Η οικονομία είναι σαντο πολύ βιτσιόζικο σεξ με τα ειδικάαξεσουάρ, τα εργαλεία και τα σχετικά.Οι περισσότεροι άνθρωποι φρικάρουν ήξενερώνουν με την ιδέα και οι λίγοι-αυτοί που γνωρίζουν καλά την αργκό καιτα κόλπα- καυλώνουν και μετά πηδάνε εμάςτους υπόλοιπους, τους αδαείς, πουδεχόμαστε καθημερινά τόνους αναλύσεωνκαι παραφιλολογίας για τη διεθνήχρηματοπιστωτική κρίση από τους ειδικούςπάσης φύσεως, μερικοί από τους οποίουςμάλιστα είναι βέβαιο ότι έχουν μερίδιοευθύνης για το καθεστώς αυτό τηςπαραλυτικής ανασφάλειας. Ο κόσμος -όχιμόνο στην Ελλάδα, παντού- αισθάνεταιόχι μόνο διαρκώς απειλούμενος από τοφάσμα της οικονομικής κατάρρευσης αλλάκαι ηλίθιος, επειδή δεν είναι σε θέσηνα αντιληφθεί τις συνθήκες, τιςπαραμέτρους, τις ορολογίες και τουςνεολογισμούς αυτού του φαινομένου μεαποτέλεσμα να ολισθαίνει προς τημοιρολατρία και την παραίτηση: όπουφτωχός κι η μοίρα του, θα το πιούμε κιαυτό το ποτήρι και τα λοιπά. Αλλά καιόσοι νόμισαν ότι μπορούσαν να υπερβούν,να κοροϊδέψουν το διεθνές σύστημα τωνκαθεστωτικών επαγγελματιών της νόμιμηςκερδοσκοπίας την πάτησαν χειρότερα.Ακόμα και «ψαγμένοι/πολιτισμένοι» λαοίψαράδων και καλλιτεχνών, όπως οι κάτοικοιτου ισλανδικού χωριού, πίστεψαν ότιεκμεταλλευόμενοι κάποιες οικονομικέςσυγκυρίες, περίεργα «παράθυρα» και τογεγονός ότι ο υπόλοιπος κόσμος τούςαντιμετώπιζε ως εκκεντρικούς καιχαριτωμένους entrepreneurs θαγίνονταν από τη μια μέρα στην άλληεναλλακτικοί γιάπιδες και πάμπλουτοι.Και τώρα ζουν στη χώρα χωρίς οικονομίακαι καίνε τα Range Roverτους στις πίσω αυλές, ελπίζονταςτουλάχιστον να ρεφάρουν κάτι από ταυπέρογκα δάνεια, εκλιπαρώντας κάποιαχρήματα από την ασφάλεια.
Αναλύσεις επί αναλύσεωνγια την κρίση, από το νομπελίστα ΠολΚρούγκμαν μέχρι το συνωμοσιολόγο τηςγειτονιάς, για να μείνεις στο τέλοςακόμα πιο μπερδεμένος και να αποδεχτείςτην ήττα, διαπιστώνοντας ότι η όληκατάσταση είναι abstract,αναπόφευκτη και πάνω από τις δυνατότητεςτης αντίληψής σου, σαν πολύπλοκη εξίσωσηάλγεβρας όπου καταλαβαίνεις μόνο τοαποτέλεσμα: Τον ήπιαμε. Γι' αυτό καιδιάβασα με πολύ ανακούφιση (ως αδαής)το πρόσφατο άρθρο του δημοσιογράφουκαι προβοκάτορα πολιτικού αναλυτή MattTaibbi στο «RollingStone» με τίτλο «TheBig Takeover»,όπου, με αφορμή την περίπτωση τηςεταιρείας AIG, τα χώνειαπλά σε όλα αυτά τα μεγαλοστελέχη-φωστήρεςπου φέρουν την ευθύνη για ένα σωρό έντονακερδοσκοπικά επεισόδια, αλλά όχι απλώςμένουν ατιμώρητοι αλλά έχουν υποκαταστήσειτο επίσημο κράτος και έχουν καταφέρει-μέσω της εξειδικευμένης αργκό πουχρησιμοποιούν- να κάνουν τον κόσμο ναπιστεύει ότι είναι πολύ ηλίθιος για νακαταλάβει τι συμβαίνει. Το θέμα δεν έχεινα κάνει με τα χρήματα αλλά με τηνεξουσία. Ο εφιάλτης, σύμφωνα με τονTaibbi, ξεκίνησε όταν κάποιοικοντοί, καραφλοί γραφειοκράτες μάνατζερξαφνικά ξύπνησαν μια μέρα, κοίταξανστον καθρέφτη και είδαν τον Μπραντ Πιτ.
Κατόπιν διαπίστωσανότι ένιωθαν το πουλί τους να μεγαλώνεικάθε φορά που τζόγαραν ξένα χρήματα στοκαζίνο της Γουόλ Στριτ (σ' αυτό το σημείοξυπνούν μνήμες κι από το ελληνικό πάρτιτου Χρηματιστηρίου - το οποίο εξελίχθηκεως γνωστόν σε όργιο για να κάνει μετάστασησε κανονικό σφαγείο): «... Ας το αποδεχτούμε:είμαστε ηλίθιοι, πρωταγωνιστές σε μιαθλιβερή φάρσα με κεντρικό μοτίβο τογάμο της απληστίας με τη βλακεία. Καιτο χειρότερο είναι ότι είμαστε σεκατάσταση άρνησης - εξακολουθούμε ναπιστεύουμε ότι πρόκειται για κάποιομοιραίο ατύχημα, όχι για κάτι που αποτελείαποκλειστικό δημιούργημα άπληστωνψυχοπαθών που συχνάζουν στη Γουόλ Στριτ.Κατασκευάζοντας μια επείγουσα κρίση ηοποία μπορεί να επιλυθεί μόνο από όλουςόσοι μιλούν φαρσί μια γλώσσα υπερβολικάπολύπλοκη για να γίνει αντιληπτή απότους απλούς ανθρώπους, ο κόσμος της Γ.Σ.απαγορεύει ουσιαστικά στην πλειοψηφίατων ανθρώπων να συμμετέχουν στο μέλλοντους. Υπήρχε λόγος που την εποχή τουΕμφυλίου ήταν έγκλημα στις πολιτείεςτης Συνομοσπονδίας του Νότου να μάθειςστους σκλάβους ανάγνωση. Στην εποχή τωνCDS και των CDO,οι περισσότεροι από μας παραμένουμεοικονομικά αναλφάβητοι... Και το πιοεκνευριστικό είναι ότι τέτοια άτομαθεωρούν ότι αξίζουν όχι μόνο τα υπέρογκαμπόνους και το πολυτελές lifestyleπου απολαμβάνουν αλλά και την απεριόριστηπολιτική εξουσία με την οποία επιβραβεύτηκανγια τα τραγικά λάθη τους. Είναι οι τύποιπου θα σου κλαφτούν, πριν προλάβεις ναμιλήσεις, για τα 90ωρα που δουλεύουν κάθεεβδομάδα, το άγχος, τους αποτυχημένουςγάμους, τις αιμορροΐδες, το έλκος, ταφάρμακα. Κι αν τους πεις και τίποτε (όπωςότι δεν τους υποχρέωσε κανείς να ψάχνουνδιαρκώς τρόπους να πλουτίσουν εις βάροςτων άλλων) θα σου απαντήσουν ότι δεν τοπιάνεις. Είσαι άσχετος από οικονομικά...»
σχόλια