__________________

1.

"Aγαπητή Αμπα μου,
Ποιος είναι ο ορισμός της ωριμότητας ; με ποια κριτήρια θα λέγαμε κάποιον ώριμο ή αντίστοιχα ανώριμο; δεν βασίζεται λίγο πολύ στα προσωπικά βιώματα και θέλω του καθενός ;"- μαρκαδορακι

Προσπαθείς να με κάνεις να πω ότι πρόκειται για κάτι υποκειμενικό; Όχι, δεν είναι. Ώριμος είναι αυτός που έχει αυτογνωσία και λόγω αυτής είναι σε θέση να ζει μαζί με τους άλλους και όχι πατώντας πάνω σε πόδια και χέρια, και μάλιστα χωρίς να το καταλαβαίνει. Ώριμος είναι αυτός που έχει γνωρίσει τον εαυτό του σε τέτοιο βαθμό ώστε να ξέρει τι του κάνει καλό και τι πρέπει να αποφεύγει. Ώριμος είναι, με λίγα λόγια, αυτός που είναι ανεξάρτητος και ισορροπημένος ώστε να μπορεί να παίρνει αποφάσεις που δεν καταπατούν τα όρια των άλλων και που δεν κατηγορεί τους άλλους για τις αποτυχίες του.
Αν εννοείς ότι η εμπειρία (τα προσωπικά βιώματα) επηρεάζουν την ωριμότητα η απάντηση είναι «στην καλή περίπτωση, ναι», γιατί υπάρχουν πολλοί που ζουν πολλά και διάφορα, αλλά βγάζουν λάθος συμπεράσματα – σ' αυτή την περίπτωση οι εμπειρίες δεν προσθέτουν αυτογνωσία και άρα δεν οδηγούν στο μονοπάτι της ωριμότητας. «Με παράτησε επειδή φοβήθηκε». «Με αποφεύγει επειδή έχει τα δικά της». Καταλαβαίνεις τι εννοώ. Αν όχι... ίσως βγάζεις κι εσύ λάθος συμπεράσματα.

__________________
2.

Δανείζομαι την ρητορική ερώτηση σου και αποζητώ απάντηση : ''Αν δεχτείς ότι ήταν ένας άνθρωπος εντελώς ακατάλληλος για σένα, αυτό τι σημαίνει για εσένα;''-mea culpa

Πώς να απαντήσω κάτι τέτοιο; Υπάρχουν ερωτήματα που δεν μπορούν να απαντηθούν από άλλον. Αν αγαπάς τον εαυτό σου αρκετά, θα του επιτρέψεις να ακούσει την απάντηση και θα τον προστατέψεις αν προκληθούν αυτοκαταστροφικές τάσεις.

__________________
3.

Γιατί να φοβόμαστε να μην φανούν τα εσώρουχά μας ενώ στην παραλία με το μαγιό να βγαίνουν όλα έξω...; Δεν είναι ανορθόδοξο αυτό;

Ξεκινώντας νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε στο ότι δεν φοβούνται όλοι το ίδιο να μην φανούν τα εσώρουχά τους. Από τον Τζάστιν Μπίμπερ που φοράει το παντελόνι στα γόνατα μέχρι τα κορίτσια που φοράνε το καλό τους σουτιέν κάτω από σιθρού ρούχα, η ημι-εμφάνιση των εσωρούχων είναι μια τέχνη που μπορεί να έχει από αισθησιακό αποτέλεσμα μέχρι εισιτήριο ελευθέρας για τα πανηγύρια.

Τα ρούχα, η περιβολή που διαλέγουμε, είναι εδώ και αιώνες κάτι παραπάνω από μέσο για να παραμείνουμε ζεστοί. Τα ρούχα είναι σύμβολα. Με τα ρούχα δηλώνουμε πού ανήκουμε (ηθελημένα ή όχι, είναι αδύνατον να το αποφύγουμε), δηλώνουμε σύμπνοια ή αντίθεση, συμμετοχή σε τελετουργίες, σεβασμό για έναν άνθρωπο ή για μια περίσταση. Αλλιώς θα διαλέξουμε ρούχα για μια κηδεία και αλλιώς για σαββατοκύριακο στις Πρέσπες.

Έτσι και τα επίπεδα γύμνιας αλλάζουν ανάλογα με το χώρο και την εποχή. Οι σαγιονάρες στην παραλία είναι το μόνο που βολεύει, στην πόλη ευνοούν τις μαύρες πατούσες. Το σορτς στις διακοπές είναι το πασπαρτού, στην πόλη μπορεί να γίνει αντικείμενο θαυμασμού αλλά και χλευασμού. Ειδικά αυτοί που παριστάνουν υπεράνω εμφάνισης, δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στην εντύπωση που δίνουν.

