LIFOLAND
Αγαπητή Α, μπα; /

Στο σημερινό «Α μπα»: πολιτικό αίσθημα

Επίσης: η κατάλληλη ατάκα είναι καπνός

Στο σημερινό «Α μπα»: πολιτικό αίσθημα Facebook Twitter
LIFOTEAM
LIFOTEAM
119


__________________
1.

Αγαπητή Λένα, γεια σου! Συγχαρητήρια για τη στήλη σου, μου κάνεις παρέα στους βραδινούς θηλασμούς το τελευταίο διάστημα, ενώ προσπαθώ να μην αποκοιμηθώ.
Κατάλαβα μέσα από τη στήλη σου πολλά πράγματα για συμπεριφορές δικές μου και των γύρω μου, και συνειδητοποίησα ότι δεν υπερασπίστηκα τον εαυτό μου κάποια στιγμή. Αλλά ας τα πάρω από την αρχή... Είμαι στη δουλειά και μιλάω στο τηλέφωνο επαγγελματικά. Μπαίνει συνάδελφος (ο Κ) από άλλη πόλη που δε με ήξερε μαζί με πελάτη μας (το Μ) και με συστήνει. Και συνεχίζει "άκουσα τη φωνή απέξω και είπα στο Μ τι ωραία φωνή που έχεις, αλλά συνήθως όσες έχουν ωραία φωνή είναι και χοντρές". Και χαμογέλασε σα να δικαιώθηκε (έχω 7-8 παραπάνω κιλά). Ο Μ δαγκώθηκε, με κοίταξε με συμπάθεια, άλλαξε τη συζήτηση, ενώ εγώ είχα παγώσει. Μετά από 20 λεπτά στο meeting, ακούω τον Κ να το επαναλαμβάνει σε άλλους συνάδελφους. Κανείς δε του έδωσε βέβαια σημασία ή γέλασε. Ήταν προσβλητικό, σεξιστικό, bulling... όλα αυτά μαζί! Καταλαβαίνω ότι έπρεπε να έχω απαντήσει, αλλά ακόμα δε βρίσκω κατάλληλη ατάκα. Το καλύτερο είναι "ευτυχώς γνωρίζω πωλητές με καλύτερο χιούμορ". Θα μου πεις τι το ψάχνω τώρα και θα χεις δίκιο, αλλά μου τριγυρίζει στο μυαλό τις τελευταίες μέρες. Έχεις καμιά έξυπνη ατάκα; Φίλοι σχολιαστές;
- Καθυστερημένη ατάκα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μη στενοχωριέσαι που δεν είχες στο τσεπάκι την ατάκα που θα τον αποστόμωνε, γιατί αν την είχες, θα ήσουν σαν κι αυτόν, και πραγματικά, μην εύχεσαι να ήσουν σαν κι αυτόν. Το απύθμενο θράσος και η απέραντη χοντροκοπιά καταλαβαίνουν μόνο από διπλάσιο θράσος και άλλη τόση χοντροκοπιά. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μιλάνε σε άλλη γλώσσα, είναι έτσι βιδωμένο το κεφάλι τους, μέχρι εκεί τους φτάνει. Αυτό που σκέφτηκες να πεις, ακόμα και των υστέρων, είναι μια δαχτυλήθρα νερό σε πυρκαγιά δάσους. Λες να στενοχωρηθεί που θα του πεις ότι δεν έχει πολύ καλό χιούμορ; Άσε που δεν ξέρω τι άλλο θα κατέβαζε η κεφάλα του να απαντήσει, αν του το έλεγες.


Αυτό που έγινε είναι ότι εκτέθηκε στον πελάτη, σε σένα, και στους υπόλοιπους συναδέλφους, γιατί μπορεί κανείς να μη μίλησε, αλλά όλοι τον κατέταξαν κάπου στο μυαλό τους. Δεν χρειάζεται να μας καταλάβουν όλοι, δεν χρειάζεται να βάλουμε στη θέση τους όλους όσους συναντάμε, αυτή είναι μια μάχη που δεν κερδίζεται. Ο πόλεμος τέτοιου είδους έχει νόημα πολύ λίγες φορές, όταν διακυβεύεται κάτι σημαντικό. Τώρα τον ξέρεις. Τώρα θα είσαι προετοιμασμένη. Τώρα θα έχεις το παγερό ύφος που χρειάζεται, όταν χρειάζεται. Τώρα θα ξέρεις να φεύγεις όταν πλησιάζει, και θα ξέρεις τι θα λες όταν η κουβέντα με άλλους φτάνει σε αυτόν. Τώρα, μπορείς να προστατευτείς. Την επόμενη φορά που θα σε προσβάλει, και θα υπάρξει επόμενη φορά, πες μόνο αρκετά δυνατά, ώστε να σε ακούσουν κι άλλοι, ότι δεν του επιτρέπεις να σε προσβάλλει. Δεν χρειάζεται καν να περιμένεις την απάντηση.

__________________
2.

Είμαι 34ων ετών, ζω στο εξωτερικό και εδώ και καιρό βιώνω ερωτική απογοήτευση από τον σύντροφό μου, ο οποίος για διάφορους λόγους εδώ και κάποια χρόνια έχει απομακρυνθεί συναισθηματικά από εμένα και έχει επικεντρωθεί στη δουλειά του μόνο. Προσπάθησα πολύ να το αλλάξω αυτό με διάφορους τρόπους, αλλά δεν τα κατάφερα. Αναπόφευκτα, μετά από αρκετή απόρριψη, τα συναισθήματά μου εξασθένησαν και σιγά σιγά γίναμε απλά συγκάτοικοι. Να προσθέσω εδώ ότι για κάποιους λόγους, δεν μπορούμε να χωρίσουμε. Ξέρω πώς ακούγεται αυτό, αλλά δεν θα ήθελα να το αναλύσω τώρα.

Τον Ιανουάριο γνώρισα έναν άλλο άνδρα από την Ινδία. Από την αρχή ήξερα πως είμαστε πολύ διαφορετικοί, αλλά μου άρεσε πολύ. Έκανε κίνηση και δεν μπορώ να πω ότι αντιστάθηκα ιδιαίτερα. Δεν θα δικαιολογηθώ αναλύοντας τη μοναξιά μου και όλα αυτά που με οδήγησαν στο να κάνω παράλληλη σχέση μαζί του. Απλά το έκανα και ένιωσα συναισθηματικά ανανεωμένη. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος από την αρχή ήταν υπερβολικά ενθουσιασμένος μαζί μου, έλεγε πως ήταν ερωτευμένος, πως με λατρεύει, πως μια ζωή έψαχνε μια γυναίκα σαν εμένα, πως υπέφερε μακριά μου, πως ήθελε οικογένεια και παιδιά μαζί μου κλπ κλπ.

Όπως είναι λογικό, είχα τρομερή επιφύλαξη ως προς όλα αυτά, αλλά μετά από λίγο καιρό, άρχισα να παίζω κι εγώ το παιχνίδι του έρωτα. Ακόμα και ψεύτικο, μου έδινε απίστευτη χαρά και δεν ήθελα με τίποτα να το χάσω. Έπεισα τον εαυτό μου ότι ήμουν κι εγώ ερωτευμένη μαζί του και το έζησα. Το σεξ ήταν πολύ καλό και η αλήθεια είναι ότι το είχα στερηθεί για καιρό, οπότε κόλλησα και μ' αυτό.

Τώρα, δύο μήνες μετά, διαπιστώνω μετά από διάφορα σκηνικά, τσακωμούς κλπ ότι δεν ταιριάζουμε καθόλου, ότι η συμπεριφορά του απέναντί μου έχει αλλάξει τελείως, ότι ο "έρωτας" ξεφούσκωσε και ότι το μόνο που μας έμεινε είναι το σεξ. Ο ίδιος συνεχίζει για κάποιο λόγο να ισχυρίζεται ότι μ' αγαπά, αλλά η συμπεριφορά του είναι πλέον πολύ διαφορετική από αυτήν που είχε στην αρχή.

Αναγνωρίζω λοιπόν πως όλο αυτό φαινόταν απάτη από την αρχή και η αλήθεια είναι πως δεν τον ερωτεύτηκα ποτέ πραγματικά, απλά έπεισα τον εαυτό μου να τα δώσει όλα προκειμένου να ζήσω τη στιγμή, το ρομάντσο, να περάσω καλά και να ξεχάσω τη φρίκη μου.

Συν, ότι μετά από όλα αυτά τα χρόνια σε μια τόσο άρρωστη σχέση, έχω πλέον μετατραπεί σε μια απόλυτα ανασφαλή γυναίκα που ετεροπροσδιορίζεται και που πιθανόν θα μπορούσε να παραδοθεί σε σχεδόν οποιονδήποτε την κάνει να νιώσει πολύτιμη, ποθητή, ερωτεύσιμη, σημαντική, μοναδική και όλα αυτά τα ωραία.

Παράλληλα, έχω ένα πελώριο και τρομερά πληγωμένο "εγώ", το οποίο έχει συγκλονιστεί από το γεγονός ότι με γειώνει αυτός τώρα και όχι εγώ -όπως ήμουν σίγουρη ότι θα συνέβαινε τελικά, αφού αυτός ήταν ο άρρωστος μαζί μου και όχι εγώ μ' αυτόν. Να σημειωθεί εδώ ότι το εγώ μου είχε ήδη κουρελιαστεί τελείως από την πολυετή απόρριψη από το σύντροφό μου.

Και μολονότι έχω συναίσθηση της κατάστασής μου, για κάποιο λόγο δεν μπορώ να σταματήσω να στεναχωριέμαι και νιώθω πως η σπασμένη μου καρδιά, έσπασε τώρα σε ακόμη μικρότερα κομματάκια. Θα μου πεις, τί περίμενες έτσι όπως τα έκανες; Θα σου πω πως πιθανόν περίμενα αυτό που βλέπουμε στις ταινίες: την επιστροφή στο σύντροφο με ακόμα περισσότερη σιγουριά ότι ΑΥΤΟΣ είναι ο σωστός (γιατί αυτός με τον οποίο τον κερατώναμε ήταν καθίκι). Ειλικρινά δεν ξέρω τί άλλο περίμενα, εκτός από λίγη πρόσκαιρη χαρά...

