Γράφει η Άννα Κουτσιλοπούλου
Μήπως βρήκαμε στον Michael Kimball τον Lars Von Trier της λογοτεχνίας; Ή μήπως αυτό το ξεδιάντροπα συναισθηματικό, non stop αφηγηματικό ντελίριο του “Us” – o αρχικός τίτλος του βιβλίου ήταν “How much of Us there was”, αλλά στις πρόσφατες επανεκδόσεις επανατιτλοφορήθηκε “Us” - είναι μια κατάθεση ψυχής, που άλλωστε, όπως υποστηρίζει ο ίδιος ο συγγραφέας, η ιστορία ολάκερη είναι εμπνευσμένη από τη σχέση ζωής που είχαν ο παππούς και η γιαγιά του;
Ας πάρουμε όμως την υπόθεση από την αρχή. Ένας ογδοντάχρονος άντρας ξυπνάει κάποιο πρωί και συνειδητοποιεί ότι η εξίσου ηλικιωμένη σύζυγός του, κατά τη διάρκεια της νύχτας, έπαθε κάποιο επιληπτικό επεισόδιο. Τη μεταφέρει στο νοσοκομείο και μένει μαζί της διαρκώς, δημιουργώντας στο ψυχρό δωμάτιο μια οικιακή ψευδαίσθηση, αφήνοντας γνώριμα αντικείμενα παντού, κάνοντας μπάνιο δίπλα της με ανοικτή την πόρτα, πέφτοντας για ύπνο ακριβώς απέναντί της, σε περίπτωση που ανοίξει τα μάτια και τρομάξει αν δεν τον δει αμέσως. Όταν εκείνη επιστρέφει σπίτι, εκείνος ζει μαζί της τις τελευταίες τους μέρες όσο μπορεί πιο ήσυχα, γλυκά και ήρεμα.
Φανταστικά τρυφερή ιστορία αγάπης, που δεν αναλώνεται σε νοσταλγικά flashbacks μιας σχέσης, αλλά εστιάζει στο εδώ και τώρα μιας αρρώστιας που δεν βελτιώνεται, της συνειδητοποίησης ότι ο χρόνος τελειώνει και πως αυτοί που αγαπάμε απόλυτα θα φύγουν, πιθανόν, πριν φύγουμε εμείς.
Ρεαλιστικά πλέκεται μια αφήγηση που λαμβάνει χώρα στο υποσυνείδητο του συζύγου, μια αφήγηση που σου αφήνει την επίγευση μιας βουβής μοναξιάς, έτσι όπως είναι στ’ αλήθεια κάθε αρρώστια και κάθε τέλος. Χωρίς κόσμο, χωρίς επισκέψεις, χωρίς ήχο. Γι’ αυτόν τον λόγο πίστεψα την γραφή του Kimball. Γιατί γνωρίζει πραγματικά ότι μια αγάπη που σβήνει από τα φυσικά αίτια του χρόνου αξίζει να εξιστορηθεί και να υμνηθεί χαμηλόφωνα, διακριτικά και με αξιοπρέπεια.
Ps. Δείτε μία μίνι animation ιστορία από τον Luca Dipierro, εμπνευσμένη από μία πρόταση του βιβλίου: “I pulled one of my wife’s dresses off a hanger in her closet and pulled it down over the length of a floor lamp”.
σχόλια