Ο Μπρετ Ίστον Έλις απολαμβάνει να τρολάρει τους millennials

Ο Μπρετ Ίστον Έλις απολαμβάνει να τρολάρει τους millennials Facebook Twitter
"Όταν ήμουν εγώ νέος, δεν ήξερα κανέναν που να παίρνει ψυχοφαρμακευτική αγωγή. Κανέναν. Από τη μεριά του φίλου μου αντίθετα δεν υπήρχε κανείς που να μην έπαιρνε, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου"
0

Ο πόλεμος ανάμεσα στον συγγραφέα του «Λιγότερο από μηδέν» και του «American Psycho» και στη νεότερη γενιά αλλά και σε αρκετούς κριτικούς που τον απορρίπτουν ως αντιδραστικό και νεοσυντηρητικό επειδή κριτικάρει με έντονα σαρκαστική διάθεση τις «μη μου άπτου» ευαισθησίες των millennials, κορυφώθηκε ξανά με αφορμή τη συλλογή δοκιμιών του που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων της σύγχρονης κουλτούρας και μόλις κυκλοφόρησε με τον προβοκατόρικο ενδεχομένως τίτλο "White".

Ο ίδιος πάντως, μιλώντας στον Guardian, αρνείται τον τίτλο του προβοκάτορα και δηλώνει ότι απλά εκφράζει την άποψή του, τίποτα «προσωπικό». Εδώ και δέκα χρόνια άλλωστε συζεί με τον κατά 22 χρόνια νεότερο σύντροφο του Τοντ Μάικλ Σουλτζ, ο οποίος ανήκει στη γενιά των millennials και μάλιστα στην πιο ριζοσπαστική εκδοχή της:

«Ο Τοντ έχει γίνει εντελώς αντι-media, αλλά και αντίθετος στο Δημοκρατικό κόμμα. Δηλώνει σοσιαλιστής και πιστεύει ότι πρέπει να 'γκρεμιστεί όλο το γαμημένο σύστημα'. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να συμβεί αυτό ποτέ στην Αμερική. Είναι 'κεντρώα' χώρα».

Όσο για τη γενιά των millennials, πιστεύει ότι δεν έχουν μάθει να ζουν εκτός προστατευτικών δικλείδων, οικογενειακών ή άλλων:

«Δεν το είχα συνειδητοποιήσει μέχρι και πρόσφατα σχετικά αλλά μικρός ήμουν μόνος μου, αυτάρκης αναγκαστικά. Οι γονείς μου ήταν ναρκισσιστές 'baby boomers', και πιο πολύ ενδιαφέρονταν για τον εαυτό τους παρά για μας. Όχι ότι δεν μας αγαπούσαν, απλά ήταν απορροφημένοι στις ζωές τους. Δε λέω ότι δεν είχα βοήθεια μεγαλώνοντας. Σίγουρα όμως δεν υπήρχε τότε αυτή η υπερπροστατευτική φούσκα μέσα στην οποία πολλοί φίλοι μου μεγάλωσαν τα παιδιά τους. Όταν ήμουν εγώ νέος, δεν ήξερα κανέναν που να παίρνει ψυχοφαρμακευτική αγωγή. Κανέναν. Από τη μεριά του φίλου μου αντίθετα δεν υπήρχε κανείς που να μην έπαιρνε, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου. Επίσης ως νέος δεν γνώριζα κανέναν που να επιζητεί την θυματοποίηση».

Σπεύδει επίσης να χαρακτηρίσει τον Τραμπ «ηλίθιο» και «γκροτέσκο» και δεν μπορεί να κατανοήσει πώς γίνεται να αναφέρονται στον ίδιο ως απολογητή του Αμερικανού Προέδρου:

«Πολλοί άνθρωποι πλέον έχουν γαλουχηθεί να πιστεύουν ότι διαφορετικές αντιδράσεις και εκτιμήσεις από τις δικές τους όχι μόνο είναι εντελώς λάθος αλλά επίσης ανήθικες, ρατσιστικές, σεξιστικές. Το μόνο που ζητά το βιβλίο μου είναι να κάνουμε μια συζήτηση. Αλλά φυσικά στην Αμερική το 'έθαψαν'. Η ικανότητα μου να προκαλώ την οργή των millennials είναι τρελή».

