ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ
Η ανάρτηση του Ηλία Μόσιαλου καταρχάς αντιμετωπίστηκε όπως κάθε παρόμοια ανάρτηση. Άλλοι τη βρήκαν έξυπνη, χιουμοριστική, διασκεδαστική· άλλοι χοντροκομμένη, αγοραία, βλάσφημη, προσβλητική· και άλλοι απλώς την προσπέρασαν.
Η ανάρτηση κανονικά θα είχε την τύχη που έχουν παρόμοιες (όλες;) αναρτήσεις. Θα υπήρχε μια κορύφωση, και θα ξεχνιόταν σε μια-δυο μέρες.
Ωστόσο, προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Ιεράς Συνόδου, και μετά άναψαν τα αίματα.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι γιατί η Ιερά Σύνοδος θεώρησε αναγκαίο να βγάλει ανακοίνωση που καταδικάζει τον Μόσιαλο.
Μια απάντηση είναι ότι ο Μόσιαλος, ως ευρύτατα γνωστός και αδιαμφισβήτητου επιστημονικού κύρους, επηρεάζει μεγάλο αριθμό ατόμων. Φυσικά, ουδείς έχει μετρήσει πόσους αντιεμβολιαστές έχει μεταπείσει ώστε να κάνουν το εμβόλιο — πόσο μάλλον πόσους θα επηρέαζε η ανάρτησή του. Αυθαίρετες εικασίες μόνο μπορούμε να κάνουμε, αλλά σίγουρα έχει εξοπλίσει με στέρεα επιχειρήματα όσους εξαρχής ήταν υπέρ του εμβολιασμού.
Η απήχηση και το κύρος του, ασφαλώς, μέτρησαν. Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι ήταν ο κύριος λόγος της αντίδρασης της ΙΣ. Η ιεραρχία της Εκκλησίας από την αρχή της πανδημίας πατάει σε δύο βάρκες. Από τη μια θέλει να διαφυλάξει τα δόγματα και τις πρακτικές της (π.χ. Θεία Κοινωνία, ελεύθερη πρόσβαση στους ναούς) και από την άλλη να μην αποκοπεί από την πλειονότητα των πολιτών και από την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα που θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ τα μέτρα για την πανδημία.
Αφού ξεκίνησε από σχεδόν πλήρη άρνηση συμμόρφωσης, στα δύο χρόνια της πανδημίας έκανε σημαντικά βήματα προς την ορθή αντιμετώπιση της υγειονομικής απειλής. Ωστόσο, έξαλλοι πιστοί και ιερωμένοι (και αρκετοί λιγότερο έξαλλοι) αυτά τα βιώνουν ως ήττα, και συνεπώς πρέπει να υπάρξουν πότε-πότε αντιδράσεις για να διατηρηθεί η συνοχή. Αν προστεθεί η προοπτική πρόσθετων μέτρων τις επόμενες μέρες, η ΙΣ θα ξαναβρεθεί απέναντι στο πρόβλημα της διαχείρισής τους.
Η ΙΣ θα μπορούσε κάλλιστα να προσπεράσει την ανάρτηση του καθηγητή Μόσιαλου, διότι «το πρόσωπο του Χριστού και της Κυρίας Θεοτόκου δεν έχουν ανάγκη οποιασδήποτε ανθρώπινης υπεράσπισης έναντι των ανθρώπινων ύβρεων», όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της.
Δεν το έκανε για να το μετατρέψει σε ιδεολογικο-πολιτικό ζήτημα. Και τα κατάφερε, δυστυχώς.
• • •
ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ
Σήμερα Δευτέρα, ο Μπόρις Τζόνσον θα εξετάσει κρίσιμα νοσοκομειακά δεδομένα πριν αποφασίσει αν θα επιβάλει ή όχι νέα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός είναι στριμωγμένος. Από τη μια, πολλοί υπουργοί και συντηρητικοί βουλευτές αντιτίθενται σθεναρά σε πρόσθετα μέτρα. Από την άλλη, επιστήμονες, γιατροί και συνδικάτα υγειονομικών πιέζουν για τη λήψη μέτρων πριν χαθεί το παιχνίδι με την παραλλαγή Όμικρον.
Μέσα στο κλίμα αυτό, όλα επιτρέπονται. Στην κυριακάτικη έκδοση, η Telegraph κατηγορεί την επικεφαλής του Οργανισμού Διασφάλισης της Υγείας (UKHSA), δρ. Τζένι Χάρις, ότι τροφοδότησε με «αναξιόπιστα δεδομένα» τον υπουργό Υγείας, Σαγίντ Τζαβίντ, προκειμένου να στηρίξει τη λήψη των μέτρων.