Πες μου μόνο, πώς θα σταματήσω να ετεροπροσδιορίζομαι; Πώς θα ξαναβρώ τον εαυτό μου που -πίστεψέ με- δεν είναι τόσο μαλάκας όσο φαίνεται σ' αυτό το γράμμα; Πώς θα βρω τη δύναμη μέσα μου να προσπαθήσω να σώσω τη σχέση μου με το σύντροφό μου που στο μεσοδιάστημα έχει αρχίσει και συνέρχεται;
- made in India


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

A, όχι. Όχι. Αυτό που δεν μας λες, ως συνήθως, είναι το πιο σημαντικό, και τα υπόλοιπα σημαντικά μας τα μπερδεύεις. Δεν μπορώ να δεχτώ το «δεν μπορούμε να χωρίσουμε για διάφορους λόγους, αλλά δεν θα τους πω». Ή θέλεις απάντηση, ή δεν θέλεις. Επίσης, από τη μία λες ότι ιδανικά θα ήθελες με αυτό το παραστράτημα να ανακαλύψεις ότι ο μόνιμος σύντροφος είναι ο σωστός, αλλά δεν είναι, και στην τελευταία πρόταση ρωτάς πώς θα σώσεις την σχέση σου τώρα που ο μόνιμος αρχίζει και συνέρχεται. Δεν γίνεται να ισχύουν και τα δύο. Έγραψες πάρα πολλά, αλλά όλα λυρικά και γύρω γύρω από το θέμα – το θέμα το έχεις αποφύγει αρκετά συστηματικά. Και μέσα σε αυτόν τον λυρισμό, το γεγονός ότι είχες παράλληλη σχέση και καιρό και απάτησες τον σύντροφο σου έχει μετατραπεί από αρνητική πράξη σε σχεδόν ηρωική. Παρουσιάζεσαι σαν θύμα.


Αν θελήσεις να μας γράψεις τι πραγματικά συμβαίνει και τι σε κρατάει τόσο δέσμια, εδώ θα είμαστε.

__________________
3.

Αγαπητή Αμπα έχω ένα θεματάκι κι είπα να σε ρωτήσω μπας κι έχεις καμιά καλή ιδέα! Λοιπόν, μετακομίσαμε πριν λίγο καιρό σε καινούργια γειτονιά στο χωριό που μένουμε και γνωρίσαμε τους νέους μας γείτονες. Καλά ως εδώ. Έλα όμως που ο διπλανός έχει κοπέλα, την οποία ατυχώς γνώρισε πρώτα ο άντρας μου, που δεν θυμάται ποτέ κανένα όνομα. Έτσι όταν τη γνώρισα εγώ, καθώς ο γείτονας ήξερε το όνομά μου και υποτίθεται ο άντρας μου το δικό της, δεν συστηθήκαμε με την κοπέλα ώστε να μάθω το όνομά της. Φυσικά με τα χρόνια έχω αναπτύξει αντανακλαστικά, τύπου απλώνω χέρι, λέω όνομα και λέει ο άντρας μου και καλά, α ναι, δεν σας σύστησα και όλα καλά, αλλά αυτή τη φορά ήμουν στο τρέξιμο και δεν το σκέφτηκα. Έτσι χάθηκε η στιγμή. Έκτοτε δεν έχω καταφέρει να πιάσω το όνομά της, παρόλο που μιλάμε πολύ συχνά και μάλιστα κερνάμε το ένα σπίτι το άλλο όταν κάνουμε μπάρμπεκιου. Η δε κοπέλα πολύ φιλική, με προσφωνεί με υποκοριστικό δικό μου, μου δίνει λουλουδάκια και θέλω να της φωνάξω, πες μου πώς σε λένε σε παρακαλώ! Κι αυτός ο δικός της όλο μωρό μου τη λέει. Πες και το όνομά της ρε άνθρωπε να βρούμε την υγειά μας κι εμείς! Αλλά βλέπεις είναι στα μέλια (φτου σκόρδα τα παιδιά) και δεν προβλέπω να ακούμε όνομα σύντομα!
Σκέφτηκα να τη ρωτήσω πότε γιορτάζει αλλά φοβάμαι μην τη λένε Ελένη καλή ώρα και προδοθώ ή σκέψου λέει να είμαστε συνονόματες. Σκέφτηκα να ρωτήσω μια γιαγιά γειτόνισσα που μπαινοβγαίνει σπίτι τους αλλά είναι τόσο κουτσομπόλα που φοβάμαι ότι θα με δώσει. Ένας άλλος γείτονας είναι τόσο μεγάλος που θα πρέπει να φωνάξω να με ακούσει η γειτονιά για να μου απαντήσει. Τι να κάνω;
- say my name


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ωχ τι μπλέξιμο! Σε νιώθω, έχω κάνει κι εγώ πατάτες με ονόματα, δυσκολεύομαι πολύ να τα θυμηθώ. Μήπως να τη ρωτήσεις σε κάποια φάση, αν το όνομα της το πήρε από καμία γιαγιά, ή πώς αποφάσισαν οι γονείς της να της δώσουν αυτό το όνομα; Ξεκίνα από την ιστορία του δικού σου ονόματος, και μετά άπλωσε πλοκαμάκια. Το σκέφτηκα και αυτό είναι το καλύτερο που μου ήρθε. Ίσως τα παιδιά στα σχόλια σκεφτούν κάτι καλύτερο.

__________________
4.


Μεγάλωσα "βουτηγμένη" στην πατριαρχία και τον εξωτερικευμένο μισογυνισμό. Τώρα (36), παντρεμένη και με δύο αγοράκια (5, 7) "ξύπνησα" για τα καλά. Λέω να μη σουτάρω τον σύζυγο, που με "ψάρωνε" 12 χρόνια μιας και είναι κι ο ίδιος θύμα εδώ που τα λέμε, αλλά να δώσω μια ευκαιρία στην οικογένειά μας να πορευτεί πολιτισμένα. Καμία ιδέα για το πώς θα ξαναγνωριστούμε με τον άντρα μου κάτω από νέες συνθήκες και πιο σε πιο υγιές πλαίσιο; προς το παρόν του φέρομαι όπως θα έπρεπε να του φέρομαι από την αρχή. Να του εξηγήσω τους παραπάνω όρους δεν ξέρω αν μπορώ χωρίς να αποφύγω το κήρυγμα... Σε ευχαριστώ για όλα, Λένα.
- Μαρία


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είσαστε αντίπαλοι με τον άντρα σου για να το σκέφτεσαι έτσι. Αν τώρα φέρεσαι όπως θα έπρεπε να του φέρεσαι από την αρχή, και αν αυτό δεν έχει προκαλέσει σοβαρές αναταραχές στη σχέση σας, τότε διάλεξες καλό άντρα, ή τουλάχιστον, άντρα που φερόταν όπως φερόταν αντανακλαστικά, χωρίς να το φιλοσοφεί ιδιαίτερα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να προσαρμοστεί, και αυτό είναι πολύ σημαντικό.


Θα του εξηγήσεις σιγά σιγά, όπως σιγά σιγά ξύπνησες κι εσύ, μέσα στην κουβέντα. Δεν χρειάζεται μανιφέστο, οι ευκαιρίες θα έρχονται μόνες τους, πολύ εύκολα.

__________________
5.

Γεια χαρά! Μένω Πειραιά και εχω έναν σκυλακο. Τα τελευταία 5 χρόνια βγαίνουμε βολτα 2 φορές τη μέρα. Πάντα με λουρί, πάντα φροντίζω να μαζεύω τα περιττώματα του (μια φορά που ξεμεινα από σακουλάκια και δε βρήκα τίποτα στο δρόμο να χρησιμοποιήσω τον γύρισα σπίτι και επέστρεψα στο σημείο να τα μαζεψω). Τι γίνεται όμως με τα ουρα; Προσπαθώ να κάνω ότι καλύτερο μπορώ, τον αφήνω (οποτε μπορω, δεν περιμενει ακριβως παράγγελμα) να κατουράει μόνο σε δέντρα με χώμα και σκουπιδοντενεκεδες που είναι έτσι κι αλλιώς βρώμικοι.
Οι περισσοτεροι ανθωποι μας αγνοουν ή χαμογελανε αλλα που και που ακούω από μπαλκόνια χριστοπαναγιες που τολαμαω να περπατάω στο δρόμο με το <<βρωμοσκυλο>> μου. Ίσως παίρνουν θάρρος λόγω της διαφοράς στην ηλικία μιας και δεν εχω ακούσει κάτι τέτοιο από τους γονείς μου όταν τον βγαζουν (πλέον ειμαι 18 αλλά δε φαίνομαι πάνω από 15. Σνιφ.). Παλιότερα γύριζα στο σπίτι με κλάματα, τώρα απλώς τους αγνοώ. (Αν και μια φορά που μια ηλικιωμένη μου είπε να φύγω από τον δρομο-όχι πεζοδρομιο- που περπατούσα νευριασα και δεν το κουνουσα από κει. Τελικά έβαλε τον άντρα της να πάει στο γκαράζ και να καταβρεξει το δρόμο με το λαστιχο για να μας διώξει γιατί τον βρωμισαμε με το να ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ εκει).
Καποτε κάποιος μου είχε ευγενικά ζητήσει να μην περνάω από ένα συγκεκριμένο μέρος γιατι πολλά σκυλιά κατουρανε την κολώνα κοντά στην πόρτα του. Δεν ξαναπερασα. Πραγματικά δε θέλω να ενοχλώ, απλά δεν ξέρω τι καλύτερο να κάνω. Δεν ειναι διακοσμητικο ο σκύλος να ζει μέσα σ'ένα διαμέρισμα.
Ελπίζω να μην ακούσω τίποτα του στυλ "Αφήστε τα στη φυση". Δεν είναι λύκοι, σκύλοι είναι που τα τελευταία 30.000 χρόνια ζουν δίπλα μας. Ωραία και η φυση αλλά πολύ άβολη και επικίνδυνη βρε παιδί μου. Ο δικός μου είναι (ενα κουκλι) 10 κιλά και ακουρευτος μοιάζει με σφουγγαριστρα. Βγάλτε τα συμπεράσματα σας για το κατά πόσο είναι καλή ιδέα να τον αφήσω "ελευθερο", μόνο, χωρίς φαΐ, νερό, καταφύγιο, αντιπαρασιτικα, γιατρό κτλ. Για να μην αναφέρω σκύλους στην αστυνομία, διασώστες, βοηθούς για ΑΜΕΑ κτλ.
Και όχι κ. Τάδε από τον 1ο, παίζει να μην πήρα σκύλο επωμιζωμενη ευθύνες και έξοδα απλά και μόνο για να ενοχλήσω ΕΣΕΝΑ. Έχω κι άλλα να πω αλλά νταξει θα δείξω έλεος και θα σταματήσω εδώ :).
Υπάρχει κάτι περισσοτερο που μπορώ να κάνω για να ζήσουμε όλοι λίγο καλυτερα;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν έχω εμπειρία από σκύλο στην Αθήνα, ας μας πουν όσοι ξέρουν, τι γίνεται με τα τσίσα. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι στην Αθήνα υπάρχει μεγάλη επιθετικότητα και μέσα στην επιθετικότητα υπάρχει και η ρουστίκ σχέση με τα ζώα, που είναι «αν δεν τρώγονται και αν δεν οργώνουν, είναι άχρηστα». Δεν έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που οι άνθρωποι ζούσαν μαζί με τα ζώα και ήταν ταυτισμένα με βρώμα και αρρώστιες. Γι'αυτό αυτές οι αντιδράσεις είναι τόσο έντονες από τις γιαγιάδες. Η ανώμαλη μετάβαση από το χωριό στην μεγαλούπολη έχει δημιουργήσει αντιθέσεις μεταξύ των αντιτριχωτών Ταλιμπάν και των μουτζαχετοφιλόζωων, και κάπου πιάνονται όλοι οι υπόλοιποι στη μέση. Και μέσα σε αυτά, είναι και η μαύρη αλήθεια, ότι η Αθήνα δεν προσφέρεται για κατοικίδια που χρειάζονται άπλα και φύση, όσο και αν έχουν μάθει να είναι εξαρτημένα από τον άνθρωπο.


