☛Κύριε διευθυντά, δεν γνωρίζω αν δέχεστε επιστολές αναγνωστών, αλλά με παρακίνησε να σας γράψω κάποιες σκέψεις μου το σχόλιό σας «Σταδίου vs Πανεπιστημίου - Ο νέος αθηναϊκός εμφύλιος» (τευχ. 376, 06.03.2014), δηλώνοντάς σας εξαρχής ότι τάσσομαι κατά της πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου, όπως άλλωστε αρκετοί αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι, συγκοινωνιολόγοι κ.ά. Δεν γράφετε τίποτα για το σημαντικότερο κομμάτι της πεζοδρόμησης, το τραμ, το οποίο θα αποδειχθεί μια τεράστια και ακριβή αποτυχία. Η πρόβλεψη για τραμ μέχρι τη λεωφόρο Αλεξάνδρας θα καταστήσει ομήρους καθημερινώς χιλιάδες επιβάτες προς Πατήσια (την πλέον πυκνοκατοικημένη περιοχή), Γαλάτσι, Μαρούσι, Νέα Ιωνία, Ηράκλειο κ.λπ. Πώς θα εξυπηρετηθούν όλοι αυτοί από το τραμ; Ενώ είναι γνωστό ότι στις στάσεις της Πανεπιστημίου αναμένουν καθημερινά χιλιάδες επιβάτες τα δεκάδες τρόλεϊ και λεωφορεία προς τους ανωτέρω και άλλους διάφορους προορισμούς. Και στη θέση των δεκάδων σημερινών ΜΜΜ πόσα τραμ θα υπάρχουν; 5, 10, 20 ή... μήπως 30; Η Πανεπιστημίου είναι μια εμβληματική και ιστορική οδός, κάτι ανάλογο με τη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων του Παρισιού ή την Unter den Linden του Βερολίνου, τις οποίες κανείς δεν σκέφτεται να πεζοδρομήσει. Η «Καθημερινή» σε κύριο άρθρο της (04.06.2013) επισημαίνει ότι «οι ιστορικές πόλεις δεν ξανασχεδιάζονται για το "χατίρι" κανενός και οι μεγάλες αποφάσεις για το μέλλον τους πρέπει να λαμβάνονται με προσοχή, σύνεση και αίσθηση της πραγματικότητας». Έχουν γίνει μελέτες για το κυκλοφοριακό ή θα ακολουθήσει χάος; Έχουν μελετηθεί οι επιπτώσεις που θα επιφέρει γενικότερα η πεζοδρόμηση; Πώς θα ρυθμιστεί η κυκλοφορία στους γύρω δρόμους και στις παρόδους; Μήπως με «αυτορρύθμιση»;
Εν μέσω συνεχών περικοπών, φαίνεται ότι βρίσκονται ακόμα διαθέσιμα κεφάλαια για ένα τόσο δαπανηρό και άχρηστο στην ουσία έργο, το οποίο θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα από εκείνα τα οποία υποτίθεται ότι θα λύσει. Ένα άλλο ερώτημα το οποίο δεν έχει απαντηθεί είναι αν στέκει οικονομικά σήμερα και αύριο η λύση της πεζοδρόμησης, τώρα που οι μακέτες δείχνουν δέντρα και παιδικές χαρές. Να προσθέσουμε ότι η πεζοδρόμηση θα δώσει άφθονο χώρο για διαδηλώσεις, πορείες και συγκεντρώσεις, ενώ τα γκράφιτι θα έχουν την τιμητική τους στα κτίρια της Αθηναϊκής Τριλογίας και αλλού.
Ελπίζουμε στο τέλος να πρυτανεύσει η λογική και να σταματήσει το έργο το οποίο θα προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση στη ζωή της πόλης και των κατοίκων της. Να προσθέσουμε ότι το τραμ είναι το πιο αργό μέσο συγκοινωνίας, στενεύει δρόμους, κόβει στη μέση συνοικίες, ενώ παράγει δυσανάλογα μικρό έργο (βλ. επιστολή μας, «Η Καθημερινή» 07.08.2013 και την εκεί παραπομπή).
