Προδημοσίευση - To «100»

Προδημοσίευση - To «100» Facebook Twitter
0
Προδημοσίευση - To «100» Facebook Twitter

INSTAGRAM

Κάθισμα συνοδηγού. Κομμάτια από θρυμματισμένα γυαλιά. Ντουλαπάκι ανοιχτό, το καπάκι στραβωμένο. Πεταγμένα έξω σκόρπια έγγραφα, άδειες, ένα πακέτο χαρτομάντιλα κι ένα μισοφαγωμένο μανταρίνι.

Λεβιέ ταχυτήτων σπασμένο, ξεχαρβαλωμένο κάθισμα οδηγού. Ένα σίδερο εξέχει.

Κεφάλι άντρα. Γκρίζα μαλλιά. Αίμα που κυλάει στο μέτωπο. Μάτια ανοιχτά, ακίνητα. Μικρά κρύσταλλα στα βλέφαρα. Ροή άσπρου-μπεζ υγρού στα μάγουλα.

Ραδιόφωνο παίζει ερωτική μπαλάντα με παράσιτα. Μύγα πετά. Ήχος περιπολικού. Ραγισμένο κοντέρ. Ο δείκτης σταματημένος στο 100.

=====

ΝΕΟΝΑΖΙ, ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ

Ντάλα μεσημέρι. Καμιά εκατοστή παλικαράδες πίνουν το φραπέ τους, όρθιοι στη μικρή πλατεία, το γνωστό τους στέκι.

Όλοι κοντοκουρεμένοι, οι περισσότεροι γουλί, όλοι με τις μαύρες μπλούζες τους, όλοι με αγριάδα στο μάτι και με έκφραση σαν ο καφές να 'ταν θεόπικρος.

Απ' το δρομάκι απέναντι προβάλλει άξαφνα ένα μπουλούκι νοικοκυρές, που κουβαλάνε σε πλαστικές λεκάνες την μπουγάδα τους.

Οι γυναίκες διασκορπίζονται ανάμεσα στους άνδρες, που οι περισσότεροι είναι ένα κεφάλι πιο ψηλοί.

Μια γυναίκα, η πιο ηλικιωμένη μα κοτσονάτη, στέκεται μπροστά τους και με διαπεραστική φωνή τσιρίζει: «Χάιλ Χίτλερ!».

Μεμιάς, όλοι οι παλικαράδες στέκονται προσοχή, χτυπώντας στρατιωτικά το πόδι, σηκώνουν για χαιρετισμό το δεξί τους χέρι και μένουν αγάλματα.

Τότε, όλες οι άλλες αρχίζουν ανέμελα ν' απλώνουν την μπουγάδα τους –κυρίως κιλοτάκια, σώβρακα, μεσοφόρια και κάλτσες– στα σηκωμένα χέρια.

=====

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΖΩΓΡΑΦΩΝ

«Τι μπορείτε να ζωγραφίσετε με εκατό γραμμές;» ρώτησε ο ρεπόρτερ.

«Είκοσι πέντε παραλληλόγραμμα» απάντησε αυθορμήτως ο Mοντριάν.

«Τις ρυτίδες του προσώπου μου ή τις ακτίνες του χρυσάνθεμου» συμπλήρωσε ο Βαν Γκογκ.

«Δεν υπάρχουν εκατό γραμμές» είπε ο Νταλί. «Υπάρχει μόνο μία: αυτή που ενώνει το πραγματικό με το όνειρο».

«Η ζωγραφική δεν γίνεται με γραμμές» είπε ο Σαγκάλ.

