Emma Bovary από το Madame Bovary, Rochester από το Jane Eyre
Η λογοτεχνία βρίθει από περιγραφές προσώπων, που μας παρακινούν να φτιάξουμε μια εικόνα στο μυαλό μας για την εμφάνιση των χαρακτήρων. Δεν μας παρακινούν απλώς, είναι κάτι που κάνουμε αυτόματα, θέλουμε δε θέλουμε, σχηματίζοντας μια νεφελώδη μορφή χωρίς σαφή περιγράμματα, κάπως σαν σε όνειρο. Ειδικά όταν αγαπάμε τους χαρακτήρες έχουμε πολύ συγκεκριμένη εικόνα για την εμφάνισή τους, κάτι που οδηγεί συνήθως σε απογοητεύσεις όταν τα βιβλία γίνονται ταινίες.
Η ιδέα ήταν αποτέλεσμα μιας αναφοράς του James Ellroy, του συγγραφέα των σκοτεινών αστυνομικών ιστοριών. Στο βιβλίο “Identikits” οι μάρτυρες εγκλημάτων σχημάτιζαν τα πρόσωπα των υπόπτων από κάρτες με χαρακτηριστικά διαφόρων ανθρώπων, συνθέτοντας μια εικόνα. Ο Brian Joseph Davis αναρωτήθηκε γιατί δεν το έχει κάνει αυτό κάποιος για τους ήρωες της λογοτεχνίας: ήταν κάτι που άργησε πολύ να γίνει.
Έτσι σχημάτισε το site The Composites, ένα τρελό μοναδικό ταξίδι με πρόσωπα που ίσως κάτι σας θυμίζουν, αν έχετε διαβάσει τα αντίστοιχα βιβλία. Ο Davis χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα που χρησιμοποιεί η αστυνομία ,το Faces ID, στο οποίο υπάρχουν αποθηκευμένα περίπου δέκα χιλιάδες χαρακτηριστικά προσώπου για να διαλέξει κανείς. Μετά συνδυάζει την περιγραφή των συγγραφέων για τα κεντρικά τους πρόσωπα και σχηματίζει πρόσωπα, συμπληρώνοντας τα κενά σύμφωνα με τα συμφραζόμενα: ας πούμε συνειδητοποίησε ότι οι μύτες και τα αυτιά δεν περιγράφονται τόσο συχνά…
Holly Golightly, Πρόγευμα στου Τίφανις, Truman Capote
Τα αγορίστικα μαλλιά της, τούφες από κατάξανθα και κίτρινα, έπιασαν το φως του διαδρόμου… Παρόλο που ήταν λεπτή, είχε έναν αέρα υγείας, μια καθαρότητα σαπουνιού και λεμονιού, μια ροζ σκιά στα μάγουλα… το στόμα της ήταν μεγάλο, η μύτη της κοιτούσε προς τα πάνω… έμοιαζε μεταξύ δεκαέξι και τριάντα χρονών, τελικά έμαθα ότι ήταν δύο μήνες πριν τα 19…μεγάλα μάτια, λίγο μπλε, λίγο πράσινα.
Norman Bates, Psycho, Robert Bloch
Παχουλό πρόσωπο, γυαλιά χωρίς σκελετό, η ροζ επιδερμίδα του κεφαλιού του φαινόταν μέσα από τα μαλλιά με το χρώμα της άμμου...
Aschenbach, Θάνατος στη Βενετία, Tόμας Μαν
Δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός, με σκούρα μαλλιά, χωρίς γενειάδα. Το κεφάλι του ελαφρώς μεγάλο για το σώμα του. Τα μαλλιά του χτενισμένα προς τα πίσω, είχαν αρχίσει να αραιώνουν και αρκετά γκρι, με ένα ψηλό και ας πούμε, σημαδεμένο μέτωπο. Ο σκελετός των γυαλιών του καθόταν σε μια παχουλή αλλά κομψή μύτη. Το στόμα του ήταν μεγάλο, μερικές φορές ξαφνικά μικρό από την ένταση.
Heathcliff, Ανεμοδαρμένα Ύψη, Emily Brontë
Οι πυκνές καστανές του μπούκλες ήταν άγριες, οι φαβορίτες του κυριαρχούσαν στα μάγουλά του… τα μάγουλά του ήταν χλωμά, τα φρύδια χαμηλωμένα, τα μάτια του χωμένα στις κόγχες του. θυμάμαι τα μάτια του..
Επίσης:
Constance Chatterley, Ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι, DH Lawrence
Daisy Buchanan, Ο Μεγάλος Γκάτσμπι, F. Scott Fitzgerald
Humbert Humbert, Λολίτα, Vladimir Nabokov
Lux Lisbon, Αυτόχειρες Παρθένοι, Jeffrey Eugenides
Mrs. Danvers, Ρεβέκκα, Daphne du Maurier
Tom Ripley, Ο Ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ, Patricia Highsmith
σχόλια