Δίνοντας πρόσωπο στους ήρωες της λογοτεχνίας

Facebook Twitter
0

Emma Bovary από το Madame Bovary,  Rochester από το Jane Eyre

Η λογοτεχνία βρίθει από περιγραφές προσώπων, που μας παρακινούν να φτιάξουμε μια εικόνα στο μυαλό μας για την εμφάνιση των χαρακτήρων. Δεν μας παρακινούν απλώς, είναι κάτι που κάνουμε αυτόματα, θέλουμε δε θέλουμε, σχηματίζοντας μια νεφελώδη μορφή χωρίς σαφή περιγράμματα, κάπως σαν σε όνειρο. Ειδικά όταν αγαπάμε τους χαρακτήρες έχουμε πολύ συγκεκριμένη εικόνα για την εμφάνισή τους, κάτι που οδηγεί συνήθως σε απογοητεύσεις όταν τα βιβλία γίνονται ταινίες.

Η ιδέα ήταν αποτέλεσμα μιας αναφοράς του James Ellroy, του συγγραφέα των σκοτεινών αστυνομικών ιστοριών. Στο βιβλίο “Identikits” οι μάρτυρες εγκλημάτων σχημάτιζαν τα πρόσωπα των υπόπτων από κάρτες με χαρακτηριστικά διαφόρων ανθρώπων, συνθέτοντας μια εικόνα. Ο Brian Joseph Davis αναρωτήθηκε γιατί δεν το έχει κάνει αυτό κάποιος για τους ήρωες της λογοτεχνίας: ήταν κάτι που άργησε πολύ να γίνει.

Έτσι σχημάτισε το site The Composites, ένα τρελό μοναδικό ταξίδι με πρόσωπα που ίσως κάτι σας θυμίζουν, αν έχετε διαβάσει τα αντίστοιχα βιβλία. Ο Davis χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα που χρησιμοποιεί η αστυνομία ,το Faces ID, στο οποίο υπάρχουν αποθηκευμένα περίπου δέκα χιλιάδες χαρακτηριστικά προσώπου για να διαλέξει κανείς. Μετά συνδυάζει την περιγραφή των συγγραφέων για τα κεντρικά τους πρόσωπα και σχηματίζει πρόσωπα, συμπληρώνοντας τα κενά σύμφωνα με τα συμφραζόμενα: ας πούμε συνειδητοποίησε ότι οι μύτες και τα αυτιά δεν περιγράφονται τόσο συχνά…

Holly Golightly, Πρόγευμα στου Τίφανις, Truman Capote

Τα αγορίστικα μαλλιά της, τούφες από κατάξανθα και κίτρινα, έπιασαν το φως του διαδρόμου… Παρόλο που ήταν λεπτή, είχε έναν αέρα υγείας, μια καθαρότητα σαπουνιού και λεμονιού, μια ροζ σκιά στα μάγουλα… το στόμα της ήταν μεγάλο, η μύτη της κοιτούσε προς τα πάνω… έμοιαζε μεταξύ δεκαέξι και τριάντα χρονών, τελικά έμαθα ότι ήταν δύο μήνες πριν τα 19…μεγάλα μάτια, λίγο μπλε, λίγο πράσινα.

 

Norman Bates, Psycho, Robert Bloch

Παχουλό πρόσωπο, γυαλιά χωρίς σκελετό, η ροζ επιδερμίδα του κεφαλιού του φαινόταν μέσα από τα μαλλιά με το χρώμα της άμμου...

Aschenbach, Θάνατος στη Βενετία, Tόμας Μαν

Δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός, με σκούρα μαλλιά, χωρίς γενειάδα. Το κεφάλι του ελαφρώς μεγάλο για το σώμα του. Τα μαλλιά του χτενισμένα προς τα πίσω, είχαν αρχίσει να αραιώνουν και αρκετά γκρι, με ένα ψηλό και ας πούμε, σημαδεμένο μέτωπο. Ο σκελετός των γυαλιών του καθόταν σε μια παχουλή αλλά κομψή μύτη. Το στόμα του ήταν μεγάλο, μερικές φορές ξαφνικά μικρό από την ένταση.

