Την περασμένη Πέμπτη, στο βιβλιοπωλείο Μετεωρίτης στην Κυψέλη, έγινε η παρουσίαση ενός πολύ ιδιαίτερου βιβλίου που φέρει τον τίτλο «ANTHEMS» και δημιουργήθηκε από τον Ιταλό κινηματογραφιστή και εικαστικό καλλιτέχνη Luigi Campi. Ο πατέρας του είναι Ιταλός και η μητέρα του από την Ουρουγουάη· μεγάλωσε στη Ρώμη. Ο ίδιος δηλώνει «ερωτικός μετανάστης στην Αθήνα».
Ο Luigi βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και έξι χρόνια, ζει την πόλη, την παρατηρεί και τη φωτογραφίζει. Χρησιμοποιώντας μια μικρή, ιαπωνική ψηφιακή κάμερα, δημιούργησε εικόνες με ιδιαίτερα χρώματα και παραμορφώσεις. Το βιβλίο, που κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Dolce, είναι χειροποίητο και περιέχει 80 στίκερς, τα οποία συνοδεύονται από ιστορίες της Αθήνας.
Πρόκειται για ένα βιβλιαράκι που χωράει στην παλάμη σου· το παράδοξο είναι ότι, όταν το πιάνεις στα χέρια σου, καταλαβαίνεις ότι είναι κάπως πιο βαρύ από ό,τι θα περίμενες. Κάθε αντίγραφο είναι ελαφρώς διαφορετικό και δεν υπάρχει τέλεια κόπια. Αντικατοπτρίζει την πόλη ακόμα με τη «φυσικότητά» του. Μέσα από αυτό του το έργο ο φωτογράφος συνδυάζει την τέχνη με την καθημερινή αστική ζωή, αποτυπώνοντας την ατμόσφαιρα της Αθήνας.
«Ελπίζω μέσα από το "ANTHEMS" να αναγνωρίσει ο κόσμος την ψυχή της Αθήνας. Λατρεύω το γεγονός ότι, όπου κι αν κοιτάξεις στην Αθήνα, υπάρχει κάτι που αξίζει να παρατηρήσεις. Υπάρχουν παντού ίχνη του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι καταλαμβάνουν και μεταμορφώνουν τον δημόσιο χώρο».
Ο Luigi ήρθε για πρώτη φορά στην Αθήνα το 2015 για να δουλέψει σε μια ταινία με έναν Έλληνα φίλο του. «Έκανα μεγάλους περιπάτους μετά τη δουλειά σε Εξάρχεια, Ομόνοια, Αχαρνών, Κυψέλη. Έναν χρόνο αργότερα, μετακόμισα εδώ, και αυτοί οι τόποι έγιναν το σκηνικό για τις φωτογραφίες μου στο "ANTHEMS". Η πόλη με κέρδισε με την απλότητά της και τη ζεστασιά της. Μου αρέσει το πώς οι Αθηναίοι αλληλεπιδρούν άμεσα με τον χώρο τους».
Το βιβλίο του είναι μια συλλογή από στιγμιότυπα της Αθήνας, τραβηγμένα με μια κάμερα-παιχνίδι, η οποία προσφέρει μια ακατέργαστη ποιότητα, συνδυασμένα με ευρήματα από το πεζοδρόμιο και ιστορίες από τυχαίες συναντήσεις. Οι φωτογραφίες έχουν τυπωθεί σε αυτοκόλλητο χαρτί. Ο Luigi πιστεύει ότι το αυτοκόλλητο είναι ένα μέσο που αντανακλά την ίδια την πόλη της Αθήνας, καθώς παντού βλέπεις κάθε είδους αυτοκόλλητα στους δρόμους. Η Αθήνα σού δίνει την αίσθηση ότι σε καλωσορίζει, αλλά παράλληλα σε κρατά σε εγρήγορση.
Όπως μας λέει ο ίδιος: «Μου θυμίζει ένα μυθιστόρημα όπου ένας μάγειρας κρύβει αιχμηρά αντικείμενα στο φαγητό, έτσι ώστε οι πελάτες να τρώνε με προσοχή και να εκτιμούν περισσότερο τη γεύση. Ελπίζω, μέσα από το "ANTHEMS", να αναγνωρίσει ο κόσμος την ψυχή της Αθήνας. Λατρεύω το γεγονός ότι, όπου κι αν κοιτάξεις στην Αθήνα, υπάρχει κάτι που αξίζει να παρατηρήσεις. Υπάρχουν παντού ίχνη του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι καταλαμβάνουν και μεταμορφώνουν τον δημόσιο χώρο.