Αυτά τα «αναξιόπιστα δεδομένα», δηλαδή ότι υπάρχει υστέρηση 17 ημερών ανάμεσα στη μόλυνση κάποιου με την Όμικρον και τη δυνητική εισαγωγή του στο νοσοκομείο, επικαλέστηκε ο Τζαβίντ πριν από μια βδομάδα. Απεναντίας, κάποιοι άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η υστέρηση είναι 10 μέρες, και ως εκ τούτου τα μέχρι τούδε δεδομένα δεν είναι ανησυχητικά.
Η δρ. Χάρις είχε δηλώσει πρόσφατα ότι η Όμικρον είναι «πιθανόν η πιο σημαντική απειλή που αντιμετωπίζουμε από την έναρξη της πανδημίας», και έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ των νέων μέτρων. Η εφημερίδα δεν δίστασε να αναφέρει τη γνώμη ενός πρώην στατιστικού που κατηγορεί τη Χάρις για εσκεμμένη παραποίηση των δεδομένων ή για ανικανότητα. Διόλου περίεργο ότι στα κοινωνικά μέσα ζητείται η κεφαλή της επί πίνακι από όσους δεν θέλουν να ακούσουν για νέους περιορισμούς.
Η συσσωρευμένη κούραση, η οικονομική πίεση και η αβεβαιότητα σχετικά με την Όμικρον δεν επιτρέπουν νηφάλιες προσεγγίσεις, η δε κατάσταση περιπλέκεται περαιτέρω και από τη συνεχή πάλη για την εξουσία. Και στη Βρετανία και στην Ελλάδα.
Πηγή: The Telegraph
• • •
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ JWST;
Η επιτυχής εκτόξευση του Διαστημικού Τηλεσκοπίου James Webb, προκάλεσε παγκόσμιο ενθουσιασμό. Δικαίως. Μείζον επιστημονικό και τεχνολογικό επίτευγμα, αναμένεται να διευρύνει τις γνώσεις μας για το σύμπαν, εγκαινιάζοντας νέα εποχή για την αστρονομία και την αστροφυσική.
Πώς, όμως, θα πρέπει το ονομάζουμε; Η NASA αποφάσισε να μην το μετονομάσει και να κρατήσει το αρχικό όνομα James Webb Space Telescope (JWST), παρά τις αντιδράσεις.
Το 2002, ο τότε επικεφαλής της NASA, Sean O’Keefe, το βάπτισε James Webb Space Telescope για να τιμήσει τον επικεφαλής της NASA την περίοδο 1961–1968, Τζέιμς Γουέμπ (1906–1992). Η ονομασία προκάλεσε κάποιες αντιδράσεις, διότι κατά κανόνα χρησιμοποιούνταν ονόματα επιστημόνων, ενώ ο Γουέμπ ήταν διοικητικό στέλεχος, και το θέμα έληξε.
Ωστόσο, τον περασμένο Μάιο 2021, οι αντιδράσεις πήραν άλλη τροπή. Περισσότερα από 1.200 άτομα, ανάμεσά τους και επιστήμονες που θα χρησιμοποιήσουν το JWST, υπέγραψαν κείμενο με το οποίο ζητούσαν τη μετονομασία, διότι ο Γουέμπ κατείχε διάφορες ηγετικές θέσεις σε μια περίοδο στην οποία ομοφυλόφιλοι και λεσβίες απολύονταν συστηματικά από δημόσιους οργανισμούς λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Ειδικότερα, του χρέωναν την απόλυση ενός εργαζόμενου στη NASA με την υποψία ότι ήταν ομοφυλόφιλος.
Η NASA ξεκίνησε μια έρευνα στα αρχεία της, η οποία τελικά κατέληξε σε «έκθεση» μίας μόνον πρότασης: «Δεν βρήκαμε αποδείξεις έως τώρα που θα δικαιολογούσαν την αλλαγή του ονόματος του James Webb Space Telescope».
Η σύντομη αυτή ανακοίνωση του νυν διοικητή του Οργανισμού, Μπιλ Νέλσον, στον Τύπο, δεν ικανοποίησε κανέναν από τους υπογράψαντες το αίτημα. Ορισμένοι αποφάσισαν να το μετονομάσουν για ιδία χρήση, όπως λόγου χάρη κάποιος που το βάπτισε Just Wonderful Space Telescope (JWST)...
Πηγή: Scientific American
• • •
LET’S GO BRANDON
Στην παραδοσιακή τηλεφωνική επικοινωνία του Τζο Μπάιντεν με πολίτες τα Χριστούγεννα, ένας πολίτης έκλεισε τη συνομιλία του με τη φράση «Let’s go Brandon», και ο αμερικανός πρόεδρος απάντησε «‘Let’s go Brandon’, σύμφωνοι». Λίαν προσφιλές στους τραμπικούς, το σλόγκαν αυτό σημαίνει «Fuck you Biden».