Η ηλικία σου και το φύλο σου δεν σε βοηθάνε καθόλου, αυτό είναι βέβαιο. Αφού οι περισσότεροι άνθρωποι σε αγνοούν ή χαμογελάνε, μείνε σε αυτούς, γιατί οι υπόλοιποι είναι εδώ για να μείνουν.


__________________
6.


Γιατί οι άνδρες μεγάλης ηλικίας όταν «ψάχνουν» σύντροφο (και δεν ενδιαφέρονται για τεκνοποίηση στην ηλικία τους), προσανατολίζονται και πάλι σε μικρότερης ηλικίας γυναίκες (π.χ. άνδρας 68 με γυναίκα 58) ενώ οι γυναίκες σε μεγαλύτερους ή ίσως σε συνομίληκους άνδρες και σχεδόν ποτέ σε μικρότερους (π.χ. γυναίκα 68 με άνδρα 58;); Δηλ, αν υπάρχει το θέμα της τεκνοποιήσης, το καταλαβαίνω γιατί ένας π.χ. 50άρης ή 40άρης θα ψάξει μια μικρότερή του, σε αναπαραγωγική ηλικία γυναίκα, αλλά εάν πια δεν ενδιαφέρεται, γιατί να μην ψάξει συνομίλησες ή μεγαλύτερες; Και αντίστοιχα οι γυναίκες μικρότερο;
Ήλπιζα ότι μετά από κάποια ηλικία θα παύουν τα ταμπού..

Αυτό το παρατηρώ και στα συνοικέσια που παίζουν αρκετά σε μεσήλικους.
-- ἐρωτῶσα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είναι τα ταμπού που καθορίζουν αυτές τις συμπεριφορές, είναι το δόγμα ότι οι γυναίκες έχουν αξία όταν είναι νέες και όμορφες και όταν γερνάνε είναι πάνω κάτω άχρηστες, εκτός αν είναι μάνες ή έστω, σύζυγοι (αλλά βασικά, μάνες), ενώ οι άντρες απλώς ωριμάζουν. Οι γυναίκες δεν διαλέγουν νεότερους γιατί σύμφωνα με το ίδιο δόγμα, δεν επιτρέπεται να ζητάνε φρέσκο πράγμα για ζουμερό σεξ και διασκέδαση, αλλά «σχέση», εγκεφαλική επαφή, και για αυτό ο ώριμος άντρας είναι καλύτερος, μπορεί να προσφέρει περισσότερα (τάχα).


Δεν ξέρω γιατί ήλπιζες να αλλάζουν τα δόγματα ανάλογα με την ηλικία, αλλά το σύστημα καταπίεσης δουλεύει εδώ και τόσους αιώνες ακριβώς επειδή δεν αφήνει περιθώρια.

_________________
7.

Αγαπητή Α μπά,
Σήμερα έμαθα οτι μια πολύ καλή μου φίλη και ο άντρας της είναι υποστηρικτές του Afd. Το Afd (Alternative für Deutschland) είναι ένα συντηρητικο ακροδεξιό κόμμα στη Γερμανία, που υποστηρίζεται εν μέρη και απο νεοναζιστές. Έχω λυπηθεί πάρα πολύ και δεν ξέρω πως να το επεξεργαστώ. Η ίδια δεν μας έχει δείξει ποτέ κάποια περιέργη ή εχτρέμ συμπεριφορά και ιδιαίτερα σε μένα που δεν είμαι Γερμανίδα. Αντίθετα είναι πάντα εκεί για εμάς, πάντα έτοιμη να μας βοηθήσει. Αυτό που με παραξενέυει περισσότερο είναι το γεγονός οτι και η ίδια στη καταγωγή είναι Γαλλίδα (γεννήθηκε στη Γαλλία και ήρθε με την οικογένεια της Γερμανία στην ηλικία των 6-7 χρονών). Εντομεταξύ το έμαθα απο κοινούς γνωστούς που μας έστειλαν λινκ με βίντεο απο συναντήσεις του Afd, που είναι και η φίλη μου με τον άντρα της. Αυτός μάλιστα έχει βάλει και υποψηφιότητα για δημοτικές εκλογές... Και τώρα τι κάνουμε α μπά μου; τι ρωτάμε (εννοειται διακριτικά) ποιές είναι οι πολιτικές της πεποιθήσεις; από την άλλη σκέφτομαι ότι αυτό είναι προσωπικό θέμα και αφού δεν μας έχει δείξει κάποια εχτρεμ συμπεριφορά το αφήνουμε;;
you are our sunshine!
- confused σγουρομάλλα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Οι πολιτικές πλευρές σπανίως επιλέγονται με τη λογική ή έστω, με το συμφέρον. Λίγοι άνθρωποι έχουν τις γνώσεις, την λογική, το χρόνο, τα εφόδια, για να καταλάβουν τι τους ταιριάζει στα αλήθεια. Τις περισσότερες φορές αυτές οι αποφάσεις παίρνονται μέσω ώσμωσης από την οικογένεια, από τον σύζυγο, από το περιβάλλον, γιατί ελάχιστοι έχουν το θάρρος να ξεχωρίσουν από την μικροομάδα τους, και από το συναίσθημα που κυριαρχεί μέσα τους, που συνήθως, όσο λιγότερη είναι η πληροφόρηση, τόσο πιθανότερο είναι να πλησιάζει στον φόβο.


Οπότε η επιλογή της φίλης σου δεν είναι για να μπερδεύεσαι, ούτε για να πέφτεις από τα σύννεφα. Ακόμα δεν έχει καταλάβει τι πραγματικά πρεσβεύει η συντηρητική ακροδεξιά, γιατί η συντηρητική ακροδεξιά πολύ επιμελώς αποφεύγει να δηλώσει τι ακριβώς πρεσβεύει, για να μην χάσει πελάτες όπως τη φίλη σου. Σιγά σιγά όμως θα φτάσει το μήνυμα, και θα το απορροφήσει χωρίς καν να το καταλάβει, θα νομίζει ότι από πάντα τα πίστευε αυτά. Φυσικά και να κάνεις την κουβέντα, δεν είναι αστεία πράγματα αυτά, και όχι, δεν είναι προσωπικά. Δεν είναι προσωπικά γιατί αφορούν άλλους. Προσωπικό είναι το θέμα που δεν μπορεί να επηρεάσει την δική σου ζωή. Αν πιστεύει ή αν πιστέψει ότι οι μετανάστες πρέπει να απελαθούν, αυτό είναι και δική σου δουλειά να το ξέρεις.