Οι Αθηναίοι έχουν μια άμεση σχέση με την πόλη. Την τροποποιούν, την επισκευάζουν, την καταστρέφουν, την καλλωπίζουν. Τα πεζοδρόμια γίνονται σημεία για γλάστρες, για να κρεμούν ρούχα να στεγνώσουν, για να εγκαθιστούν αυτοσχέδια εμπόδια για το παρκάρισμα. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες μοιάζει σαν να επιτρέπεται μόνο στο κράτος και στον δήμο να επεμβαίνουν στον δημόσιο χώρο, ενώ στην Αθήνα οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να αφήσει το σημάδι του. Λατρεύω την υφή της πόλης».
Θεωρεί πως η όψη της Αθήνας είναι πολύ φωτογενής. «Οι περισσότεροι δρόμοι, τα πεζοδρόμια και τα κτίρια είναι σε αποχρώσεις του γκρι και του λευκού, κάτι που δημιουργεί ένα ουδέτερο υπόβαθρο, ώστε τα έντονα χρώματα να ξεχωρίζουν. Ταυτόχρονα, κάθε τετραγωνικό μέτρο της πόλης έχει τη δική του υφή, τη δική του ιδιόμορφη επιφάνεια.
Σε ένα πεζοδρόμιο μπορείς να βρεις πέντε διαφορετικές επιφάνειες: ματ, γυαλισμένες, πορώδεις, χαραγμένες, ραγισμένες. Είναι ένα patchwork από διαφορετικές υφές, που κάνουν το μονόχρωμο υπόβαθρο να ζωντανεύει.
Όσον αφορά το φως της Αθήνας, η κάμερα που χρησιμοποιώ "καλωσορίζει" τα φωτογραφικά ατυχήματα, και το ίδιο κάνω κι εγώ. Πράγματα όπως διαρροές φωτός, υπερεκθέσεις, χρωματικές εκτροπές και υπερβολικός κορεσμός θεωρούνται συνήθως λάθη, αλλά σε αυτό το πρότζεκτ γίνονται μέρος της αισθητικής. Αυτό μου επιτρέπει να φτάσω το υλικό της φωτογραφίας στα όριά του και με αναγκάζει να βλέπω το φως της Αθήνας με διαφορετικό τρόπο.
Μεταφράζω ό,τι βλέπω σε αυτό που θα καταγράψει αυτή η συγκεκριμένη κάμερα. Οι εικόνες συχνά καταλήγουν να έχουν γραφικά, σχεδόν αφηρημένα στοιχεία. Όμως η καθημερινή ζωή στην Αθήνα συχνά φαίνεται παραμορφωμένη, κορεσμένη, υπερεκτεθειμένη, οπότε βρίσκω ότι αυτή η αφαίρεση προσεγγίζει περισσότερο τη φύση ορισμένων αθηναϊκών στιγμών.
Η πόλη αυτή δεν σε επιπλήττει για το ότι είσαι ένας ατελής πολίτης. Δεν προσποιείται ότι είναι καλύτερη από σένα. Σε κάνει να νιώθεις ευπρόσδεκτος και άνετος, αλλά ταυτόχρονα σε κρατά σε εγρήγορση. Σε αναγκάζει να προχωράς προσεκτικά, και με αυτόν τον τρόπο γίνεσαι πιο προσεκτικός, παρατηρείς τις λεπτομέρειες και την ομορφιά της».
Όσον αφορά το μέλλον, ως φωτογράφος ετοιμάζει ένα νέο πρότζεκτ για την Αθήνα. Ως σκηνοθέτης, μόλις ολοκλήρωσε τη νέα του ταινία που είναι γυρισμένη στην Αίγινα και αφηγείται σε κρητική διάλεκτο τη ζωή ενός από τους αγαπημένους του μουσικούς, του Ψαραντώνη.
Το βιβλίο είναι διαθέσιμο στο dolce.pub, Σίνα 62, και στο βιβλιοπωλείο Μετεωρίτης, Φωκίωνος Νέγρη 68, στην Κυψέλη.
www.luigicampi.com
Instagram: @luigigigicampi