Heathcliff, Ανεμοδαρμένα Ύψη, Emily Brontë

Οι πυκνές καστανές του μπούκλες ήταν άγριες, οι φαβορίτες του κυριαρχούσαν στα μάγουλά του… τα μάγουλά του ήταν χλωμά, τα φρύδια χαμηλωμένα, τα μάτια του χωμένα στις κόγχες του. θυμάμαι τα μάτια του..

Επίσης:

Constance Chatterley, Ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι, DH Lawrence

Daisy Buchanan, Ο Μεγάλος Γκάτσμπι, F. Scott Fitzgerald

Humbert Humbert, Λολίτα, Vladimir Nabokov

Lux Lisbon, Αυτόχειρες Παρθένοι, Jeffrey Eugenides

Mrs. Danvers, Ρεβέκκα, Daphne du Maurier

Tom Ripley, Ο Ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ, Patricia Highsmith

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Βιβλίο / Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Στον Μανταμάδο οι γυναίκες του Φυσιολατρικού–Ανθρωπιστικού Συλλόγου «Ηλιαχτίδα» δημιούργησαν ένα βιβλίο που συνδυάζει τη νοσταλγία της παράδοσης με τις γευστικές μνήμες της τοπικής κουζίνας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Γκάρι Ιντιάνα δεν μένει πια εδώ 

Απώλειες / Γκάρι Ιντιάνα (1950-2024): Ένας queer ήρωας του νεοϋορκέζικου underground

Συγγραφέας, ηθοποιός, πολυτάλαντος καλλιτέχνης, κριτικός τέχνης, ονομαστός και συχνά καυστικός ακόμα και με προσωπικούς του φίλους, o Γκάρι Ιντιάνα πέθανε τον περασμένο μήνα από καρκίνο σε ηλικία 74 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τζούλια Τσιακίρη

Οι Αθηναίοι / Τζούλια Τσιακίρη: «Οι ταβερνιάρηδες είναι ευεργέτες του γένους»

Με διαλείμματα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, έχει περάσει όλη της τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας - το ξέρει σαν την παλάμη της. Έχει συνομιλήσει και συνεργαστεί με την αθηναϊκη ιντελεγκέντσια, είναι άλλωστε κομμάτι της. Εδώ και 60 χρόνια, με τη χειροποίητη, λεπτολόγα δουλειά της στον χώρο του βιβλίου και με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό» ήξερε ότι δεν πάει για τα πολλά. Αλλά δεν μετανιώνει για τίποτα απ’ όσα της επιφύλαξε η μοίρα «εις τον ρουν της τρικυμιώδους ζωής της».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«H woke ατζέντα του Μεσοπολέμου», μια έκδοση-ντοκουμέντο

Βιβλίο / Woke ατζέντα είχαμε ήδη από τον Μεσοπόλεμο

Μέσα από τις «12 queer ιστορίες που απασχόλησαν τις αθηναϊκές εφημερίδες πριν από έναν αιώνα», όπως αναφέρει ο υπότιτλος του εν λόγω βιβλίου που έχει τη μορφή ημερολογιακής ατζέντας, αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος βαμμένος στα χρώματα ενός πρώιμου ουράνιου τόξου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της νεωτερικότητας

Βιβλίο / Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της εποχής μας

Το δοκίμιο «Νεωτερικότητα και χυδαιότητα» του Γάλλου συγγραφέα Μπερτράν Μπιφόν εξετάζει το φαινόμενο της εξάπλωσης της χυδαιότητας στην εποχή της νεωτερικότητας και διερευνά τη φύση, τα αίτια και το αντίδοτό της.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Βιβλίο / «Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Μια κουβέντα με τη Δανάη Σιώζιου, μία από τις πιο σημαντικές ποιήτριες της νέας γενιάς, που την έχουν καθορίσει ιστορίες δυσκολιών και φτώχειας και της οποίας το έργο έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες.
M. HULOT
«Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Βιβλίο / «Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Μια επίκαιρη συζήτηση με την εγκληματολόγο Αναστασία Τσουκαλά για ένα πρόβλημα που θεωρεί «πρωτίστως αξιακό», με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου της το οποίο αφιερώνει «στα θύματα, που μάταια αναζήτησαν δικαιοσύνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