[Επιμέλεια: Χρήστος Παρίδης]
O άλλος
Στο πρώτο πρώτο κιόλας απ᾽ τα μύρια ρωμαλέα
εξάμετρά του κείνος ο Έλληνας επικαλείται
την πολύτροπη μούσα, μια φλόγα που αιωρείται,
για να ψάλει την οργή του Αχιλλέα.
Ήξερα πως κάποιος λούζει σε αιφνίδιο φως
τα σκοτεινά μας έργα: ίσως ένας Θεός.
Έρχεται ύστερ᾽ από αιώνες η Γραφή και λέει
ότι το Πνεύμα όπου θέλει εκείνο πνέει.
Πάντοτε δίνει το κατάλληλο εργαλείο
ο ανελέητος θεός στον εκλεκτό του:
Ο Μίλτων της σκιάς πήρε τα τείχη,
ο Θερβάντες την εξορία και τη λήθη.
Γιατί Αυτός κερδίζει από τον κοσμικό χρόνο
ό,τι η μνήμη συγκρατεί. Εμείς,τη σκουριά μόνο.
Χόρχε Λουίς Μπόρχες
[Από τη συλλογή «Ο άλλος, ο ίδιος»
από τον τόμο
Μπόρχες, Ποιήματα
εισαγωγή, ανθολόγηση, μετάφραση, σημειώσεις Δημήτρης Καλοκύρης
Εκδ. Πατάκη, Ιανουάριος 2014]
----------------------------------
Η Άννα Πατάκη εξηγεί γιατί επέλεξε αυτό το ποίημα:
«Ο ''Άλλος'' του Μπόρχες συμπυκνώνει μοίρα, πολιτισμό, ιστορία και συγκίνηση με εξαιρετική αδρότητα. Κι αυτόν τον καιρό που ολοκληρώνουμε την έκδοση των Απάντων του Μπόρχες στις Εκδόσεις Πατάκη, κάθε φορά που ανοίγω τον τόμο των ποιημάτων του, το βλέμμα μου σκαλώνει πάλι εδώ.»
------------------------------------
*Γιώργος- Ικαρος Μπαμπασάκης - Μια Ανάσα για τον Μπόρχες
(κείμενο γραμμένο για το LIFO.GR)
"Μνήμες από τα τέλη της δεκαετίας του Εβδομήντα: με εντυπωσιάζει το όνομα Μπόρχες και όσα γράφονται σε σκόρπιες παρουσιάσεις της Συντεχνίας του Βαγενά. Στο Δέντρο δημοσιεύεται ένα απαστράπτον κείμενο του Αρανίτση, συσχετίζει τον Μπόρχες με τον Καβάφη. Ο Ερμής εκδίδει ανθολογία κειμένων του Μπόρχες, διαβάζω το Άλεφ, ο κόσμος εντός μου πολλαπλασιάζεται, γίνεται πολλά παλλόμενα πολλαπλασιαζόμενα παλίμψηστα. Ο Πιερ Μενάρ, ο Ειρηναίος Φούνες, η Σύντομη Ιστορία της Αλητείας, εκδόσεις Ερατώ, ένα από τα κείμενα το μεταφράζει κατεπειγόντως η Μόνικα, ο Ευγένιος την τσιγκλάει, Ο Άντρας της Ρόδινης Γωνιάς, Αναγνωστοπούλου, Φωκυλλίδου, συναζόμαστε στο σπίτι μιας φίλης της, απέναντι βγαίνει και καπνίζει άφιλτρα ο Κάρολος Κουν, rien n'est vrai/tout est permis, αγοράζω ένα βαρύ σιδερένιο ποδήλατο με δερμάτινη σέλα, το λέω Μπόρχες, αγκομαχάω ανηφορίζοντας με τον Μπόρχες ίσαμε την Κοσμά Μελωδού, μετά Ειρήνης Αθηναίας, κατόπιν Τσαμαδού, πάω κι αγοράζω ό,τι βρίσκω του Μπόρχες, σε Penguin, από τον μακαρίτη τον Θωμά στη Φωλιά, μεταφράσεις Norman Thomas di Giovanni, μέρες και νύχτες πίνω οίνο, κόκκινο οίνο, και παλεύω με τον Μπόρχες, ανακαλύπτω αργότερα ότι έχει μεταφράσει Μπόρχες κι ο Καρούζος, βγαίνει ο Δημιουργός, Καλοκύρης/Καρούζος, μετά Κυριακίδης, κάμποσα κάππα κερδισμένα, όλα για τον Μπόρχες, γράφει ο άλλος για τον Μπολάνιο ότι είναι Κέρουακ και Μπόρχες κοκτέιλ, στο μεταξύ έχω πιει δύο τάνκερ ουίσκι και μια μαούνα βότκες, συναντιόμαστε Καλοκύρης Κυριακίδης Μαυρουδής Γουδέλης, μιλάμε για τον Μπόρχες, με πιάνει η συγκίνηση, λέω «Ο Καλοκύρης μ' έμαθε τόσα γράμματα!», γυρίζει ο Μαυρουδής, μειδιά, λέει, «Και τι κατάλαβες; Από τόσα γράμματα μόνο τα J&Β σου έμειναν», βάζουμε τα γέλια, κυλάνε τα χρόνια, ο Μπόρχες έμεινε, μένει, θα μείνει, παρέα μ' άλλους αλλά ξεχωριστός ανάμεσα στους ξεχωριστούς, ο Χόρχε Λούις Μπόρχες ο Σαίξπηρ Συγγραφέας Σύμπαν".
σχόλια