"Το βιβλίο αυτό άρχισε να γράφεται τον περασμένο Ιούλιο, με τις δημοσκοπήσεις να δίνουν στη Χρυσή Αυγή ποσοστά μεγαλύτερα του 10%. Ο κοινοβουλευτικός μας βίος αλλά και πολλοί ατομικά ένιωθαν στην καθημερινότητά τους την ασφυκτική πίεση αυτής της βίαιης ανόδου. Η συγγραφή ολοκληρώνεται μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι που δρομολόγησε ταχύτατες εξελίξεις.
Όσο αποκαλύπτεται το μέγεθος της εγκληματικής δραστηριότητας υπό τον μανδύα της πολιτικής δράσης εκπλήσσονται ακόμα και όσοι από την αρχή υποστήριζαν πως πρόκειται για ένα συνδικάτο του εγκλήματος.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι λέξεις, οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα μεταδίδουν εικόνες από τις συλλήψεις της ηγετικής ομάδας και άλλων στελεχών της εγκληματικής οργάνωσης «Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή».
Όπως και να το δει κανείς, σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα".
Αθήνα, Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013
Τα λόγια αυτά που γράφτηκαν τις μέρες που οι βουλευτές της Χ.Α. οδηγούνταν στον ανακριτή, είναι ο πρόλογος του βιβλίου "«Τα καθαρά χέρια» της Χρυσής Αυγής" του Κωστή Παπαϊωάννου που κυκλοφορεί αύριο σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.
Ολο το υπόλοιπο βιβλίο, όμως, είχε γραφτεί από καιρό. Και διαβάζοντάς το καταλαβαίνεις πως ο συγγραφέας του έχει επανειλημμένα κρούσει με τα γραπτά του τον κώδωνα του κινδύνου για την ναζιστική και ρατσιστική λαίλαπα των ημερών μας, γνωρίζει σε βάθος την πορεία των γεγονότων, δεν παρασύρεται από τις εντυπώσεις και τις εξελίξεις και παραμένει επιφυλακτικός για το μέλλον καθώς θεωρεί πως το κακό βρίσκει πάντα τρόπους να φωλιάζει στην κοινωνία.
Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (θέση στην οποία επανεκλέχτηκε τον Νοέμβριο 2012) και μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη. Ηταν επίσης από εκείνους που πρωτοστάτησαν στη σύσταση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας.
Ο συγγραφέας του βιβλίου Κωστής Παπαϊωάννου
"Δεν βρίσκω ελαφρυντικά στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής", μας λέει. "Εξοργίζομαι, όμως, με τους δημοσιογράφους ή τους ανθρώπους που ασχολούνται με τα κοινά και δηλώνουν ότι έπεσαν από τα σύννεφα. Πολλοί από αυτούς με κάποιο τρόπο την εξέθρεψαν και βοήθησαν στην ανάδειξή της. Διαρκώς ενισχύεται μέσα μου το συναίσθημα ότι η Πολιτεία άργησε τραγικά να δράσει. Εδωσε χρόνο. Και ως αποτέλεσμα η κοινωνία εξοικειώθηκε με τη βία της Χ.Α., με τον τσαμπουκά ως μέσο αντιμετώπισης των προβλημάτων, με την ιδέα της καθαρότητας. Αλλωστε, αυτό ακριβώς έκανε η Χ.Α: πήρε την ιδέα της ναζιστικής εθνοφυλετικής καθαρότητας και την εφάρμοσε σε όλα τα πεδία του δημόσιου χώρου. Στην παιδεία, την υγεία, την εκπαίδευση, τις πλατείες. Πιστεύω βαθιά πως ακόμα κι αν ξεμπερδέψουμε με την Χ.Α. ο νεοναζισμός δεν μπορεί να ξεριζωθεί εύκολα από το μυαλό και τις συνειδήσεις".
Γιατί όμως;
"Γιατί η ιδέα της εθνοφυλετικής καθαρότητας υπάρχει στο δημόσιο λόγο αυτής της χώρας πριν και πέραν της Χ.Α.".
