Μπογιάνου & Φακίνου

Μπογιάνου & Φακίνου Facebook Twitter
0
Μπογιάνου & Φακίνου Facebook Twitter
Ευγενία Μπογιάνου

1. Η βία, όπως η ομίχλη σ' εκείνο το ποίημα του Βύρωνα Λεοντάρη, μπαίνει από παντού στο σπίτι. Η τηλεόραση είναι εκεί και μας βλέπει. Δεν τη βλέπουμε, μας βλέπει, επιμέναμε μαζί με τον Χρήστο Βακαλόπουλο ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του Ογδόντα. Η σκληρότητα δεν εγκαθίσταται μονάχα στους τσιτωμένους μυς αλλά και στα μάτια, που όταν δεν είναι σκληρά, είναι άδεια, κενά. Τεθλασμένες ρυτίδες, βραχνά βλέμματα, κατατεμαχισμένες πραγματικότητες. Μια γενικευμένη νέα ανησυχία γίνεται η καθημερινή μας διαταραχή, η καθημερινή μας μικροπανούκλα. Οι λογοτέχνες, όσοι ξέρουν να διαβάζουν και να γράφουν, δηλαδή να αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω μας πέρα από τις συναισθηματικές συνθηματολογίες και την ποταπή πολιτικολογία, στέλνουν σήματα καπνού και συνθέτουν δελτία θυέλλης, συνεκδοχές της Νέας Ανησυχίας.

2. Η Ευγενία Μπογιάνου (Θεσσαλονίκη, 1968) μιλάει με σκληρότητα για τη σκληρότητα, σκηνοθετεί την πραγματική πραγματικότητα έτσι ώστε να μας γίνει ακόμα πιο πραγματική. Στην Κλειστή Πόρτα (εκδ. Πόλις) συναντώ εκείνους που συνάντησα τόσες και τόσες φορές και ήξερα ότι ο καθένας τους, και η καθεμία τους, άντρες και γυναίκες, κρύβουν μια ιστορία, ένα δράμα, μια σκλήθρα μπηγμένη στο δάχτυλο που δεν ξέρει τι πρέπει να δείξει και γιατί, όχι, δεν είναι ναυάγια της ζωής, δεν είναι παρίες και ρεμάλια, δεν είναι κλοσάρ και χόμπο, είναι οι άνθρωποι του δίπλα μας, είναι μια εφοριακός που σε έχει κοιτάξει βλοσυρά, αλλά έχει δάκρυα πολλά εντός της, είναι ο ψιλικατζής που ισοπεδώνεται από την οικονομική κατακρήμνιση, είναι ο λογιστής που δουλεύει δεύτερη δουλειά σε σουβλατζίδικο, είναι η κοπελίτσα που όχι μόνο ζορίζεται να πληρώσει τα κοινόχρηστα αλλά φορτώνεται και τα χρέη του τεθνεώτος πατέρα της, είναι ο επιχειρηματίας που τείνει να γίνει μπατίρης, είναι ο ζωγράφος ο δέσμιος των εμμονών του που επικαλείται τον Μπουνιουέλ, είναι η νεκρή μάνα που μιλάει από το χώμα, και η φοιτήτρια, η Σμαράγδα, που ζει σε έναν μουχλιασμένο μετεωρισμό, είναι η κατατεμαχισμένη προοπτική, οι καθρέφτες που έσπασαν και είναι πεταμένοι σε νερόλακκους, είναι: «Ανησυχία. Ανησυχία που πλανιέται σαν σκιά από πάνω μου» (σ. 26).

Μπογιάνου & Φακίνου Facebook Twitter
Ευγενία Μπογιάνου - Κλειστή Πόρτα, Εκδόσεις Πόλις, Σελίδες: 167

3. Αν η Ευγενία Μπογιάνου ερωτοτροπεί με τους τρόπους του Ρέιμοντ Κάρβερ, και με τον σκληρό ρεαλισμό, η Μαρία Φακίνου (Αθήνα, 1976) μοιάζει να κλείνει το μάτι στον Χουάν Ρούλφο και τον μαγικό σπαραγμένο και σπαρακτικό ρεαλισμό, και να πλάθει εναγώνια αλλά με μεθοδικότητα αξιέπαινη το δικό της ομοίωμα ενός κόσμου που χάνεται μ' έναν λυγμό και μ' έναν βρόντο μαζί, αλλά κυρίως χάνεται με μια χοντροκέφαλη άγνοια, μ' ένα άκριτο γάντζωμα σε ό,τι σαθρό και σφαλερό και σάπιο. Μια άχρωμη και άοσμη κωμόπολη γίνεται το σύμπαν της Φακίνου που φέρνει εκεί μια Γυναίκα (όλοι όσοι παρελαύνουν εδώ δεν έχουν όνομα, έχουν μονάχα την ιδιότητα ή το επάγγελμά τους, με κεφαλαίο), η οποία, μαζί με μια βαλίτσα και μια γυάλα με δύο χρυσόψαρα, φέρνει τον όλεθρο και την ερήμωση. Έναν όλεθρο, ωστόσο, και μια ερήμωση που προϋπήρχαν και απλώς αναδύθηκαν με τριξίματα και μέσα από μια αλληλουχία αλλόκοτων συμβάντων. Ο ζόφος και η βία, μαζί με κάποια κωμικοτραγικά ενσταντανέ και μια γαγγραινώδη γελοιότητα, ελλοχεύουν στις σελίδες του σφιχτού μυθιστορήματος της Φακίνου Η αρχή του κακού (εκδ. Καστανιώτης), παρέα με την άκρατη υποκρισία, τη βλακώδη μεγαλομανία, τα σκουριασμένα μυαλά, τα κουρελιασμένα πάθη. Ο Λάσλο Κρασναχορχάι του Satantango λέει να πάει να κεράσει νταμιτζάνα πάλινκα τον Λαρς φον Τρίερ του Dogville στον πάγκο της Φακίνου. Η εξοικείωση με την ανησυχία οδηγεί στη σκέψη. Η σκέψη στην πράξη. Και η πράξη στην υπέρβαση της ανησυχίας. Η Φακίνου ξέρει να γράφει. Το ίδιο και η Μπογιάνου.

Μπογιάνου & Φακίνου Facebook Twitter
Μαρία Φακίνου - Η αρχή του κακού, Εκδόσεις Καστανιώτη , Σελίδες: 147
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