1 Luther Blissett: Ο Εκκλησιαστής, μτφρ. Χρύσα Κακατσάκη, εκδόσεις Τραυλός
Πρωτοδιάβασα τον Εκκλησιαστή με κομμένη την ανάσα, με το αίμα μου να βράζει κι έτσι νιώθω κάθε φορά που τον διαβάζω, ξανά και ξανά. Βλάσφημο, συναρπαστικό, απολύτως ακριβές. Ένα απίστευτο -όσο και η πραγματικότητα- ιστορικό μυθιστόρημα, από μια σπουδαία ομάδα.
2 Νίκος Κουνενής: Ο μύθος του Ηρακλή Σπίλου, εκδόσεις Μεταίχμιο
Το χιούμορ του Κουνενή εξαπολύεται με ρυθμούς πολυβόλου κατάμουτρα στη νεοελληνική πραγματικότητα, κάνοντας σουρωτήρι αυτήν τη φορά την τηλεοπτική «δημοσιογραφία». Μια αιχμηρή σάτιρα, μια ξεκαρδιστική αστυνομική παρωδία από τον μοναδικό, ίσως, σύγχρονο σατιρικό συγγραφέα στην Ελλάδα. Απολαυστικό και (δυστυχώς) επίκαιρο.
3 Σέργιος Γκάκας: Κάσκο, εκδόσεις Καστανιώτη
Μελαγχολικό και αυτοσαρκαστικό, άμεσο και μυστηριώδες, το νουάρ του Σ. Γκάκα τιμά το είδος και το γειώνει στην ελληνική πραγματικότητα. Το Κάσκο είναι μια ασπρόμαυρη ιστορία με πρωταγωνιστές απελπισμένους ανθρώπους που δεν μπορούν να αλλάξουν το παρελθόν τους. Μαύρο, συναισθηματικό, όμορφο.
4 Ρομπέρτο Σαβιάνο: Γόμορρα, μτφρ. Μαρία Οικονομίδου, εκδόσεις Πατάκη
«... Εγώ ξέρω ποιος έχτισε τη χώρα μου και ποιος τη χτίζει ακόμα και τώρα... Ποιο είναι το πραγματικό Σύνταγμα της εποχής μου, ποιος είναι ο πλούτος των επιχειρήσεων... Εγώ ξέρω σε ποιο βαθμό κάθε κολόνα είναι το αίμα των άλλων... Ήθελα να φωνάξω, να ξεσκίσω τους πνεύμονές μου, να ουρλιάξω: καταραμένοι μπάσταρδοι, είμαι ακόμα ζωντανός!». Αυτό το βιβλίο είναι γροθιά στο στομάχι.
5 Ντάσιελ Χάμμετ: Εφιαλτική Πόλη, μτφρ. Λένα Μιμιλή, εκδόσεις Λυχνάρι
Ο Χάμετ σε περνάει μέσα από την έρημο της Νεβάδα με μια σκονισμένη Φορντ, πίνοντας μόνο αλκοόλ, και σε πετάει στα κρατητήρια μιας μικρής ,εφιαλτικής πόλης, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και όλα είναι όπως ήταν πάντα και παντού: ποτισμένα από τη μυρωδιά του αίματος, της διαφθοράς, του βρόμικου χρήματος. Κι όλα αυτά στην κλασική, φτηνιάρικη έκδοση τσέπης, με μπόνους τρεις ακόμα ιστορίες. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
σχόλια