=====

ΠΡΟΒΑ ΝΥΦΙΚΟΥ

Απόηχος Κώστα Ταχτσή

Γιάννης Ευσταθιάδης - Εκατό. Εκδόσεις Μελάνι. Σελ.: 196. Τιμή: €14,00«Είμ' εκτός εαυτού... Αναιδέστατο θηλυκό... Τέτοια σύγχυση, Θε μου... Μόλις και μετά βίας θα 'ταν είκοσι χρονώ... Βοηθός της ράφτρας μου... Τι βοηθός, τρομάρα της... Εκείνη έλειπε... Μου το 'χε πει... "Πέρνα να σου πάρει τα μέτρα η μικρή, για να μην καθυστερούμε, αφού το βιάζεσαι το ταγεράκι...". Πέρασα και γω, πού να 'ξερα πως θα μου ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι... Βγάζει τη μεζούρα η μικρή κι αρχίζει... Να οι ώμοι, να το μάκρος, να το ένα, να το άλλο, φτάνει και στη μέση. Όπως ήταν γονατισμένη κι είχε καρφίτσες στο στόμα, που να της μπήγονταν στη γλώσσα, βγάζει τις καρφίτσες και μου λέει: "Μμμ... μέση εκατό ", για να συμπληρώσει μ' ένα χαμόγελο όλο ειρωνεία: "Tα παραπήραμε βλέπω τα κιλάκια μας". – "Εκατό να 'ν' οι μέρες σου" μου 'ρθε να της πω... Ακούς το τσόλι; Δεν σεβάστηκε ούτε ότι ήμουνα πελάτισσα, ούτε ότι θα μπορούσα να 'μαι μάνα της – κούφια η ώρα, τέτοιο γύναιο... Τι μάνα της, λέω... Γιαγιά της μάλλον... Τότε και γω, θες από εγωισμό, θες από γυναικεία φιλαρέσκεια, γυρίζω και της λέω – πώς μου 'ρθε;... "Δεν είναι πάχος, κορίτσι μου... Έγκυος είμαι!". Με κοίταξε μ' ένα ηλίθιο βλέμμα όλο απορία και συνέχισε να σημειώνει νούμερα. "T' όνομά σας;" ρώτησε στο τέλος. Δεν ξέρω πώς μου 'ρθε πάλι και κατάπια το «Τασία» και για να της περάσω ένα μήνυμα, της λέω: "Σάρα". – "Σά-ρα" έγραψε με κάτι ορνιθοσκαλίσματα. Να χέσω την παιδεία που παίρνουν οι σημερινοί νέοι. Ούτε την Παλαιά Διαθήκη δεν ξέρουν...»

=====

ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ

Ήταν σε στιγμές γλυκιάς μελαγχολίας –κάτι σαν βραδινή αναίτια λύπη– που κοίταξε τη γεμάτη σελήνη.

Έμεινε ώρα πολλή με το βλέμμα αδρανές, σαν να απομυζούσε το ωχροκίτρινο χρώμα της.

Ύστερα, με μία μόνο κίνηση, την έπιασε, την κατέβασε, την άπλωσε σ' ένα μεγάλο ξέφωτο του κήπου και την έκοψε συμμετρικά σε 100 κομμάτια.

Πήρε τα 12 από αυτά και τα φύλαξε προσεκτικά, ώστε την επομένη να φτιάξει τη λεπτή, νέα σελήνη.

Συγκέντρωσε τα υπόλοιπα 88, μπήκε στο σπίτι και πλησίασε το πιάνο. Με άκρα προσοχή τοποθέτησε τα 52 στα ισάριθμα λευκά πλήκτρα. Το ελεφαντόδοντο απέκτησε αίφνης την απόχρωση του έμβιου λευκού. Τα υπόλοιπα 36 –από τη σκοτεινή πλευρά της σελήνης– τα απόθεσε στα 36 μαύρα πλήκτρα, κι εδώ το μαύρο έγινε καταμέλανο, λες και είχε πάρει την απελπισία του βλέμματος που το κοιτούσε.

