Επτά πολύ κλασικές επιλογές για καλοκαίρι

Επτά πολύ κλασικές επιλογές για καλοκαίρι Facebook Twitter
0

Ζητήσαμε από την πολύ καλού γούστου φίλη μας και δημοσιογράφο Μαριλένα Αστραπέλλου να μας προτείνει μερικά βιβλία για το καλοκαίρι. Εκανε επτά εξαιρετικές και κλασικές επιλογές.

Μαριλένα μας σε ευχαριστούμε και καλό καλοκαίρι!!!

Ντόρις Λέσινγκ, «Το πέμπτο παιδί» (εκδόσεις Καστανιώτη)

Επτά πολύ κλασικές επιλογές για καλοκαίρι Facebook Twitter

Μια οικογένεια επιμένει να κάνει όλα τα παιδιά που επιθυμεί, όμως όταν φτάνει στο πέμπτο η κατάσταση ξεφεύγει εκτός ελέγχου. Γιατί γεννιέται ένα παιδί δύσκολο, απροσάρμοστο –για θυμηθείτε τον μικρό Ντέμιεν στην «Προφητεία»- το οποίο όχι μόνο ανατρέπει την ισορροπία της οικογένειας αλλά διαλύει την εύθραυστη συνοχή της και πιθανότατα αποδεκατίζει τα κατοικίδιά της. Με γραφή που θυμίζει λίγο μαγικό ρεαλισμό α λα Μαρκές, η Λέσινγκ θέτει ερωτήματα για την άκρατη τεκνοποίηση αλλά και τη διαχρονική αντιπαράθεση nature vs nurture όσον αφορά τη διαμόρφωση της προσωπικότητας και δη, της εγκληματικής. Και μετά ήρθε η Λάιονελ Σράιβερ με το «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν» και ο ιδρώτας άρχισε να τρέχει κρύος στους κροτάφους επίδοξων γονέων...

Φίλιπ Ροθ, «Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή» (Εκδόσεις Πόλις)

Επτά πολύ κλασικές επιλογές για καλοκαίρι Facebook Twitter

Ιδιαίτερη θέση έχει στην καρδιά μου αυτό το βιβλίο η υπόθεση του οποίου διαδραματίζεται στην εποχή του μακαρθισμού. Με γοητεύει η παρακμή της σχέσης του κεντρικού ήρωα με τη σύζυγό του, και ο αμείλικτος τρόπος με τον οποίο ανατέμνει το χαρακτήρα της. Αδύναμη, ευάλωτη, και τραγικά ανώριμη, είναι μια γυναίκα που δεν μπορεί να επιβληθεί ούτε στην κόρη της ούτε στο σύζυγό της. Ανέφερα ότι είναι ηθοποιός; Όταν βγήκε το βιβλίο, οι κριτικοί στη Βρετανία υποστήριξαν ότι αυτή η ιστορία ήταν βασισμένη στην εμπειρία του Ροθ από το δεύτερο γάμο του με τη γνωστή βρετανίδα ηθοποιό, Κλερ Μπλουμ. Όταν είχε εκδοθεί το επεισοδιακό διαζύγιό τους ύστερα από τέσσερα χρόνια γάμου η Μπλουμ είχε γράψει ένα βιβλίο, το «Leaving a doll's house» (1996) στο οποίο μιλούσε με τα μελανότερα χρώματα για τον επί δεκαεπτά χρόνια σύντροφό της. Λένε, ότι εκείνος απάντησε δυο χρόνια μετά με αυτό το βιβλίο, στο οποίο απαριθμεί τα χιλιάδες ελαττώματά της. Επειδή όμως μιλάμε για τον Ροθ, τον μεγαλύτερο εν ζωή Αμερικανό συγγραφέα, το λεπτομερές ψυχογράφημα που ξεδιπλώνει στις σελίδες του βιβλίου του, αποκαλύπτει εν τέλει μια γυναίκα συμπαθή μέσα στην τρωτότητά της. Ο ίδιος δεν θα το παραδεχόταν ποτέ (it's fiction! θα αναφωνούσε ενοχλημένος), αλλά κάπως έτσι πήρε την πανηγυρική ρεβάνς χωρίς να χάσει ρανίδα αξιοπρέπειας κάτι που δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί με βεβαιότητα για τη συμπαθή βρετανίδα ηθοποιό.

Μάριο Βάργκας Λιόσα, «Η θεία Χούλια και ο γραφιάς» (εκδόσεις Καστανιώτη)

Επτά πολύ κλασικές επιλογές για καλοκαίρι Facebook Twitter

Να ένα βιβλίο που δίνει μόνο του την απάντηση στη συνήθη ερώτηση: «πόσο αυτοβιογραφικό είναι αυτό το βιβλίο;». Περισσότερο δεν γίνεται. Είναι η απολαυστική ιστορία του δεκαοχτάχρονου επίδοξου συγγραφέα Μάριο ο οποίος ερωτεύεται και εν τέλει παντρεύεται τη θεία του, στη Λίμα της δεκαετίας του '50. Ακριβώς όπως έκανε ο συγγραφέας μας στην πραγματική ζωή μαζί με τη θεία του, Χούλια, εμπειρία που μετέφερε αργότερα στο χαρτί (1977) με χιούμορ, αυτοσαρκασμό και τρυφερότητα. Οκτώ χρόνια γάμου κόντρα σε όλες τις προβλέψεις και τις εναντιώσεις, το τέλος των οποίων διαδέχθηκε το δεύτερο στεφάνι του Λιόσα με την πρωτοεξαδέρφη Πατρίσια. Όταν ο έρωτας είναι οικογενειακή υπόθεση.

