Under Control

Under Control Facebook Twitter
0

Πόσο διαφορετική είστε σήμερα από τότε που ξεκινήσατε;

Η αλήθεια είναι ότι επειδή ξεκίνησα σε μικρή ηλικία, μπήκα στο χώρο από τα 18 μου χρόνια, το μόνο που έχει αλλάξει είναι το ότι είμαι πιο έμπειρη τώρα. Επιδίωκα πάντοτε το ίδιο: να κάνω καλή μουσική, να κάνω πράγματα που με εκφράζουν. Τα τελευταία χρόνια κατάλαβα ότι αυτό μπορώ να το πετύχω μόνο όταν έχω τον απόλυτο έλεγχο. Προσπαθώ να βαδίζω στο χώρο που έχω επιλέξει με το δικό μου τρόπο. Πάντα έκανα pop. Απλά θεωρώ ότι η pop που έκανα τότε και τώρα περισσότερο είναι πιο πολύ για ενήλικες. Αν είχαμε τον όρο adult pop, όπως υπάρχει στο εξωτερικό, θα έλεγα ότι κάνω αυτού του είδους τη μουσική. Δεν κάνω ούτε λαϊκά, ούτε ροκ.

Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με τη μουσική;

Εντελώς συγκυριακά. Ο πατέρας μου ήταν μουσικός. Έπαιζε κοντραμπάσο. Κάποια στιγμή με άκουσε να τραγουδάω μόνη μου μέσα στο δωμάτιό μου. Ξεκίνησα στο πλευρό του ουσιαστικά. Εκείνος έπαιζε μουσική και εγώ τραγουδούσα ξένα τραγούδια κυρίως. Στο σπίτι ακούγαμε πολύ jazz και soul. Με αυτές τις μουσικές μεγάλωσα. Μέχρι τότε σπούδαζα κλασική μουσική - ένας χώρος πολύ διαφορετικός απ' αυτόν του ελαφριού τραγουδιού. Ήταν μια τεράστια υπέρβαση αυτό που έκανα και για τον ίδιο μου το χαρακτήρα γιατί δεν είχα καμιά σχέση με αυτή την εξωστρέφεια. Είμαι πιο εσωστρεφής ως άνθρωπος.

Στη δισκογραφία τι έχει αλλάξει; Έχετε ζήσει και καλύτερες εποχές φαντάζομαι. Τι είναι αυτό που σας ενοχλεί περισσότερο σήμερα;

Γενικά δεν θεωρώ ότι ήμουν πολύ τυχερή όσον αφορά την αντιμετώπιση της δισκογραφίας, αν και βγήκα σε καλύτερη εποχή σχετικά με αυτή που διανύουμε. Θεωρώ ότι οι δισκογραφικές τώρα περνάνε τεράστια κρίση. Ήδη βλέπουμε ότι γίνονται φοβερές απολύσεις, μείωση προσωπικού. Περιορίζονται στο να κάνουν διανομές και όχι να παράγουν μουσική. Από την άλλη, αυτό δεν είναι και τόσο κακό για τους ανθρώπους που ψάχνονται, πειραματίζονται ή ρισκάρουν. Μια δισκογραφική εταιρεία, όσο μεγάλη και αν είναι, σε περιορίζει, σου φυτεύει αμφιβολίες και ενδεχομένως σε αποτρέπει από το να δοκιμάσεις κάτι καινούργιο ή διαφορετικό, οπότε για μένα, από αυτή την άποψη, τα πράγματα είναι καλύτερα. Από την άλλη, όλο το παιχνίδι περνάει στα χέρια των τραγουδιστών και των δημιουργών. Οι ίδιοι θα πρέπει να παράγουμε τη μουσική μας, οι ίδιοι θα την κυκλοφορούμε, θα την πουλάμε. Αυτό όμως δεν μπορεί να το κάνουν όλοι και από οικονομικής απόψεως και επειδή δεν θέλουν.

Ακούτε καινούργια μουσική; Πώς βλέπετε την ελληνική πραγματικότητα σήμερα;

Ακούω και μέσω MySpace - ασχολούμαι αρκετά τελευταία. Π.χ. η Μόνικα που μου αρέσει πολύ θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο για τα ελληνικά δεδομένα, παρόλο που έχει ξένο στίχο -που είναι ακόμη πιο δύσκολο για την Ελλάδα. Νομίζω ότι βγαίνουν πολλά καινούργια αξιόλογα πράγματα. Οι νέοι άνθρωποι ψάχνουν τη μουσική περισσότερο, ακόμη και αν δεν τους έχουν δοθεί το βήμα ή η δύναμη για να μπορέσουν να προβάλλουν αυτό που έχουν να πουν. Δεν αρκούνται σε μια εμφάνιση και στο «παίρνω ένα μικρόφωνο και βγαίνω». Πολλά από τα παιδιά σπουδάζουν μουσική, και αυτό ανέκαθεν το θεωρούσα προσόν για έναν τραγουδιστή. Πιστεύω ότι το ταλέντο μπορεί να το έχεις, αλλά πρέπει να το καλλιεργείς κιόλας. Πρέπει να υπάρχει παιδεία αν θέλουμε να αλλάξουμε κάποια στιγμή επίπεδο και να ξεκολλήσουμε από το σημείο που έχουμε φτάσει τη σχέση μας ως κοινωνία με τη μουσική.

