Τον επόμενο μήνα, γράφει το New Yorker, πρόκειται να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με 145 σκίτσα του πανέξυπνου, ειρωνικού, δηκτικού και παιχνιδιάρη Βόνεγκατ, επιλεγμένα από την κόρη του, Νανέτ Βόνεγκατ, η οποία είναι εικαστικός.
Πριν από δέκα και κάτι χρόνια η Νανέτ έλαβε κούτες με τα σκίτσα του πατέρα της – από τότε τα είχε σε μια αποθήκη. Όταν τα άνοιξε, ανακάλυψε εικόνες ζωγραφισμένες με πένα και χρώματα, με αναφορές στους κυβιστές του 20ου αιώνα και στον Χουάν Μιρό, όλες ζωγραφισμένες κυρίως μέσα σε δύο χρόνια, από το 1985 μέχρι το 1987. Πορτρέτα του καλλιτέχνη, αφηρημένα πορτρέτα, γυμνά, γεωμετρικές νεκρές φύσεις, αφηρημένες μουντζούρες, έξυπνα σχόλια που θυμίζουν το χαρακτηριστικό του χιούμορ, όπως φαινόταν μέσα από τα βιβλία του.
«Σφαγείο νούμερο πέντε», Κερτ Βόνεγκατ, εκδ. Κέδρος, σελ. 85
«Ο Μπίλι...ξεκόλλησε ελαφρά από το χρόνο, είδε τη νυχτερινή ταινία στην τηλεόραση ανάποδα, από το τέλος προς την αρχή, ύστερα πάλι από την αρχή προς το τέλος. Ήταν μια ταινία με θέμα τα αμερικάνικα βομβαρδιστικά και τους γενναίους πιλότους τους. Βλέποντας την ταινία από το τέλος προς την αρχή ο Μπίλι είδε το εξής:
Διάτρητα αμερικάνικα αεροπλάνα, τραυματίες και πτώματα πετούσαν ανάποδα από ένα αεροδρόμιο στην Αγγλία. Πάνω από τη Γαλλία μερικά γερμανικά καταδιωκτικά τους επιτέθηκαν ανάποδα, ρουφώντας σφαίρες και θραύσματα οβίδων από μερικά από τα αεροπλάνα και τα πληρώματά τους. Έκαναν το ίδιο και σε μερικά αμερικάνικα αεροσκάφη που είχαν συντριβεί στο έδαφος, τα οποία πέταξαν ανάποδα και ενώθηκαν με το σχηματισμό.
Ο σχηματισμός πέταξε ανάποδα πάνω από μια φλεγόμενη γερμανική πόλη. Τα βομβαρδιστικά άνοιξαν τις καταπακτές ρίψης δημιουργώντας ένα θαυμαστό μαγνητισμό, που έκανε τις φωτιές να συστέλλονται, να συγκεντρώνονται μέσα σε ατσάλινους κυλίνδρους, σήκωνε τους κυλίνδρους και τους έβαζε μέσα στις καταπακτές των αεροπλάνων. Οι κύλινδροι στοιβάζονταν τακτικά σε ράφια. Οι Γερμανοί είχαν τα δικά τους θαυμαστά μηχανήματα, τα οποία ήταν επιμήκεις ατσάλινοι σωλήνες. Τα χρησιμοποιούσαν για να ρουφούν περισσότερα θραύσματα από τα πληρώματα και τα αεροσκάφη. Όμως υπήρχαν ακόμη μερικοί Αμερικανοί τραυματίες και κάποια από τα βομβαρδιστικά είχαν υποστεί σοβαρές ζημιές. Πάνω από τη Γαλλία όμως τα γερμανικά καταδιωκτικά εμφανίστηκαν πάλι κάνοντας τους πάντες και τα πάντα να φαίνονται ολοκαίνουργια.
Όταν τα βομβαρδιστικά επέστρεψαν στη βάση τους, οι ατσάλινοι κύλινδροι βγήκαν από τα ράφια και στάλθηκαν πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου σε εργοστάσια που λειτουργούσαν μέρα νύχτα, οι κύλινδροι αποσυναρμολογούνταν και τα επικίνδυνα περιεχόμενά τους ξεχωρίζονταν σε μέταλλα. Το συγκινητικό ήταν ότι τη δουλειά την έκαναν κυρίως γυναίκες. Ύστερα τα μέταλλα στέλνονταν σε ειδικούς σε απομακρυσμένες περιοχές. Η δουλειά των ειδικών ήταν να τα θάβουν στο έδαφος, να τα κρύβουν έξυπνα, έτσι ώστε να μην ξαναβλάψουν ποτέ κανέναν.
Οι Αμερικανοί πιλότοι επέστρεψαν τις στολές τους, έγιναν μαθητές λυκείου. Και ο Χίτλερ έγινε μωρό υπέθεσε ο Μπίλι Πίλγκριμ. Αυτό δεν ήταν στην ταινία. Ο Μπίλι έκανε μια εκτίμηση. Όλοι έγιναν μωρά και σύσσωμη η ανθρωπότητα χωρίς εξαιρέσεις έκανε μια βιολογική συνομωσία για να δημιουργήσει δύο τέλειους ανθρώπους, τον Αδάμ και την Εύα.»
σχόλια