Ακολουθούν αποσπάσματα από το βιβλίο:
"Μαζί με τις τακτικές «στρατιωτικής επέκτασης στον χώρο», η ΧΑ ανέπτυσσε το κοινωνικό της πρόσωπο κλιμακωτά και σε πλήρη αντιστοίχιση με τις πρακτικές και ψυχολογικές ανάγκες του κοινού-στόχου. Ξεκίνησε από τον ρόλο του προστάτη της δημόσιας ασφάλειας σε μια περίοδο ριζικών κοινωνικών αλλαγών και διαρκούς υποχώρησης του κράτους. Όχημά της, το στερεότυπο για τους «βρομιάρηδες που μας κλέβουν και επιτίθενται στα παιδιά και τις γυναίκες μας», επαναλαμβανόμενο με τακτικότητα ιεροτελεστικού κώδικα σε όλες σχεδόν τις ιστορικές φάσεις και γεωγραφικές εκδοχές του μεταναστευτικού φαινομένου. Εξάλλου, έχει εν μέρει πραγματικό έρεισμα, ως αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία με βάση τις ταξικές, πολιτισμικές και άλλες συνυποδηλώσεις της μετανάστευσης.
Παράλληλα με αυτή την πορεία, η δράση της ΧΑ ακολουθούσε με τρόπο αξιοσημείωτο τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας, τις πιέσεις στα ημερομίσθια των ανασφάλιστων μεταναστών, τις ανάγκες μετακίνησης του πλεονάζοντος μαύρου εργατικού δυναμικού".
"Εξαιρετικά διαφωτιστική και διδακτική προς τούτο αποδεικνύεται η βίαιη επίθεση από ομάδα κρούσης της ΧΑ κατά Αιγύπτιων ψαράδων στο Πέραμα (12/6/2012). Η επίθεση προαναγγέλθηκε, λίγες ώρες πριν πραγματοποιηθεί, σε δημόσια εκδήλωση από τον βουλευτή Λαγό: «Οι Αιγύπτιοι που δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν θα δίνουν πλέον στη ΧΑ». Το ίδιο βράδυ, ομάδα κρούσης 20 ατόμων (6 συνελήφθησαν) χτύπησε τους Αιγύπτιους στο σπίτι τους με ρόπαλα και ξύλα. Τέτοιοι «διακανονισμοί» με χαρακτηριστικά πληρωμένων συμβολαίων (επαφή με τοπικά συμφέροντα, δημόσιες «νουθεσίες» και στη συνέχεια χρήση βίας) δεν είναι σπάνιοι. Εν προκειμένω, τα χαμηλά ημερομίσθια των Αιγύπτιων, τα μερίδια από την ψαριά και κυρίως η απευθείας συμμετοχή στο λιανεμπόριο με χαμηλότερες τιμές δεν μπορούσαν να είναι πλέον ανεκτά εν μέσω κρίσης. Σε τέτοιες περιπτώσεις το ρατσιστικό κίνητρο της επίθεσης, αυτό που άλλοτε απορρίπτεται μετ' επιτάσεως, αποτελεί μια πολύ βολική εξήγηση για όλους".
"Ενδεικτική είναι επίσης, ειδικά στο κέντρο της Αθήνας, η επιλεκτική άσκηση πίεσης και βίας σε άτομα και ομάδες που δεν ανήκουν κατά τεκμήριο σε έκδηλα παράνομα κυκλώματα. Για παράδειγμα, ελάχιστοι Νιγηριανοί έχουν πέσει θύματα ρατσιστικής βίας αναλογικά με τον όγκο του πληθυσμού της νιγηριανής κοινότητας που κατοικεί στις περιοχές του κέντρου. Πολλοί δεν θεωρούν αυτή την επιλεκτικότητα άσχετη με την παρουσία ενόπλων Νιγηριανών διακινητών ουσιών και γυναικών.