Όταν το πιάνο άρχισε να παίζει μόνο του, εκείνος, μέσα στις διέσεις της αναίτιας λύπης του, δεν άκουσε καμία μουσική· μόνο μακρινές ομιλίες, φωνές νεκρών, ερωτικά επιφωνήματα, ψιθύρους, ανάκατα με στίχους ποιητών, κελαηδίσματα πουλιών, ήχους της θάλασσας και βουή ανέμων.

Έτσι, πείστηκε πια ότι το σεληνόφως δεν περιέχει νότες κι ότι όποιος θαρρεί πως τις ακούει, απλώς ακροάται τη μελωδία του χρόνου.

=====

ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΗ ΡΙΖΑ

«Ποια είναι η τετραγωνική ρίζα του 100;»

«Στοιχειώδη πράγματα. Το 10 ασφαλώς»

«Γιατί την είπαν τετραγωνική ρίζα;»

«Γιατί αποτελεί ρίζα του τετραγώνου, δηλαδή της εξίσωσης x2=α. Το x2 ονομάζεται δεύτερη δύναμη του x ή τετράγωνο του x, γιατί παραπέμπει στον τύπο εμβαδού του τετραγώνου»

«Δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω...»

«Κακώς. Είναι απλά πράγματα. Οι μαθηματικοί έχουν τον τρόπο να εξηγούν τον κόσμο με αριθμούς»

«Αντιθέτως, οι ποιητές αδυνατούν»

«Τι υπαινίσσεσαι;»

«Τον Λόρκα, βεβαίως, που μας άφησε αξήγητη για πάντα τη σκοτεινή μας ρίζα της κραυγής»

=====

ΜΟΙΡΟΓΝΩΜΟΝΙΟ

Το πάθος του –από μαθητής του Λυκείου ακόμα– για την τριγωνομετρία τον οδήγησε σε ερασιτεχνική, αλλά συστηματική, μελέτη γωνιών και τριγώνων.

Γοητευμένος από ημίτονα, συνημίτονα και τόξα εφαπτομένης, παθιασμένος για προσκείμενες και απέναντι πλευρές, για οξείες και αμβλείες γωνίες, άρχισε να παρατηρεί τον γύρω κόσμο, εφαρμόζοντας τη θεωρία και επεκτείνοντας τους ορισμούς.

Μελετούσε, ας πούμε, πόσων μοιρών γωνία δημιουργούσε το πιγούνι με τον λαιμό μιας κοπέλας που έλεγε «σ' αγαπώ», πόσες μοίρες ήταν το δουλοπρεπές σκύψιμο κάποιου υφισταμένου του ή ποιες ήταν οι αναλογίες του μαύρου της θάλασσας με την υποτείνουσα της σελήνης.

Όταν εφάρμοζε το αόρατο μοιρογνωμόνιό του στον εαυτό του, μπορούσε να γίνεται πιο ακριβής.

Αγαπούσε τις 0 μοίρες του ύπνου (γιατί κοιμόταν πάντα μπρούμυτα) και ξόρκιζε τις 180 του θανάτου.

Λάτρευε τις 5-10 στις ερωτικές του συνευρέσεις, με δυσφορία υπάκουε στις 45 για κάτι όχι ευχάριστο και περπατούσε πάντα σε 80, μια και από παιδί έσκυβε λίγο.

Οι δύσκολες στιγμές –πένθη, χωρισμοί, απώλειες– τον έβρισκαν ευθυτενή στις 90 μοίρες, αλλά η απόλυτη ευτυχία γι' αυτόν ήταν οι 100, γιατί μόνο έτσι μπορούσε τις νύχτες να παρατηρεί τ' άστρα.

