ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Η Επιτροπή των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ ανακοίνωσε, χθες Πέμπτη, ότι η ζωή περίπου 2,7 εκατομμυρίων ατόμων με αναπηρία κινδυνεύει στην Ουκρανία.
Η επιτροπή επικαλείται αναφορές ότι πολλοί έχουν παγιδευτεί ή εγκαταληφθεί στα σπίτια τους, τα κέντρα φροντίδας και τα ορφανοτροφεία χωρίς βασικές προμήθειες ή φάρμακα.
«Η επιτροπή είναι βαθιά θορυβημένη από το γεγονός ότι η τύχη των ατόμων με αναπηρία στην Ουκρανία είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη... Τα άτομα με αναπηρία έχουν περιορισμένη ή καθόλου πρόσβαση σε πληροφορίες έκτακτης ανάγκης και σε ασφαλή καταφύγια, και πολλά έχουν αποκοπεί από τα δίκτυα υποστήριξής τους, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την κατάσταση και να κινηθούν στο περιβάλλον τους», ανέφεραν οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ.
Η Επιτροπή επισήμανε ότι ελάχιστα άτομα με αναπηρία ήταν μεταξύ των εσωτερικά εκτοπισμένων ή όσων είχαν φθάσει στα σύνορα της Ουκρανίας ως πρόσφυγες, «υποδεικνύοντας ότι πολλοί από αυτούς δεν μπόρεσαν να καταφύγουν σε ασφαλές μέρος».
Πηγή: Reuters
• • •
ΔΙΜΕΤΩΠΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ
Η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζάνετ Γέλεν, προειδοποίησε σε ομιλία της την Τετάρτη στη δεξαμενή σκέψης, Ατλαντικό Συμβούλιο, ότι οι χώρες που διστάζουν να επιβάλουν κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα μπορούσαν να απομονωθούν από «τον ενιαίο συνασπισμό των χωρών που επιβάλλουν κυρώσεις».
Ειδικότερα, η Γέλεν τόνισε προς το Πεκίνο ότι «δεν μπορεί να περιμένει από τη διεθνή κοινότητα να σεβαστεί τις εκκλήσεις του για τις αρχές της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας στο μέλλον, αν δεν σέβεται αυτές τις αρχές σήμερα».
Το δεύτερο μέτωπο προσδιόρισε χθες ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας, Τζέικ Σάλιβαν, λέγοντας ότι τις επόμενες μέρες οι προσπάθειες θα επικεντρωθούν στην πάταξη της παράκαμψης των κυρώσεων από τη Ρωσία.
Το τμήμα Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων (OFAC) του υπουργείου Οικονομικών έχει ήδη κατονομάσει 21 οντότητες και 13 φυσικά πρόσωπα στο πλαίσιο της καταστολής των δικτύων αποφυγής κυρώσεων του Κρεμλίνου και των εταιρειών τεχνολογίας.
Πηγή: Reuters, U.S. Department of the Treasury
• • •
ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΠΟΛΗ
Ενώ το ενδιαφέρον έχει εστιαστεί στη Μαριούπολη και την επικείμενη μεγάλη μάχη στο Ντονμπάς, οι χερσαίες επιχειρήσεις των Ρώσων στην περιφέρεια της Χερσώνας συνεχίζονται.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο της πόλης Oleshki, Yevhen Ryschuk, οι Ρώσοι κατακτητές έχουν ήδη αντικαταστήσει την ουκρανική σημαία με τη ρωσική στο κτίριο διοίκησης της πόλης.
Το Ολέσκι έχει πληθυσμό 24.500 κατοίκων.
Πηγή: The Kyiv Independent
• • •
ΑΠΡΕΠΗΣ ΑΜΟΙΒΗ
Οι απολαβές 66 εκατομμυρίων ευρώ για το 2021 του διευθύνοντος συμβούλου της αυτοκινητοβιομηχανίας Stellantis, Κάρλος Ταβάρες, προκάλεσαν οργή.
Το ποσό αυτό για τον επικεφαλής του ομίλου, που προήλθε από τη συγχώνευση της PSA Peugeot Citroën και της Fiat-Chrysler τον Ιανουάριο του 2021, θεωρήθηκε «απρεπές» από τους εργαζόμενους και από την εταιρεία διαχείρισης ηθικών χαρτοφυλακίων Phitrust.
Οι μέτοχοι της Stellantis ψήφισαν μάλιστα κατά της πολιτικής αποδοχών των στελεχών του ομίλου, συμπεριλαμβανομένου του Ταβάρες, στη γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 13 Απριλίου.
Για να υπάρξει μια αίσθηση των μεγεθών, τα 66 εκατ. του 63χρονου Πορτογάλου Ταβάρες αντιστοιχούν σε 3.500 χρόνια εργασίας με αμοιβή τον κατώτερο μισθό (1.540 ευρώ μηνιαίως στη Γαλλία) ή με 180.000 ευρώ την ημέρα, συμπεριλαμβανομένων των Σαββατοκύριακων.
Πηγή: Les Echos, Le Monde
• • •
ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΣΜΟΙ
Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, πολλαπλασιάστηκαν οι απόπειρες να ταυτιστεί, να παραλληλιστεί ή να παρομοιαστεί ο Πούτιν με τον Χίτλερ στα κοινωνικά μέσα, και όχι μόνο.
Από τη σκοπιά των δημόσιων αντιπαραθέσεων πρόκειται για λίαν αποτελεσματικό μέσο, το οποίο απαντάται συχνά-πυκνά σε ιντερνετικές συζητήσεις, στις οποίες το reductio ad Hitlerum και ο νόμος του Godwin (των αναλογιών με τους ναζί) έχουν την τιμητική τους.
