Ο γιος του θρυλικού Αλεχάντρο Χοδορόσφσκι, γνωστός ως το νεαρό παιδί του Santa Sangre, βρήκε τον δικό του καλλιτεχνικό δρόμο στην πορεία και είναι σήμερα ευρύτερα γνωστός ως μουσικός με το όνομα Adanowsky, έχοντας συνεργαστεί με τον Ντεβέντρα Μπάνχαρντ, ενώ μόνος του έχει κυκλοφορήσει 4 δίσκους από το 2006 ως σήμερα. Παράλληλα, μεγαλώνοντας σε ένα κινηματογραφικό σύμπαν λόγω του πατέρα του, δύσκολα θα έμενε εκτός του χώρου. Εμφανίστηκε σε ορισμένες ταινίες την περασμένη δεκαετία, σκηνοθέτησε κάποιες μικρού μήκους, μέχρι τη στιγμή που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ξανασυναντήσει τον πατέρα του. Έγραψε τη μουσική στον Χορό της Πραγματικότητας, την ταινία που σηματοδοτούσε το ξεκίνημα μιας αυτοβιογραφίας και τώρα, στο Ποίηση Χωρίς Τέλος η πρόκληση ήταν μεγαλύτερη. Ο Αντάν υποδύεται τον Αλεχάντρο, πατέρας και γιος γίνονται το ίδιο πρόσωπο μπροστά στη κάμερα. Τον βρήκαμε σε μια επαρχιακή πόλη του Μεξικού όπου βρίσκεται αυτό το διάστημα (η βάση του είναι το Παρίσι), αποσπώντας του λίγες κουβέντες για την εμπειρία αυτού του φιλμ, τη καριέρα του και τις αγαπημένες του ταινίες.
—Πως αντέδρασες όταν ο πατέρας σου ζήτησε να τον υποδυθείς στην ταινία;
Ήταν ευχάριστη έκπληξη για μένα αλλά και κάτι που σήμαινε δουλειά ταυτόχρονα γιατί το να παίξεις τον πατέρα μου είναι πραγματικά πολύ δύσκολο και ξέρεις, τον γνωρίζω πολύ καλά οπότε έπρεπε να ελευθερωθώ κάπως από αυτό και να τον αντιμετωπίσω ως κάποιον άγνωστο.
—Σου έδινε συγκεκριμένες οδηγίες για τον ρόλο;
Όχι, με εμπιστεύτηκε. Έκανα κι εγώ αρκετή προσπάθεια, διάβασα όλα τα βιβλία που είχε διαβάσει και αυτός σε νεαρή ηλικία και μελέτησα πράγματα με τα οποία είχε ασχοληθεί όπως μιμήσεις, χορό και μαριονέτες.
—Βλέποντας την ταινία, μου φάνηκε περισσότερο ως πρόθεση του πατέρα σου να υπερασπιστεί το συνολικό του έργο, παρουσιάζοντάς μας όσα τον επηρέασαν σε νεαρή ηλικία. Συμφωνείς;
Αυτό που κάνει είναι περισσότερο ένα είδος ψυχοθεραπείας πια. Ήθελε να γιατρέψει το παρελθόν του και τη σχέση που είχε με τον πατέρα του. Όλα όσα βλέπουμε στην ταινία είναι βασισμένα σε αληθινά περιστατικά αλλά τα περιέγραψε με πολύ πιο ποιητικό τρόπο σε σχέση με την πραγματικότητα, γι’ αυτό και διάλεξε αυτό τον τίτλο. Ήθελε να φαίνονται όλα ομορφότερα σε σχέση με την πραγματικότητα γιατί αυτή ήταν αρκετά πιο σκληρή.
—Απ’ ότι ξέρω σκοπεύει να κάνει και τρίτο μέρος που θα ξεκινά την περίοδο που φτάνει στο Παρίσι. Σκοπεύεις να τον βοηθήσεις και πάλι;
Ναι, η ιδέα του είναι να κάνει το τρίτο μέρος με τη ζωή του στο Παρίσι και το Μεξικό και φυσικά θα είμαι πάλι δίπλα του. Θα τον υποδυθώ και θα γράψω τη μουσική.
—Φεύγοντας λίγο από την ταινία, εσύ παίζεις και σκηνοθετείς στο σινεμά ενώ παράλληλα γράφεις και ερμηνεύεις τραγούδια. Αν έπρεπε να επικεντρωθείς κάποια στιγμή σε μία ιδιότητα, ποια θα διάλεγες;
Δε βλέπω λόγο να κάνω κάτι τέτοιο, είμαστε άνθρωποι και μπορούμε να κάνουμε πολλά διαφορετικά πράγματα την ίδια στιγμή. Ελπίζω να μην χρειαστεί ποτέ, δε θα ήθελα να βρεθώ στο δίλημμα να διαλέξω, είμαι πολύ χαρούμενος με αυτά που κάνω αυτήν τη στιγμή.
—Με το σινεμά ως θεατής ποια είναι η σχέση σου;
Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, προσπαθώ να βλέπω μια ή δύο ταινίες την ημέρα. Το έκανα αυτό μέχρι πρόσφατα, τώρα όμως έχω έναν γιο 6 μηνών και σπάνια έχω χρόνο το βράδυ για ταινία. Ελπίζω σύντομα να τα καταφέρνω και πάλι.
—Υπάρχει ταινία που θεωρείς αγαπημένη σου ή δεν πιστεύεις σε αυτό;
Για χρόνια θεωρούσα ως αγαπημένη μου το Evil Dead 2. Τώρα πλέον νομίζω πως η καλύτερη που έχω δει είναι ο Κλέφτης Ποδηλάτων του Ντε Σίκα.
—Έπαιξε η πατρότητα τον ρόλο της σε αυτή την αλλαγή;
(Γέλια) Ναι, ίσως και να είναι έτσι. Αυτό τον καιρό πάντως προτιμώ να λέω σε όλους πως η αγαπημένη μου ταινία είναι το Ποίηση Χωρίς Τέλος.
Δείτε εδώ το trailer της ταινίας Ποίηση χωρίς τέλος
σχόλια