Σας ευχαριστώ.
Νίκος Ανδρουτσόπουλος
Δικηγόρος
☛Για ένα βαλσάκι στη Ζαγορά έγραψε στο εντιτόριάλ του ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος με αφορμή μια υπέροχη φωτογραφία. «Όμορφη γραφή, ποιητική... γραφή θλιμμένη, μελαγχολική...» έγραψε ο no-body. «Σαν να θέλει να αποδράσει από ένα τώρα που δεν μπορεί να αποδεχτεί, βρίσκοντας καταφύγιο σε μνήμες παρελθόντος». «Έξοχη περιγραφή!» συμφώνησε ο/η banshee. «Παρόμοιες φωτογραφίες έχουν πολλοί θαμμένες σε κάποιο κουτί. Ίσως είναι ευκαιρία να τις ξαναδούμε με άλλο μάτι. Και να φανταστούμε τους δικούς μας κήπους μιας άλλης εποχής». «Να διαφημίσω ότι το βιβλίο Κώστας Ρούσσης, Ένας φωτογράφος από τη Ζαγορά του Πηλίου εξεδόθη από το Καλειδοσκόπιο το 2008 και μας έδωσε χαρά μεγάλη» γνωστοποίησε ο Δ.Κ. με αφορμή κι αυτός τη φωτογραφία του editorial.
☛Για το βιβλίο του Κουφοντίνα έγραψε ο Στέλιος Κούλογλου, τονίζοντας ότι «Η (17 Νοέμβρη) όχι μόνο δεν πέτυχε κανέναν από τους στόχους της για την επαναστατική αλλαγή αλλά, αντίθετα, οι κατά συρροή δολοφονίες της έσπρωξαν όλη την κοινωνία προς τα δεξιά (...) Ο εκδοτικός οίκος Λιβάνη έπραξε πολύ σωστά εκδίδοντας το απόλυτο κενό Κουφοντίνα και όσοι το διαβάσουν, τόσο το καλύτερο».
Ο Stamatis F. σχολίασε: «Παρατηρήσεις προς σκέψη: δεν θα συμφωνήσω με την απαξίωση εν γένει της 17Ν στο άρθρο, όχι ως προς την ουσία αλλά ως προς τον πατερναλιστικό τρόπο της ακύρωσής της. Επίσης, θεωρώ λάθος να συγκρίνονται μαζικά κινήματα όπως οι Τουπαμάρος ή οι Ερυθρές Ταξιαρχίες με την κλειστή ομάδα της 17Ν. Τρίτον, το σύστημα δεν περίμενε την 17Ν για να επιβάλει αντιτρομοκρατικούς νόμους από ένα σημείο και μετά. Το κράτος εκμεταλλεύεται κάθε γεγονός, θετικό ή αρνητικό, για να επιβάλει την προαποφασισμένη ατζέντα του στο πλαίσιο της προπαγάνδας του, επιβολή η οποία προϋποθέτει όχι αυτή καθ' αυτή την ύπαρξη της 17Ν αλλά κοινωνίες συμβιβασμένες, φοβισμένες ή εκμαυλισμένες, έτοιμες να δεχτούν οτιδήποτε για χάρη της επίπλαστης Pax Democratica. Εν ολίγοις, πάντα κάτι θα βρίσκει η κυβερνητική προπαγάνδα για να "πετάει την μπάλα στην κερκίδα", ούτως ώστε να πουλήσει τη ΔΕΗ, το Ελληνικό ή να περάσει νέα μέτρα. Ηλίθιους ή παραιτημένους πολίτες χρειάζεται, όχι την αφορμή της τρομοκρατίας».
σχόλια