Η συλλογή διηγημάτων «οι Δουβλινέζοι» είναι το πρώτο βιβλίο του Τζέιμς Τζόις που εικονογραφεί το Δουβλίνο των παιδικών του χρόνων. Πριν κάποιος εκδότης αποφάσισε να το αναλάβει, το 1914, είχε αποφασίσει να το εκδώσει μόνος του και είχε λάβει τουλάχιστον 18 αρνητικές απαντήσεις. Ακόμη και αυτός που δέχτηκε δεν πήρε μεγάλο ρίσκο – τα πρώτα αντίτυπα ήταν μόνο 1250.
Η επιτυχία άργησε κι άλλο. Από τα 379 αντίτυπα που αγοράστηκαν την πρώτη χρονιά, τα 120 ήταν αγορασμένα από τον ίδιο τον Τζόις. Τελικά ο Τζόις έγινε ένας από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες του 20ου αιώνα και οι Δουβλινέζοι είναι ένα από τα πιο δημοφιλή του έργα, μαζί με το «Πορτραίτο του καλλιτέχνη σε νεαρά ηλικία» και τον «Οδυσσέα».
Στη φημισμένη συλλογή των "Δουβλινέζων" οι ιστορίες που συνδέονται μεταξύ τους όχι από τους ήρωες αλλά από το θέμα και το ιστορικό φόντο. Πηγή της έμπνευσης των ιστοριών υπήρξαν οι νεανικές εμπειρίες του συγγραφέα, οι οποίες σκιαγραφούν με μια δόση σάτιρας άλλα και μεγάλο ρεαλισμό το τέλμα της Ιρλανδίας στις αρχές του 20ού αιώνα. Αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτού του τέλματος είναι το μεσοαστικό Δουβλίνο, μια πρωτεύουσα που ζει μέσα στη μιζέρια, την εθνικιστική έξαρση, την αποσύνθεση και την ηθική παράλυση, με συντελεστές της οπισθοδρόμησης τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και τη γειτονική Αγγλία.
«Η ψυχή του λιγοθυμούσε καθώς άκουγε να πέφτει το χιόνι σιγά σιγά, να σκεπάζει το σύμπαν μαλακά, να σκεπάζει την Ιρλανδία... σαν να 'ταν αυτή η τελευταία ώρα, το χιόνι έπεφτε μαλακά, απάνω σε ζωντανούς και πεθαμένους»...
Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ στο πρωτότυπο κι εδώ στα ελληνικά.
Μάθετε περισσότερα για τη ζωή του Τζέιμς Τζόις στο παρακάτω πολυ ενδιαφέρον βίντεο:
σχόλια