Οφείλει η Αρχαιολογία να είναι μια επιστήμη ατέρμονης καταγραφής και ταξινόμησης; Έχει το δικαίωμα η νέα γενιά αρχαιολόγων να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο που έχουν καταγραφεί τα αρχαιολογικά ευρήματα στον ελλαδικό χώρο; Να τα προσεγγίσει με τον δικό της τρόπο, να τα καταγράψει με μια νέα, ίσως και λίγο ανατρεπτική οπτική; Να αναδείξει τον πλούτο ευρημάτων που προκύπτουν από τις ανασκαφές και εκτίθενται στα ελληνικά μουσεία μέσα από την τεχνολογία και επεμβαίνοντας εικαστικά, όπως κάνει ο Φώτης Υφαντίδης;
Ο αρχαιολόγος-μουσειολόγος, που εργάζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της μεταδιδακτορικής του έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου πάνω σε αυτά ακριβώς τα ζητήματα, εξέδωσε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον photo book, το οποίο προσομοιάζει σε κατάλογο αρχαιολογικών καταγραφών, με φύλλα που συγκρατούν κρίκοι ‒ μπορεί οποιοσδήποτε να το «ξεφυλλίσει» μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα του Εργαστηρίου Μουσειολογίας της πανεπιστημιακής σχολής.
Το καλλιτεχνικό “παιχνίδι” έγκειται στο ότι οι φωτογραφίες του βιβλίου αποτελούν μια μείξη στην οποία δεν με ενδιαφέρει τόσο το ίδιο το αντικείμενο, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα φωτογραφημένα αρχαία σώματα.
Πρόκειται για ένα πρότζεκτ το οποίο είναι αποτέλεσμα πειραματισμών και έρευνας ετών. Ήδη τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ο Υφαντίδης έχει ασχοληθεί διεξοδικά με την εικόνα ως δημιουργικό και ερμηνευτικό μέσο στο πλαίσιο αρχαιολογικών και εθνογραφικών προγραμμάτων: στις ανασκαφές των νεολιθικών οικισμών στο Δισπηλιό Καστοριάς και στην Κουτρουλού Μαγούλα Φθιώτιδας, όπου γίνεται προσπάθεια δημιουργικής αποτύπωσης με χρήση στατικών και κινούμενων εικόνων της αρχαιολογικής διαδικασίας, στην αθηναϊκή Ακρόπολη, όπου ζητούμενο είναι η ανάδειξη των πολλαπλών όψεων αυτού του συμβολικά φορτισμένου τόπου, και στο ιερό του Ποσειδώνα στην Καλαυρεία Πόρου, στο πλαίσιο μιας εναλλακτικής αρχαιολογικής φωτοεθνογραφικής έρευνας με αφορμή μια ανασκαφή. Να σημειώσουμε ότι σε σχέση με αυτές τις μελέτες, μπορεί κανείς να ανατρέξει είτε στις ιστοσελίδες του διαδικτύου είτε σε σειρά άρθρων ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις. Ακόμα πιο ελκυστικές ίσως είναι οι μονογραφίες του με τη μορφή πειραματικών photo books.
Το ζητούμενο για εκείνον σήμερα παραμένει η αναζήτηση των δυνατοτήτων της εικονοποίησης της ανασκαφικής και της αρχαιολογικής διαδικασίας, ακόμα πιο πολύ όμως της σχέσης αρχαιότητας και παρόντος. Όλες του οι δραστηριότητες αποτελούν καλλιτεχνικές χειρονομίες, απόπειρες για μια νέα Αρχαιολογία, προτάσεις μιας σύζευξης τέχνης και Αρχαιολογίας, ένα art/archaeology που αναμφίβολα κάνει και τη σχέση μας με τον αρχαίο κόσμο ακόμα πιο ελκυστική. Το [ΚΟΡΠΟΥΣ, ΧΧΙ-ΧΧΙΙ] είναι το photo book ενός καλλιτέχνη, οι εικαστικές επεμβάσεις είναι ευρηματικές και διαθέτουν χιούμορ. Ο ίδιος ο Υφαντίδης εξηγεί: «Δεν περιορίζεται ως καλλιτεχνική έμπνευση που προκύπτει από την τριβή ή και την επιφανειακή θέαση της αρχαιότητας αλλά αποσκοπεί στον υβριδικό πειραματισμό: μια τέχνη που λειτουργεί ως ανασκαφικό εργαλείο ή μια αρχαιολογική διαδικασία που χρησιμοποιεί εικαστικό λεξιλόγιο και συντακτικό, παράλληλα με αυτό του ακαδημαϊκού λόγου. Το καλλιτεχνικό “παιχνίδι” έγκειται στο ότι οι φωτογραφίες του βιβλίου αποτελούν μια μείξη στην οποία δεν με ενδιαφέρει τόσο το ίδιο το αντικείμενο, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα φωτογραφημένα αρχαία σώματα. Πρόκειται για τρισδιάστατα αντικείμενα τα οποία αποτυπώθηκαν δισδιάστατα στους καταλόγους αυτούς με τη λογική ανφάς-προφίλ, κοινώς υπό την ακαδημαϊκή οπτική γωνία. Ξαναφωτογραφίζοντας αυτές τις φωτογραφίες προκύπτουν καινούργιες υφές».