Στόχος της συστηματικής βίαιης πίεσης είναι συνήθως το «άτακτο» μεταναστευτικό εργατικό δυναμικό, εκείνο που μπορεί ευκολότερα να προωθηθεί όπου «πρέπει», εκείνο που δεν έχει τη στήριξη της ομάδας του όταν «απαλλοτριωθούν» το κινητό τηλέφωνο, τα χρήματα και τα έγγραφά του από τους νεοναζί, εκείνο που δεν λειτουργεί εντός άλλου ανταγωνιστικού και απειλητικού παράνομου κυκλώματος".
"Η ΧΑ αναδεικνύεται γρήγορα σε «προστάτη» της περιοχής του κέντρου. Ο συγκεκριμένος ρόλος του προστάτη περιλαμβάνει όλα τα σημαινόμενα του όρου «προστασία». Η συμμετοχή μελών της ΧΑ σε κυκλώματα τέτοια, η κατανομή της ευθύνης των περιοχών μεταξύ βουλευτών και άλλων στελεχών, η καθετοποιημένη διαδικασία εντολών, εποπτείας και λογοδοσίας που συνδέει τον βουλευτή με τον φουσκωτό μπράβο, όλα αυτά ήταν «ψίθυρος στα στενά της πόλης» και τώρα γίνεται τεκμηριωμένη πραγματικότητα που βαίνει προς τη δικαστική κρίση".
"Το πιο εμφανές όμως τμήμα της παρουσίας της ΧΑ έχει να κάνει με τη σύσταση ενός ιδιότυπου πελατειακού δικτύου που καταλαμβάνει τόσο τον χώρο που άφησαν οι παραδοσιακές κομματικές πατρονίες όσο και τον χώρο που εγκατέλειψε το κράτος πρόνοιας. Βασίζεται στη μιντιακή υπερπροβολή μικροπαροχών και μικροεξυπηρετήσεων σε επίπεδο γειτονιάς. Η ΧΑ ανέλαβε δηλαδή να προβάλει άλλοτε τον ρόλο του συνοδού-σωματοφύλακα, άλλοτε αυτού που επιλύει πρακτικές δυσκολίες βιοτικού ενδιαφέροντος και άλλοτε αυτού που ρυθμίζει δυσλειτουργίες αστικού τύπου.
Αφού εντέχνως συντηρήθηκε μια αναληθής φιλολογία περί της διάθεσης των βουλευτικών αποζημιώσεων της ΧΑ για κοινωφελείς σκοπούς και της μη παραλαβής των αυτοκινήτων που τους διατέθηκαν, φτάσαμε στο δεύτερο σκαλί, τη «ΧΑ – Ζορρό»: έγιναν «talk of the town» οι φουσκωτοί «συνοδοί χρηματαποστολών» που μεταφέρουν τις συντάξεις γηραιών κατοίκων της Κυψέλης προς και από την τράπεζα, οι φουσκωτοί εκκαθαριστές ιδιωτικών διαφωνιών που διά της φυσικής τους ρώμης συνετίζουν τον εκάστοτε προβληματικό, οι φουσκωτοί εκκαθαριστές απλήρωτων ενοικιοστασίων με προτίμηση βέβαια στην αλλοδαπότητα του ενοικιαστή και στο ελληνικό αίμα του ιδιοκτήτη".
"Όμως, η υποχώρηση του κράτους αφορούσε βέβαια και τη λειτουργία του ως φορέα κοινωνικής ασφάλειας και υπηρεσιών πρόνοιας. Αυτό το κενό εκμεταλλεύτηκε το τρίτο στρώμα κοινωνικού μακιγιάζ της ΧΑ, εκείνο του αρωγού των φτωχών Ελλήνων. Τα συσσίτια με την υπερπροβολή που τα συνοδεύει, είτε πραγματοποιούνται είτε απαγορεύονται, είτε προσελκύουν πολύ κόσμο είτε όχι, αποτελούν πολύ ισχυρό όπλο διείσδυσης στο προνομιακό κοινό της ΧΑ, το κοινό της τυφλής απόγνωσης: άνεργοι και μακροχρόνια άνεργοι, μεσοστρώματα και μικροϊδιοκτήτες υπό τεράστια πίεση. Αυτή η δράση και οι αντιδράσεις που προκαλεί αμφισβητούν επίσης δραστικά το παραδοσιακά αριστερό αξιακό πρόσημο της αλληλεγγύης και έτσι επενεργούν πολλαπλά στο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον".