119

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
caravan
caravan
#5Έχετε αγόρια!!! Ποιά καταπληκτικότερη ευκαιρία υπάρχει ώστε να βάλεις σε τελείως διαφορετική βάση όλο το σύστημα αρχών σχετικά με τα έμφυλα στερεότυπα; Με βάση την κοινή συζήτηση για τις αρχές με τις οποίες αναθρέφετε τα παιδιά σας μπορείς ανετότατα να ζητήσεις να φέρεται όπως πραγματικά επιθυμείς (κι είναι και το σωστό με βάση την ισότητα των 2 φύλων) ώστε τα παιδιά να μαθαίνουν διά του παραδείγματος. Απλά παραδείγματα εφαρμόσιμα και χρησιμότατα για την ζωή όλων σας (και κυρίως των παιδιών όταν μεγαλώσουν).Η μαμά δεν είναι δούλα ή υπηρέτρια της οικογενείας. Όταν κάποιος διψάει πάει στο ψυγείο ή στην βρύση και βάζει νεράκι μόνος του. Εκτός αν είναι κρεβατωμένος με πυρετό ξέρω γω ή φτιάχνει το καζανάκι και έχει γράσσα και μούχλες στα χέρια του. Απλά λογικά πράγματα και κατάλαβες. Τα παιδάκια (κι ο σύζυγος) συμμετέχουν στις οικιακές εργασίες στο μέτρο των δυνατοτήτων τους. Θα τα συμφωνήσετε μεταξύ σας όπως σας βολεύει (και γραπτώς ακόμα καλύτερα να τα βλέπετε) αλλά ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ θα αποφύγετε τον συνήθη σκόπελο: ο μπαμπάς κάνει τα μερεμέτια κι η μαμά τα υπόλοιπα. Όχι. Γιατί πόσο συχνά χαλάει η φλάντζα στο φλοτέρ και καίγονται οι ασφάλειες στον ηλεκτρικό πίνακα; Ενώ το πλύσιμο των πιάτων/ρούχων και το σκούπισμα/σφουγγάρισμα/καθάρισμα είναι αιώνια...Ας βάζει ηλεκτρική (οι άντρες αγαπούν τα ηλεκτρικά είδη) ή ας φτιάχνει πρωϊνά τα Σαββατοκύριακα ή ας ποτίζει και πλένει τα μπαλκόνια ή κάτι αντίστοιχο. Αλλά θα το κάνει τακτικά και συνειδητοποιημένα και θα τον βλέπουν τα παιδιά. Να εγκολπωματώσουν ότι είναι το νορμάλ. Και τα παιδιά θα αναλάβουν κάτι μικρό. Πχ. να στρώνουν το τραπέζι. Ή να ξεχωρίζουν τα άπλυτα σε κάδους. Κάτι εύκολο. (Όχι μόνο να μαζεύουν το δωμάτιό τους επειδή 1.κανένα παιδί δεν το μαζεύει 2.δεν είναι δουλειά του σπιτιού για όλους αλλά μόνο δική τους προσωπική δουλειά)Η μαμά κι ο μπαμπάς κάνουν "αγκαλίτσες" ως γονείς κι έχουν την δική τους ώρα. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό κι η μάνα δεν είναι ιερή αγελάδα που ξημεροβραδιάζεται πάνω από την σκέπη των παιδιών για να είναι "καλή μάνα". Η μαμά δικαιούται να έχει μια έξοδο με τις φίλες της ή κάποιο χόμπυ χωρίς γκρίνιες/ελέγχους/τσεκάρισμα ποδόγυρου κι άλλα τραγελαφικά. Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν ότι οι γονείς έχουν δική τους προσωπικότητα. Η μαμά δουλεύει όπως δουλεύει κι ο μπαμπάς. Αν δεν εργάζεται εκτός σπιτιού σε επαγγελματικό χώρο τονίζουμε στα παιδιά ότι έχει μεγαλύτερο μερίδιο εργασιών σπιτιού κι εξωτερικών εργασιών και ότι αν και δεν αμοίβεται επισήμως από εργοδότη ωστόσο ΠΑΡΑΓΕΙ ΕΡΓΟ. (Αυτός είναι κι ο ορισμός της εργασίας. Όχι τα λεφτά. Πολύ σημαντικό μάθημα και για τα τέκνα αυτό.)Η μαμά κι ο μπαμπάς μιλούν μεταξύ τους με σεβασμό και αναφέρονται και στις άλλες γυναίκες του περιβάλλοντος (κοντινού ή μακρινού) με σεβασμό. Κομμένα τα αστειάκια με body shaming/περίοδο/ηλικίες ή -θεός φυλάξοι- με βιασμούς κλπ. Αν τα βάλεις όλα αυτά πρόγραμμα θα έχεις το παράπλευρο όφελος να σε μνημονεύουν με ευτυχία οι νύφες σου κάποια στιγμή και να πίνουν νερό στ'όνομά σου που έφτιαξες σωστούς άντρες. Όπως άλλωστε κάνω κι εγώ. :)
no-no
Πολύ ωραία τα έγραψες Καραβάν, μόνο με το δικό μας καθημερινό παράδειγμα μπορούμε να απαλλάξουμε τα παιδιά μας από στερεότυπα, είτε έχουμε γιους είτε κόρες.
εξωγήινη
εξωγήινη
Καραβάν μου'ρθε να σε φιλήσω!Μα τι ωραία, μόνο αυτά να κάνει το κάθε σύγχρονο ζευγάρι γονιών, η μελλοντική ζωή όλων των παιδιών θα είναι απείρως καλύτερη!Ενώ λατρεύω την πεθερούλα μου, αυτή η εικόνα της σούπερ γυναίκας που παράλληλα δούλευε, μεγάλωνε τρία παιδιά και έκανε όλο το σπίτι να λάμπει (μέχρι και τα φώτα στο ταβάνι κάθε τόσο-ήμαρτον) και περηφανεύεται μέχρι σήμερα πως τα προλάβαινε όλα και πόσο καθαρό ήταν το σπίτι της (φυσικά απέκτησε άπειρα προβλήματα υγείας, τα οποία ωστόσο δεν συνδέει) έχουν αφήσει ισχυρά κατάλοιπα τα οποία προσπαθώ να αλλάξω (εγώ και κάθε άλλη καμμένη εκεί έξω). Ας πούμε δείχνω πόσο δεν χαίρομαι να κάνω δουλειές (ο άντρας μου σοκάρεται κάθε φορά, αλλά δεν πειράζει).
mitsi
mitsi
Μα τον Τουτάτις τι πάει να πει δεν μπορούμε να χωρίσουμε; Εκτός κι αν ανήκετε σε κάποια υπόγεια σέκτα που απαγορεύει το χωρισμό και μάλιστα σε απλή σχέση ,που πολύ αμφιβάλλω δε μας τα λες και πολύ καλά. Προφανώς δε θέλεις να χωρίσει για λόγους που ξέρεις ότι δεν είναι παρά φτηνές δικαιολογίες και γι' αυτό το τους λες. Και ποιοι είναι οι λόγοι που απομακρύνθηκε αυτός; Κάποιο κρατικό μυστικό και δε μας λες; Και τι θέλεις να σου πούμε τώρα ; αχ καημενούλα που σε απορρίπτει και ο επίσημος και ο παράνομος γκόμενος; Ε όχι!!! Γίνε πρώτα ειλικρινής με τον εαυτό σου γιατί πολύ φοβάμαι ότι όλα αυτά τα έχεις πιστέψει και συμπεριφέρεσαι σαν το αβοήθητο θύμα!
Αμαρέττο πορτοκάλι
#5 Το τι έχουμε ακούσει κατά καιρούς οι φιλόζωοι δεν λέγεται!! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον διαχειριστή της πολυκατοικίας που δεν με άφηνε (κάθεστε;;;) να ανεβάζω το σκυλί μου (30 κιλά ήταν και εγώ ούτε 55) στις σκάλες, γιατί λέρωνε με τα πόδια της!!! και αναγκαζόμουν να την παίρνω αγκαλιά, όταν μας έβλεπε (δηλαδή συχνά, γιατί ήταν και παλιοκουτσομπόλης και όλο κυκλοφορούσε στην πολυκατοικία να βλέπει τι γίνεται...).Ή την διπλανή που ζήτησε να πάω να της σκουπίσω το μπαλκόνι, γιατί όταν έβγαινε το σκυλί στο μπαλκόνι, της πήγαιναν οι τρίχες, λέει, στο δικό της μπαλκόνι...(Της το σκούπισα όντως την πρώτη φορά, την δεύτερη της χαμογέλασα και της είπα: "βεβαίως, αλλά πώς θα ξεχωρίσω τις τρίχες του σκύλου από τις υπόλοιπες βρωμιές;" και έκτοτε το βούλωσε.)Με τα χρόνια αποκτάς ανοσία στην κακία του κόσμου. Μην απαντάς, μην συνεχίζεις την κουβέντα με τέτοιους ανθρώπους, δεν αξίζει. Δεν τους ενοχλεί το ζώο, ο εαυτός τους τους ενοχλεί... Συνέχισε τον δρόμο σου σαν να μην τους άκουσες και κάνε στο σκυλάκι σου μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα! :-)
Αμαρέττο πορτοκάλι
Τώρα απορώ κι εγώ με τον εαυτό μου, πάνε και πολλά χρόνια από τότε...Είχε πει κάτι του στυλ ότι την ενοχλεί να βγαίνει το σκυλί στο μπαλκόνι για τις τρίχες κλπ και ότι αν ξαναβγεί, να πάω να της σκουπίσω. Και εγώ η ηλίθια πήγα (πλάκα-πλάκα, κυκλοφορούν και ηλίθιοι που δεν το'χουν σε τίποτα να ρίξουν φόλες...Μπορεί και να'χα φοβηθεί τότε...) Αλλά έφαγα κράξιμο από όλους όσοι το έμαθαν :-)
Μάνα Κουράγιο
Μάνα Κουράγιο