Ωστόσο τον προβληματίζει και «το κατά πόσο μια τέτοια υβριδική πρακτική εικονοποίησης μπορεί να λειτουργήσει περισσότερο ως μια δομημένη αφήγηση παρά ως μια επιφανειακά συνδεδεμένη τοποθέτηση της εικαστικής παραγωγής σε ένα μάλλον παραδοσιακό εκθεσιακό περιβάλλον όπως είναι λ.χ. το ελληνικό αρχαιολογικό μουσείο».
Έχοντας μελετήσει τη μεθοδολογία της Αρχαιολογίας, πειραματίστηκε με τις εκδόσεις των Καταλόγων Γλυπτών του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης (εκδ. ΜΙΕΤ) ‒corpora, όπως είναι γνωστά στις ανθρωπιστικές σπουδές‒, σημαντικό αρχαιολογικό εργαλείο για τη μελέτη της γλυπτικής ως αρχαιολογικού αντικειμένου, είτε στη φυσική μορφή των τυπωμένων τόμων είτε στην ψηφιακή αναπαραγωγή τους. Με μια σαφώς ειρωνική διάθεση που αφορά την ταξινόμηση και κωδικοποίηση των αρχαιολογικών σωμάτων που επανα-φωτογράφισε από το προϋπάρχον υλικό, δηλαδή τα φωτογραφημένα ευρήματα των καταλόγων, τα 100 επιλεγμένα «σώματα» από ένα σύνολο 1.203 γλυπτών από την κλασική έως και τη ρωμαϊκή εποχή, η μόνη πληροφορία που δίνεται στο [ΚΟΡΠΟΥΣ, ΧΧΙ-ΧΧΙΙ] είναι κάποια fragments που προέρχονται από την περιγραφή που δίνεται στους καταλόγους, η οποία αφορά την προέλευση, τις διαστάσεις ή τη χρονολόγηση, επιλεγμένα με ποιητική διάθεση, καθώς και ο αριθμός κωδικοποίησής τους.
Η έκδοση, που φέρει τη λατινική αρίθμηση XXI-XXII, αναφέρεται στο 2021-2022, την περίοδο της προετοιμασίας της. Ο ίδιος ο δημιουργός της προτρέπει τον μελλοντικό κάτοχο του [ΚΟΡΠΟΥΣ, ΧΧΙ-ΧΧΙΙ] να το αντιμετωπίσει ως ένα αντικείμενο και να επέμβει στο χάρτινο σώμα του. Η επόμενη κίνηση και αυτό που θα περίμενε κανείς είναι μια έκθεση με βάση το πολύ ενδιαφέρον περιεχόμενο του [ΚΟΡΠΟΥΣ, ΧΧΙ-ΧΧΙΙ], ιδανικά ως ένα installation επαναφωτογραφημένων αρχαίων σωμάτων-corpora, πιθανόν στον χώρο ενός μουσείου ή σε μια γκαλερί τέχνης.
Επισκεφτείτε τους σχετικούς ιστότοπους:
http://museologylab.ct.aegean.gr/corpus.php
https://auth.academia.edu/FotisIfantidis
https://www.instagram.com/fotisif/
https://www.facebook.com/fotisif