"Βασικά συστατικά: η θεατρικότητα του συσσιτίου, οι πρωταγωνιστές με τις μαύρες μπλούζες που κατευθύνουν τον κόσμο και μοιράζουν τρόφιμα, οι κομπάρσοι που αμείβονται για το γύρισμα με μια σακούλα τρόφιμα. Όταν η επικοινωνιακή στρατηγική εξυπηρετήθηκε, η επένδυση πέρασε από τα διανεμόμενα αγαθά στην ίδια την φασαρία που περιέβαλλε το συσσίτιο. Πολλή η φασαρία, όλο και πιο λίγα τα τρόφιμα, όλο και πιο μίζερα. Μια σταδιακή καταρράκωση οι ουρές των ναζιστικών συσσιτίων, ο «εξευτελισμός της πατάτας», η δήλωση υποταγής του καθημαγμένου πλήθους, το σκυμμένο κεφάλι μπροστά στον φουσκωτό κτηνώδη κυνισμό. Εντέλει, η ΧΑ υπήρξε ο καταλύτης για μια διεστραμμένη σύνθεση ανάμεσα στα πιο φτωχά τμήματα ελλήνων και μεταναστών. Πήρε τον φόβο, την φτώχεια και την εξαθλίωσή τους και τα έκανε μιντικό προϊόν και πολιτικό κεφάλαιο, με τρόπο διαφορετικό σε κάθε περίπτωση. Και η διαδικασία αυτή, επίσης διεστραμμένα, άνοιξε ακόμα περισσότερο το χάσμα του φόβου και του μίσους ανάμεσά τους".
"Επόμενο βήμα ήταν η επέκταση σε θέματα και χώρους που σχετίζονται με την εργασία. Οι «παραστάσεις καθαρότητας» της ΧΑ στις λαϊκές αγορές και τα πανηγύρια με τις επιθέσεις στους αλλοδαπούς μικροπωλητές και την καταστροφή των πάγκων τους στο όνομα της καταπολέμησης του παραεμπορίου αποτελούν μεγάλο συμβολικό κεφάλαιο που επενδύεται στο youtube και στα πλάνα των δελτίων ειδήσεων. Ιδού η εικόνα: η ομάδα ελέγχου περιφέρεται στη λαϊκή, μπροστά τα «μεγάλα κεφάλια», δυο βήματα πίσω τα «μεγάλα σώματα». Διενεργούν ελέγχους, εξετάζουν χαρτιά, πιάνουν παραβάτες, επιβάλλουν ποινή".
«Μέλη της Χρυσής Αυγής έκαναν απόψε αυτό που θα έπρεπε να είχε πράξει από καιρό το ανύπαρκτο ελλαδικό κράτος. Απέσυραν από την κυκλοφορία τα παράνομα προϊόντα που διακινούσαν λαθρομετανάστες σε θρησκευτική πανήγυρη της Ανατολικής Αττικής. Στη συγκεκριμένη εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στη Ραφήνα, τα μέλη μας βρέθηκαν προς τιμήν της Θεοτόκου Παντοβασιλίσσης και ακολούθως συμμετείχαν στην περιφορά της ιερής εικόνας. Όταν αντελήφθησαν το όργιο του παρεμπορίου και κατόπιν δεκάδων αιτημάτων Ελλήνων μικροπωλητών, οι συναγωνιστές και εκλεγμένοι βουλευτές Γερμενής και Ηλιόπουλος έλεγξαν τους πάγκους των αλλοδαπών. Αφού προέκυψε ότι δεν υπήρχε ούτε ένα νόμιμο έγγραφο για τη διενέργεια εμπορίου, τα παράνομα προϊόντα αποσύρθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Ανάλογες δράσεις θα συνεχιστούν σε ολόκληρη τη χώρα, μέχρι οι ανύπαρκτοι πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου ΠΡΟ-ΠΟ αποφασίσουν να κάνουν τη δουλειά τους και να πάψουν να υποθάλπουν την παρανομία».