__________________
4.

 
Μετά από μια αρκετά μεγάλη πορεία στη ζωή μου (διαζύγιο, παιδιά,) έκανα την λογική επιλογή. Μπήκα σε μια σχέση με έναν άνθρωπο τον οποίο δεν ερωτεύτηκα τρελά αλλά είμαι ήρεμη, περνάω όμορφα, κάποιες φορές νιώθω ευτυχισμένη, βρήκα κατανόηση τρυφερότητα, έναν άνθρωπο να μοιράζομαι μαζί του την πραγματικότητα μου. Πριν όμως από αυτόν είχε μεσολαβήσει μια σχέση με ατυχή κατάληξη στην οποία είχα ερωτευτεί, πολύ. Τέλειωσε χωρίς να το θέλω, χωρίς να είμαι έτοιμη γι αυτό το τέλος. Αυτός ο άνθρωπος υπάρχει ακόμα στο περιβάλλον μου και όταν έμαθε για την άλλη σχέση μου έκανε κάποιες κινήσεις, λίγο... εφηβικές. Τίποτα βέβαια που να μοιάζει με πρόταση, αλλά όσο καιρό ήμουν μόνη μου με είχε αποκόψει τελείως. Εδώ και καιρό δεν νιώθω ερωτευμένη μαζί του και μάλιστα βλέπω πράγματα σε αυτόν που έχουν απομυθοποιήσει την εικόνα που είχα. Όμως με αναστατώνει όταν επικοινωνεί, αρχίζω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν. Φυσικά απαντάω σε ένα ανύπαρκτο δίλημμα γιατί ουδέποτε τέθηκε. Και η απάντηση δεν μου είναι καθόλου προφανής, δεν θα μπορούσα πια να εμπιστευτώ αυτόν τον άνθρωπο ούτε νιώθω κάτι, ίσως αναπολώ μερικές φορές εκείνα τα δυνατά συναισθήματα, αυτό είναι όλο. Τι είναι όμως αυτό που με αναστατώνει? Θέλω να πάρω εκδίκηση? Είναι εγωισμός? Θέλω να είμαστε πάλι μαζί? Θέλω να του πετάξω κατάμουτρα ένα "όχι"?- Τι λέω τώρα.

Αυτό που θέλεις είναι να σε ερωτευτεί περισσότερο από όσο τον είχες ερωτευτεί εσύ τότε, να κάνει επίσημη πρόταση, να του ρίξεις χυλόπιτα και να πάρεις το αίμα σου πίσω. Αυτό που θέλεις είναι κάπως...εφηβικό.

__________________
5. 

Αγαπητή Α μπα,
Τα τελευταία αρκετά χρόνια της ζωής μου έκανα, με αφορμή ένα σοκαριστικό γεγονός που με αφύπνισε, μια υπερπροσπάθεια να βελτιώσω τον εαυτό μου και να μάθω όσο περισσότερα πράγματα γίνεται. Διάβασα πάρα πολύ, πήρα δεύτερο πτυχίο, έκοψα το κάπνισμα, ταξίδεψα, είδα πάρα πολλές ταινίες, γυμνάστηκα αρκετά, ασχολήθηκα με τις τέχνες και τα γράμματα, όλα αυτά στα πλαίσια της οικονομικής μου δυνατότητας που δεν είναι και απεριόριστη φυσικά . Σήμερα είμαι πολύ ευχαριστημένος με όσα κατάφερα είδα και γνώρισα και μου αρέσω αρκετά πια. Το δυστυχές είναι πως διαπιστώνω ότι με τα μέλη της οικογένειας μου έχουμε απομακρυνθεί εντελώς σε σημείο η σχέση μας να είναι δύσκολη. Με απορρίπτουν και τους απορρίπτω στην ουσία. Μου φαίνεται ώρες ώρες πως δεν έχουμε να συζητήσουμε τίποτε πια. Αδιαφορούν πλήρως για τις εμπειρίες μου αυτές και μου έχουν πει και δείξει πως έχω γίνει ένας ¨ξένος¨ ( σε σχέση με τον τρόπο ζωής τους και τις αντιλήψεις τους που κάποτε και εγώ υιοθετούσα). Στεναχωριούνται φυσικά, αλλά η σχέση μας έχει περιοριστεί στο μίνιμουμ και αισθάνονται άβολα όταν είμαστε μαζί ή εγώ όταν αντιμετωπίζω στη συζήτηση απόψεις σεξιστικές, ρατσιστικές, πολιτικά ακραίες, σοβινιστικές τους αντιπαθώ και αντιπαρατίθεμαι με αποτέλεσμα να τσακωνόμαστε πάντα . Το ίδιο αλλά σε όχι τόσο έντονο βαθμό έχει συμβεί και με αρκετούς φίλους πολύ κοντινούς κάποτε. Μερικές φορές αισθάνομαι πως πρέπει να προσποιηθώ ή να μην αντιδρώ για να μη τους δυσαρεστώ ή να μη διαφωνήσουμε έντονα αλλά μέσα μου βράζω. Τελικά είναι σα να έχω πάρει ¨διαζύγιο¨ με το παρελθόν ; Δηλαδή κερδίζεις γνώσεις ,εμπειρίες και διαμορφώνεσαι αλλά χάνεις τους ανθρώπους σου;- Ξαφνικά ξένος