5. Για κάθε έναν τυπικό ιδιοκτήτη σαν κι εσένα, αντιστοιχούν δέκα που βάζουν τα σκυλιά τους να ουρούν έξω από κάθε πόρτα της γειτονιάς εκτός από την δική τους και που αφήνουν τις ακαθαρσίες φαρδιές πλατιές στο πεζοδρόμιο, δώρο στον κάθε αφηρημένο περαστικό. Αυτό είναι που πυροδοτεί τις αντιδράσεις των περιοίκων. Το ότι οι αντιδράσεις αυτές είναι ακραίες και προσβλητικές οφείλεται στη γενικότερη επιθετικότητα που χαρακτηρίζει την νεοελληνική κοινωνία . Κανείς δεν υποχωρεί, δε μιλάει με ευγένεια και δεν ακούει τον άλλον.Και ένα tip: είδα πριν καιρό μια κοπέλα στη γειτονιά μου. Αφού ο σκύλος της ούρησε σε μια κολώνα, έριξε ένα υγρό που είχε σ' ένα μπουκάλι και σίγουρα δεν ήταν νερό (ήταν θολό). Δεν ρωτάς σε κανένα pet shop ή τον κτηνίατρο;
Iris Prismatica
Iris Prismatica
Όπως το λες Μάνα - το να φωνάζεις σε έναν άγνωστο που δεν τον βλέπεις να κάνει τίποτε κακό είναι προφανώς άδικο, τρελό και ενδεικτικό της έλλειψης παιδείας που μας διακρίνει.Αλλά τουλάχιστον η αρνητική προδιάθεση όντως δικαιολογείται. Δεν γνωρίζω αν είναι πλειοψηφία οι ευσυνείδητοι ιδιοκτήτες σκύλων, αλλά η κατάσταση των δρόμων δεν μαρτυρά κάτι τέτοιο.Δεν θα ξεχάσω ένα βράδυ έτρεχα για να μη στήσω κάποιους ανθρώπους, κι όπως κατηφορίζω (φρεσκοπλυμένη και ευωδιαστή) βιαστικά τον υποφωτισμένο δρόμο πλάι στο σπίτι μου παγώνω ολόκληρη: Είχα πατήσει αυτό που φαντάζεστε, φρέσκο, και φορούσα ΠΕΔΙΛΑ. Δεν νομίζω ότι έχω ξανανιώσει ποτέ την παρόρμηση να πάρω ένα τσεκούρι και να κόψω το πόδι μου... Τη συνέχεια δεν θέλω να την περιγράψω, ας πω μόνο ότι τους ανθρώπους φυσικά τους έστησα, για μία ώρα (ειδοποίησα πάντως). Αδέσποτα στη γειρονιά μου δεν έχω δει ποτέ, μόνο συνοδευόμενα. Για τον σκύλο δε μπορούσα να νιώσω θυμό, αλλά για τον ιδιοκτήτη... Όλο το βράδυ του ευχόμουν να του συμβεί το ίδιο αλλά στο γάμο του or something. Κι ακόμη του το εύχομαι! :Ρ
caravan
caravan
Ίριδα μου άλλη μια συμπασχουσα με την ζουμερή κουραδίτσα και τα πέδιλα...Κι είχα και παιδάκι από το χεράκι να κρατήσω μέχρι να επιστρέψω σε στέρεο έδαφος. Το χειρότερο έχει συμβεί έξω από το σπίτι μου. Υπάρχει πρασιά με χώμα. Μυριάδες ιδιοκτήτες σκύλων περνάνε και αφήνουν τα σκυλιά να κάνουν την ανάγκη τους. Κάποιοι τα μαζεύουν και κάποιοι δεν τα μαζεύουν. Η μυρωδιά μαζί και με τα τσίσα είναι ενίοτε τους καλοκαιρινούς μήνες αφόρητη μέχρι να τα μαζέψουμε τελικά εμείς...Ένα πρωινό βγαίνω με το καρότσι με το μωρό και πέφτω πάνω σε κυρία (ο Τουτάτης να την κάνει) που έχει πεισματικά βάλει το σκύλο της (ενώ εμφανώς "δεν του έρχεται") να κάνει κακά του. Τον γυρίζει από δω. Τον γυρίζει από κει. Τον τραβολογάει τον καψερό να κάνει κακά του. Προφανώς βαριέται να τον περπατήσει παραπάνω μπας και επιτελεσθεί το θαύμα. (Είναι της γειτονιάς). Αυτός καθυστερεί. Εγώ περιμένω να δω τι θα κάνει. Αν τα κάνει θα τα μαζέψει άραγε; Φαίνεται πως όχι. Με βλέπει που την βλέπω. Την βλέπω που με βλέπει ότι την βλέπω. Βλεπόμαστε. Έχουμε μια έντονη βλεμματική επαφή. Είναι η ώρα που μιλάνε τα μάτια. Στο μεταξύ με τα πολλά ο σκύλος έχει καταλάβει ότι δεν τον κοιτάνε κι έχει ζοριστεί κι αρχίζει την αφόδευση. Και τότε με ρωτάει με θυμωμένο ύφος Ντε Νίρο η κυρία "γιατί με κοιτάτε έτσι; τι θέλετε επιτέλους;!!" Απαντώ με πάσα ειλικρίνεια "περιμένω να δω τι θα κάνετε". Κι εισπράττω την απάντηση "άντε άντε πηγαίνετε επιτέλους!!"
Iris Prismatica
Iris Prismatica
Ε μα να κάτι τέτοιοι βγάζουν κακό όνομα - δεν έχει βέβαια να κάνει ειδικά με τους φιλόζωους, είναι η ίδια νοοτροπία που έχει τόσος κόσμος με τα σκουπίδια του, τα νερά από το μπαλκόνι του κλπ. Εντάξει πάντως, γέλασα πάρα πολύ με την περιγραφή, ειδικά με την προτελευταία παράγραφο! :D
i-Boson
i-Boson
3, Ζήτα να σου δείξει την ταυτότητα της με την πρόφαση ότι θέλεις να δεις κάτι στη σφραγίδα γιατί ' σου έκαναν ιστορία κάτι αστυνομικοί καθώς δε φαίνεται καλά η υπογραφή' ή κάτι τέτοιο...ή πες της ότι θέλεις να δεις τη φώτο της, πως ήταν όταν την πρωτοέβγαλε.
muse
muse
#1Συμφωνώ με Α,μπα. Επιπλέον, την ωρα που κανει τετοιου ειδους σχολια καποιος, υποτιθέμενα αστεία, εγω παιρνω μια έκφραση αιφνιδιασμού και αηδίας ταυτόχρονα. Μπορει να μην εχω τι να απαντήσω εκείνη την ωρα, αλλα η έκφραση μου τα λεει ολα.
Neverlander
'Οχι ότι δεν είναι καλή ιδέα, αλλά έχω κάνει εικόνα να την πιάνουν στα πράσα να ψάχνει τα γράμματα τους και τα κουδούνια και έχω ξεκαρδιστεί! Να' σαι καλά :)
Σουβλίτσα
Σουβλίτσα
#3 Επειδή το παθαίνω κι εγώ με τα ονόματα και αν τελικά δεν το ακούσεις τυχαία, έχω εφαρμόσει με αρκετή επιτυχία το εξής: Προσποιούμαι στιγμιαίο κόλλημα της μνήμης, που συμβαίνει ούτως ή άλλως. Αρχίζεις λοιπόν μια πρόταση με φανερή πρόθεση να την προσφωνήσεις με το όνομα της. Εκεί λοιπόν σταματάς ξαφνιασμένη και γελώντας αμήχανα που το όνομα δεν σου έρχεται, στιγμιαία υποτίθεται, κάνοντας γκριμάτσες πως κόλλησες. Λογικά εκείνη αυθόρμητα και γελώντας στο κλίμα που θα έχεις φτιάξει, θα στο συμπληρώσει. Τώρα βέβαια το κακό είναι πως δεν έχω plan b αν δεν τσιμπήσει. Γενικά πάντως δημιούργησε μια ατμόσφαιρα φιλική και διασκεδαστική και φρόντισε να είσαι πειστική.
La usurpadora
#3 Καλέ, την εποχή του internet αγχώνεσαι; Αν δεν θέλεις να stalkάρεις σε σόσιαλ από το όνομα του φίλου για να δεις πώς μπορεί να την λένε, μπορείς πολύ απλά να την ρωτήσεις αν έχει FB και πώς θα την βρεις να την κάνεις add. Οκ, μπορεί να μην έχει κάποιο προφίλ, αλλά δοκίμασέ το αυτό σαν μια πρώτη λύση :)
nayakepler
nayakepler
3. Καλό το σχέδιο της Λένας νομίζω. Άλλη λύση είναι να φωνάξτε φίλη/φίλο σπίτι ή κάποιο γνωστό τελοσπάντων, και να τους αφήσετε να συστηθούν μόνοι τους αντί να κάνεις εσύ τις συστάσεις. Το έχω κάνει άπειρες φορές, γιατί κι εγώ τραγική είμαι, με την ατάκα "Μεγάλα παιδιά είστε, συστηθείτε μόνοι σας, πάω να σας φέρω κανένα νερό να πιείτε" και χαμογελάω. Ποτέ δε μου έχει πει κανένας τίποτα κακό, γελάνε κιόλας
Loysi
Ε πέστε και σε μένα τι κάνω που αντί να ξεχνάω ονόματα,ξεχνάω φυσιογνωμίες; Ξέρετε πόσες φορές κάποιος με χαιρετάει και εγώ τον κοιτάζω σαν να είναι ούφο;
Loysi
nayakepler σε ευχαριστώ για την πληροφορία.Το έχω από πάντα,δεν είναι αποτέλεσμα από κάποια ασθένεια,αλλά όσο και αν με δυσκολεύει κάποιες φορές,δεν αλλάζει κάτι απ΄ότι διάβασα.Μικρό το κακό.
Light
Light
#1 Αχ, εμένα μου ήρθε μία πολύ σπασικλιάρικη απάντηση (συνοδευόμενη με βλέμμα απορίας):"Δεν αντιλαμβάνομαι πώς κολλάει ο αντιθετικός σύνδεσμος στην πρότασή σου..." και ασ'τον να ψάχνεται.
rosa nera