"Το τελετουργικό της απονομής δικαιοσύνης συμπυκνώνεται εδώ για χάρη του τελικού θεάματος που είναι η συμβολική εξόντωση του μιάσματος: ο ίδιος τσαλακώνεται, ο πάγκος του καταστρέφεται. Ο χώρος του πανηγυριού αποδίδεται καθαρός στους γνήσιους έλληνες μικροπωλητές και στους γνήσιους έλληνες επισκέπτες. Η γονατισμένη μικρομεσαία τάξη των εμπόρων που χρεώνουν δικαιολογημένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης –υπερβολικά μεγάλο όμως - στο παραεμπόριο για την δική τους κρίση, λαμβάνει το μήνυμα: «Καθαρίζουμε το εμπόριο που έχει μένει απροστάτευτο»".
"Η συζήτηση μετά τα επεισόδια αυτά δε στράφηκε στο οικονομικό διακύβευμα των «εκκαθαριστικών παρεμβάσεων». Δεν σχολιάστηκε δηλαδή ότι οι μικροπωλητές στην πράξη ωθούνταν βίαια να ενταχθούν σε κυκλώματα και να εξαρτώνται από συγκεκριμένους προμηθευτές, όπως τώρα αποδεικνύεται.
Η συζήτηση εστιάστηκε στο αδίκημα της αντιποίησης αρχής. Υπενθύμισαν πολλοί πως η σχετική διάταξη του Ποινικού Κώδικα προστατεύει την εξουσία της πολιτείας και των αρχών της και τιμωρεί όποιον εν γνώσει του προβαίνει σε πράξεις δημόσιας εξουσίας χωρίς αντίστοιχη αρμοδιότητα. Η ΧΑ υποστήριζε, δήθεν αθώα, πως τα μέλη της έχουν δικαίωμα -όπως κάθε πολίτης-να συλλάβουν το δράστη αυτόφωρων κακουργημάτων ή πλημμελημάτων, ωσάν να αγνοούσαν πως δεν ήταν τέτοια περίπτωση η καταστροφή των πάγκων του «παραεμπορίου». Διότι απλούστατα ήταν αδιάφορο εάν πράγματι συνέτρεχε περίπτωση αδικήματος (εάν είχαν ή όχι άδειες μικροπωλητή τα θύματα). Αρκούσε το χρώμα του δέρματός τους ως τεκμήριο ενοχής. Και βέβαια οι «ομάδες ελέγχου» δεν είχαν σκοπό να τους συλλάβουν. Η ΧΑ ήθελε πρωτίστως να «αντιποιηθεί την αρχή», αυτό ήταν το μέσο και το μήνυμα ταυτόχρονα. Ήθελε, όπως με πολλές τέτοιες πράξεις «ακτιβισμού» (έτσι αυτάρεσκα τις ονόμαζε η ίδια και με άγνοια κινδύνου τις αποκαλούσε ο κ. Λοβέρδος και άλλοι) να δείξει πως μια δημόσια αρχή που είναι ανύπαρκτη μπορούμε και οφείλουμε να την υποκαταστήσουμε".