Όσον αφορά στο American Psycho, το βιβλίο που κυκλοφόρησε το 1991 και παραμένει εδώ και τρεις δεκαετίες με διαφορά το πιο «αμφιλεγόμενό» του, είναι βέβαιος ότι ουδείς θα το εξέδιδε σήμερα:

«Ούτε και τότε ήθελε κανείς πραγματικά να το βγάλει – φαντάσου τώρα - αλλά ήμουν τυχερός. Αυτό που έχει όμως ενδιαφέρον είναι ούτε εγώ δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο με είχε στοιχειώσει αυτό το βιβλίο μέχρι πρόσφατα. Δεν μπορώ να ξεφύγω από τον [«αιμοσταγή γιάπι» πρωταγωνιστή] Πάτρικ Μπέιτμαν. Θέλω να πω, ήταν σίγουρα προφητικό και όχι μόνο λόγω Τραμπ»

Ο Μπρετ Ίστον Έλις απολαμβάνει να τρολάρει τους millennials Facebook Twitter
"Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο με είχε στοιχειώσει το American Psycho μέχρι πρόσφατα. Δεν μπορώ να ξεφύγω από τον Πάτρικ Μπέιτμαν" (Στη φωτο ο Κρίστιαν Μπέιλ στο ρόλο του Πάτρικ Μπέιτμαν από την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου

Το όνομα του Τραμπ αναφέρεται πάνω από 40 φορές στη νουβέλα και όπως γράφει σε ένα από τα κείμενα που περιλαμβάνονται στο "White", στα τέλη της δεκαετίας του '80, ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν για πολύ κόσμο κάτι σαν πρότυπο – γι' αυτό και ο ίδιος ο συγγραφέας, όπως λέει, ήταν πολύ πιο προετοιμασμένος από κάποιους στην Αριστερά όταν εξελέγη Πρόεδρος: «Κάποτε ήξερα τόσο κόσμο που τον συμπαθούσε...».

Ο Μπρετ Ίστον Έλις έκλεισε τα 55 πριν από έναν μήνα και δηλώνει αν όχι ευτυχής, σίγουρα πιο ήπιος και χαλαρός από παλιότερα:

«Είμαστε ποτέ πραγματικά ευτυχισμένοι; Δε νομίζω. Όμως δεν είμαι πια μίζερος. Δεν υπάρχει λόγος. Μεγαλώνω. Κάποια στιγμή αναρωτιέσαι: Γιατί να είμαι τόσο τσιτωμένος και σφιγμένος με τα πράγματα; Τι με νοιάζει; Τα πάντα έχουν λιγότερη σημασία. Το βάρος της εμμονής με το σεξ ή με το να παραμένεις πάση θυσία ελκυστικός, χάνεται. Χάνεται επιτέλους η πόζα».

Με στοιχεία από τον Guardian

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το ηθικό ζήτημα με τις μεταθανάτιες εκδόσεις με αφορμή το ημερολόγιο της Τζόαν Ντίντιον

Βιβλίο / Μεταθανάτιες εκδόσεις και ηθικά διλήμματα: Η Τζόαν Ντίντιον στο επίκεντρο

Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις προσφάτως ανακαλυφθείσες «ψυχιατρικές» σημειώσεις της αείμνηστης συγγραφέως, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με τη δεοντολογία της μεταθανάτιας δημοσίευσης έργων ενός συγγραφέα χωρίς την επίσημη έγκρισή του.
THE LIFO TEAM
Στα «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος

Ηχητικά Άρθρα / Γιάννης Τσαρούχης: «Η ζωγραφική μου θρέφεται από τη μοναξιά και τη σιωπή»

Στα εκπληκτικά «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Γιάννη Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος, από τις μινωικές τοιχογραφίες έως τα λαϊκά δημιουργήματα του Θεόφιλου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
George Le Nonce: «Εκτός από τα φέικ νιουζ, υπάρχει η φέικ λογοτεχνία και η φέικ ποίηση»

Ποίηση / George Le Nonce: «Εκτός από τα fake news, υπάρχει η fake λογοτεχνία και ποίηση»

Με αφορμή την έκδοση του τέταρτου ποιητικού του βιβλίου, με τίτλο «Μαντείο», ο Εξαρχειώτης ποιητής μιλά για την πορεία του, την ποίηση –queer και μη–, και για την εποχή του Web 2.0, αποφεύγοντας την boomer-ίστικη νοοτροπία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Βιβλίο / Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Μια σειρά από επανεκδόσεις αλλά και νέες εκδόσεις, που αφορούν ποιητές και λογοτέχνες που έχουν φύγει από τη ζωή μάς θυμίζουν γιατί επιστρέφουμε σε αυτούς, διαπιστώνοντας ότι παραμένουν, εν πολλοίς, αναντικατάστατοι.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