«10.000 φιλμ... 10.000 φιλμ...;» Αν θυμάμαι καλά, κάπως έτσι εξέφρασα την έκπληξή μου, μεγαλόφωνα, όταν ο Βασίλης Κολτούκης, στην ερώτησή μου «πόσες χιλιάδες φωτογραφίες έχεις τραβήξει στα είκοσι πέντε χρόνια που ταξιδεύεις;», απάντησε «γύρω στα 10.000 φιλμ».
Τον Βασίλη τον γνώρισα εντελώς τυχαία, το 2018, στα εγκαίνια της φωτογραφικής του έκθεσης με θέμα «Μια χώρα για όλα τα μάτια» στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών στο Κολωνάκι.
Εκεί όμως που έμεινα έκπληκτος ήταν όταν, λίγο καιρό αργότερα, έπεσε στα χέρια μου το ταξιδιωτικό φωτογραφικό του λεύκωμα με τίτλο «Music on the Road», μια άκρως επιμελημένη δίγλωσση έκδοση στα ελληνικά και τα αγγλικά, από την Eurasia Publications (2015).
Ο Βασίλης Κολτούκης είναι φωτογράφος προσανατολισμένος στην ταξιδιωτική φωτογραφία. Έχει ταξιδέψει σε περισσότερες από εξήντα χώρες, φωτογραφίζει κυρίως σε ασπρόμαυρο αρνητικό φιλμ, έχει πραγματοποιήσει δέκα ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας, έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές σε Ελλάδα και εξωτερικό και έχει εκδώσει επτά φωτογραφικά λευκώματα.
Σ' αυτό το λεύκωμα μάζεψα τη μουσική του δρόμου, έτσι όπως τη συνάντησα στα ταξίδια μου. Τι κι αν δεν έμαθα μουσική; Αυτή πάντα με σέρνει από πίσω της και μου αποκαλύπτει την ίδια τη ζωή, τη ζωή των ανθρώπων, μου αποκαλύπτει το φως.
Το ταξιδιωτικό του λεύκωμα «Music on the Road» ξεχειλίζει από μια οικουμενική διάσταση που αποτυπώνεται στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, στις φυσιογνωμίες τους, στην εκφραστικότητα των εικόνων, στην ασπρόμαυρη εκδοχή τους, και φανερώνουν την αγάπη του φωτογράφου για τον άνθρωπο.
Πλανόδιοι μουσικάντηδες, κιθαρίστες στην άκρη ενός δρόμου που προσπαθούν να σαγηνέψουν τους περαστικούς. Υπάρχουν φωτογραφίες από γάμους, κηδείες, υπάρχουν γητευτές φιδιών με το μαγικό τους φλάουτο, βουδιστές μοναχοί με τις ιερές τρομπέτες τους...
Βρέθηκα με τον Βασίλη για να ξεδιαλύνω ερωτήματα που μου δημιούργησε το λεύκωμά του και η πρώτη μου ερώτηση είχε να κάνει με την πρωτοτυπία του θέματος.
«Πώς σου ήρθε, μέσα από τα ταξίδια σου, αυτή η πρωτότυπη ιδέα να καταπιαστείς με τους μουσικούς του δρόμου και να δώσεις στο ταξιδιωτικό λεύκωμα τον τίτλο "Music on the Road"; Ξεφυλλίζοντας δεκάδες λευκώματα, πέρα από αποσπασματικές φωτογραφίες των μουσικών του δρόμου, ποτέ δεν είδα μια ολοκληρωμένη φωτογραφική δουλειά αφιερωμένη σ' αυτούς».
«Μικρός ονειρευόμουνα δύο πράγματα: να μάθω μουσική και να ταξιδεύω στον κόσμο. Τώρα πια, μετά από τόσα χρόνια ταξιδιών, έχω καταλάβει πόσο ασύμβατα είναι αυτά τα δύο.
»Το δικό μου ταξίδι, όπως το ονειρεύτηκα, πηγάζει από μια αγωνία, από τη δίψα μου να δω τον κόσμο. Επομένως, μοιάζει πολύ δύσκολο να το συνταιριάξεις με την υπομονή που απαιτεί η μελέτη της μουσικής.
»Ξεκίνησα να μάθω φλάουτο και ακορντεόν, αλλά γρήγορα τα παράτησα για χάρη της φωτογραφίας. Πιστεύω ότι η φωτογραφία είναι η ίδια η επιθυμία να τρέχεις ανά τον κόσμο για να συλλέξεις το φως της ζωής, το ίδιο το φως που υπηρετεί και η μουσική.
«Θα συνεχίσεις να ταξιδεύεις και να φωτογραφίζεις;».
«Ναι.. Θα συνεχίζω να ταξιδεύω και να φωτογραφίζω έως ότου βρω μια χώρα αθώα».
Oι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν στον Στέλιο Βαρβαρέσο και στο LIFO.gr από τον δημιουργό τους και απαγορεύεται η αναδημοσίευσή τους χωρίς άδεια.
٭ Ο Στέλιος Βαρβαρέσος είναι συγγραφέας και καθηγητής Τουρισμού στο ΠΑ.Δ.Α