"Με παραπλήσιο τρόπο εκκαθαριζόταν συμβολικά και ο χώρος της αναζήτησης εργασίας. «Ο Όμιλος Ανεύρεσης Εργασίας Δοκιμαζόμενων Ελλήνων ήταν μία προσπάθεια μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό την αλληλεγγύη και την υποστήριξη των ανέργων συμπατριωτών μας. Την ίδια ώρα που οι μεγαλοεργολάβοι, το ιδιωτικό και κρατικό κεφάλαιο προσφέρουν σχεδόν αποκλειστικά εργασία σε λαθρομετανάστες, η Χρυσή Αυγή στέκεται στο πλευρό του δοκιμαζόμενου Έλληνα», έλεγαν οι νεοναζί. Το κύριο βάρος της αντίθεσης στην πρόθεση της ΧΑ να δράσει ως μεσάζων για την συμφωνία εργαζομένων και εργοδοτών σήκωσε το ΚΚΕ, που έκανε λόγο για «δουλεμπορικά παραμάγαζα» που θα μεσολαβούν σε επιχειρηματίες για να προσλάβουν Έλληνες εργαζόμενους αντί για μετανάστες, με μεροκάματο 18 ευρώ, δηλαδή καταστρατηγώντας τις συλλογικές συμβάσεις. Τα αποτελέσματα αυτής της στάσης του ΚΚΕ τα είδαμε στο Πέραμα.
Συμπερασματικά, μια συνολική ανάγνωση αυτών των –κοινωνικού τύπου- δράσεων της ΧΑ (παροχή προστασίας, βίαιη ρύθμιση αστικών διαφορών και επίλυση προβλημάτων - προσφορές σε είδος -τρόφιμα και αίμα ελληνικό- εύρεση εργασίας) δείχνει πως συνθέτουν μια στρατηγική κατάληψης του κοινωνικού πεδίου μέσω της επέκτασης στον χώρο και της οικοδόμησης συμμαχιών με φορείς συμφερόντων.
"Ο συγκρουσιακός χαρακτήρας πολλών από αυτές τις παρεμβάσεις και η συνακόλουθη «μιντιακή φασαρία», ο αχός της ναζιστικής επικοινωνιακής μάχης με ζητούμενο την καθαρότητα του δημόσιου χώρου, ενίσχυσε το αντισυστημικό προφίλ της ΧΑ.. Η ΧΑ επιδίωκε να είναι παρούσα στους χώρους καθημερινής συγκέντρωσης των εξαθλιωμένων λαϊκών μαζών και έβαζε φωτιά στη δυσαρέσκειά τους. Ήταν ο «λαϊκός τιμωρός», ο λόγος και η δράση της οικειοποιούνταν τον διάχυτο θυμό, γι' αυτό μιλούσε και έπραττε οργισμένα, εκδικητικά, άγρια. Το παραπέτασμα λαϊκού θυμού έκρυβε όμως νονούς και μπράβους.
Το κρίσιμο εξακολουθεί να είναι, πιο πολύ από ποτέ, ο έλεγχος του δημόσιου χώρου. Ο δημόσιος χώρος που λειτουργεί ως πεδίο συλλογικότητας, που παράγει ιδέες και δράσεις, εκεί όπου μπορούν να αρθρωθούν απαντήσεις στην κοινωνική αποδιάρθρωση, είναι χώρος «αφιλόξενος» για τους ναζιστές. Ο δημόσιος χώρος, αντίθετα, που αφήνεται να ερημώσει και να κατακλυσθεί από τον φόβο είναι χώρος έτοιμος για να υποδεχτεί τα τάγματα εφόδου. Η Μαφία ηγεμονεύει στην εγκατάλειψη...".
* Ο Κωστής Παπαϊωάννου διετέλεσε για χρόνια Πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας. Από το 2006 έως τον Μάρτιο 2012 ήταν Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, θέση στην οποία επανεκλέχτηκε τον Νοέμβριο 2012. Είναι μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη. Πρωτοστάτησε στη σύσταση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας. Είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Παρατηρητηρίου Πρόληψης της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού που συστάθηκε στο Υπουργείο Παιδείας.
Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες. Διδάσκει στην Ελληνογαλλική Σχολή Αγίας Παρασκευής. Αρθρογραφεί τακτικά στα ΝΕΑ και σποραδικά σε άλλα μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά. Το μπλογκ του είναι το http://antiphono.wordpress.com
*****