Πρώτα πρώτα, συγχαρητήρια για την προσπάθεια σου. Τώρα που πήρες φόρα ελπίζω να μην σταματήσεις αλλά να εντείνεις κι άλλο την προσπάθεια. Κάποτε ίσως φτάσεις στο σημείο να δέχεσαι τους άλλους όπως είναι χωρίς να τους οικτίρεις που δεν σε καταλαβαίνουν. Όπως αδιαφορείς για τις εμπειρίες των μελών της οικογένειας σου, έτσι αδιαφορούν και αυτοί για τις δικές σου – γιατί έχεις εσύ περισσότερο δίκιο; Επειδή τους βλέπεις αφ' υψηλού;
Αν υποθέσουμε ότι βρίσκεσαι σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο από τους φίλους και τους συγγενείς, τότε πρέπει να παραδεχτείς ότι υπάρχουν και άλλοι, σε αντίστοιχα ανώτερο επίπεδο από το δικό σου, που θα είχαν δικαίωμα να σε σνομπάρουν. Είναι έτσι;

Δεν βελτίωσες τον εαυτό σου για να σου πούνε μπράβο, ούτε για να διδάξεις. Το έκανες για σένα και για να σου ανοίξουν κι άλλο τα μάτια, όχι για να περιοριστείς περισσότερο. Η καλλιέργεια πρέπει να έχει και την αποδοχή του άλλου μέσα της, αλλιώς είναι απλώς συλλογή γνώσεων.

__________________
6.

Αγαπητή Α,μπα
Από πού λες να προήλθαν όλες αυτές οι υποδηλωτικές της εμμηνόρροιας φράσεις, τύπου "κατέβηκαν οι Ρώσοι/ ο Ολυμπιακός για προπόνηση/ ο ξάδερφος από το Κοκκινόχωμα" ή ακόμη και το αθώο "είμαι αδιάθετη"; Γιατί δεν το λέμε απλά "έχω περίοδο" και ακούς ένα σωρό κοπέλες να εκφράζονται έτσι; Για κάποιο λόγο εκνευρίζομαι πολύ με αυτές τις φράσεις. Σα να υπονοείται ότι είναι κάτι ντροπιαστικό που πρέπει να το κουκουλώνουμε με χαριτωμενιές. Λες να παίζει κανένα ρόλο η θρησκεία και το γεγονός ότι "δεν επιτρέπεται" να μεταλαμβάνεις όταν έχεις περίοδο;- Σερβιέτα με τσακισμένο φτερό

Ρε λες να ανακατεύται η θρησκεία σε τέτοια πράγματα; Σε λίγο θα μας πεις και ότι η θρησκεία επηρεάζει τον ρόλο των γυναικών στην κοινωνία.

__________________
7.

λοιπόν, είμαι στην εξής συγκυρία: έχοντας ξεπεράσει τη μεγάλη μου καψούρα και σχέση, οι στενές και ευρύτερες φίλες μου είναι από την άλλη σε γαμάτα ζευγάρια που τους κόβω μαζί και για ζωή. Σχετικά με τις παροδικές ερωτικές επαφές μου, έχω ακούσει συχνά "δεν είναι αυτός για σένα","θες κάποιον ξεχωριστό" κτλ. Καλό το νοιάξιμο (κι οι κολακείες) δε λέω, αλλά πώς να εμποδίσω μια αίσθηση κατωτερότητας που έχει αρχίσει να κινείται στη μπσυχούλα μου, που είμαι η μόνη απ' το σινάφι μου που δεν έχω κάποιον σημαντικό στη ζωή ή στα όνειρα?- x/2

Μην ακούς αυτά τα σχόλια ως κολακείες, άκουσε τα ως αυτό που είναι. Σου λένε ότι διαλέγεις ανθρώπους που δεν είναι κατάλληλοι για σένα και πιο συγκεκριμένα που είναι κατώτεροι από σένα. Αυτό δεν είναι κολακεία, είνα μεγάλο πρόβλημα που ίσως εξηγεί γιατί οι ερωτικές επαφές είναι παροδικές.

Δεν ξέρω. Ρώτα αυτούς που σου τα λένε αυτά αν τα εννοούν. Αν τα εννοούν, χρειάζεται ανασυγκρότηση.