Πόσο σας έχει αλλάξει η νύχτα;

Στην ζωή μου μέχρι τώρα θέλω να βγάζω τα συμπεράσματα μόνη μου. Είχα ένα ξεκίνημα διαφορετικό από αυτό που θέλω να κάνω τώρα, αλλά δεν μετανιώνω ούτε στιγμή γι' αυτό. Όλα τα πράγματα που ασχολήθηκα μου αφήσανε κάτι, καλό ή κακό δεν έχει σημασία. Έχω δουλέψει σε νυχτερινά κέντρα, έχω κάνει συνεργασίες με λαϊκούς τραγουδιστές που ήταν καταπληκτικές, με ανθρώπους του έντεχνου όπως λέμε εδώ στη χώρα μας που έχουμε μανία με τις ταμπέλες. Έχω περάσει από όλους τους χώρους και απλά επέλεξα τον δρόμο μου έχοντας στο μυαλό μου όλα αυτά που έζησα. Σε τελική ανάλυση, ο απολογισμός για μένα είναι να νιώθω γεμάτη, να νιώθω ότι κάνω κάτι σημαντικό

Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;

Υπάρχει μια νέα δουλειά που είναι σχεδόν έτοιμη και ευελπιστώ να κυκλοφορήσει προς τα τέλη Οκτώβρη. Είναι σε μουσικές νέων δημιουργών. Στο στίχο έχω συνεργαστεί με τη Μυρτώ Κοντοβά, την Ελεάνα Βραχάλη, τον Γιώργο Γκίνη από τους Ammos. Ξεκινάω και μια σειρά εμφανίσεων στον Ιανό. Τα Σάββατα του Οκτώβρη. Ένα τρίο βιολοτσέλο, πιάνο, κιθάρα. Θα παρουσιάσω τραγούδια από τον καινούργιο μου δίσκο και παλιότερες δουλειές αλλά και τραγούδια που αγαπάω από την ξένη μουσική σκηνή. Θα είναι διαφορετικό πρόγραμμα από τη συνεργασία μου με τους Tangarto. Πιο εμπλουτισμένο.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Να είσαι καλά Σελίν Ντιόν, και μας συγχωρείς 

Daily / Να είσαι καλά, Σελίν Ντιόν, και μας συγχωρείς 

Πέρα από τις συνταρακτικές σκηνές που δείχνουν τη «Φωνή» να υποκύπτει στη νευρολογική της πάθηση, το ντοκιμαντέρ «I Am: Celine Dion» μας υπενθυμίζει ότι η απόσταση ανάμεσα στο cool και το «ξενέρωτο» είναι πολύ σχετική.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Why the Mountains are Black

Μουσική / «H μουσική είναι το μεγαλύτερο πολιτιστικό μας κεφάλαιο. Αποδεικνύει τη ζωτικότητά μας»

O βραβευμένος με Γκράμι μουσικός παραγωγός Κρίστοφερ Κινγκ μάς προσκαλεί και φέτος στην Κόνιτσα για το δεύτερο διαβαλκανικό φεστιβάλ «Γιατί ’ναι μαύρα τα βουνά» που διοργανώνεται από τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΚΙΝΓΚ
Αλέκα Κανελλίδου

Μουσική / Αλέκα Κανελλίδου: «Δεν είμαι περιπετειώδης τύπος, ούτε της καριέρας»

H τραγουδίστρια που έχει απομονωθεί εδώ και πολλά χρονιά στη Ραφήνα προτιμά να ντύνεται ωραία και να τραγουδάει μία φορά την εβδομάδα από το να παίζει μπιρίμπα και να βλέπει ταινίες.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
ΝΑΝΤΙΝ ΣΙΕΡΡΑ

Μουσική / Ναντίν Σιέρρα: «Δεν θα ήθελα η προσωπική μου ζωή να μοιάζει με της Κάλλας»

Μία από τις διασημότερες και πολυβραβευμένες Αμερικανίδες σοπράνο μιλά για τις γυναίκες που τη διαμόρφωσαν και επηρέασαν την πορεία της λίγο πριν ερμηνεύσει τη Βιολέτα στην «Τραβιάτα» του Βέρντι, στο Ηρώδειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η Μαρινέλλα ειλικρινέστερη παρά ποτέ αφηγείται τη ζωή της όλη στη LIFO

Οι Αθηναίοι / Η Μαρινέλλα ειλικρινέστερη παρά ποτέ αφηγείται τη ζωή της όλη στη LiFO

Η μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού μιλά για τις ανεξίτηλες συναντήσεις της πορείας της, για το πώς πήγε κόντρα στο ρεύμα της εποχής της, για μια ζωή χορτάτη. Δουλεύοντας επί 67 συναπτά έτη δεν ανέχεται να της πει κανείς «τι ανάγκη έχεις;».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