#7 Επιπροσθέτως,προκειμένου να μην φανώ απόλυτη,αν και είμαι στην πραγματικότητα, σου επισημαίνω το εξής: Σκέψου σοβαρά το ενδεχόμενο να συμπαθούν εσάς προσωπικά και κατά τα λοιπά, να ταυτίζονται με τις πολιτικές θέσεις του κόμματός τους(το πλέον πιθανό κατ εμέ).
rosa nera
#7 Μπορείτε να παραμείνετε φίλοι.Αρκεί να μην συζητήσετε ποτέ για πολιτική.Και εφόσον δεν σε πειράζει να έχεις ακροδεξιούς φίλους... Κάποτε άκουσα σε δική αποδεδειγμένων μελών της Χρυσής Αυγής,οι οποίοι είχαν ξυλοκοπήσει άτομο σχεδόν μέχρι θανάτου,από φίλο τους,ότι είναι...καλά παιδιά!!!Και το πίστευε αυτό που έλεγε...
Prince Charming
Prince Charming
Ρε παιδιά, γιατί μαυρίζετε τη rosa nera;Διαφωνείτε για τη Χ. Α.;Η κοπέλα το λέει, νομίζω, ειρωνικά - πραγματικά ελπίζω κάποιοι να παρεξήγησαν.Αυτό το "καλά παιδιά" πρέπει να' ναι όρος και να τον χρησιμοποιούν και μεταξύ τους.
caravan
caravan
Η Rosa μαυρίζεται κυρίως από κεκτημένη ταχύτητα στην πλειονότητα των περιπτώσεων. (Έχω κι εγώ κάποιον που με μαυρίζει μαζικά σε όλα μου τα σχόλια μόλις κάνει log in τις απογευματινές ώρες -του έχω κάνει και το δημογραφικό προφιλ LOL. Σιγά τα ωά!) Πάντως θέλω να πιστεύω ότι δεν πιστεύει κανείς στο ΑΜπα ότι η rosa ειδικά θα υποστήριζε ότι είναι ακίνδυνες οι ακροδεξιές οργανώσεις! Γενικώς οι κεραίες είναι ευαισθητοποιημένες στο κοινό αυτής της στήλης. Κι αυτό είναι αισιόδοξο.
Loysi
#5 Μένω Αθήνα και έχω έναν σκυλάκο πολύ γλυκό που το έχω μαζέψει από το δρόμο εδώ και δέκα χρόνια.Ποτέ μα ποτέ δεν το βγάζω έξω χωρίς λουρί και ποτέ δεν βγαίνουμε χωρίς σακούλες μαζί μας.Δεν προκαλώ κανέναν,όμως συχνά βρίσκονται κάποιοι που νομίζουν ότι έχουν το δικαίωμα μόνο αυτοί,επειδή είναι δίποδα,να κυκλοφορούν στα πεζοδρόμια και στα πάρκα.Δεν τους τη χαρίζω όμως. Τα ακούνε χύμα. Και αυτό να κάνεις και εσύ.Και εσύ και το ζωάκι σου έχετε κάθε δικαίωμα να περπατάτε όπου θέλετε.(Ξέρεις τι βόλτες κάνουμε εμείς στο Πάρκο Νιάρχου; Που δεν έχει και εισπνεόμενες φόλες;
acantholimon
#3.Πες την αλήθεια.Πες,ότι δε συγκράτησες απ'την αρχή το όνομα της,νόμιζες ότι κάποια στιγμή θα το έπιανες κι όσο περνάει ο καιρός τόσο ντρέπεσαι να ρωτήσεις.Δε χάθηκε κι ο κόσμος.Το έκανα πριν λίγες με την κυρία του 3ου,που τη γνωρίζω περίπου ένα χρόνο.Εντάξει,δεν τρώμε και μαζί,αλλά μου εκμυστηρεύεται συνωμοτικά τα παράπονα της για τους άλλους ενοίκους,μου λέει για την εγχείριση που θα κάνει,πόσα πλυντήρια έβαλε για το γιο της κτλ.Μια χαρά πήγε το πράγμα.
εξωγήινη
εξωγήινη
Επειδή εγώ έστειλα την ερώτηση, αν με γνώριζες θα ήξερες ότι δεν ξεχνάω ποτέ μα ποτέ σχεδόν τίποτα, και σίγουρα όχι όνομα ανθρώπου που βλέπω κάθε μέρα!Δεν είχα λόγο να κρύψω ότι το ξέχασα, σιγά τα ωά. Απλώς όντως δεν το είχα μάθει.
εξωγήινη
εξωγήινη
Α καλάααααα.....Όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται λένε. Συγγνώμη acantholimon παρερμήνευσα τελείως αυτά που έγραψα εξού και η απάντηση...Κουβαλάω κι εγώ την πετριά μου, το παραδέχομαι. Σ'ευχαριστώ, πολύ καλή συμβουλή και αν δεν το είχα μάθει τελικά το όνομα μάλλον αυτό θα έκανα.
acantholimon
Εντάξει,εύκολα γίνεται παρεξηγήσιμο το σχόλιο μου.Μπορεί να διαβαστεί σαν να σου τη λέω.Και καλά άσε τα σάπια,ας πούμε.Φυσικά δεν είχα καμιά τέτοια πρόθεση.Έχω νιώσει αρκετές φορές λίγο Γκούφυ με κάτι τέτοια,γιατί σκέφτομαι ότι ο άλλος θα με περάσει για ντιπ χαζή ή αδιάφορη κτλ.Τελικά όμως μόνο στο μυαλό μου είναι αυτά.
piripiri
piripiri
#7 Η ερώτηση συνέπεσε με ένα δικό μου πάρομοιο περιστατικό. Ο άντρας μου έχει έναν φίλο που το ξέρει χρόνια και ήρθε στο γάμο μας, έχει κοιμηθεί σπίτι μας(μιάς και μένει αθήνα κι εμείς τότε Βόλο). Βγήκαμε πρόσφατα να μας γνωρίσει την κοπέλα του, μας είπαν οτι κάναν πολιτικό γάμο, περάσαμε καλούτσικα και φύγαμε. Στο δρόμο με ρωτάει ο άντρας μου πως μου φάνηκαν τα παιδιά,λέω καλά μια χαρά. Αλλά έβλεπα οτι δεν ήταν καλά αυτός. Λέω τι έχεις, δεν μου έλεγε. Με τα πολλά μου ξεφούρνισε οτι ψηφίζουν και οι δύο χρυσή αυγή. Και λέω μάλιστα, γι αυτό αυτή μου μιλούσε για το πόσο πολύ ήθελε να μπεί το στρατό και όλο για τον θεό και τέτοια. Του λέω εσύ να ξαναβγείς, εγώ δεν πρόκειται. Και προχθές πήγε μόνο του και θύμωσε λίγο, αλλά με τίποτα δεν μπορώ να βγώ με ακροδεξιούς που ξέρουν τι είναι, όχι σαν την δική σου περΐπτωση που ίσως δεν γνωρίζει πολλά(δικαιολογίεε βασικά). Εγώ στη θέση σου θα ξέκοβα. Αυτό που λέει η Λένα. Η πολιτική δεν είναι προσωπικό θέμα και η δική τους πολιτική θέση ξέρει μόνο να κάνει ή να θέλει το κακό μειονοτήτων. Επέλεξε σωστά τους φίλους που θα έχεις. Για μένα άνθρωποι με τέτοια πιστεύω δεν αξίζουν να λέγονται καν άνθρωποι.
Parisios
Parisios
#3 Νομίζω ότι κάνεις πλάκα, αλλά αν δεν, στο επόμενο μπάρμπεκιου κάλεσε και μία φίλη σου, και πες της να πάει να της απλώσει το χέρι και να της πει "Γεια σου, είμαι η τάδε, εσύ;". Εσύ στο μεταξύ να είσαι αρκετά πιο κει για να μην φαίνεσαι ότι δεν τις συστήνεις. Και μετά θα έρθει η φίλη σου ιδιαιτέρως να σου πει το όνομα. (Φρόντισε όμως να είναι καλή φίλη, μη σου πει λάθος όνομα για να σπάσει πλάκα.)
Haifischnet
Haifischnet
#7 Εμένα με παραξενεύει που σε παραξενεύει ότι η φίλη σου, επειδή είναι Γαλλίδα στην καταγωγή, δεν θα μπορούσε να είναι μέλος ενός συντηρητικού ακροδεξιού κόμματος.
Μάνα Κουράγιο
Μάνα Κουράγιο
Ο θείος της μαμάς μου, χρόνια στη Γαλλία, ψήφιζε σταθερά τον πατέρα Λεπέν. Ήμουν μικρή και άκουγα τους γονείς μου να το συζητούν σκανδαλισμενοι, και δεν μπορούσα να καταλάβω προς τι η απορία.
caravan
caravan
Είδες; Και στην πιο απλή ερώτηση αποκαλυπτόμεθα. Οι νεοναζί φασίστες είναι Γερμανοί. Οι ουγκ είναι Τούρκοι. Οι άσχημοι είναι μεσανατολίτες. Οι αφελείς Αμερικανοί. Οι πόρνες είναι Ρωσίδες. Κι ούτω καθεξής...Καθόλου παράξενο ότι τα στερεότυπα καλώς κρατούν και κάποιοι (ακροδεξιά κόμματα) τα εκμεταλλεύονται για ίδιον όφελος. :/
no-no
Αυτό που εννοεί είναι ότι η φίλη της, παρόλο που προέρχεται από οικογένεια (Γάλλων) μεταναστών στη Γερμανία, υποστηρίζει ένα ακροδεξιό κόμμα. Τα ακροδεξιά κόμματα είναι κατά των μεταναστών, ως γνωστόν
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
…υποθέτω πως την παραξενεύει που μία *Γαλλίδα* είναι υποστηρίκτρια ενός *γερμανικού* ακροδεξιού κόμματος, διότι θεωρεί οξύμωρο το γεγονός ότι η Γαλλίδα, προφανώς, δεν είναι Γερμανίδα κατά την έννοια του «αίματος». Μόνο που δεν είναι και τόσο οξύμωρο γιατί είναι (φαντάζομαι) λευκή, σχετικά καλοβαλμένη, δυτική, χριστιανή, γνωρίζει άπταιστα γερμανικά, έχει τσιμπήσει την ημεδαπιά κουλτούρα από παιδί κ.λπ.. Εντύπωση θα έπρεπε να της κάνει μία π.χ. Τουρκικής καταγωγής ,να ψηφίζει Afd.