Καταρχάς, υπάρχει ένα ενδιαφέρον σημείο σε αυτόν τον παραλληλισμό. Αναγνωρίζεται ευθέως ότι ο ναζισμός εκπροσωπεί το απόλυτο κακό, άρα και όποιος ταυτίζεται με αυτόν. Είναι, όμως, αξιοπρόσεκτο ότι η σύγκριση δεν γίνεται με τον συμπατριώτη του Πούτιν, Στάλιν, όπως θα αναμένετο από πολλούς που ταυτίζουν τον Στάλιν με τον Χίτλερ. Με άλλα λόγια, ο Στάλιν φαίνεται να είναι λιγότερο «κακός» από τον Χίτλερ, και άρα μη αξιοποιήσιμος στις τρέχουσες ιδεολογικο-πολιτικές διενέξεις.
Οι παρομοιώσεις του Πούτιν με τον Χίτλερ είναι κατά κανόνα επιδερμικές και απόρροια λογοτεχνίζουσων, συγκινησιακών προσεγγίσεων. Πεμπτουσία του ναζισμού υπήρξε ο ρατσισμός, η ρατσιστική καθαρότητα, η φυλετική ιεραρχία, κοντολογίς η ύπαρξη ανώτερων και κατώτερων φυλών. Τίποτα από αυτά δεν προβάλλει ο πουτινισμός ― και πριν από αυτόν ο σταλινισμός. Επιπλέον, η πλήρως επεξεργασμένη ναζιστική ιδέα του ζωτικού χώρου προέβλεπε συστηματική εθνοκάθαρση και εξολόθρευση πληθυσμών. Ούτε αυτό ισχύει στην επίσημη πολιτική ρητορεία του Πούτιν. Το αν υπάρχουν ακραίοι Ρώσοι διανοούμενοι που τα υποστηρίζουν, έτερον εκάτερον.
Υπάρχει, ασφαλώς, ένα μέγιστο πρόβλημα δημοκρατίας και ελευθερίας στον πουτινισμό. Ωστόσο, υπεράνω πάσης υποψίας για φιλοπουτινισμό μελετητές που προσπαθούν να τον αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα, μόνο στον ναζισμό δεν καταφεύγουν. Επί παραδείγματι, η Anne Applebaum που τον χαρακτηρίζει «διευθυνόμενη δημοκρατία» ή ο M. Steven Fish μορφή αυταρχισμού (autocracy), που ορίζεται από το τρίπτυχο συντηρητισμός/λαϊκισμός/ προσωποκεντρισμός. Η απόσταση τού πουτινισμού από τη στυγνή ναζιστική δικτατορία και τον ναζιστικό ολοκληρωτισμό καλύπτεται μόνο με τεράστιο διανοητικό άλμα.
Σημειωτέον, ο Πούτιν δεν υποδαυλίζει θρησκευτικές διαφορές, αλλά διατηρεί καλές σχέσεις με τις παραδοσιακές θρησκείες της Ρωσίας, ιδίως την πλειοψηφούσα χριστιανορθόδοξη πίστη, αλλά και το Ισλάμ, τον Ιουδαϊσμό και την Βουδισμό. Βεβαίως, αναμένει με τη σειρά του οι θρησκευτικοί ηγέτες να τον υμνούν, πράγμα διόλου δύσκολο αφού η κυβέρνηση διορίζει de facto τους επικεφαλής των θρησκευτικών οργανώσεων, και ελέγχει τη χρηματοδότηση και την περιουσία τους,
Τέλος, η επίκληση της συστηματικής, στρατιωτικής και μη, βαρβαρότητας ως επιχείρημα υπέρ της ταύτισης, αλλιώς πρέπει να προσεγγιστεί. Έχουν υπάρξει λουτρά αίματος, προπολεμικά και μεταπολεμικά, παγκοσμίως που θα πρέπει να βρούμε μια τρύπα να κρυφτούμε από ντροπή.
Το καθεστώς του Πούτιν είναι αρκούντως απεχθές για όλους εμάς που ζούμε και θέλουμε να ζούμε σε φιλελεύθερες δημοκρατίες. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα παραπάνω για να το καταδικάζουμε και να στεκόμαστε απέναντί του.
Η χρήση της ταύτισης του πουτινισμού με τον ναζισμό στις διαμάχες είναι μεν αναπόφευκτη, αλλά η πεποίθηση ότι αυτή έχει κάποια αναλυτική αξία είναι αυταπάτη.
Πάντως, υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα. Η Ουκρανία βρίσκεται σε πόλεμο και η Δύση σε «πόλεμο» με τη Ρωσία του Πούτιν. Οι Σύμμαχοι ορθά δεν διανοήθηκαν ούτε λεπτό να διαπραγματευθούν με τον Χίτλερ μετά την κήρυξη του Β΄ΠΠ, και έθεσαν ως στόχο τη συντριβή του. Η λογική συνεπαγωγή για όποιον πιστεύει ότι ο Πούτιν λίγο-πολύ ταυτίζεται με τον Χίτλερ είναι ότι ο Ζελένσκι (και η Δύση) δεν θα πρέπει να συνομιλήσει μαζί του, και καμιά ανακωχή δεν πρέπει να υπάρξει. Μόνο που ο Ουκρανός πρόεδρος έχει δηλώσει επανειλημμένως ότι θέλει να συναντηθεί μαζί του ― όπως και πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες. Ο λόγος είναι αυτονόητος. Η χώρα του βρίσκεται σε πόλεμο δίχως εισαγωγικά, και αυτή η απουσία εισαγωγικών σημαίνει ατέλειωτους σταυρούς στα νεκροταφεία.
• • •
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
