, θυμίζει περισσότερο την pop των Abba και την ακαταμάχητη, λαμπερή pop των ‘60s -κ ι ας είναι εντελώς σύγχρονη. Σε μεγάλο μέρος είναι υπεύθυνος γι' αυτό ο μοναδικός της συνεργάτης, ο Greg Kurstin από τους Bird & The Bee, που δίνει σε κάποια κομμάτια μια περισσότερο τρυφερή, ονειρική χροιά, ακόμα κι όταν της βγαίνει ο «τσαμπουκάς» και η αυθάδεια της 20-something και τα κάνει με τους στίχους όλα ρημαδιό. Το αποτέλεσμα είναι αρκετά ενδιαφέρον, ένας δίσκος που ακούς ευχάριστα (και ξανακούς), με τραγουδάκια που σιγοτραγουδάς, που επιτέλους δεν σε προσβάλλουν όταν τα ξεσκίζουν στο ραδιόφωνο και αντέχουν σε απανωτές ακροάσεις χωρίς να τα σιχαθείς. Η Lily Allen κατάφερε να φτιάξει ένα άλμπουμ που μέσα από την απόλυτη σαχλαμάρα και τους επιτηδευμένα προκλητικούς στίχους αποκαλύπτεται η ρομαντική πλευρά μιας σταρ που μιλάει με αφοπλιστική ειλικρίνεια και χρησιμοποιεί τον κυνισμό για προστασία. Ακόμα κι όταν τραγουδάει για τον φίλο της, που «τελειώνει» τόσο γρήγορα που δεν την κάνει να ουρλιάξει, πάνω σε ένα country-western ρυθμό, περισσότερο μειδιάς και το διασκεδάζεις, ακόμα περισσότερο όταν στο ρεφρέν του «αντιρατσιστικού» ύμνου κατά του Μπους επαναλαμβάνει «fuck you, fuck you very much, ‘cause we hate what you do and we hate your whole crew» (και, παραδόξως, γίνεται ραδιοφωνική επιτυχία!). Οι εκπλήξεις έρχονται από τα δυο κομμάτια που είναι απρόσμενα και γοητευτικά μέσα στη «ζαχαρένια» pop που χρησιμοποιεί σαρκαστικά για να κρύψει προσωπικές στιγμές (τη σχέση της με το διάσημο πατέρα της στο music hallHe wasn't Thereκαι την ωδή στο απόλυτο τίποτα στο υπέροχο surf-pop «Chinese»). Δεν είναι ο καλύτερος δίσκος της χρονιάς, δεν θα σου αλλάξει τη ζωή, είναι όμως φτιαγμένος με τα υλικά που είναι φτιαγμένα τα τέλεια pop άλμπουμ. Και κάτι τέτοιο, είναι...
σχόλια