Τζόναθαν Κόου, «Οι νάνοι του θανάτου» (εκδόσεις Πόλις)

Το outsider όσον αφορά τη βιβλιογραφία του Κόου. Από τις σελίδες του αναδύεται μια essence «Λονδινίλας» που αγαπάμε να μισούμε: εργατικές πολυκατοικίες και βρωμερά σπίτια, νεαροί επίδοξοι μουσικοί εις αναζήτηση στούντιο ηχογράφησης και ψηλομύτες Αγγλίδες wannabe μούσες. Ιδανικό φόντο για ένα ανάλαφρο θριλεράκι περισσότερο γκροτέσκο παρά τρομακτικό στο οποίο κάποια στιγμή κάνουν τη σατανική εμφάνισή τους οι νάνοι του τίτλου. Τι τα θες. Μετά την ταινία «Don't look now» με τον Ντόναλντ Σάδερλαντ και την κοκκινοντυμένη μινιόν νέμεσή του όλοι οι υπόλοιποι αιμοδιψείς νάνοι μοιάζουν με απλές οδοντόκρεμες.

Πάουλ Βεράχεν, «Omega Minor» (εκδόσεις Πόλις)

To βιβλίο-τόμος (800 σελίδες είναι αυτές) που μπορεί να γίνει το αναγνωστικό πρότζεκτ του καλοκαιριού. Η ιστορία της πόλης του Βερολίνου από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία ως την πτώση του τείχους και την επακόλουθη αναβίωση του (νέο)ναζισμού, μέσα από τις υπόγειες –και κυριολεκτικά- διαδρομές ενός Εβραίου που γλιτώνει από τους ναζί όντας πρόσφυγας μέσα στην ίδια του την πόλη. Σε ένα παράλληλο σύμπαν μια ατομική βόμβα κατασκευάζεται από έναν άλλο Εβραίo. Η Ιστορία παίζει ύπουλα παιχνίδια, τα θύματα γίνονται θύτες και το ερώτημα παραμένει αναπάντητο: πώς μπορείς να κρίνεις κάποιον όταν δεν μπορείς καν να διανοηθείς τι σημαίνει να βρίσκεσαι στη θέση του; 600 σελίδες συναρπαστικής πλοκής και (οι τελευταίες) 200 που θα μπορούσαν και να έλειπαν. Εστω κι έτσι, σκεφτείτε το: εσείς πόσες 600 εξαιρετικά καλογραμμένες σελίδες διαβάσατε πρόσφατα;

Ενρίκε Βίλα-Μάτας, «Το Παρίσι δεν τελειώνει ποτέ» (εκδόσεις Καστανιώτη)

Μυθοπλασία, αυτοβιογραφία και δοκίμιο μπερδεύονται γλυκά και σε αυτό το βιβλίο του Καταλανού συγγραφέα ο οποίος κάνει μια αναδρομή στην περίοδο που έζησε το Παρίσι τη δεκαετία του '60. Αυτό που μου αρέσει γενικότερα στα βιβλία του Βίλα-Μάτας, είναι ότι θυμίζουν ανθολόγιο ρήσεων μεγάλων συγγραφέων. Να μια ενδεικτική παράγραφος από το «Παρίσι»: «Μια φράση του Ρίλκε: 'Αναζητήστε το βάθος των πραγμάτων: εκεί δεν κατεβαίνει η ειρωνεία'. Και μια του Ζιλ Ρενάρ: 'Η ειρωνεία είναι η ντροπαλοσύνη της ανθρωπιάς'. Θα είμαι ειλικρινής: και οι δυο φράσεις, όσο συζητήσιμες κι αν είναι, μου φαίνονται τέλειες. Αν και αυτή που μ' αρέσει περισσότερο είναι δική μου: 'Η ειρωνεία είναι η ανώτατη μορφή ειλικρίνειας'».

Τζέφρι Ευγενίδης, «Middlesex, Ανάμεσα στα δυο φύλα» (εκδόσεις Libro)

Αναμφισβήτητα, αυτό είναι το magnum opus του. Η ιστορία της ερμαφρόδιτης Calliope Stephanides, της εγγονής των Μικρασιατών προσφύγων, συγγενών πρώτου βαθμού που αγαπήθηκαν λίγο παραπάνω, μέσα από τη διαυγή όσο και ψύχραιμη ματιά του Ευγενίδη, ο οποίος παίρνει τις αποστάσεις του από τους ήρωές του, αφήνοντας τα συναρπαστικά πορτραίτα που χτίζει για αυτούς να μιλήσουν στην ψυχή του αναγνώστη. Το «Middlesex» είναι από τα βιβλία με τα οποία παθιάζεσαι, από εκείνα με τα οποία θέλεις να κλειστείς σε ένα δωμάτιο, με λίγο νερό, λίγη τροφή και καμία παρεμβολή από τον έξω κόσμο ανάμεσα σε σένα και τις σελίδες του. Υπάρχουν και τέτοιοι έρωτες για το καλοκαίρι.

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