— Έχουν περάσει σχεδόν έξι μήνες από την κυκλοφορία του «Κυκεώνα», του δεύτερου δίσκου σας μετά την «Κτηνωδία» του 2021. Είναι μια κυκλοφορία που, αντικειμενικά, αγαπήθηκε πάρα πολύ από το κοινό. Τι προσδοκίες είχατε πριν από την κυκλοφορία του δίσκου;
Σίγουρα όλοι οι μουσικοί όταν κυκλοφορούν ένα άλμπουμ θέλουν ο δίσκος τους να αγαπηθεί, ακόμα και όσοι δεν το παραδέχονται. Η «Κτηνωδία» είχε αγαπηθεί πράγματι, αλλά κυρίως από αυτούς που ασχολούνται με το underground. Φαίνεται όμως πως ο «Κυκεώνας» αγαπήθηκε και από ανθρώπους που δεν παρακολουθούν υποχρεωτικά την underground σκηνή. Αυτή πιστεύουμε πως είναι η μεγάλη νίκη του συγκεκριμένου δίσκου, ότι δηλαδή μπόρεσε να γοητεύσει ανθρώπους που δεν είναι απαραίτητα fan του σκληρού ήχου.
Ίσως επειδή έχει όλα αυτά τα folk στοιχεία, ίσως επειδή έχει κάποιες pop ευαισθησίες, στα ρεφρέν και τις μελωδίες. Η πολύ καλή παραγωγή του επίσης σίγουρα βοήθησε. Οπότε, φυσικά, είμαστε πολύ χαρούμενοι με την ανταπόκριση του κοινού και το να βλέπουμε ανθρώπους να έρχονται στα live με χαμόγελο και να τραγουδάνε τους στίχους απ’ έξω είναι κάτι που και τώρα ακόμη δεν μπορούμε να το πιστέψουμε.
«Φροντίζουμε να δίνουμε πάντα τον καλύτερο εαυτό μας στη σκηνή, αντιμετωπίζοντας το κάθε show με σεβασμό. Είτε πρόκειται για ένα sold out An club, όπως τον Μάιο που μας πέρασε, είτε βρισκόμαστε σε ένα μισοάδειο venue κάπου στην Ευρώπη. Γιατί προφανώς θα συμβούν και αυτά, άλλωστε έτσι "χτίζεις"».
— Ένας από τους λόγους που έχετε κερδίσει το ενδιαφέρον του κοινού είναι ο πλουραλισμός του ήχου σας. Έχετε καταφέρει να ενσωματώσετε διάφορες και πολλές φορές αντικρουόμενες μεταξύ τους επιρροές σε ένα μοναδικό κράμα. Ποιο είναι το μυστικό πίσω από τον ήχο των Khirki, πώς κρατιούνται τόσο περίτεχνα οι ισορροπίες;
Νομίζω ότι υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση σε αυτό. Και η απάντηση είναι να μη θυσιάζεται στην επίθεση και την ορμή το χορευτικό στοιχείο. Δηλαδή, το rock ‘n’ roll. Αυτό που κάνει τον άλλο να θέλει να χορέψει γρήγορα, αργά, να χτυπηθεί. Να μη θυσιάζεται το ρυθμικό στοιχείο στην επίθεση ή στη «βαβούρα». Να είναι διακριτό και ο άλλος να μπορεί αυτομάτως να κουνηθεί. Επομένως, θες κάποιες μελωδίες να είναι εύπεπτες. Θες ο ρυθμός να είναι σε ανθρώπινο πλαίσιο, να μην είναι «υπερηχητικός». Θες η πληροφορία να μην είναι τεράστια, για να μπορεί ο άλλος να χωνέψει το κομμάτι, να καταλαβαίνει ότι ακούει ένα τραγούδι και όχι δέκα τραγούδια σε ένα.
Να είναι οι μελωδίες φτιαγμένες με τρόπο που να μπορεί ο κόσμος να συμμετέχει. Ίσως όχι όλες, αλλά σε ένα ρεφρέν το θέλεις. Να λειτουργούν δηλαδή οι pop ευαισθησίες που αναφέραμε προηγουμένως ως «συνδετήρας». Βέβαια, για να το πετύχεις πρέπει να κάνεις αμέτρητες πρόβες και να είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις ακόμα και την αγαπημένη σου ιδέα, εάν στο bigger picture δεν εξυπηρετεί.
