Η Jane Maas ήταν μια πραγματική Peggy Olson. Δούλεψε στην εταιρία Ogilvy & Mather ξεκινώντας από χαμηλά μέχρι τη θέση του copywriter και πήρε το βραβείο «γυναίκα της χρονιάς στη διαφήμιση» επειδή ήταν η εμπνεύστρια του διάσημης καμπάνιας “I love New York”.
Η Maas παραδέχεται ότι αρχικά δεν παρακολουθούσε το “Mad Men” αλλά τελικά «το συνήθισε». Στο βιβλίο της “Mad Women” γράφει για την πραγματικότητα εκείνης της εποχής, όπως την έζησε.
Υπήρχε πραγματικά τόσο σεξ στο γραφείο; Ναι. Υπήρχε τόσο πολύ ποτό και τσιγάρα; Ναι και ναι. Η ίδια κάπνιζε δύο πακέτα την ημέρα.
Όμως διαφωνεί με μια σκηνή στην οποία ο Don Draper μπαίνει ξενυχτισμένος στο γραφείο στις 9 το πρωί μετά από ολονύχτιο αλκοόλ και το αφεντικό του τον ρωτάει αν είναι έτοιμος για τον μεγάλο τους πελάτη. Ο Don λέει «όχι ακόμα, αλλά θα είμαι.»
«Αν είναι δυνατόν!» λέει η Maas. Αν δεν είχαμε κάποια καλή ιδέα την προηγούμενη νύχτα τότε δεν κοιμόμασταν καθόλου, αλλιώς βρίσκαμε έναν τρόπο για να καθυστερήσουμε τη συνάντηση.»
«Αν θέλουν να διατηρήσουν τον ρεαλισμό στην ιστορία πρέπει να προσλάβουν μερικούς ακόμα και να δώσουν προαγωγή στην Peggy. Αλλιώς προβλέπω ότι θα πάει σε άλλη εταιρία ή θα ξεκινήσει δικιά της.»
Συμφωνεί πάντως με τις γκαρνταρόμπες των γυναικείων χαρακτήρων και λέει ότι είναι πολύ πετυχημένες, αλλά προσθέτει ότι τα γάντια ήταν υποχρεωτικά και φορούσαν πάντα τακούνια. Μάλιστα, μια γυναίκα στη θέση της Peggy «φορούσε καπέλο στο γραφείο ολόκληρη τη μέρα.»
σχόλια