Επισκέψεις στην Κυρία Μάνια, Ι

Επισκέψεις στην Κυρία Μάνια, Ι Facebook Twitter
0
Επισκέψεις στην Κυρία Μάνια, Ι Facebook Twitter
Κυρία Μάνια

1. Η Κυρία Μάνια είναι ιστορίες, μεγάλες ιστορίες. Εκείνη την Παρασκευή διάβαζα Νοβάλις και Φιλοκαλία ήδη από την Πέμπτη. Ήξερα ότι θα είχε τακτοποιημένο το γραφείο της, τα βαριά γυάλινα πρες-παπιέ, τη λάμπα, τα χαρτιά, όλα ένα διευθετημένο ανακάτωμα, μια άναρχη ευταξία, μια μποέμικη κομψότητα. Ομοίως, το ντύσιμό της: μια μποέμικη κομψότητα. Τα πάντα περιποιημένα ούτως ώστε να δύνανται, όταν και εφόσον το θελήσει η Κυρία Μάνια, να εκτραπούν, να πάνε μέχρι τη γωνία να δουν αν έρχομαι, κι ύστερα να ξαναγυρίσουν, εμπλουτισμένα ως τον ουρανό, όπως όταν λέγαμε «Ως τον ουρανό», κάθε που μας ρωτούσε ο πατέρας ή η μητέρα «Πόσο μ' αγαπάς;».

2. Στο βιβλιοπωλείο ο παππούς της Εύας ερχότανε μέχρι τα τελευταία του ο άνθρωπος. Έπιανε το φλιτζάνι του κι έτρεμε το χέρι του. Μες στο βιβλιοπωλείο έπαθε τη ζημιά που έπαθε. Ήμαστε ακόμα Σταδίου. Μετά τον Σαραντόπουλο ήρθε η κυρία Μάνια, η μαμά της Εύας. Εγώ δεν την έβλεπα και πολύ. Κάτι άλλαξε στο βιβλιοπωλείο. Αλλά ήτανε πιο... πώς να το πω, ήτανε πιο έξω, δηλαδή πιο ψηλά, πιο λεπτά. Εδώ δεν θέλει διαχείριση, θέλει ιδέες, στιβαρότητα (Νίκος Παντελάκης, «Σαν να διάβασα ένα βιβλίο», Ο βιβλιοπώλης της Εστίας αφηγείται, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, σ. 186)

3. Ο Μάριος και ο Φίλιππος, η Εύα, η Μαρία, ο Γιατρός, όλοι με φως από μέσα, όλοι με βλέμμα που χρωστάει στον Βακαλόπουλο, στον Παρατζάνοφ, στον Τσιτσάνη, και στην Κυρία Μάνια.

4. Η Κυρία Μάνια ήτανε σεβασμιότατη γυναίκα, κυρία με τα όλα της. Ήτανε ιστορίες μεγάλες (Νίκος Παντελάκης, «Σαν να διάβασα ένα βιβλίο»).

5. Η κινηματογραφική μηχανή λήψεως Leica κοιτάζει την Κυρία Μάνια. Η Κυρία Μάνια αδιαφορεί για τη Leica, μου νεύει, μειδιώντας, προς τη δεξιά (όπως βλέπει) γωνία του Θαλπερού Στρατηγείου όπου φυλάσσεται το εκλεκτό τσίπουρο. Μου νεύει εκ νέου να σερβιριστώ και να το απολαύσω. Επινοώ την τέχνη τού να μην ακούω στα νεύματα, προσποιούμενος τον απολύτως υπάκουο (στα νεύματα). Μιλάμε για τον Βακαλόπουλο. Της λέω ότι έμοιαζε με την Μαρία Μήτσορα ο Βακαλόπουλος, ήσαν και οι δύο ευφυώς οστεώδεις στο πρόσωπο, οστέινα ευφυείς στην επιλογή των λέξεων που χρησιμοποιούσαν. Η Κυρία Μάνια, ύστερα από ωραία, ακαριαία, παρέμβαση της Εύας, ζητεί να έρθουμε να την επισκεφτούμε με τη Μήτσορα. Λέω ναι. Πίνω μια γουλιά απ' τον καφέ του Μάριου (μαύρος, όπως λέμε στα νουάρ και στα γουέστερν, χωρίς ζάχαρη, ωραίος).

6. Επί δικτατορίας και μετά ήρθαμε στη Σόλωνος, γιατί στη Σταδίου ήθελε να μεταβεί η Τράπεζα Πίστεως. Λέει η Κυρία Μάνια να φύγουμε. Πού να πάμε; Τρέχα γύρευε. Πού να βρεις βιβλιοπωλείο για να βάλεις την Εστία τώρα μέσα; Σταδίου αδύνατον. Βρήκε εκείνη. (Νίκος Παντελάκης, «Σαν να διάβασα ένα βιβλίο»)

7. Η Κυρία Μάνια, με γοητεία και ομορφιά που διαπερνάει τις εποχές, όχι τον χρόνο με την έννοια της ροής και του κυλίσματος του χρόνου, αλλά τις εποχές, το πόσο διαφορετικά δεξιωνόμαστε εμείς οι άνθρωποι τον χρόνο ανάλογα με τις συγκρούσεις γύρω μας. Η Κυρία Μάνια ξέρει την κάθε εποχή και τη δαμάζει, η Κυρία Μάνια, την κάθε εποχή. Ξέρει να κάνει από το σχεδόν τίποτα («Θεμελίωσα την υπόθεσή μου στο Τίποτα» λέγει ο Max Stirner, θυμάστε;) κέντρο του κόσμου τη Σόλωνος, γι' αυτό και καταλαβαίνει πολύ καλά η Κυρία Μάνια, καλύτερα απ' όλους θα πω, τον Βακαλόπουλο όταν γράφει, ο Βακαλόπουλος, ότι κέντρο του κόσμου είναι η Κυψέλη. Η Κυρία Μάνια επινόησε τη Σόλωνος ως κέντρο του κόσμου (μας).

8. Έτσι κι έβγαινες παραπάνω στη Σόλωνος, δεν υπήρχε ψυχή. Και τώρα η Σόλωνος έγινε βιβλιότοπος (Νίκος Παντελάκης, «Σαν να διάβασα ένα βιβλίο»).

 

9. Κοιτάζω την Κυρία Μάνια και ξέρω ότι μου λέει, με το πολύπλαγκτο βλέμμα της, πως είχε καταλάβει τα πάντα προτού τα καταλάβουμε εμείς, και προτού μας επιτρέψει να υποψιαστούμε ότι είχε καταλάβει τα πάντα. Θυμάμαι ένα γεύμα στο Silentio στη Μαντζάρου και είμαι σίγουρος ότι είναι σίγουρη για την περιπέτεια όσων ζει, όσων έκανε και κάνει, όσων πέτυχε και πετυχαίνει, όσων κατόρθωσε και κατορθώνει. Η Κυρία Μάνια είναι ένας ναός.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