— Το σήμα κατατεθέν του ήχου σας θα έλεγα πως μάλλον είναι το πώς διαχειρίζεστε το παραδοσιακό, το folk στοιχείο. Μολονότι είναι κάτι που και άλλες μπάντες επιχείρησαν να κάνουν στη χώρα μας, εσείς έχετε κατορθώσει να μην υπάρχει έκπτωση στον σκληρό ήχο. Είναι κάτι το οποίο σας έχει ανοίξει πόρτες;
Σαφέστατα μάς έχει ανοίξει πόρτες. Όπως είπαμε και πριν, άτομα που δεν ακούνε καν metal ή rock ‘n’ roll ή folk δείχνουν ενδιαφέρον για τη μουσική μας. Βέβαια, αυτή η γραμμή μεταξύ του metal και του folk, επειδή το έχουν επιχειρήσει πάρα πολλοί, είναι λίγο επικίνδυνη, παρ’ όλα αυτά είναι κάτι που όντως μας έχει ανοίξει πόρτες. Έχουμε καταφέρει, όταν κάποιος ακούει τη συγκεκριμένη ανάμειξη metal και folk, αλλά και πολλών άλλων στοιχείων ακόμη, να μπορεί να πει «όπα, αυτό είναι Khirki». Ως αποτέλεσμα, δηλαδή, ακούς ένα πράγμα, συμπαγές, αλλά έχει πάρα πολλά στοιχεία μέσα.
Khirki - Συμπληγάδες [Official Visualizer]
— Στον συγκεκριμένο δίσκο είχαμε και το πρώτο σας ελληνόφωνο κομμάτι, τις «Συμπληγάδες». Σας έβαλε μήπως σε σκέψεις να επενδύσετε περισσότερο στον ελληνικό στίχο στο μέλλον;
Ξεκάθαρα ναι. Οι «Συμπληγάδες» είναι ένα τραγούδι που προέκυψε γιατί δεν γινόταν αλλιώς. Δεν ήταν φτιαγμένο για να έχει ελληνικό στίχο. Ο ελληνικός στίχος προέκυψε αβίαστα, γρήγορα και όμορφα, επειδή ακριβώς ο αγγλικός απέτυχε. Αφού είχαμε κάνει άπειρες πρόβες και είχαμε δοκιμάσει διαφορετικές εκδοχές αγγλικών στίχων, είχαμε σχεδόν απελπιστεί και αποφασίσει ότι το κομμάτι θα έβγαινε ως instrumental.
Τότε, δοκίμασα από περιέργεια τους ελληνικούς στίχους και κόλλησαν γάντι. Αυτό βέβαια από τη μία δεν σημαίνει ότι από δω και πέρα θα το γυρίσουμε στο ελληνόφωνο αποκλειστικά, επειδή πέτυχε με τις «Συμπληγάδες», από την άλλη όμως σημαίνει ότι αν ένα κομμάτι «το ζητάει», όπως το συγκεκριμένο, δεν θα διστάσουμε να βάλουμε ελληνικό στίχο. Μας έδειξε ότι έχουμε άλλο ένα όπλο στη φαρέτρα μας το οποίο, εάν τοποθετηθεί εκεί που πρέπει, είναι πολύ εύστοχο.
— Συναυλιακά επίσης ήταν μια πολύ καλή χρονιά για εσάς, σας βρήκε στον δρόμο και τώρα μάλιστα ετοιμάζεστε να ταξιδέψετε εκτός συνόρων για δεύτερη φορά. Τι συναισθήματα σάς δημιουργεί μια τέτοια περιοδεία αφενός και αφετέρου ποια είναι ακριβώς η αλληλεπίδραση με το «ξένο» κοινό;
Το συναίσθημα, δεδομένου κιόλας πως όλοι μας ασχολούμαστε από μικροί με τη μουσική, είναι τρομερά πρωτόγνωρο. Βασικά, δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει καν ότι έχουμε κάνει ήδη ένα ευρωπαϊκό τουρ (γέλια). Είναι πολύ περίεργο, γιατί όλα γίνονται πολύ γρήγορα, πας από το ένα show στο επόμενο κι από εκεί στο μεθεπόμενο, ταυτόχρονα όμως αυτή η κίνηση είναι που σε κρατάει σε εγρήγορση και σε τροφοδοτεί με ενέργεια αλλά και ανυπομονησία· θες να το κάνεις ξανά και ξανά. Επιβεβαιώνεται η αγάπη σου γι’ αυτό που κάνεις και σου δίνεται η δυνατότητα να ανοίξεις κι άλλο τον κύκλο των ακροατών σου. Αναφορικά τώρα με το «ξένο» κοινό, είναι πάρα πολύ όμορφη η ανταπόκριση που παίρνουμε.
Βοηθάει φυσικά ο αγγλικός στίχος, αλλά ακόμη και με τις «Συμπληγάδες» φωνάζουν από κάτω «the Greek song, the Greek song» και λέμε «τι ζούμε!» (γέλια). Μετά τα live παίρνουμε πολλή αγάπη. Μας λένε «έλα από εδώ να βγάλουμε φωτογραφία» ή θέλουν να μιλήσουν, να σε γνωρίσουν, να σε κεράσουν, και όλο αυτό συμβαίνει καθαρά εξαιτίας της δυναμικής που χτίζει η μουσική. Γι’ αυτό και φροντίζουμε να δίνουμε πάντα τον καλύτερο εαυτό μας στη σκηνή, αντιμετωπίζοντας το κάθε show με σεβασμό. Είτε πρόκειται για ένα sold out An club, όπως τον Μάιο που μας πέρασε, είτε βρισκόμαστε σε ένα μισοάδειο venue κάπου στην Ευρώπη. Γιατί προφανώς θα συμβούν και αυτά, άλλωστε έτσι «χτίζεις».
