(...) Kαι βλέπω από τις τρύπες κι είναι μέρα
και λέω παιδί μου από ποιά Φιλανδία
και σε ποιό άρωμα της τρέλας φεγγοβόλησες
/Γιάννης Τζανετάκης
Παλιά πίστευα ότι ο ' Αη Βασίλης ζει στη Φινλανδία -συγκεκριμένα στη Φιλανδία, χωρίς το νι. Ακόμα το πιστεύω. Τον λένε Μάτι, ένα ενενηνταπέντε με καμπουρίτσα, ζει στα περίχωρα του Ελσίνκι, χορεύει τάνγκο σε ερειπωμένα ξενοδοχεία, έχει ψιλοκατάθλιψη κι ένα τατού με τον Σνούπυ ψηλά στο δεξί.
Αυτός ο 'Αη Βασίλης ξέρει την Καλεβάλα απέξω, αλλά την ξεχνάει γιατί στα μάτια του ζούνε δάση, λίμνες, ο ήλιος του μεσονυχτίου, κάτι σπασμένα ακορντεόν και χάνει το τροχαϊκό τετράμετρο. Δεν έχει πατήσει το πόδι του στο Ροβανιέμι γιατί σιχαίνεται τις μπίζνες κι άμα δεν τον βάφτιζα Μάτι θα μπορούσε να είναι και η φίλη μου η ΄Ιρις απ΄το Κοριτσάκι με τα σπίρτα του Καουρισμάκι που τους ποτίζει όλους ποντικοφάρμακο και κάνει Πρωτοχρονιά μόνη της.
Ο Μάτι (που είναι ο δικός μου ΄Αη Βασίλης από τότε που το σαλόνι μου το φώναξα Φιλανδία κι αυτό δάκρυσε ) καπνίζει εφτά πακέτα, είναι ντροπαλός, αλλά καμμιά φορά τον πιάνουν τα κοινωνικά του και χτυπάει κουδούνια να πει χρόνια πολλά.
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες του στέλνω το ίδιο γράμμα. Με τη μόνη λέξη που ξέρω στη γλώσσα του: Satumaa - στη δικιά μου σημαίνει Γη της επαγγελίας, Μαγική χώρα, κάτι τέτοιο. Kι από κάτω του γράφω τους στίχους από το τάνγκο που έγραψε ο φίλος του ο Ούντο πριν το σκάσει για την Ονειροχώρα το 1968, στα τριανταεφτά του.
Και πάντα του ζητάω φτερά για δύο, μετ' επιστροφής -μπορεί και να μη μας πολυαρέσει εκεί, τέτοιοι ανάποδοι χαρακτήρες που είμαστε, και να επιστρέψουμε στο Ελσίνκι.
Ονειροχώρα /Satumaa
Υπάρχει μια χώρα, πέρα απ' τη μεγάλη θάλασσα
Εκεί τα κύματα φιλάνε τις χαρούμενες ακτές
Εκεί ανθίζουν πάντα όμορφα λουλούδια
Εκεί ξεχνάς το αύριο,δεν έχεις έννοιες
Αχ, να μπορούσα να πέταγα στην Ονειροχώρα
Σαν πουλί να πέταγα,εκεί να μείνω για πάντα
Μα δεν έχω φτερά, είμαι καρφωμένος εδώ
Μόνο στα όνειρά μου μπορώ να πετάω
Πέτα τραγούδι στα γαλάζια ακρογιάλια του ονείρου
Εκεί που ζει η αγάπη μου κι όλο περιμένει
Τραγούδι βγάλε φτερά ,σκίσε στεριές και θάλασσες
Πες της πως άλλη δεν έχω στην καρδιά μου
Αχ, να μπορούσα να πέταγα στην Ονειροχώρα
Σαν πουλί να πέταγα,εκεί να μείνω για πάντα
Μα δεν έχω φτερά, είμαι καρφωμένος εδώ
Μόνο στα όνειρά μου μπορώ να πετάω