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το ηθικό ζήτημα με τις μεταθανάτιες εκδόσεις με αφορμή το ημερολόγιο της Τζόαν Ντίντιον

Βιβλίο / Μεταθανάτιες εκδόσεις και ηθικά διλήμματα: Η Τζόαν Ντίντιον στο επίκεντρο

Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις προσφάτως ανακαλυφθείσες «ψυχιατρικές» σημειώσεις της αείμνηστης συγγραφέως, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με τη δεοντολογία της μεταθανάτιας δημοσίευσης έργων ενός συγγραφέα χωρίς την επίσημη έγκρισή του.
THE LIFO TEAM
Στα «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος

Ηχητικά Άρθρα / Γιάννης Τσαρούχης: «Η ζωγραφική μου θρέφεται από τη μοναξιά και τη σιωπή»

Στα εκπληκτικά «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Γιάννη Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος, από τις μινωικές τοιχογραφίες έως τα λαϊκά δημιουργήματα του Θεόφιλου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
George Le Nonce: «Εκτός από τα φέικ νιουζ, υπάρχει η φέικ λογοτεχνία και η φέικ ποίηση»

Ποίηση / George Le Nonce: «Εκτός από τα fake news, υπάρχει η fake λογοτεχνία και ποίηση»

Με αφορμή την έκδοση του τέταρτου ποιητικού του βιβλίου, με τίτλο «Μαντείο», ο Εξαρχειώτης ποιητής μιλά για την πορεία του, την ποίηση –queer και μη–, και για την εποχή του Web 2.0, αποφεύγοντας την boomer-ίστικη νοοτροπία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Βιβλίο / Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Μια σειρά από επανεκδόσεις αλλά και νέες εκδόσεις, που αφορούν ποιητές και λογοτέχνες που έχουν φύγει από τη ζωή μάς θυμίζουν γιατί επιστρέφουμε σε αυτούς, διαπιστώνοντας ότι παραμένουν, εν πολλοίς, αναντικατάστατοι.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός.

Βιβλίο / Οβίδιος: Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός

Ο κορυφαίος μελετητής του ρωμαϊκού κόσμου Θεόδωρος Δ. Παπαγγελής ολοκλήρωσε την απόδοση στα ελληνικά των 12.000 στίχων του έργου του Οβίδιου, εκφράζοντας ταυτόχρονα τον άκρως μοντέρνο χαρακτήρα του ποιητή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Βιβλίο / «Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Με θέμα την καθημερινότητα έξι αστροναυτών σε έναν διεθνή διαστημικό σταθμό, το μυθιστόρημα που κέρδισε το Booker 2024 μόλις μεταφράστηκε στα ελληνικά, είναι ένα ποίημα για τον πλανήτη Γη και μας καλεί να τον εκτιμήσουμε ξανά.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
2000 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, ένα βιβλίο για τους Ρωμαίους αυτοκράτορες γίνεται μπεστ-σέλερ

Βιβλίο / Ο Σουητώνιος του 69 μ.Χ. γίνεται ξανά μπεστ-σέλερ

Οι «Βίοι των Καισάρων», το εξόχως κουτσομπολίστικο βιβλίο που είχε γράψει ο Σουητώνιος για τον βίο και την πολιτεία της πρώτης σειράς των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, κυκλοφόρησε σε νέα μετάφραση και μπήκε στη λίστα με τα ευπώλητα των Sunday Times.
THE LIFO TEAM
«Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Βιβλίο / «Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Ο «ροκ σταρ ιστορικός των ημερών», ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και βραβευμένος συγγραφέας Peter Frankopan, μιλά στη LIFO για τους κινδύνους που απειλούν την Ευρώπη, τη Γάζα και την άνοδο της ακροδεξιάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο Γιάννης και η φασολιά

Guest Editors / Ο Γιάννης και η φασολιά

Τέλη ’70, Αθήνα. Ένας νεαρός βουτάει στην ποίηση στη βιβλιοθήκη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Οι στίχοι του Γιάννη Κοντού τον αγγίζουν. Χρόνια μετά, ως συγγραφέας πια, δημιουργεί μια λογοτεχνική σχέση που κρατά δεκαετίες, ανάμεσα σε εκδοτικούς οίκους, ταβέρνες και πρωινά τηλεφωνήματα.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