caravan
caravan
Σωστή παρατήρηση Νο Νο (και δεν το σκέφτηκα έτσι αρχικώς) αλλά νομίζω το εξήγησε ακόμα καλύτερα το Βλαχάκι (γιατί δεν είναι και τόσο παράξενο τελικά...)
acantholimon
Αυτό που λέει το βλαχάκι ισχύει.Και δεν ισχύει μόνο για την ίδια.Με το ίδιο βλέμμα αντιμετωπίζει και το πρόσωπο της ερώτησης.Αν η φίλη,που έστειλε,είχε όψη,η οποία παραπέμπει σε Ασιάτισσα,σε καταγωγή από μουσουλμανικές χώρες,σε Αφρικανή,σε Ρομά πολύ πιθανό να μην την έκανε παρέα.Αυτό θα συνεβαινε κι αν ήταν μετανάστρια,που δύσκολα τα βγάζει πέρα οικονομικά.Τώρα δε βλέπει ούτε τον εαυτό της ούτε τη #7 σαν ένα ξένο σώμα και σαν απειλή για τους "νοικοκυραίους" Γερμανούς.
piripiri
piripiri
#1 Δεν ξέρω αν το έχω ξαναπεί. Ήμουν με το καρότσι στο πεζοδρόμιο στη γειτονιά μου που συνηθίζουν να παρκάρουν πάνω του και παρκάρει μια οικογένεια ακριβώς μπροστά μου και βγαίνουν απο το αμάξι και λέω στη μάνα που βγήκε απο τον συνοδηγό "μπράβο, έχεια και παιδιά και παρκάρεις στο πεζοδρόμιαο. Δεν χωράει το καρότσι να περάσει". Και μου λέει "το καρότσι χωράει, εσύ δεν χωράς". Δεν απάντησα, δρεν βρήκα νόημα. Τι πρόβλημα έχουν με τους παχουλούς ανθρώπους, δεν κατάλαβα ποτέ. Εσ6 πιστεύω έπρεπε να πείς την μπηχτη σου μια και είστε στο ίδιο επαγγελματικό περιβάλλον. Κουράγιο, βρές την δύναμη και την άλλη φορά πέτα κάνα ωραίο(δεν ξέρω τί, ας πούν τα παιδιά). Υπομονή και μην νιώθεις άσχημα με τα λίγα κιλά παραπάνω. Μην αφήνεις τον κάθε κομπλεξικό, μισογύνη να σε στεναχωρεί! Σου στέλνω φιλιά. # Συμβαίνει συχνά αυτό με τα ονόματα. Ούτε κάποιους συγγενείς μου δεν θυμάμαι πως τους λένε. Σε χωριό μένεις όμως. Ρώτα καμιά κοπέλα θα την ξέρει σίγουρα. Πάρε καμιά θεία σου και θα δείς οτι θα ξέρει πολλά περισσοτερα!
tiffany42
tiffany42
Τι μου θύμισες τώρα κι εξοργίστηκα!Καταρχάς αυτός που πάρκαρε ετσι ΚΑΙ σε πρόσβαλε απο πάνω ειναι Καφρος και υπάνθρωπος που ο,τι και να του πεις δε θα αλλάξει.Μονο με το φόβο του νόμου ίσως.Λοιπόν, οπως εχω αναφέρει σε παλιότερο θέμα και μάλιστα μαζι τα λέγαμε, είχα ενα πρόβλημα υγείας και είχα παρει γύρω στα εικοσι κιλά. Δούλευα σε ενα μαγαζι κι ερχόταν ένας κύριος, τον εξυπηρετουσα κανονικά κι έφευγε.Αφου πέρασε κανένας χρόνος και υπεβλήθην στη θεραπεία όπου και έχασα τα κιλά,έτυχε να ειναι καλοκαίρι και να φοράω κι ενα όμορφο φόρεμα και βλέπω το συγκεκριμένο πελάτη που εχω καιρο να δω. Μπαίνει στο μαγαζι και τον βλέπω να με κοιτάει σα λιγούρι! Και αφου τον εξυπηρετώ μου λέει: Αχ κούκλα μου, να σε χαιρεται το αφεντικό σου, πέρσι στη θέση σου δούλευε μια χοντρή.Και του λεω: "κύριε μου, η χοντρή ειμαι εγώ, αλλα εσείς παραμένετε ο ίδιος με πέρσι."Δε με ξανακοιταξε χυδαία.Πάντως δε χρειάζεται να εχουμε μια ατάκα έτοιμη για τους κάφρους που συναντάμε στη ζωή μας.Η περιφρονηση ενίοτε ειναι αρκετή.
piripiri
piripiri
Δεν εΐχα το κινητό μαζί μου αλλιώς θα έπαιρνα την αστυνομία, όπως τόσες και τόσες φορές. Ε ναι, όταν αδυνάτησες να σε χαίρεται. Πριν που ήσουν χοντρή να σε φτύνει. Σκατάνθρωποι. Ωραία του την είπες! Θέλει πολύ θάρρος εκείνη τη στιγμή, γιατί κομπλάρεις. Εγώ προτίμησα την περιφρόνηση γιατί της είπα για το πάρκάρισμα και μου είπε για τα κιλά μου(καμιά σχέση) και κατάλαβα πως ότι και να έλεγα θα πήγαινε στον βρόντο. Μακάρι στο μέλλον κανένας να μην ασχολείται με την εικόνα του άλλου. Γι αυτό είμαι υπέρ τον xl μοντέλων, γιατί απενοχοποιούν λίγο το σώμα τους. Αφήστε τον κόσμο να είναι όπως θέλει! Τι ενοχλεί;Και ξέρεις, αυτοί που είναι σκληροί με τους χοντρούς, είναι σκληροί και με τους γκέι και με τους τράνς, είμαι σίγουρη. Γενικά με το διαφορετικό. Βρε ούστ.
φούστα κλαρωτή
φούστα κλαρωτή
Βλέπω με λύπη μου πόσοι άνθρωποι έχουν ακούσει μ%%% για την εξωτερική τους εμφάνιση από τους γύρω ανεγκέφαλους.Εγώ έχω το αντίθετο πρόβλημα. Είμαι πολύ ετοιμόλογη, μάλλον παραείμαι και αυτό οδηγεί σε πυρηνική έκρηξη κάποιες φορές.Ούσα υπέρβαρη όλη μου τη ζωή σχεδόν, έχω να μοιραστώ εκατοντάδες τέτοιες ιστορίες. Θα σας πω μια που έχω πρόχειρη για να συμμετάσχω κι εγώ στο παρεάκι.Στην παλιά μου δουλειά - με κάτι σοφούς, progressive ακαδημαϊκούς που λέγαμε χθες- οι προσβολές/μπηχτές για το βάρος μου πήγαιναν σύννεφο. Μια φορά στη διάρκεια ενός meeting,που ήταν όλη η γερουσία μαζεμένη, ένας από τους νεότερους μου είπε κάτι για τα κιλά μου. Ολοι-κακή τους ώρα- κρυφογέλασαν. Γύρισα, έβαλα και τα γυαλια μου για έμφαση, τον σκάναρα αργά με βλέμμα λέιζερ από την κορυψή μέχρι τα νύχια και του είπα "δεν πειράζει, ούτε χοντρή δε θα πήγαινε μαζί σου". Στη δική μου ατάκα γέλασαν πιο δυνατά. Αγαπημένη απάντηση σε κάτι τέτοιους είναι το "θα λέω για σένα στις φίλες μου για να γελάμε" ή το "εγώ μπορώ να χάσω τα κιλά, εσύ όμως δεν μπορείς να φυτρώσεις μαλλιά/μικρύνεις τη μύτη σου κοκ"
piripiri
piripiri
Φούστα κλαρωτή ατακάρα πέταξες! Μπράβο σου που ξηγιέσαι κατευθείαν. Αυτό οτι γέλασαν όλοι μαζί λες και είναι τόσο αστείο.. Και ξέρεις αυτοί που γελάνε είναι κούκλοι/ες, πετυχημένοι, με πολλά πτυχία και λεφτά. Not! Εσείς έχετε ακούσει πολλά, χειρότερα απο μένα. Και σχολίασα κι εγώ λές και ήταν το πιο σοβαρό. Περαστικά και κακηνύχτα στους κομπλεξικούς!
caravan
caravan
Για να απαντήσω τι πρόβλημα έχουν με τους παχουλούς μήπως και αισθανθείς καλύτερα. Από παλιά και λόγω μνημειώδους άγνοιας για το πώς λειτουργεί το ανθρώπινο σώμα (που δεν είναι τζάκι που όσο του δώσεις τόσο θα κάψει) εξισώνουν την παχυσαρκία ή το επιπλέον βάρος τέλος πάντων με αδυναμία χαρακτήρα. Το θεωρούν ηθικό ελάττωμα. Ότι δεν έχει ο παχουλός την αυτοπειθαρχία να μην φάει πολύ. Ότι είναι δηλαδή "λαπάς".Όσο άδικο είναι αυτό (επειδή η σύγχρονη επιστήμη αποδεικνύει ξανά και ξανά ότι το ανθρώπινο σώμα είναι πολύπλοκη μηχανή που δεν υπακούει σε απλουστευτικούς κανόνες) τόσο δεν πρέπει να το παίρνεις προσωπικά. Είναι ΑΓΝΟΙΑ. Και απροθυμία να μάθουν. Θλιβερή κατάσταση δηλαδή γιατί δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από κάποιον που έχει παραιτηθεί του ανθρώπινου δικαιώματος να εξελίσσει τις γνώσεις του καθημερινά. Είναι να τους λυπάσαι. Στην θέση σου θα τον προκαλούσα να περάσει το καρότσι εκείνος με τα χεράκια του για να δει αν περνάει άνετα! Επίσης θα είχα πρόχειρες χρησιμοποιημένες πάνες με φρέσκα κακάκια για να βρεί πασαλειμένο το παρμπρίζ του αμα τη επιστροφή. (ΟΚ αυτό ΔΕΝ το έχω κάνει αλλά έχω σιχτιρίσει επανειλλημένως παρκαρίσματα ουγκ που με ανάγκαζαν να κατεβαίνω με το καρίτσι στην λεωφόρο και να διακινδυνεύω να μας πάρει παραμάζωμα μάνα και τέκνα κανένα λεωφορείο). Αυτό που έκανα είναι ότι έγραφα με (πάμφθηνα)κραγιόν πάνω στα τζάμια τους "Παρκάτω όπου γουστάρω". Και δεν τους βρίζεις. Και δεν προκαλείς μόνιμη ζημιά. Και θα τους κάνεις να καθαρίζουν ξεφυσώντας μόνοι τους. Και το καλύτερο; Έτσι και βάλουν νερό για να το βγάλουν; Πασαλείβει χειρότερα!! Χεχεχεχε.
