Η ζωή μου έχει χωριστεί μεταξύ Γλυφάδας και Παλαιού Φαλήρου. Σήμερα, λοιπόν, θα σας πω για τη μία μου γειτονιά, αυτήν στην παραλία της Γλυφάδας. Από τότε που γεννήθηκα, περνούσαμε τον μισό περίπου χρόνο στη Γλυφάδα μαζί με τον παππού και τη γιαγιά, τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες.
Κάποτε η Γλυφάδα ήταν εξοχή και την είχε επιλέξει ο παππούς μου ακριβώς γι’ αυτό. Ήταν το εξοχικό μας. Πάντα θυμάμαι συμμαθητές και φίλους να με κοροϊδεύουν που τους έλεγα ότι μένω εκεί, στο εξοχικό μου.
Το βασικό χαρακτηριστικό της, λοιπόν, είναι η ατελείωτη θάλασσα και η αίσθηση ότι βρίσκεσαι εκτός πόλης.
Μπροστά από το σπίτι μας, όπου η αδερφή μου μένει μόνιμα πλέον, είναι ο καλύτερος περίπατος για να καθαρίσει το μυαλό, κατά μήκος της παραλίας της Γλυφάδας. Από μικρή είχα ένα σημείο όπου πήγαινα, πολλές φορές και με την κιθάρα μου, και το ονόμαζα «σαλονάκι». Είναι ένα κρυφό μέρος που σχηματίζουν τα βράχια στην αριστερή πλευρά του λόφου Καταράλα.
Ενώ η Γλυφάδα είναι ένας από τους πιο μεγάλους και εύκολα προσβάσιμους από όλους δήμους, παραμένει γειτονιά για κάποιους που μένουν εκεί. Το στέκι της παρέας είναι το Pere Ubu. Πάντα κάποιος φίλος θα είναι εκεί και σιγά-σιγά μαζευόμαστε όλοι.
Κάποιον που θα ήθελε να καταλάβει τον αληθινό χαρακτήρα της γειτονιάς,θα τον πήγαινα στην άκρη της τρίτης μαρίνας, από την οποία βλέπει όλη τη θάλασσα αλλά και μεγάλο κομμάτι της Γλυφάδας – φύση και πόλη μαζί.
Ένα ιδιαίτερο σημείο για μένα είναι ένα σπίτι που το ονομάζαμε «κάστρο». Αντί για κανονική σκεπή έχει κωνικές κεραμιδένιες κορυφές που θυμίζουν περασμένες εποχές της αγγλικής επαρχίας. Σε ένα άλλο μικρό σπιτάκι που μοιάζει εγκαταλελειμμένο και σε τρομάζει λίγο όταν περνάς, μένει μια γλυκύτατη γιαγιάκα με τις κότες της και χρόνια τώρα μας χαρίζει αυγά.
Για μια πρόσφατη αστεία ιστορίαευθύνομαι εγώ, που σήκωσα όλη τη γειτονιά και την αστυνομία στο πόδι. Μου είχαν φανεί κάποια αυτοκίνητα ύποπτα, το έκανα ολόκληρο θέμα από τον φόβο μου και τελικά η αστυνομία ανέκρινε ένα νεαρό ζευγαράκι, έλεγξε έναν κύριο που καθότανε με το σκυλάκι του και θεώρησε ύποπτη κι εμένα την ίδια που έκανα βόλτες με το αυτοκίνητό μου σαν ντετέκτιβ.
Είναι μια κυρία η οποία κάθε απόγευμα βάζει τα καλά της, βάφεται, φτιάχνει ένα ογκώδες μαλλί και απολαμβάνει μόνη της τη βόλτα της τραγουδώντας. Δεν της έχω μιλήσει ποτέ, αλλά θέλω πολύ.
Ομολογώ ότι δεν μου αρέσει πολύ το τραμ. Ναι μεν είναι άκρως βοηθητικό, αλλά έχει αλλοιώσει πολύ την εικόνα που είχε η Γλυφάδα παλιότερα. Και κάνει τρομακτικό θόρυβο το βράδυ, που κατά τα άλλα έχει απόλυτη ησυχία.
Το τραγούδι με το οποίο έχω συνδυάσει τη γειτονιά μου είναι ένα του παππού μου, που μας τραγουδούσε από τον κήπο όταν ήθελε να κατέβουμε οι υπόλοιποι να του κάνουμε παρέα. Δεν έχει τίτλο, ήταν κάποια δικά του λόγια που του άρεσε να μας επαναλαμβάνει μελωδικά.
Info: Σύντομα θα κυκλοφορήσει το νέο της single «Ήτανε Αέρας», ενώ σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει και το καινούργιο της άλμπουμ «Σε κόσμο γυάλινο».
σχόλια