Εμείς όμως θα αποδώσουμε στο απόλυτο, ανεξάρτητα από το πόσοι είναι από κάτω. Σε τελική ανάλυση, δεν υπάρχει μπάντα που βγήκε «φτιαγμένη». Χτίστηκε, σιγά σιγά. Κι εμείς είμαστε μια μπάντα του underground, δεν έχουμε κάποιον να μας σπρώχνει. Ό,τι έχουμε καταφέρει οφείλεται στο «από στόμα σε στόμα», δεν έχουμε κάποια τεράστια δισκογραφική να μας προωθεί. Όλο αυτό δηλαδή που έχει χτιστεί είναι κάτι οργανικό και αυθόρμητο. Ο κόσμος γούσταρε, το είπε, το διέδωσε και τώρα να ’μαστε (γέλια).
— Κρίνοντας ως μουσικοί αλλά και ως ακροατές, πώς βλέπετε τη σκηνή του 2024; Είναι ανανεώσιμη, υπάρχει ροή και απεύθυνση σε νέο κόσμο και, αν ναι, ο κόσμος στηρίζει; Μπορούμε να μιλάμε για αληθινή αλληλεπίδραση μεταξύ μπάντας και κοινού;
Υπάρχει πολύ νέο κοινό, σαφώς. Η σκηνή μεγαλώνει και μεγαλώνει με κόσμο που κατανοεί τη σημασία που έχει η στήριξη για έναν καλλιτέχνη. Δηλαδή έρχεται στα live, στηρίζει το merch, στηρίζει πράγματι εμπράκτως. Απλώς, θα το κάνει εάν γουστάρει τη μουσική σου και αυτό που κάνεις. Το να έρθουν οι φίλοι σου για να σου κάνουν τη χάρη έχει ημερομηνία λήξης. Θα κάνεις πέντε live, ε, στο πέμπτο δεν θα έρθουν. Ο κόσμος έρχεται για να περάσει όμορφα, να διασκεδάσει. Αν η μουσική που κάνεις το πετυχαίνει αυτό, τότε το κοινό γοητεύεται ακόμη περισσότερο και θέλει να πάρει κάτι, να έχει κάτι στο σπίτι του από αυτήν τη συναυλία, σαν ενθύμιο. Μπλουζάκι, βινύλιο, οτιδήποτε.
Khirki - Featherless [Official Visualizer]
Θέλει να πάρει κάτι για να στηρίξει ακριβώς επειδή τον γοήτευσες και θέλει να δεθεί με αυτή την ανάμνηση, να την πάρει σπίτι του, να τη φοράει πάνω του. Επομένως, ναι, διευρύνεται η σκηνή, απλώς η αλήθεια είναι πως θα θέλαμε λίγο περισσότερα παιδιά, νεαρότερο δηλαδή κόσμο. Έχει κάνει μια κοιλιά το metal σε αυτές τις ηλικίες, σε αντίθεση, ας πούμε, με το ραπ, που ίσως και λόγω της εικόνας και του lifestyle που προωθεί είναι πλέον περισσότερο διαδεδομένο. Θυμάμαι, δηλαδή, ότι στη δική μου γενιά στο γυμνάσιο και στο λύκειο οι μεταλάδες ήταν πάρα πολλοί. Βέβαια, θεωρούμε πως έχει ξαναρχίσει να κερδίζει έδαφος το metal.
Έχει παίξει ρόλο σε αυτό και το γεγονός πως έχει αρχίσει και η ίδια η σκηνή της Ελλάδας να ανεβαίνει, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πλέον πολλές εγχώριες μπάντες που θα εμπνεύσουν περισσότερο κόσμο είτε να ασχοληθεί με τη μουσική είτε να έρθει σε επαφή με αυτόν τον ήχο. Αυτός είναι ίσως και ο αποτελεσματικότερος τρόπος να εμπνεύσεις τον άλλον, με τη δική σου δράση.
Δηλαδή πιο εύκολα θα επηρεάσεις κάποιον που θα έρθει στο live σου παρά από ένα βίντεο κλιπ. Γιατί εκείνη τη στιγμή θα δει ότι και οι καλλιτέχνες είναι απλώς άνθρωποι όπως αυτός, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που όταν όμως βρεθούν όλοι μαζί κάνουν κάτι μαγικό. «Άρα μήπως μπορώ να το κάνω κι εγώ με τους φίλους μου;», μπορεί να σκεφτεί πολύ εύλογα.
— Υπάρχουν σχέδια μουσικά για το μέλλον ή είναι νωρίς ακόμα;
Και όμως, έχουμε ξεκινήσει ήδη να δουλεύουμε τον επόμενο δίσκο. Πριν από λίγο καιρό ξαναμπήκαμε στο στούντιο. Έχουμε πάρα πολλές ιδέες, τις οποίες σκοπεύουμε να αναπτύξουμε και να δουλέψουμε ακόμα περισσότερο μέσα στον χειμώνα.
Khirki - Hekate [Official Visualizer]