piripiri
piripiri
Μου άρεσε η παρομοίωση με το τζάκι!Δεν νομίζω οτι είναι άγνοια, όσο τα στερεότυπα που τους έχουν καρφωθεί στο μυαλό. Περί του σώματος και δη του γυναικείου. Αλλά κατάλαβα τι λές και κατάλαβα και γιατί τουε λυπάσαι. Εγώ πάλι λυπάμαι αυτούς τους ανθρώπους, γιατί όλη αυτήν την ενέργεια και την σκέψη που καταβάλουν θα μπορούσε να την χρησιμοποιήσουν πιο σωστά. Αρχίζοντας το διάβασμα π.χ. Αλλά έχουν κόμπλεξ οτι όλα τα ξέρουν και δεν προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι. Καλά σατανικό το κραγιόν! Εγώ όμως δεν νομίζω πως μπορώ να κάνω τέτοια. Νομίζω πως ασχολούμαι πολύ μαζί τους. Αλλά να μου πείς και την αστυνομία που πήρα πόσες φορές με έκλασαν κανονικά, άρα μήπως να ακολουθώ την τεχνική σου;
tiffany42
tiffany42
Αν είχα ενα δολάριο για κάθε προσβολή που ακούω θα ήμουν πλούσια!Η συγκεκριμένη κοπέλα είχε πολλα θέματα. Τη γνώρισα σε μια σχολή χορού. Μια άλλη ανεκδιήγητη ατάκα ηταν οτι δε μπαίνει στο αμαξι μου γιατι δε της αρεσει αισθητικά. Αργότερα που πήρα ενα καλύτερο μου ειπε οτι το αποδέχεται. Δε μπορω να θυμώσω με τέτοια άτομα οπως αυτη ή ο δικηγόρος ή ο κάθε δικηγόρος γιατι ειναι επιφανειακά,στέκονται στην εικόνα και βασανίζονται. Θε μπορούσα να νιώσω λύπηση αλλα αποφάσισα να μη λυπάμαι κανέναν ανθρωπο.Οποτε τους συμπονώ απλά.Για την ιστορία, οταν αδυνάτισα μου έλεγε οτι θα πάθω νευρική ανορεξία κι ειμαι χάλια. Σταματήσαμε να κανουμε παρέα επειδή νόμιζε οτι θα της έκλεβα τον (αρραβωνιασμένο) δάσκαλο χορού που μπάνισε πρώτη. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι. Ώρα της καλη όπου και να'ναι.
εξωγήινη
εξωγήινη
piripiri το έχεις ξαναπεί αλλά προσωπικά θύμωσα το ίδιο, όπως και τότε. Tiffany το κατευχαριστήθηκα για το πώς του απάντησες!Λοιπόν εμένα μου είχε συμβεί το άλλο. Πριν χρόνια είχα κάνει τρύπα στον αφαλό, αλλά μετά πάχυνα και σχίστηκε το δέρμα κι έφυγε το σκουλαρίκι. Οπότε μια και δυο πάω να ξανακάνω (όχι δεν με ένοιαζε που είχα μεγάλη κοιλιά, το καραγούσταρα το σκουλαρίκι). Ο δε πιρσάς φίλος του άντρα μου, βλεπόμασταν αραιά και πού. Παίρνω λοιπόν τη δίδυμη αδερφή μου, η οποία είχε παραμείνει κορμάρα και πάμε στο στούντιο. Μπροστά αυτή πίσω εγώ. Λέει αυτός. Α μπράβο ρε συ,αδυνάτισες, πώς είχες ξεχειλώσει έτσι!Εχμ, λέω, εδώ είμαι, αυτή είναι η δίδυμη μου!Κοκκίνισε ο άνθρωπος, τελικά έκατσα, μου έκανε την τρύπα, χωρίς περαιτέρω σχόλια, αλλά δεν ξαναπήγα (εννοείται ξαναέφυγε το σκουλαρίκι).
piripiri
piripiri
Αχ σόρυ παιδιά για την επανάληψη! Είναι απο τις χιλιοειπωμένες ιστορίες που χάνεις τα αυγά και τα πασχάλια σε πόσες τις έχεις πεί. Πω, πρέπει να άλλαξε δέκα χρώματα ο τύπος. Πόσο θάρρος βπέχουν κάποιοι και μιλάνε έτσι; Δεν σου είπε μια συγνώμη, τίποτα;
tiffany42
tiffany42
Παιδια όσο το σκαλίζουμε τόσα θυμάμαι. Piripiri κουράστηκα να απαντώ με την απάθεια και τα βλέμματα. Όχι, η αγένεια να μπει στον πάτο τους. Μια γνωστή με είδε μια μερα να τρωω τσουρέκι και μου ειπε "εισαι απο τις χοντρές που δε τρώνε κρυφά, μπράβο σου"Εχει ξεφύγει ο κόσμος!! Και οταν αδυνάτισα μου ειπε "πωπω ευτυχώς σταμάτησες να χλαπακιαζεις τσουρέκια"Επειδή της είχα άνεση της τα πα ενα χεράκι ωστόσο ειναι παροιμιώδης η γαϊδουριά ορισμένων. Πρόσφατα ένας δικηγόρος απο Θεσσαλονίκη εκανε ποστ κι έγινε viral λογω της κακεντρεχειάς του για το ατελές γυναικείο σώμα. Προβολή των κόμπλεξ κανουν όσοι προσβάλουν ετσι τους γύρω τους.Δε θα ξεχάσω όμως τον υπέροχο τατουατζή μου που τότε που είχα τα κιλά μου ειπε "εχεις ενα σπάνιο αναγεννησιακό σώμα το οποίο σου παει αφάνταστα και σπάει τις προκαταλήψεις" Και το ειπε χωρις να μου την πέσει ή να θέλει κατι εξτρα! Εύγε του !
εξωγήινη
εξωγήινη
Πω πω Τίφανυ την σκανδάλισες αυτή με το τσουρέκι που έτρωγες-πρέπει να το είχε στα πολύ τζιζ φαγητά που δεν απολαμβάνει ποτέ!Μα τι θράσος ορισμένοι άνθρωποι, δεν υπάρχουν!Piripiri δεν θυμάμαι αν μου ζήτησε συγγνώμη, γιατί κι εγώ καταντροπιάστηκα, θόλωσε για λίγο η πραγματικότητα...Αυτός μάλλον για κοπλιμέντο το πήγαινε, πού να φανταστεί ότι θα είχα μαζί την κορμάρα-κλώνο μου!Αυτό το ποστ του δικηγόρου με έβγαλε κι εμένα εκτός εαυτού!Είναι απίστευτο το πόσο πολύ έχουν πιστέψει ορισμένοι ότι οι γυναίκες υπάρχουν για να ερεθίζονται αυτοί, αλλιώς δεν πρέπει να 'μολύνουν' το οπτικό τους πεδίο. Συνήθως βέβαια αυτοί είναι που έχουν φάει άπειρες χυλόπιτες και μάλιστα όχι από τις γκομενάρες αλλά από όλες τις υπόλοιπες και το έχουν άχτι που δεν τους κάθεται ούτε αυτή που θεωρούν 'μπάζο' και θεωρούν ότι της κάνουν χάρη που της την πέφτουν.
piripiri
piripiri
Tiffany δεν πιστεύω τι σου είπε. Τέτοιο πράγμα δεν μου λένε οι γνωστοί μου γιατί αυτισαρκάζομαι πολύ με το σώμα μου. Πώς γίνεται να λένε τέτοιες καφρίλες; Για να ανεβάσουν το εγώ τους, μειώνουν τους άλλους. Ούτε καλημέρα σε τέτοιους κάφρους.Λυπάμαι, λυπάμαι που υπάρχουν τέτοια περιστατικά. Κορίτσια μη δίνεται σημασία! Μια καλή ατάκα και να τους βάζεται στη θέση τους. Ελπίζω να το καταφέρω κι εγώ. Πάντως θέλω να μοιραστώ ξάτι μαζί σας. Προχθές μετά απο 2,5 χρόνια μου ήρθε περίοδος χωρίς χάπια λόγω της σωστής διατροφής που κάνω. Έκλαιηπγα πόση ώρα απο χαρά και ερχόταν και το πιτσιρικάκι μου και προσπαθούσε να με κάνει να γελάσω και του είπα "μη στεναχωριέσαι, η μαμά κλαίει απο χαρά"! Οπότε, αν τίθεται θέμα υγείας λίγη προσπάθεια για κάποια απώλεια κιλών, είναι οτι πρέπει. :)
Μίλτος Παπάρας
Μίλτος Παπάρας
3.Χμμμ εγω ειμαι γνωστη φιλη των Κολπο γκροσσο οποτε αυτο που μου ηρθε στο μυαλο ειναι καπως πιο μπελαλιδικο.Πιανετε αλλους φιλους σας και τους βάζετε να θελουν και καλα να σας φερουν κατι αλλα κανονιζετε εκεινη τη μερα να μην ειστε σπιτι.Τους βαζετε να χτυπησουν στους γειτονες καποια ωρα που ειναι πιθανο να ανοιξει αυτη την πορτα!Αυτη την ανοιγει ''αχ γεια σας ,ειμαστε φιλοι των γειτονων σας,περνουσαμε και εχουμε να τους δωσουμε αυτο το πακετο αλλα δεν ειναι σπιτι,μας ειπανε αν τυχει κατι και δεν ειναι να το αφησουμε στους γειτονες τους που ειναι πολυ καλα παιδια κτλ.Εγω ειμαι ο Παναγιωτης ,εσεις?''.Και μολις μαθουν αυτη την πληροφορια σας τη λενε!!!!!Τα ταααααν!