Ως συνήθως, καθένας ερμήνευσε την αντίδραση του Μπάιντεν ανάλογα με τα πολιτικά του πιστεύω, την ψυχολογία του και το μορφωτικό του επίπεδο.
Πάντως, ο Μπάιντεν έδωσε ένα καλό μάθημα πολιτικής συμπεριφοράς και ευπρέπειας.
Ένα υψηλόβαθμο δημόσιο πρόσωπο, είναι απίθανο να μην βρεθεί απέναντι σε κάποιον (ανόητο, θρασύ, χυδαίο, κ.ο.κ.) που θα τον βρίσει και θα τον προσβάλλει. Δεν μπορεί να δίνει την εικόνα κάποιου που εξοργίζεται και αντιδικεί με τον πρώτο τυχόντα. Ούτε να ξεπέφτει σε εξυπναδίστικες ατάκες επιπέδου διαδικτύου, όπως είδαμε πρόσφατα στη διαμάχη δύο προσώπων με θεσμικούς ρόλους στη χώρα μας.
• • •
Η ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Πριν από 30 ολόκληρα χρόνια, στις 25 Δεκεμβρίου 1991, εκτυλίχθηκε ένα από τα σπάνια, αδιανόητα πράγματα στην ανθρώπινη ιστορία που μόνον όταν συμβούν φαίνονται αναπόφευκτα.
Ο πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ανακοινώνει την παραίτησή του σε τηλεοπτικό διάγγελμα, παραδίδει τους πυρηνικούς κωδικούς στον Μπόρις Γέλτσιν, και, λίγο μετά τις 7:30 το απόγευμα, υποστέλλεται η κόκκινη σοβιετική σημαία από το Κρεμλίνο και στη θέση της κυματίζει η τρίχρωμη ρωσική. Η πανίσχυρη σοβιετική αυτοκρατορία είχε καταρρεύσει.
«Θα σας παράσχουμε τη χείριστη των υπηρεσιών, θα σας αποστερήσουμε από εχθρό!». Αυτή η περίφημη φράση, που ο σύμβουλος του Γκορμπατσόφ, Γκιόργκι Αρμπάτοφ, εκφώνησε το 1989, συγκεφαλαιώνει τις μετέπειτα διεθνείς εξελίξεις.
Σε όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Δύση είχε απέναντί της έναν «καλό» εχθρό, δηλαδή ισχυρό αλλά σταθερό, προβλέψιμο και διόλου αλλοπρόσαλλο. «Η μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή τού 20ου αιώνα», κατά τον Βλαντίμιρ Πούτιν, έθεσε επί τάπητος και επιτακτικά τη διαμόρφωση νέας στρατηγικής στις διεθνείς σχέσεις, τόσο για τη Δύση όσο και για τη Ρωσία.
Παρά την εκλέπτυνση της ορολογίας (απειλές, κίνδυνοι, προκλήσεις), ο υπόρρητος πυρήνας παραμένει ο ίδιος: ποιος είναι ο εχθρός.
Οι Ρώσοι δεν είχαν ιδιαίτερη δυσκολία στην επινόηση του εχθρού. Η ΕΣΣΔ, που στα 74 χρόνια της ύπαρξής της επινόησε ουκ ολίγους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, αποτελεί καλό σχολείο και για τους νυν αντικομμουνιστές, οι οποίοι διαπνέονται από θρησκευτικο-μεταφυσικό αντι-δυτικισμό.
Από την άλλη, οι δυτικοί, έμπλεοι αλαζονείας μετά τη θριαμβευτική τους νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο, έψαχναν να δομήσουν στρατηγική, τσαλαβουτώντας πότε στον Χάντιγκτον και στον Φουκουγιάμα, πότε σε νεοσυντηρητικούς που τους οδήγησαν στις επεμβάσεις εναντίον των ανύπαρκτων όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν.
Και ενώ Ρώσοι και δυτικοί ψάχνουν τον κύριο «εχθρό» τους, αρχίζουν σιγά-σιγά να συνειδητοποιούν ότι η Κίνα, δίχως τυμπανοκρουσίες και προκλήσεις, έχει γιγαντωθεί επικίνδυνα. Οι μεν πρώτοι προσπαθούν να την προσεγγίσουν, οι δε δυτικοί τρέχουν να προλάβουν πριν δημιουργηθούν ανεπίστρεπτες καταστάσεις.
• • •
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Όταν οι ιεραπόστολοι ήρθαν στην Αφρική είχαν τη Βίβλο και εμείς είχαμε τη γη. Είπαν ‘Ας προσευχηθούμε’. Κλείσαμε τα μάτια μας. Όταν τα ανοίξαμε είχαμε τη Βίβλο και είχαν τη γη.
— Ντέσμοντ Τούτου (7 Οκτωβρίου 1931 – 26 Δεκεμβρίου 2021)
